Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Główna refleksja po przeczytaniu? Jak bardzo zmieniło się życie kobiet na przestrzeni +/- 100 lat. I niby się to wszystko wie, jednak (być może z uwagi na to, że jest to reportaż) treści tu przedstawione porażają. Autorka zestawia obowiązki kobiet i mężczyzn na wsi, niestety na niekorzyść kobiet, przytłoczonych walką o byt, biedą, wielodzietną rodziną. Wydawało by się, że mieszkając na wsi, mając krowę, kury nie można cierpieć głodu. Nic bardziej mylnego - mleko i jaja były na sprzedaż. Podstawą wyżywienia są ziemniaki, mąka. Dostęp do edukacji, nie dość że lichy, uzależniony był od tego, czy ma się buty, czy akurat nie ma prac polowych, bo wtedy dzieci są potrzebne w polu. Już 5-letnie dziewczynki miały swój, wcale nielekki, zakres obowiązków. I tu można by mnożyć przykłady opisujące tragedię kobiet. Książka zawiera jednak i inne wątki, np. podejście chłopstwa do Żydów (słynne "swój do swego po swoje" - już teraz wiem skąd się wzięło). Lata zaagnażowania społecznego kobiet (ZMP, ZMW i in.) przynoszą nową wartość, to chyba początek walki o prawa kobiet i odmiany ich losu.