Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie osobiście jest to sztucznie rozdmuchany bestseller, który nie ma nic wspólnego z dobrym kryminałem czy powieścią obyczajową. Autorka posługuje się bardzo prostym i schematycznym językiem. Bohaterowie nawet główni są nijacy, przedstawieni na zasadzie dobry – zły. Zagadka kryminalna średnio mnie zainteresowała, a sposób dochodzenia do wyjaśnienia morderstwa zamiast pobudzać moją ciekawość, irytował mnie. Czasami odnosiłam wrażenie, że autorka kpi sobie z czytelników (np. kiedy Erice udaje się dowiedzieć do kogo dzwoniła niedoszła ofiara, jakby policja nie mogła wcześniej sprawdzić bilingów rozmów itp.).

Dla mnie osobiście jest to sztucznie rozdmuchany bestseller, który nie ma nic wspólnego z dobrym kryminałem czy powieścią obyczajową. Autorka posługuje się bardzo prostym i schematycznym językiem. Bohaterowie nawet główni są nijacy, przedstawieni na zasadzie dobry – zły. Zagadka kryminalna średnio mnie zainteresowała, a sposób dochodzenia do wyjaśnienia morderstwa zamiast...

Im więcej czytam Sparksa tym bardziej dochodzę do wniosku, że właściwie pisze o tym samym, zmieniając tylko historię głównych bohaterów i dodaje kilka wątków pobocznych, które komplikują losy postaci. Podobnie jak w innych książkach tego autora mamy tutaj parę zakochanych. Tym razem jest to nauczycielka z prowincjonalnej szkoły i szeryf z tego samego miasteczka, który w przeszłości stracił żonę w wypadku, a obecnie samotnie wychowuje kilkuletniego syna. Przez całą powieść obserwujemy ich dążenia do szczęścia. Jednak pewne wydarzenie sprawi, że ich dalsze wspólne życie stanie pod znakiem zapytania.
Po „Na zakręcie” warto sięgnąć wtedy, kiedy potrzebujemy czegoś lekkiego i przyjemnego do czytania.

Im więcej czytam Sparksa tym bardziej dochodzę do wniosku, że właściwie pisze o tym samym, zmieniając tylko historię głównych bohaterów i dodaje kilka wątków pobocznych, które komplikują losy postaci. Podobnie jak w innych książkach tego autora mamy tutaj parę zakochanych. Tym razem jest to nauczycielka z prowincjonalnej szkoły i szeryf z tego samego miasteczka, który w...

„Cicha jak ostatnie tchnienie” jest klasycznym kryminałem przypominającym styl Agathy Christie z „I nie było już nikogo”. Zamożny wydawca zaprasza kilku najlepszych autorów książek kryminalnych i specjalistów w dziedzinie zbrodni do tajemniczego zamku położonego na skale, która podczas przypływu zostaje odcięta od lądu. Mają oni za zadanie odkryć zagadkę zbrodni popełnionej w tym zamku kilkadziesiąt lat temu. Jednak podczas z pozoru niewinnej zabawy zostaje popełnione morderstwo, a Joe Alex postanawia znaleźć sprawcę. Jest to króciutki kryminał, który nie zabiera dużo czasu, a daje dużo przyjemności. Rozwiązanie zagadki jest zaskakujące i logicznie wytłumaczone. I chociaż całość przypomina znajomy schemat pisania powieści detektywistycznych to autor wymyślił świetną intrygę i rozwiązanie zagadki.

„Cicha jak ostatnie tchnienie” jest klasycznym kryminałem przypominającym styl Agathy Christie z „I nie było już nikogo”. Zamożny wydawca zaprasza kilku najlepszych autorów książek kryminalnych i specjalistów w dziedzinie zbrodni do tajemniczego zamku położonego na skale, która podczas przypływu zostaje odcięta od lądu. Mają oni za zadanie odkryć zagadkę zbrodni popełnionej...