W 2022 przeczytałem 127 książek, które opatrzyłem opiniami oraz 56 bez opinii (z reguły porzucałem ich lekturę dosyć szybko: były słabe). W sumie niezły rok.

Wśród 127 książek opatrzonych opiniami było:
88 ebooków
45 audiobooków
3 papierowych

Najbardziej popularna tematyka:
35 kryminałów/thrillerów/sensacyjnych
25 z literatury pięknej
14 reportaży/literatury faktu
13 biograficznych/autobiograficznych/wspomnieniowych.

Najlepsze książki,
w literaturze pięknej dwa tomy poezji:
Między nami. Wiersze zebrane[bookLink]4800354|Między nami. Wiersze zebrane[/bookLink] i Jestem gotowa[bookLink]4994376|Jestem gotowa[/bookLink] oraz
To, co możliwe[bookLink]4224759|To, co możliwe[/bookLink].
W literaturze faktu/historii:
SPATiF. Upajający pozór wolności[bookLink]5021431|SPATiF. Upajający pozór wolności[/bookLink] oraz
Duch króla Leopolda. Opowieść o chciwości, terrorze i bohaterstwie w kolonialnej Afryce[bookLink]4995042|Duch króla Leopolda. Opowieść o chciwości, terrorze i bohaterstwie w kolonialnej Afryce[/bookLink].
W kategorii biografii zdecydowany zwycięzca: Stanisław Lem. Wypędzony z Wysokiego Zamku. Biografia[bookLink]5041550|Stanisław Lem. Wypędzony z Wysokiego Zamku. Biografia[/bookLink].
W książkach popularnonaukowych najlepsze były dwie pozycje o bliskiej tematyce: Tajemnice długowieczności. Jak przyjaźń, życzliwość i optymizm pomagają dożyć stu lat[bookLink]5008414|Tajemnice długowieczności. Jak przyjaźń, życzliwość i optymizm pomagają dożyć stu lat[/bookLink] oraz Stulecie samotnych. Jak odzyskać utracone więzi[bookLink]5001815|Stulecie samotnych. Jak odzyskać utracone więzi[/bookLink].
Wreszcie jeśli chodzi o kryminały najbardziej podobały mi się książki Nessera, które wykraczają poza formułę tradycyjnego kryminału: Całkiem inna historia[bookLink]4964519|Całkiem inna historia[/bookLink] oraz Samotni[bookLink]4977774|Samotni[/bookLink]; także książka Sigurðardóttir poruszająca problem hejtu i wykluczenia w szkole: Rozgrzeszenie[bookLink]4908172|Rozgrzeszenie[/bookLink].
Rozczarowania też oczywiście były, ale o nich zamilczę...
 

W 2022 przeczytałem 127 książek, które opatrzyłem opiniami oraz 56 bez opinii (z reguły porzucałem ich lekturę dosyć szybko: były słabe). W sumie niezły rok.

Wśród 127 książek opatrzonych opiniami było:
88 ebooków
45 audiobooków
3 papierowych

Najbardziej popularna tematyka:
35 kryminałów/thrillerów/sensacyjnych
25 z literatury pięknej
14 reportaży/literatury faktu
13...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W roku 2022 przeczytałam 60 książek. Najlepsze powieści w kolejności od tej, która podobała mi się najbardziej do tej, do której miałam najwięcej zastrzeżeń to:
  Grona gniewu[bookLink]4995039|Grona gniewu[/bookLink]

Elena wie. Twoja[bookLink]4876569|Elena wie. Twoja[/bookLink]
Kamień i cierpienie[bookLink]48075|Kamień i cierpienie[/bookLink]
Sny o pociągach[bookLink]4951580|Sny o pociągach[/bookLink]
Song nauczycielki[bookLink]4914083|Song nauczycielki[/bookLink]
Szklany hotel[bookLink]4955182|Szklany hotel[/bookLink]
Atlas chmur[bookLink]155296|Atlas chmur[/bookLink]
Mój rok relaksu i odpoczynku[bookLink]4892269|Mój rok relaksu i odpoczynku[/bookLink]
Tyll[bookLink]5002925|Tyll[/bookLink]
Oprzyj swoją samotność o moją[bookLink]4981546|Oprzyj swoją samotność o moją[/bookLink]

Z szeroko pojętej literatury faktu najlepsza książka to:

Porządek dnia[bookLink]5000209|Porządek dnia[/bookLink]
i jeszcze dwa wyróznienia:

Ukraińska noc[bookLink]4868447|Ukraińska noc[/bookLink]
Kąpiel w stawie podczas deszczu[bookLink]5000231|Kąpiel w stawie podczas deszczu[/bookLink]

W roku 2022 przeczytałam 60 książek. Najlepsze powieści w kolejności od tej, która podobała mi się najbardziej do tej, do której miałam najwięcej zastrzeżeń to:
  Grona gniewu[bookLink]4995039|Grona gniewu[/bookLink]

Elena wie. Twoja[bookLink]4876569|Elena wie. Twoja[/bookLink]
Kamień i cierpienie[bookLink]48075|Kamień i cierpienie[/bookLink]
Sny o pociągach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 
W minionym roku przeczytałam 73 książki. To więcej niż myślałam, sporo więcej niż w 2021 roku. Dla mnie ta liczba jednak nie ma szczególnego znaczenia, nie ścigam się z innymi, ani sama ze sobą. Po prostu w 2022 roku przeczytałam więcej krótkich pozycji (100-200 stron), było ich 22. Przeciętnie jednak czytam jedną książkę tygodniowo, chociaż w czasie urlopu – więcej.
Historia czytania. W 2022 dominowała u mnie literatura francuska, którą (niesłusznie) pomijałam w poprzednich latach. Przeczytałam 40 książek, których autorami byli Francuzi i 47 napisanych po francusku (poza rodowitymi Francuzami głównie pisarzy urodzonych w Afryce). W drugiej połowie roku moje zainteresowania skupiły się na prozie niemieckojęzycznej, pisarzy pochodzących głównie z Austrii (9) i z Niemiec (5). Mam kłopot z porzucaniem czytelniczego tropu wiodącego, bo lubię harmonijnie przechodzić z jednej książki w drugą, i dlatego bardzo powoli żegnałam się z Afryką, a to był ostatni temat roku 2021.
Na początku roku 2022 przeczytałam kilka książek około afrykańskich. W tym wyróżnione Bookerem niezłe powieści Nigeryjczyka Chigozie Obiomy oraz świetną autobiografię urodzonego w Johannesburgu za czasów Apartheidu Trevora Noaha Nielegalny. Moje dzieciństwo w RPA[bookLink]4821802|Nielegalny. Moje dzieciństwo w RPA[/bookLink] (fantastyczny portret miasta i z humorem napisana historia dojrzewania chłopca, który nie pasował do swego środowiska - był za biały dla  czarnych i za czarny dla białych). No i dwie książki, które są  klasą samą w sobie, a po które sięgnęłam ponownie po latach - Heban[bookLink]4224812|Heban[/bookLink] Kapuścińskiego i Pożegnanie z Afryką[bookLink]4875679|Pożegnanie z Afryką[/bookLink] Karen Blixen.  Obie po prostu uwielbiam.
Nie tak łatwo mi było rozstać się z Afryką, ale przejście w inny krąg kulturowy ułatwiły mi, starannie i spójnie graficznie wydane przez wydawnictwo „W Podwórku”, tomiki literatury maurytyjskiej, przetłumaczone przez Krzysztofa Jarosza. Szczególnie zachwyciłam sięZielonym sari[bookLink]4864606|Zielonym sari[/bookLink] Anandy Devi pisarki pochodzenia indo-maurytyjskiego, mieszkającej we Francji i piszącej po francusku. Z Mauritiusa pochodzi także laureat nagrody Nobla Jean-Marie Gustave Le Clezio, którego autobiograficzne  Rewolucje[bookLink]67329|Rewolucje[/bookLink] przeczytałam z  dużym zainteresowaniem.
A potem nadeszła francuska wiosna! Odkryłam wielu autorów, dotąd mi nieznanych. Po tak dużej dawce francuskiej literatury wiem już, na których autorów zwracać szczególną uwagę. Zauważyłam również i cieszę się bardzo, że na rynku pojawiają się bardzo interesujące nowe książki francuskich autorów. Kogo najbardziej zapamiętałam i szczególnie polecam z francuskiego kręgu kulturowego? Wymienię najważniejszych: Pascal Garnier (twórca zaskakujący, mistrz mrocznych klimatów i nieoczywistego kryminału noir) – z trzech jego książek najbardziej podobała mi się  Daleko, dalej[bookLink]4961443|Daleko, dalej[/bookLink]. 
Delphine de Vigan (mocna reprezentantka wnikliwej prozy psychologicznej, autobiograficznej, ale i społecznie zaangażowanej), jej Lojalność[bookLink]4876571|Lojalność[/bookLink], a zwłaszcza przejmujące Nic nie oprze się nocy[bookLink]152706|Nic nie oprze się nocy[/bookLink] oraz Prawdziwa historia[bookLink]4848361|Prawdziwa historia[/bookLink] uważam za książki znakomite, odsłaniające prawdziwe, osobiste emocje. Odkryłam też delikatną prozę Marie-Helene Lafon, a Joseph[bookLink]262363|Joseph[/bookLink] - jej studium o starym zwyczajnym człowieku, samotnym i niedostosowanym, żyjącym  na marginesie, to przykład prozy oszczędnej, lapidarnej i pięknej  w swojej prostocie.
Bardzo emocjonalnie odebrałam powieści Gary'ego (wcześniej nie znałam jego twórczości). Powiadają, że Gary to pisarz jednej książki, rzeczywiście – te, które przeczytałam są mają silny rys autobiograficzny, właściwie nie jestem w stanie wyróżnić jednej, może to będzie Obietnica poranka[bookLink]4855078|Obietnica poranka[/bookLink]? Żałuję, że nie udało mi się przeczytać biografii pisarza napisanej przez Agatę Tuszyńską, choć bardzo wiele o życiu pisarza mówią jego książki...
Poznawałam też twórczość kolejnego francuskiego noblisty – Patricka Modiano. Jego proza zachwyca ulotnością i pełnym pietyzmu pochyleniem się nad kwestią historycznej pamięci. Jego książki składają się ze skromnych, subtelnych migawek z przeszłości (Francji wojennej, okupacyjnej, jego własnej). Mistrzowsko prowadzone przez pisarza są też osobiste, literackie śledztwa, poparte analizą zachowanych dokumentów, malutkich śladów czyjegoś istnienia - Dora Bruder[bookLink]4875013|Dora Bruder[/bookLink]. 
Zaskoczyła mnie także proza Philippa Claudela, dotąd zupełnie mi nieznanego pisarza. Jego powieść o małym francuskim miasteczku, gdzieś na końcu świata, w którym „zwykli” mieszkańcy dokonują samosądu na „innym, obcym”, wywiera bardzo mocne wrażenie - Raport Brodecka[bookLink]27821|Raport Brodecka[/bookLink].  
Ale prawdziwym dla mnie odkryciem, taką literacką perłą, zostaje  Charlotte[bookLink]268857|Charlotte[/bookLink] Davida Foenkinosa. Ta książka to kolejne literackie śledztwo, zapis fascynacji czy nawet obsesji pisarza dążącego do zachowania pamięci o żydowskiej artystce - Charlotte Salomon, urodzonej w Berlinie, zamordowanej w Auschwitz. Ale jak to jest pięknie, poetycko, lirycznie napisane! Cudowna książka. Nie zabrakło w moich lekturach i nowszych książek, o problemach współczesnejFrancji: świetny (choć trudny) socjologiczny esej Didiera Eribona - Powrót do Reims[bookLink]4877028|Powrót do Reims[/bookLink] oraz autobiograficzny debiut Edouarda Louisa –Koniec z Eddym[bookLink]4900236|Koniec z Eddym[/bookLink].  
W maju sięgnęłam po  Lata[bookLink]4992460|Lata[/bookLink] Annie Ernaux. Jej powieść (a może esej) to książka, która najbardziej do mnie trafiła w tym roku – znakomity styl, niespotykany, oryginalny, wyjątkowy. To proza oszczędna, a jednak osobista. Wspaniały portret powojennego pokolenia i rewolucyjnych, epokowych zmian, które dokonały się w ciągu życia pisarki. Mocny feministyczny głos. I ta książka zostaje dla mnie najważniejszą książką roku 2022. 
Przypomniałam  sobie także klasykę i przeczytałam (w nowym tłumaczeniu) ponadczasowego Obcego[bookLink]5012642|Obcego[/bookLink] Alberta Camusa, a także napisaną w 2014 roku, arabską (algierską) odpowiedź na dzieło mistrza – Sprawa Mersaulta – Algierczyka Kamela Daouda. Wtedy moja uwaga skierowała się w stronę literatury algierskiej - przeczytałam m. in. Ostatnie lato rozumu, autobiograficzną powieść o ostatniej księgarni w Algierze napisaną przez Tahara Djaouta, zamordowanego w 1993 roku przez islamskich fundamentalistów (wstrząsająca).
Na rynku wydawniczym pojawiła się kolejna powieść autobiograficzna, która od razu wpadła mi w oko – to Strzęp Philippe'a Lancona, dziennikarza Charlie Hebdo, który przeżył zamach na redakcję, ale został okaleczony, oszpecony. Pisze o swoim powrocie do życia, o zdrowieniu, o cierpieniu, o tym, co mu pomogło... Bardzo mało osób zna tę książkę, a dla mnie była niesamowitym  doświadczeniem wydobywania się z ogromnej traumy i walki o zdrowie, zapisem tego, co pomaga – świat medycyny i ludzi pełni oddania, przyjaciele oraz sztuka (teatr, architektura, muzyka, książki – mnóstwo odniesień). Świetna książka, doskonale napisana.
W sierpniu miałam wakacyjny wyjazd i … zabrałam kilka książek (francuskich), które miały być pozycjami lżejszymi gatunkowo, odmiennymi od tych, które głównie czytam. Na Mazury pojechały ze mną: Anomalia Herve Le Teliera (thriller z motywami science-fiction, rozczarowujący), bestseller Życie Violette Valerie Perrin (książka owszem niezła, wciągająca, ale... ), Kwiaty z cukru Antoine'a Lauraina (całkiem przyjemnie się czytało, jednak bez „achów”), Do zobaczenia w zaświatach Pierre'a Lemaitre'a (i ten historyczny kryminał, dziejący się po I wojnie światowej, całkiem mi się podobał), Czarne nenufary Bussiego (słabe), Kot Georgesa Simenona (przeczytałam z uśmiechem na ustach). Unikatem wśród tych raczej przeciętniaków okazała się Zazie w metrze Raymonda Queneau, dająca przedsmak tego, czym mogą być eksperymenty literackie grupy OuLiPo.
Natomiast rzeczywiście mocnym uderzeniem i zwieńczeniem wakacji były powieści (obie znakomite) Michela Houllebecqa – Mapa i terytorium, a zwłaszcza Możliwość wyspy – prawdziwa intelektualna uczta.
We wrześniu eksplorowałam tematy wojenne: z punktu widzenia pisarza senegalsko-francuskiego Davida Diopa – znakomita, nagrodzona Bookerem Bratnia dusza (cóż za połączenie naturalizmu i realizmu magicznego, o zapomnianej roli afrykańskich- senegalskich żołnierzy w czasie I wojny światowej) oraz dwie książki Pierre'a Assouline'a – Lutetia (o paryskim hotelu, który w czasie niemieckiej okupacji stał się siedzibą Abwehry, a tuż po wojnie był pierwszym miejscem, do którego trafiali uchodźcy – ci, którzy przetrwali obozy) oraz Klientka (znakomita analiza i dokumentacyjne śledztwo dotyczące przyczyn zdrady kobiety – donosicielki). Obie książki– świetne.
Łącznikiem pomiędzy literaturą francuską a niemiecką stała się powieść dokumentalna francuskiego pisarza Erika Vuillarda, nagrodzona Goncourtami, Porządek dnia: Niemcy w przededniu II wojny światowej, analiza przyczyn - jak zachowywał się świat i jak ułatwił drogę Hitlerowi... Pozycja znakomita.
Postanowiłam rozpocząć podróż z literaturą niemiecką/austriacką od przypomnienia sobie twórczości Sebalda. I rzeczywiście kolejny raz znalazłam w niej to, co uważam za najlepsze – przepiękny, erudycyjny zapis podróży w czasie i przestrzeni, opis wędrówki przez życie, której celem jest zachowanie w pamięci, pielęgnowanie wspomnień, zachowanie fragmentów czasu zawartych w dokumentach, zdjęciach, ulotnych wrażeniach. Zwłaszcza przemówił do mnie autobiograficzny esej Wyjechali.
Kolejne dwie książki to również klasyczne arcydzieła – Łuk Triumfalny Remarque'a (z tak przejmującym opisem samotności, nieszczęśliwej miłości nie spotkałam się chyba nigdy) i Marsz Radetzky'ego Josepha Rotha (wspaniała, nostalgiczna ponadczasowa saga rodzinna napisana pięknym językiem).
Stopniowo poznawałam kolejnych pisarzy z kręgu literatury austriackiej. Moim odkryciem jest niewątpliwie Stefan Zweig – mistrz analizy psychologicznej, będący – jak się zdaje – pod wpływem teorii Freuda (Dziewczyna z poczty, Niecierpliwość serca). Znakomicie czytało mi się także historyczną powieść sowizdrzalską dziejącą się w czasie wojny 30-letniej – Tyll Daniela Kehlmanna.
Bardzo udane było też spotkanie z Robertem Seethalerem, zwłaszcza Całe życie (piękny impresjonistyczny obraz wioski w Alpach i życia zwykłego, prostego człowieka). I wreszcie udało mi się przeczytać powieści legendarnego Hansa Fallady (świetna – Każdy umiera w samotności).
Podjęłam też pierwsze kroki w kierunku poznania twórczości Roberta Musila (Niepokoje wychowanka Torlessa) i Hermanna Brocha (Niewinni) - obie aż przesycone teoriami filozoficznymi (trudno przyswajalnymi) tak charakterystycznymi dla niemieckiego kręgu kulturowego. 
W grudniu sięgnęłam po literaturę faktu – pięknie wydane opracowanie Moniki Muskały Między placem Bohaterów a Rechnitz, książkę przedstawiającą trudne tematy austriackich rozliczeń z przeszłością i będącą skarbnicą wiedzy o sztuce, teatrze i literaturze austriackiej. Pojawiły się w niej wywiady z twórcami m. in. z Gerhardem Rothem, którego Podróżą do wnętrza Wiednia delektowałam się w ostatnich tygodniach grudnia, marząc o wyjeździe do stolicy Austrii. Ostatnią książką ubiegłego roku była biografia Freuda – książka napisana i wnikliwie udokumentowana przez angielskiego psychologa Davida Cohena – Ucieczka Sigmunda Freuda.
I zostały mi jeszcze dwie książki, który wymknęły mi się jakoś z zaplanowanych czytelniczych ścieżek: ukraińska Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek Kateryny Babkiny i Kot w Tokio Nicka Bradleya (spore rozczarowanie). 
Moje tegoroczne odkrycia wśród pisarzy to - Ananda Devi, Pascal Garnier, Delphine de Vigan, Romain Gary, Annie Ernaux, Marie-Helene Lafon, Patrick Modiano, David Foenkinos, Eric Vuillard, Pierre Assouline, David Diop, Joseph Roth, Stefan Zweig, Daniel Kehlmann, Hans Fallada.
STATYSTYKI:
Kraj pochodzenia pisarza: Francja – 40 książek, Austria – 9, Niemcy – 5, Mauritius – 4, Nigeria – 3, Algieria – 3, Anglia – 3, Polska – 2, Ukraina – 1, Senegal – 1, RPA – 1, Dania – 1.
Język: francuski – 47, książek, niemiecki – 15, angielski – 8, polski – 2, ukraiński – 1.
Gatunek literacki (były trudności klasyfikacyjne): powieść – 55, opowiadania – 2, biografia/autobiografia/dziennik – 13, literatura faktu, esej – 13, wątek kryminalny – 5, fantastyka – 1, science fiction/utopia – 1.
Nagrody literackie: nobliści – 11 książek, nagroda Goncourtów – 8, nagroda Bookera – 5, Angelus – 1.
Rok wydania książki: 2022 – 12, 2021 – 6, 2020 – 8, 2019 - 8, 2018 –6; wiek XXI (wcześniejsze niż 2018) - 22. Tylko jedna książka
wydana została w XX wieku (1976 – Kot). Na to wygląda, że nie opieram się nowościom, aż 12 książek ukazało się w 2022 roku! Aż trudno mi uwierzyć.
Płeć autora: pisarki – 18 książek, 24% ogółu. Pisarze – 55 książek.
Liczba stron: 5 książek powyżej 500 stron, 46 książek od 200 do 500 stron, 22 książki – między 100 a 200 stron (sporo krótkich pozycji w tym roku).
Wydawnictwa: Sonia Draga – 9, Wydawnictwo Literackie – 6, WAB – 6, PIW – 5, W Podwórku – 4, Claroscuro – 4, Czytelnik – 4, Albatros 3, Otwarte – 3, Karakter – 2, Prószyński – 2, Znak – 2, Zysk – 2, Noir sur Blanc – 2, pozostałe (po 1 książce) – 19. Na liście pojawiły się dwa znakomite wydawnictwa, wcześniej mi nieznane: W Podwórku i Claroscuro. 
Najpiękniejsza okładka i wydanie: Trafikant i Całe życie – Eliza Luty, wydawnictwo Otwarte.
PODSUMOWANIE
Najlepsza książka roku 2022 to dla mnie  Lata[bookLink]4992460|Lata[/bookLink] Annie Ernaux.
Miejsce drugie: Charlotte[bookLink]268857|Charlotte[/bookLink] David Foenkinos
Wyróżnienia:
Nielegalny. Moje dzieciństwo w RPA[bookLink]4821802|Nielegalny. Moje dzieciństwo w RPA[/bookLink] Trevor Noah
Heban[bookLink]4224812|Heban[/bookLink] Ryszard Kapuściński
Pożegnanie z Afryką[bookLink]4875679|Pożegnanie z Afryką[/bookLink] Karen Blixen
Zielone sari[bookLink]4864606|Zielone sari[/bookLink] Ananda Devi Daleko, dalej[bookLink]4961443|Daleko, dalej[/bookLink] Pascal Garnier
Prawdziwa historia[bookLink]4848361|Prawdziwa historia[/bookLink] oraz
Nic nie oprze się nocy[bookLink]152706|Nic nie oprze się nocy[/bookLink] Delphine de Vigan
Obietnica poranka[bookLink]4855078|Obietnica poranka[/bookLink] Romain Gary
Joseph[bookLink]262363|Joseph[/bookLink] Marie-Helen Lafon  Raport Brodecka[bookLink]27821|Raport Brodecka[/bookLink] Philippe Claudel 
Strzęp[bookLink]4997592|Strzęp[/bookLink] Philippe Lançon
Możliwość wyspy[bookLink]4912001|Możliwość wyspy[/bookLink] Michel Houllebecq
Bratnia dusza[bookLink]4980254|Bratnia dusza[/bookLink] David Diop Porządek dnia[bookLink]5000209|Porządek dnia[/bookLink] Eric Vuillard 
Wyjechali[bookLink]4971682|Wyjechali[/bookLink] W.G. Sebald
Łuk triumfalny[bookLink]47771|Łuk triumfalny[/bookLink] Erich Maria Remarque
Klientka[bookLink]126111|Klientka[/bookLink] Pierre Assouline
Całe życie[bookLink]4460778|Całe życie[/bookLink] Robert Seethaler
Dziewczyna z poczty[bookLink]4968946|Dziewczyna z poczty[/bookLink] Stefan Zweig
Tyll[bookLink]5002925|Tyll[/bookLink] Daniel Kehlmann
Każdy umiera w samotności[bookLink]117650|Każdy umiera w samotności[/bookLink] Hans Fallada
Podróż do wnętrza Wiednia: szkice[bookLink]22642|Podróż do wnętrza Wiednia: szkice[/bookLink] Gerhard Roth
Marsz Radetzky'ego[bookLink]253011|Marsz Radetzky'ego[/bookLink] Joseph Roth.

 
W minionym roku przeczytałam 73 książki. To więcej niż myślałam, sporo więcej niż w 2021 roku. Dla mnie ta liczba jednak nie ma szczególnego znaczenia, nie ścigam się z innymi, ani sama ze sobą. Po prostu w 2022 roku przeczytałam więcej krótkich pozycji (100-200 stron), było ich 22. Przeciętnie jednak czytam jedną książkę tygodniowo, chociaż w czasie urlopu – więcej.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zdecydowanie najlepszą pozycją ubiegłego już roku była  Nieznośna lekkość bytu[bookLink]4459056|Nieznośna lekkość bytu[/bookLink] Kundery. Moja trzecia dziesiątka na tym portalu i książka, o której długo nie zapomnę, choćby z faktu, że jeszcze nie raz po nią sięgnę. Właściwie wystarczyłoby, gdybym przeczytała tę jedną tylko książkę w całym roku, a czułabym się czytelniczo usatysfakcjonowana przez pozostałe 365 dni.
Jednak tak się nie stało i nie był to jedyny tytuł poznany przeze mnie, więc dodatkowej radości dostarczyły mi też:

Demian[bookLink]4805919|Demian[/bookLink]

Niezwyciężony[bookLink]270528|Niezwyciężony[/bookLink]

Upadek[bookLink]4999327|Upadek[/bookLink]
czy
Golem[bookLink]263219|Golem[/bookLink], którym zakończyłam ten rok, i który z pewnością przypadłby do gustu każdemu zwolennikowi prozy Schulza.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie Agatha Christie i jej  I nie było już nikogo[bookLink]4971805|I nie było już nikogo[/bookLink]. Christie kojarzyłam raczej z lekkimi czytadłami, bardzo więc mnie zaskoczył tak oryginalny (choć niektórzy kwestionują tę oryginalność ze względu na podobną do złudzenia fabułę niejakiego kryminału o tytule Invisible Host) pomysł ujęcia motywu winy, pomimo że A.Christie nie skupiła się na nim szczególnie mocno, co było jedynym minusem. Nie widziałam żadnej ekranizacji na podstawie tej książki, jednak aż by się prosiło, żeby ktoś wykorzystał ten materiał, ale rozwijając przede wszystkim ten właśnie aspekt etyczno-psychologiczny.

Nie obyło się jednak bez łyżki dziegciu i tak też niezadowolenia dostarczyła mi powieść  Prowadź swój pług przez kości umarłych[bookLink]4993181|Prowadź swój pług przez kości umarłych[/bookLink], która okazała się być wyjątkowo słabą w porównaniu z dwoma innymi świetnymi dziełami Tokarczuk, które czytałam, tj. Prawiekiem oraz Domem Dziennym, Domem Nocnym.
Źródłem rozczarowania stał się również  Obcy[bookLink]5012642|Obcy[/bookLink] Camusa, po którym spodziewałam się czegoś więcej, jakiegoś wstrząsu i wyjątkowości, tymczasem nie zostawił we mnie nic, prześlizgnął w moim umyśle praktycznie niezauważalnie. Na pewno jeszcze sięgnę po ten tytuł, żeby zweryfikować swoje pierwsze wrażenie, ale raczej w dalszym niż bliższym czasie. Znacznie lepszym dziełem tego autora moim zdaniem definitywnie jest Upadek, do którego także powrócę, ale raczej z powodu gęstości jego treści niż transparentności.
Na koniec bardzo lekkim ukłuciem rozczarowania był Kongres futurologiczny[bookLink]135154|Kongres futurologiczny[/bookLink], który ostatecznie oceniłam wysoko, ale gdzieś w głowie pozostało mi wspomnienie znużenia, którego doświadczyłam w drugiej połowie książki, kiedy nastąpił zdecydowany przesyt malkontenckiego poczucia humoru Lema.

Zdecydowanie najlepszą pozycją ubiegłego już roku była  Nieznośna lekkość bytu[bookLink]4459056|Nieznośna lekkość bytu[/bookLink] Kundery. Moja trzecia dziesiątka na tym portalu i książka, o której długo nie zapomnę, choćby z faktu, że jeszcze nie raz po nią sięgnę. Właściwie wystarczyłoby, gdybym przeczytała tę jedną tylko książkę w całym roku, a czułabym się czytelniczo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W tym roku przeczytałam 5 książek, wszystkie po angielsku. Bardzo mało, ale jakoś zajmowały mnie inne rzeczy, w tym czytanie, choć nie książek. Plus jest taki, że żadną z lektur się nie rozczarowałam jakoś specjalnie.

Całe miasto o tym mówi[bookLink]4821029|Całe miasto o tym mówi[/bookLink]
Dziewczyny[bookLink]4867438|Dziewczyny[/bookLink]
Ostatnie życzenie[bookLink]240310|Ostatnie życzenie[/bookLink]
Dorośli[bookLink]4926856|Dorośli[/bookLink]
Tar Baby[bookLink]5016030|Tar Baby[/bookLink]

Plany na rok 2023 mam takie, żeby przeczytać co najmniej 12 książek i żeby tak dobierać sobie lektury, by uniknąć rozczarowań.

Moje poprzednie zestawienia:
2021: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/25398/czytelnicze-podsumowanie-2021-rok...
2020: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/23439/czytelnicze-podsumowanie-2020-rok...
2019: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/21654/czytelnicze-podsumowanie-2019-rok...
2018: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/19548/czytelnicze-podsumowanie-2018-rok...
2017: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/17304/czytelnicze-podsumowanie-2017-rok...
2016: https://lubimyczytac.pl/dyskusja/69/14910/czytelnicze-podsumowanie-2016-rok...

W tym roku przeczytałam 5 książek, wszystkie po angielsku. Bardzo mało, ale jakoś zajmowały mnie inne rzeczy, w tym czytanie, choć nie książek. Plus jest taki, że żadną z lektur się nie rozczarowałam jakoś specjalnie.

Całe miasto o tym mówi[bookLink]4821029|Całe miasto o tym mówi[/bookLink]
Dziewczyny[bookLink]4867438|Dziewczyny[/bookLink]
Ostatnie życzenie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W 2022 r. przeczytałam 60 książek (w tym komiksy).

  Najlepsze książki to:
J. Jagiełło "Nie wiesz o mnie wszystkiego"
L. Tołstoj "Spowiedź"
M. Lunde "Strażniczka Słońca"
E. Baum "Terapia zajęciowa"
K. Mirek "Niespodzianki losu"
P. Pawlukiewicz "Życie. Instrukcja obsługi"
K. Hagerup, L. Aisato "O dziewczynce, która chciała ocalić książki"
R. Kaur "Mleko i miód"
V. Woolf "Chwile wolności. Dziennik 1915-1941"
K. Wnukowska "ABC afazji" 
S. Tofield "Kot Simona kontra reszta świata"
S. Herbert "Galeria kotów. Historia sztuki z pazurem"
S. Herbert "Nowa galeria kotów. Druga odsłona sztuki z pazurem"
M. Brzezińska, M. Graczkowska "Zaradnik terapeutyczny. Jak pracować z seniorami w domu pomocy społecznej?"
L. Aisato "Życie"
A. Jasiński "Baśń o dębowym sercu"
R. Sager "Zamknij wszystkie drzwi"
A. Rovira, F. Miralles "Opowieści dla dzieci, które chcą uwierzyć w siebie"
   
   Najlepsze komiksy:
D. Ziegler, O. Dauger "Miss Marple. Noc w bibliotece"
S. Blasco "Śledztwa Enoli Holmes. 1. Sprawa dwóch zaginięć"
S. Blasco "Śledztwa Enoli Holmes. 2. Sprawa lady Alistair"
S. Blasco "Śledztwa Enoli Holmes. 3. Tajemnica białych maków"
S. Blasco "Śledztwa Enoli Holmes. 5. Tajemnica zaginionej wiadomości"
B. Kołomycka "Malutki Lisek i Wielki Dzik. Tam"
B. Kołomycka "Malutki Lisek i Wielki Dzik. Najdalej"
B. Kołomycka "Malutki Lisek i Wielki Dzik. Świt"
J. T. Stanton "Kolekcja mitów Profesora Brownstone'a. Artur i Złoty Sznur" 
H. Blackman, R. Leonardi "STAR WARS. Darth Vader i zaginiony oddział"

W 2022 r. przeczytałam 60 książek (w tym komiksy).

  Najlepsze książki to:
J. Jagiełło "Nie wiesz o mnie wszystkiego"
L. Tołstoj "Spowiedź"
M. Lunde "Strażniczka Słońca"
E. Baum "Terapia zajęciowa"
K. Mirek "Niespodzianki losu"
P. Pawlukiewicz "Życie. Instrukcja obsługi"
K. Hagerup, L. Aisato "O dziewczynce, która chciała ocalić książki"
R. Kaur "Mleko i miód"
V. Woolf...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ukończyłam wyzwanie, ale dołączyłam prawie pod koniec roku, więc już wtedy wiedziałam, że nie osiągnę liczby 12 książek czyli jednej na miesiąc. Przeczytałam ich od listopada do końca grudnia aż 9 czyli łącznie 10 z 7 planowanych. Dzisiaj podjęłam się przeczytania 12 książek na ten rok, będę mierzyć wyżej, ale chciałabym od stycznia mobilizować się do przeczytania co najmniej 1 tytułu na miesiąc. 

Ukończyłam wyzwanie, ale dołączyłam prawie pod koniec roku, więc już wtedy wiedziałam, że nie osiągnę liczby 12 książek czyli jednej na miesiąc. Przeczytałam ich od listopada do końca grudnia aż 9 czyli łącznie 10 z 7 planowanych. Dzisiaj podjęłam się przeczytania 12 książek na ten rok, będę mierzyć wyżej, ale chciałabym od stycznia mobilizować się do przeczytania co...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W 2022 przeczytałam 52 książki, czyli tyle ile zakładałam, choć to mniej niż w latach ubiegłych.
Do ulubionych trafiło 8 z 9 przeczytanych przeze mnie w tym roku tomów sagi o Poldarkach oraz
Rok 1984[bookLink]4999480|Rok 1984[/bookLink]  Nędznicy[bookLink]4874385|Nędznicy[/bookLink] i  Akuszerki[bookLink]4998839|Akuszerki[/bookLink]
Największe rozczarowania to:
Gujcio[bookLink]4992835|Gujcio[/bookLink],  Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną[bookLink]4971064|Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną[/bookLink]
Jak co roku nie robię wielkich planów na nowy rok, ale życzyłabym sobie, żeby moje czytanie zyskiwało na jakości i abym w przyszłym roku, miała podobne poczucie, jak w tym, że mimo iż książek przeczytałam mniej to jakościowo były lepsze od tych czytanych w latach wcześniejszych. Tego samego życzę innym czytającym. Pozdrawiam.

W 2022 przeczytałam 52 książki, czyli tyle ile zakładałam, choć to mniej niż w latach ubiegłych.
Do ulubionych trafiło 8 z 9 przeczytanych przeze mnie w tym roku tomów sagi o Poldarkach oraz
Rok 1984[bookLink]4999480|Rok 1984[/bookLink]  Nędznicy[bookLink]4874385|Nędznicy[/bookLink] i  Akuszerki[bookLink]4998839|Akuszerki[/bookLink]
Największe rozczarowania to:
Gujcio...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak i w podsumowaniu roku 2021, tak i w tym postanowiłem podkreślić to, co było w nim wyjątkowe. I jest to. Fantastyka, czyli ilość książek przeczytanych w tym gatunku (21).Ex aequo z literaturą piękną, która zwykle w całorocznych zestawieniach od lat okupuje pierwsze miejsce. Przyczyniło sie do tego postanowienie, że w końcu zabiorę się za czytanie cykli i serii, które mam na półkach. Udało się połowicznie. Przeczytałem cykl Pęknięta ziemia N.K.Jemisin. Jestem w trakcie czytania cyklu demonicznego P. Bretta. Nie udało się sięgnąć ponownie po pięcioksiąg wiedźmiński. Drugim powodem było kontynuowanie serii Wehikuł czasu (3) i powrót do twórczości Philip K. Dick[authorLink]15544|Philip K. Dick[/authorLink] (2).
 Ponownie wziąłem udział w czytelniczych wyzwaniach. Tym razem książek (28), a wśród nich:
 Koniec jest moim początkiem[bookLink]55268|Koniec jest moim początkiem[/bookLink]
 Fizyka smutku[bookLink]4857273|Fizyka smutku[/bookLink]
 Jedyna historia[bookLink]4846469|Jedyna historia[/bookLink]
 Chłopiec z latawcem[bookLink]4979239|Chłopiec z latawcem[/bookLink]
 Ukochane równanie profesora[bookLink]4889168|Ukochane równanie profesora[/bookLink]
 Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku[bookLink]4936081|Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku[/bookLink]
 Koniec Wieczności[bookLink]5029090|Koniec Wieczności[/bookLink]
W tym roku utwierdziłem się, że uczestniczenie w wyzwaniach działa na mnie niezwykle mobilizująco. I to nie w tym, na ilość przeczytanych książek, a właśnie poszukiwanie, odnajdywanie i odkrywanie tytułów pasujących do comiesięcznych tematycznych zadań. Dlatego też, już teraz wylosowałem sobie TBR na 2023 (12 książek). Na koniec oczywiste i mniej oczywiste polecenia:
 Z zimną krwią[bookLink]4862794|Z zimną krwią[/bookLink]
 Portret Doriana Graya[bookLink]5007389|Portret Doriana Graya[/bookLink]
 Potwór pamięci[bookLink]4958788|Potwór pamięci[/bookLink]
 Dziennik pisany później[bookLink]3970971|Dziennik pisany później[/bookLink]
 Piranesi[bookLink]4913514|Piranesi[/bookLink]

Jak i w podsumowaniu roku 2021, tak i w tym postanowiłem podkreślić to, co było w nim wyjątkowe. I jest to. Fantastyka, czyli ilość książek przeczytanych w tym gatunku (21).Ex aequo z literaturą piękną, która zwykle w całorocznych zestawieniach od lat okupuje pierwsze miejsce. Przyczyniło sie do tego postanowienie, że w końcu zabiorę się za czytanie cykli i serii, które mam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Choć 2022 rok był dla mnie bardzo trudny, bolesny i stresujący, nie wygląda na to, jakby odbiło się na moim czytaniu. W tym roku zainteresowałam się szczególnie starszymi i zapomnianymi dziełami. Sama nie wiem czemu tak mam, ale odpychają mnie te sezonowe hity, po które co 3 osoba sięga i omawia na platformach społecznościach. Jeśli coś z tej listy mnie naprawdę zainteresuje, to wolę poczekać aż gorączka minie. W tym roku upodobałam sobie szczególnie klasycznych autorów literatury grozy, jak Stefana Grabińskiego, Brama Stokera, M.R. Jamesa, H. P. Lovecrafta, Edgara Allana Poego i Josepha Sheridana Le Fanu (ach, jak pięknie się to wymawia).
W ramach podsumowania zrobiłam małe zestawienie wybranych książek, które przeczytałam w tym roku.
Najlepsza książka, którą przeczytałam:
Miasto w morzu i inne utwory poetyckie[bookLink]4858288|Miasto w morzu i inne utwory poetyckie[/bookLink] (9)
Najgorsza książka, którą przeczytałam:
Przeklęty. Historia domu Smurlów[bookLink]4929488|Przeklęty. Historia domu Smurlów[/bookLink] (3)
Najciekawsze czytelnicze odkrycie:
Azyl w dżungli[bookLink]99291|Azyl w dżungli[/bookLink]
Najbardziej wstrząsająca książka:
Maestro. Historia milczenia[bookLink]4992459|Maestro. Historia milczenia[/bookLink]
Najbardziej wzruszające książki:
Wigilie niewoli i wolności[bookLink]5004052|Wigilie niewoli i wolności[/bookLink]
Dusze zwierząt[bookLink]137718|Dusze zwierząt[/bookLink]
Książki, przy których się najlepiej bawiłam:
Azyl w dżungli[bookLink]99291|Azyl w dżungli[/bookLink]
Zemsta najlepiej smakuje na zimno[bookLink]4890466|Zemsta najlepiej smakuje na zimno[/bookLink]
Najpiękniej wydane książki:
Magia polskich ziół[bookLink]4926941|Magia polskich ziół[/bookLink]
Skrzaty[bookLink]87241|Skrzaty[/bookLink]
Książki napisane najpiękniejszą polszczyzną:
Duchy Kresów Wschodnich[bookLink]4850471|Duchy Kresów Wschodnich[/bookLink]
Anioły w legendach polskich[bookLink]4981101|Anioły w legendach polskich[/bookLink]
I do czego zajrzę w następnym roku? Na pewno zacznę czytać książki Agathy Christie i Stephena Kinga, które w tym roku zebrałam. Mam też nadzieję, że przeczytam więcej książek od azjatyckich autorów, która ciągle gdzieś za mną chodzą. O ile dotrwam do wiosny, to zainteresuję się cyklem Ani z Zielonego Wzgórza i publikacjami Lechosława Herza. Książka o Ani nie będzie jedyną lekturą szkolną, którą sobie odświeżę. Zresztą jeszcze zobaczymy, co mi dobrego wpadnie w ręce.

Choć 2022 rok był dla mnie bardzo trudny, bolesny i stresujący, nie wygląda na to, jakby odbiło się na moim czytaniu. W tym roku zainteresowałam się szczególnie starszymi i zapomnianymi dziełami. Sama nie wiem czemu tak mam, ale odpychają mnie te sezonowe hity, po które co 3 osoba sięga i omawia na platformach społecznościach. Jeśli coś z tej listy mnie naprawdę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej