Pożegnanie z Afryką

Okładka książki Pożegnanie z Afryką Karen Blixen
Okładka książki Pożegnanie z Afryką
Karen Blixen Wydawnictwo: Wydawnictwo Poznańskie Seria: Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich literatura piękna
462 str. 7 godz. 42 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich
Tytuł oryginału:
Out of Africa
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Poznańskie
Data wydania:
2019-08-14
Data 1. wyd. pol.:
1965-01-01
Data 1. wydania:
2009-09-01
Liczba stron:
462
Czas czytania
7 godz. 42 min.
Język:
polski
ISBN:
9788366381575
Tłumacz:
Józef Giebułtowicz
Tagi:
powieść autobiograficzna Afryka kolonializm cywilizacja kultura Afrykańczycy literatura duńska
Średnia ocen

7,0 7,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oficjalne recenzje i

Jeździć konno, strzelać z łuku, mówić prawdę



1662 341 255

Oceny

Średnia ocen
7,0 / 10
3216 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
65
18

Na półkach: ,

To była druga przymiarka do przeczytania "Pożegnania z Afryką". Za pierwszym razem utknęłam gdzieś na początku, ale już nie pamiętam co mnie w książce zatrzymało.
Tym razem książkę zaczęłam czytać w wakacje. Czując koszmarny upał, siedząc na słońcu, na plaży opowieść Karen Blixen szybko nabrała barw. Książka nie zawiera dialogów, jest to opowieść kobiety o jej minionym ukochanym życiu. Tę miłość do tamtej - blixenowej- Afryki czuje się niemal namacalnie. Silna kobieta na początku XX wieku, będąc panią samej siebie (już niewiarygodnie postępowe) tworzy wokół siebie cały przepiękny świat na czarnym kolonizowanym lądzie, opisuje ludzi dla niej ważnych i malownicze miejsca. Spodobało mi się to co ktoś napisał (Hemingway?),że najczęściej książki o Afryce byly o białych, którzy przeżywają przygody w afrykańskich kadrach. "Pożegnanie z Afryką" to zdecydowanie książka, gdzie to Afryka jest główna bohaterą, to ją poznajemy, to nią się zachwycamy i, w moim przypadku, to w związku z nią odczuwam nostalgię, że taki świat już nie istnieje i nie można go tak po prostu kupić bilet i podejrzeć.
Warto przeczytać!

To była druga przymiarka do przeczytania "Pożegnania z Afryką". Za pierwszym razem utknęłam gdzieś na początku, ale już nie pamiętam co mnie w książce zatrzymało.
Tym razem książkę zaczęłam czytać w wakacje. Czując koszmarny upał, siedząc na słońcu, na plaży opowieść Karen Blixen szybko nabrała barw. Książka nie zawiera dialogów, jest to opowieść kobiety o jej minionym...

więcej Pokaż mimo to

avatar
841
653

Na półkach: ,

Absolutny klasyk, który każdy znać powinien. Pytałem kilku osób ze swojego otoczenia czy znają powieść Karen Blixen. Nawet jeśli nie, to przynajmniej kojarzyły film o takim tytule. Ja filmu dotąd nie widziałem, ale po lekturze obejrzę go z przyjemnością. Autorka to Dunka żyjąca na przełomie XIX i XX wieku i w książce jawi się jako kobieta szalenie odważna, otwarta i empatyczna. Jej przygody są bardzo ciekawe i dające wyobrażenie o Afryce za czasów kolonializmu, o Afryce, której już nie ma. Z Afryką miałem dotychczas do czynienia za sprawą książek Henninga Mankella, Autorka zaś pokazała mi ten kontynent z innej, bardziej dzikiej strony. Pokazała też ciekawość ludzi, ciekawość zwierząt, ciekawość miejsc. Początkowo zakładałem, że czytanie tego dzieła zajmie mi więcej czasu, ale tak się wciągnąłem, że przeczytałem ją w zaledwie trzy dni. To musi świadczyć o jego wysokiej klasie, innej możliwości nie ma. Mam wrażenie, że książka ma w sobie tyle, że powinno się ją przeczytać kilka razy, ale może to moje subiektywne wrażenie. W każdym razie polecam. Osiem gwiazdek (rewelacyjna).

Absolutny klasyk, który każdy znać powinien. Pytałem kilku osób ze swojego otoczenia czy znają powieść Karen Blixen. Nawet jeśli nie, to przynajmniej kojarzyły film o takim tytule. Ja filmu dotąd nie widziałem, ale po lekturze obejrzę go z przyjemnością. Autorka to Dunka żyjąca na przełomie XIX i XX wieku i w książce jawi się jako kobieta szalenie odważna, otwarta i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
922
226

Na półkach: , , , , ,

Patrząc na mnóstwo świetnych opinii, chyba będę w mniejszości. Dla mnie książka jest taka sobie. Myślałam, że będzie to taka spójna historia, a są luźno powiązane ze sobą opowiadania.
Ze względu na lata w których działa się akcja, byłam przygotowana, że podejście białych kolonizatorów do Afryki może mi się nie spodobać. I tak jest w rzeczywistości. Tego jednak nie przeskoczę, bo były to czasy takie, a nie inne. Do tego mocno zabolały mnie polowania, ale to też jest mój osobisty stosunek do takiego traktowania zwierząt, a tutaj również spodziewałam się, że coś takiego będzie. Dlaczego więc książkę oceniam stosunkowo nisko? Głównie dlatego, że zabrakło mi tam głębszej jednolistej historii. Autorka mocno skakała po tematach co wybijało mnie z rytmu i powodowało, że czułam się nieco skołowana. Do tego opisy życia ludzi są ubogie, tylko lekko muśnięte. Najładniej została tutaj opisana przyroda. Widać, że autorka kochała miejsca, o których pisała. Niemniej jednak całość mnie nie zachwyciła.

Patrząc na mnóstwo świetnych opinii, chyba będę w mniejszości. Dla mnie książka jest taka sobie. Myślałam, że będzie to taka spójna historia, a są luźno powiązane ze sobą opowiadania.
Ze względu na lata w których działa się akcja, byłam przygotowana, że podejście białych kolonizatorów do Afryki może mi się nie spodobać. I tak jest w rzeczywistości. Tego jednak nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
43
32

Na półkach:

Jedna z najpiękniejszych książek o przyrodzie jaką czytałam w życiu, polecam też film z 1985 roku

Jedna z najpiękniejszych książek o przyrodzie jaką czytałam w życiu, polecam też film z 1985 roku

Pokaż mimo tovideo - opinia

avatar
365
56

Na półkach:

Bardzo dłużąca się, ale zarazem bardzo ciekawa pozycja. Widać jak bardzo autorka kochała Afrykę i zarazem ciekawy jest aspekt jej szacunku do swoich pracowników i Kikujusów i Masajów. Opisy są często bardzo poetyckie i mają ogromny klimat, co jest chyba tchnieniem czasów, kiedy powstała ta autobiografia. Obecnie rzadko można spotkać tego typu opisy, porównania i odczucia. Słuchałam bardzo długo, ale uważam, że było naprawdę warto.

Bardzo dłużąca się, ale zarazem bardzo ciekawa pozycja. Widać jak bardzo autorka kochała Afrykę i zarazem ciekawy jest aspekt jej szacunku do swoich pracowników i Kikujusów i Masajów. Opisy są często bardzo poetyckie i mają ogromny klimat, co jest chyba tchnieniem czasów, kiedy powstała ta autobiografia. Obecnie rzadko można spotkać tego typu opisy, porównania i odczucia....

więcej Pokaż mimo to

avatar
1215
417

Na półkach:

Spodziewałam się zupełnie innej opowieści (oczywiście, że z powodu filmu),a pozytywnie się zaskoczyłam. Zamiast romansu mamy pięknie skonstruowany, quasi-reportażowy obraz Afryki, jej ludzi, zwierząt i krajobrazów oraz równie ciekawy portret niezwykle ciekawej i nietuzinkowej kobiety. Może i momentami ma się wrażenie powtarzalności, ale w moim odczuciu akurat tej książce dodaje to jeszcze uroku. Wspaniała powieść.

Spodziewałam się zupełnie innej opowieści (oczywiście, że z powodu filmu),a pozytywnie się zaskoczyłam. Zamiast romansu mamy pięknie skonstruowany, quasi-reportażowy obraz Afryki, jej ludzi, zwierząt i krajobrazów oraz równie ciekawy portret niezwykle ciekawej i nietuzinkowej kobiety. Może i momentami ma się wrażenie powtarzalności, ale w moim odczuciu akurat tej książce...

więcej Pokaż mimo to

avatar
134
19

Na półkach:

Po Pożegnanie z Afryką sięgnąłem z okazji wakacyjnego wyjazdu do Kenii. Książka w ciekawy sposób opowiada o kulturze i zwyczajach oraz ludziach mieszkających w tej części świata. Podczas mojej podróży widziałem, że wiele z nich jest wciąż żywych, prawie 100 lat później. Pod tym kątem jest to bardzo udane dzieło. Niestety sposób narracji autorki poprzez kolejne anegdoty i historie nie do końca mi odpowiadał, przez co czytanie nie przychodziło naturalnie lecz musiałem się do niego w pewien sposób motywować.

Po Pożegnanie z Afryką sięgnąłem z okazji wakacyjnego wyjazdu do Kenii. Książka w ciekawy sposób opowiada o kulturze i zwyczajach oraz ludziach mieszkających w tej części świata. Podczas mojej podróży widziałem, że wiele z nich jest wciąż żywych, prawie 100 lat później. Pod tym kątem jest to bardzo udane dzieło. Niestety sposób narracji autorki poprzez kolejne anegdoty i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
148
121

Na półkach:

Mimo tego, że powieść (no właśnie- powieść? Reportaż? Pamiętnik?) Karen Blixen nie bez powodu należy już do klasyki literatury, muszę przyznać że podczas lektury ciężko było mi się skoncentrować na czytanym tekście, nie potrafiłam wciągnąć się w opisywane przez autorkę historie i po prostu przy "Pożegnaniu z Afryką" nieco się męczyłam. Na szczęście, ostatnie rozdziały książki wzbudziły jednak we mnie emocje i udało mi się zżyć z główną bohaterką. Na pewno polecam "Pożegnanie z Afryką" wszystkim miłośnikom przyrody i pięknych opisów natury, to zdecydowanie najmocniejszy punkt tej książki.

Mimo tego, że powieść (no właśnie- powieść? Reportaż? Pamiętnik?) Karen Blixen nie bez powodu należy już do klasyki literatury, muszę przyznać że podczas lektury ciężko było mi się skoncentrować na czytanym tekście, nie potrafiłam wciągnąć się w opisywane przez autorkę historie i po prostu przy "Pożegnaniu z Afryką" nieco się męczyłam. Na szczęście, ostatnie rozdziały...

więcej Pokaż mimo to

avatar
65
16

Na półkach: ,

Przepięknie malowany obraz Afryki. Językowa przyjemność.

Przepięknie malowany obraz Afryki. Językowa przyjemność.

Pokaż mimo to

avatar
210
149

Na półkach: ,

> Jeździć konno, strzelać z łuku, mówić prawdę

"Pożegnanie z Afryką" to oparta na osobistych doświadczeniach Karen Blixen opowieść o zmierzchu kolonialnej Afryki. Kenia, początek XX wieku, prowadzone przez białych osadników farmy. Autorka opisuje swoje kontakty z miejscową ludnością (m.in. z sąsiadującego z jej terenami rezerwatu Masajów),przytacza różne anegdotki związane z wydarzeniami na farmie (leżącej u stóp góry Ngong),nierzadko uwypukla różnice między podejściem do życia wyznawanym przez Europejczyków a tym, które jest udziałem mieszkańców Afryki.

Nie jest to nic wciągającego, ale miejscami czyta się całkiem przyjemnie. Pewnie tym przyjemniej, im lepiej czytelnik jest zdolny wyobrazić sobie opisywane krajobrazy. Jeśli ktoś ma z tym pewne problemy, można wspomóc się filmem, nakręconym na podstawie powieści, którego dodatkową zaletą jest niezwykle klimatyczna muzyka.

---

> Afryka przedestylowana przez dwa tysiące metrów atmosfery, mocno skoncentrowana treść kontynentu.

> Nigdy nie jest tak, aby sąsiednie miasto nie odgrywało roli w życiu człowieka. Niezależnie od tego, czy się je lubi, czy nie, siłą jakiegoś własnego prawa ciążenia miasto przyciąga myśli.

> Przyszło mi wtedy na myśl, że może oni czują się w życiu jak we właściwym żywiole - czego my nigdy nie potrafimy osiągnąć - jak ryby w głębokiej wodzie, które nie potrafią zrozumieć naszej obawy przed utonięciem.

> - Czy strzelając z łuku, jesteś jeszcze chrześcijanką? Myślałem, że chrześcijański sposób to używanie karabinu.

> Może pani uzna mnie za okropnego sceptyka po tym, co powiem. Ale poza Bogiem absolutnie w nic nie wierzę.

> My musimy wpierw znaleźć kogoś, kto ciężko przeciw nam zgrzeszył, zanim będziemy mogli z podniesionym czołem prosić żyrafy o wybaczenie nam naszych grzechów przeciw nim.

> W Afryce powietrze odgrywa w całości krajobrazu większą rolę niż w Europie. Jest pełne majaków i miraży, w pewien sposób samo stanowi scenę, na której toczą się wypadki. W południowym upale powietrze oscyluje i wibruje jak struna skrzypiec, podnosi pasy sawanny wraz z drzewami i pagórkami, a na suchej trawie tworzy rozległe zalewy wodne.

> Jeździć konno, strzelać z łuku, mówić prawdę

"Pożegnanie z Afryką" to oparta na osobistych doświadczeniach Karen Blixen opowieść o zmierzchu kolonialnej Afryki. Kenia, początek XX wieku, prowadzone przez białych osadników farmy. Autorka opisuje swoje kontakty z miejscową ludnością (m.in. z sąsiadującego z jej terenami rezerwatu Masajów),przytacza różne anegdotki...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    4 415
  • Chcę przeczytać
    3 641
  • Posiadam
    1 361
  • Ulubione
    186
  • Teraz czytam
    143
  • Afryka
    45
  • Chcę w prezencie
    39
  • Klasyka
    36
  • 2021
    35
  • 2022
    27

Cytaty

Więcej
Karen Blixen Pożegnanie z Afryką Zobacz więcej
Karen Blixen Pożegnanie z Afryką Zobacz więcej
Karen Blixen Pożegnanie z Afryką Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także