Niezwyciężony

„Niezwyciężony” to bardzo wciągająca i klimatyczna powieść. Mamy tu ciekawie wykreowany świat, zagadkę i nieustające napięcie. Niektóre opisy były bardzo długie i przytłaczające, więc kilka razy odkładałam książkę, ale ciekawość tego, co będzie dalej nigdy mnie nie opuściła. Ta historia jest fenomenalnie skonstruowana, co w efekcie daje czytelnikom bardzo dobą przygodę w kosmicznym klimacie, a jednocześnie składania do refleksji. Słabszą stroną powieści są ostatnie strony i zakończenie, które nieco odbiega jakością od pozostałych scen, bowiem czytelnik sam może dużo sobie dopowiedzieć i napięcie mocno spada. Ale sam początek i następujące po nim wydarzenia są wciągające i świetnie napisane.
To moje drugie spotkanie z twórczością Lema i doskonale rozumiem, dlaczego ktoś może nie polubić się z jego twórczością, ale ja nie zamierzam poprzestać na dwóch powieściach, ponieważ to, co potrafił wykreować ten pisarz jest absolutnie fascynujące.

„Niezwyciężony” to bardzo wciągająca i klimatyczna powieść. Mamy tu ciekawie wykreowany świat, zagadkę i nieustające napięcie. Niektóre opisy były bardzo długie i przytłaczające, więc kilka razy odkładałam książkę, ale ciekawość tego, co będzie dalej nigdy mnie nie opuściła. Ta historia jest fenomenalnie skonstruowana, co w efekcie daje czytelnikom bardzo dobą przygodę w...

Jest to czwarta książka Lema, którą przeczytałem, po "Katarze" i dwóch częściach "Dzienników Gwiazdowych". Fabuła jest wciągająca, budująca napięcie i klimatyczna, jednakże język, w jakim napisania jest książka jest niesamowicie nieprzyjemny i odrzucający. Czytało się ciężko i niejednokrotnie łapałem się na tym, że myśli mi gdzieś uciekały. Nie polecam jako wstęp do Lema.

Jest to czwarta książka Lema, którą przeczytałem, po "Katarze" i dwóch częściach "Dzienników Gwiazdowych". Fabuła jest wciągająca, budująca napięcie i klimatyczna, jednakże język, w jakim napisania jest książka jest niesamowicie nieprzyjemny i odrzucający. Czytało się ciężko i niejednokrotnie łapałem się na tym, że myśli mi gdzieś uciekały. Nie polecam jako wstęp do...

Fajnie przemyślany świat, ale ostateczny przekaz książki jest bardzo prosty. Opisy zasad działania wszystkiego bywają bardzo długie, momentami przytłaczające, ale potrafią zrobić wrażenie.
Samo zakończenie trochę mnie rozczarowało - było zbyt zwykłe, niezaskakujące.

Fajnie przemyślany świat, ale ostateczny przekaz książki jest bardzo prosty. Opisy zasad działania wszystkiego bywają bardzo długie, momentami przytłaczające, ale potrafią zrobić wrażenie.
Samo zakończenie trochę mnie rozczarowało - było zbyt zwykłe, niezaskakujące.

Solaris jest świetne, ale Niezwyciężony jest wręcz fenomenalny. Nie potrafię się nadziwić temu, że nikt jeszcze nie zekranizował tej historii.

Solaris jest świetne, ale Niezwyciężony jest wręcz fenomenalny. Nie potrafię się nadziwić temu, że nikt jeszcze nie zekranizował tej historii.

Akurat dziś przeczytałem artykuł mówiący o miniaturowych dronach i przyszłych wojnach toczonych za ich pomocą.
I pierwsze skojarzenie: "Niezwyciężony" Lema.
Kto wie, może jeszcze kilka wojen i pozostaną po nas jedynie obłoki dronów.
Książkę znam od dawna, czytałem kilka razy, czas chyba na kolejne dwa, trzy wieczory z Lemem, którego kocham od podstawówki.

Akurat dziś przeczytałem artykuł mówiący o miniaturowych dronach i przyszłych wojnach toczonych za ich pomocą.
I pierwsze skojarzenie: "Niezwyciężony" Lema.
Kto wie, może jeszcze kilka wojen i pozostaną po nas jedynie obłoki dronów.
Książkę znam od dawna, czytałem kilka razy, czas chyba na kolejne dwa, trzy wieczory z Lemem, którego kocham od podstawówki.

Uważam że jest to najlepsza z przygodowo-sensacyjnych "amerykańskich" (co do tematu i konstrukcji) powieści Lema: dramatyczna akcja na obcej planecie; ekspozycja, zawiązanie, kulminacja i rozwiązanie. Jak mawiali nasi dziadkowie "wartko" się czyta, mimo iż w zasadzie niewiele się dzieje. Ale jest napięcie, jest zagadka i jest "naukowe" jej wyjaśnienie. No i jak w tego typu "gatunkowych" przygodówkach bywa, po poznaniu wyjaśnienia nie da się już czytać po raz drugi - taka książka do pociągu: czytasz, wyrzucasz, zapominasz.

Uważam że jest to najlepsza z przygodowo-sensacyjnych "amerykańskich" (co do tematu i konstrukcji) powieści Lema: dramatyczna akcja na obcej planecie; ekspozycja, zawiązanie, kulminacja i rozwiązanie. Jak mawiali nasi dziadkowie "wartko" się czyta, mimo iż w zasadzie niewiele się dzieje. Ale jest napięcie, jest zagadka i jest "naukowe" jej wyjaśnienie. No i jak w tego typu...

Jak to często w przypadku Lema bywa, maszyna rzemiosła literackiego rozkręca się tu powoli. Tu jakieś dyskusje nad dziwnym składem atmosfery, do którego już nigdy nie wracamy. Tam jakaś wyprawa nad morze, która kończy się zaraz po wyłowieniu paru rybek. Takie Lemowskie sceny, które wydają się ze stricte narracyjnego punktu widzenia niezwiązane, lub nawet niepotrzebne.
Ale nic bardziej mylnego - u Lema szczegóły zawsze są rozpracowane i taki jest również leniwy początek Niezwyciężonego. Pomiędzy tymi naturalnymi, prostymi działaniami bohaterów powoli wyłania nam się na horyzoncie zarys prawdziwego problemu. Momentem przełomowym jest odkrycie statku, którego od początku załoga Niezwyciężonego poszukuje - punkt radykalnie zmieniający nastrój powieści i oznajmiający nam, że nie będzie to wesoła przygoda z laserami i robotami, lecz dramat człowieka w konfrontacji z nieznanym. I choć pod koniec kilka jest już punktów, w których łatwo nam odgadnąć co nastąpi dalej (co nie zawsze jest wadą), to jednak jest to dzieło wciągające, skłaniające do refleksji i pod każdym względem poważne.

Jak to często w przypadku Lema bywa, maszyna rzemiosła literackiego rozkręca się tu powoli. Tu jakieś dyskusje nad dziwnym składem atmosfery, do którego już nigdy nie wracamy. Tam jakaś wyprawa nad morze, która kończy się zaraz po wyłowieniu paru rybek. Takie Lemowskie sceny, które wydają się ze stricte narracyjnego punktu widzenia niezwiązane, lub nawet niepotrzebne.
Ale...

Ciekawe podejście do tematu odwiedzin / zdobycia nowej planety. Jedna z lepszych książek Lema

Ciekawe podejście do tematu odwiedzin / zdobycia nowej planety. Jedna z lepszych książek Lema

Wydaje mi się, że popularność niektórych książek/pisarzy bierze się stąd, że jakiś opiniotwórczy krytyk/medium wystawi wysoką ocenę, inni się nią zasugerują i później jakoś tak wychodzi, że przeciętne dzieła uważane są za arcydzieła. Moim zdaniem, tak właśnie jest z "Niezwyciężonym", który oceny ma co najmniej tak wysokie, jak choćby "Cylinder Van Troffa" Zajdla, a tak naprawdę Cylindrowi do pięt nie dorasta w żadnym aspekcie. Miały być ciekawe rozważania psychologiczne/filozoficzne, może i były, ale bez szału. Bohaterowie i wydarzenia w powieści raczej średnie, zakończenie... po prostu było. Opisy wyglądu planety bardzo nudne, a w dodatku styl pisania Lema oparty na zdaniach wielowielowielokrotnie złożonych nie pomaga w wejściu w świat, jaki pisarz chciał zaprezentować. Gust rzecz względna, dla mnie średniawka.

Wydaje mi się, że popularność niektórych książek/pisarzy bierze się stąd, że jakiś opiniotwórczy krytyk/medium wystawi wysoką ocenę, inni się nią zasugerują i później jakoś tak wychodzi, że przeciętne dzieła uważane są za arcydzieła. Moim zdaniem, tak właśnie jest z "Niezwyciężonym", który oceny ma co najmniej tak wysokie, jak choćby "Cylinder Van Troffa" Zajdla, a tak...

Solidna powieść sci-fi. I choć typowe dla Lema motywy są tu obecne to odniosłem wrażenie, że końcówka powieści była wyraźnie słabsza od bardzo dobrego początku i środka książki. Być może radość z lektury zepsuło mi zdradzenie fabuły zawarte na tyle i bocznej zakładce książki.

Solidna powieść sci-fi. I choć typowe dla Lema motywy są tu obecne to odniosłem wrażenie, że końcówka powieści była wyraźnie słabsza od bardzo dobrego początku i środka książki. Być może radość z lektury zepsuło mi zdradzenie fabuły zawarte na tyle i bocznej zakładce książki.