Heban

Brak dróg, środków transportu, tysiące kilometrów dzikich terenów, tysiące kilometrów, by spotkać innych ludzi było główną przyczyną tego, że dana społeczność nie rozwijała się. Nie dzielono się wiedzą, dobrami czy doświadczeniem z innymi, bo nie było takiej możliwości. Nic nie przenikało dalej - nie znajdowało drogi do innej społeczności, rozsianych na ogromnych połaciach ziemi.

Kult przodków, tradycje rodowe i obrządki to jedyna ciągłość w ciągłym ruchu ludzi żyjących od pokoleń na Afrykańskich ziemiach.

Wierzą, że ktoś może rzucić urok. Nic nie dzieje się przypadkiem, śmierć, choroba, wypadek, susza lub pożar to wynik działania czarów.

"Wszystko w ich życiu jest tymczasowe, płynne i kruche"

"Granica pamięci jest tu kresem historii"


Cała historia ludu przechowywana w pamięci
i przekazywana jest za pomocą ust kolejnym pokoleniom.


Afryka jest bardzo różnorodna i nie można jej określić kilkoma charakterystycznymi cechami, bowiem każde większe plemię czy społeczeństwo, klan opiera się na innych obrzędach czy wierzeniach.

Afryka to przede wszystkim więzi rodzinne, tradycja kolektywistyczna, dzielisz się tym co masz z innymi. Wszystko jest wspólne.

"Kultura afrykańska jest kulurą wymiany"

"W takiej kulturze wszystko przybiera postać podarku, prezentu domagajacego się rekompensaty" - Dlatego mkieszkańcy danego regionu widząc Białego człowieka, starają się oferować mu swoje usługi tj udzielanie informacji, bycie przewodnikiem, ostrzegając przed złodziejami, zapewniając bezpieczeństwo - w zamian oczekując rekompesaty często materialnej - czego przybysze z Europy często nie są świadomi.

Osobista sympatią, relacja z drugim człowiekiem nie mają znaczenia, liczą się układy jakie obecnie istnieją w owych klanach. Podziały czy przynależności etniczne są tu mocno zakorzenione i często
przysłaniają, wypaczają prawdziwy obraz dobra i zła. Bezkrytycznie odnoszą się do własnej kultury a za całe zło obwiniają innych.

Bo inny, obcy klan - to zło...


Z drugiej jednak strony relacje wewnątrz danego klanu cechuje otwartość, wzajemny szacunek i serdeczność.
"Człowiek jako jednostka nie istnieje, liczy się tylko jako cząstka tego lub innego rodu".


II wojna światowa - Afrykanie werbowani do armii francuskiej i brytyjskiej, po raz pierwszy widzą upadek białego człowieka. Jego nędzę, jego cierpienie, niedostatek, słabość, poniżenie. Kult białego człowieka i ideał jaki oni starali się wywrzeć na czarnoskórych, rychło upada. Wśród czarnoskórych krążyła legenda, że biały był nietykalny.


Historia kontynentu naznaczona jest ogromnym cierpieniem i bólem, który tkwi w pamięci jej mieszkańców.

Handel niewolnikami odcisnął wielkie piętno na całym kontynencie.
Siłą wywożeni, stłoczeni w strasznych warunkach, przemocą zmuszani to pracy ponad ludzkie siły. To przywodzi na myśl jedno - traktowanie innych jako "pod-ludzi" - Oświęcim i pasiaste piżamy...
Historia w sposób potworny znów zatacza koło... Zło zakorzenione przez wieki, wydaje owoce zatrute nienawiścią.

(Poczucie poniżenia i kompleks niższości przechodzi na kolejne pokolenia i tkwi w nich głęboko.)


Najpierw Afrykę trawił kolonializm, gdzie biały człowiek wykorzystywał na wszelki sposób rdzennych mieszkańców. Potem swoi doszedłszy do władzy, pławili się w luksusach, zamiast skupić się na polepszeniu bytu swoich podopiecznych.

W poszczególnych krajach wybuchają rewolucje i toczą się walki o niepodległość, czego autor bywa świadkiem.



Reporter mieszka w samym centrum afrykańskiej społeczności, w ten sposób poznaje prawdziwe życie i losy jej mieszkańców. Poznajemy dzięki temu fascynujący klimat, kultury a z nimi przerażającą historię wielkich wojen, wielkich rzezi które toczą się tu od pokoleń.

Wojny w Afryce znane są przede wszystkim dzięki właśnie takim, odważnym i ciekawym ludzi i świata reporterom. Media i świat omijają łukiem ten kontynent, który spływa krwią tak wielu ludzi, gdzieś na odległych prowincjach, do których trudno nawet się dostać...
Obszary w których dominuje głód jest często ciągła walką, ten kto ma broń ma pożywienie a kto ma pożywienie ten ma władzę.

Reportaż pisany jest etapami, nie jest to opowieść jednego okresu a wielu lat spędzonych na tym dzikim kontynencie.

Przerażająca historia konfliktu pomiędzy kastami Tutsi a Hutu w Ruandzie - daje nam obraz sytuacji, gdzie przynależność do danej społeczności jest więcej warta od odwiecznych prawd dobra i zła - od samego człowieka.

Chora ideologia przysłoniła oczy ludziom, dziś przykrywa całunem masowe ludobójstwo, które jest jej strasznym skutkiem.
Jak niewiele trzeba, wystarczy kilku ludzi z obsesją władzy, by przez propagandowe, nasycone nienawiścią hasła, podburzać człowieka przeciw człowiekowi.


Człowiek żyjący w niewoli, nie będzie umiał żyć na wolności - stara się on wcielić w życie system, w którym żył, tyle że tym razem on będzie w roli oprawcy.


"Obracamy się w świecie, w którym nędza - jednych skazuje na śmierć, innych - przemienia w potwory. Ci pierwsi to ofiary, ci drudzy to kaci. Nikogo innego tak nie ma."

Żar lejący się z nieba sprawia, że wszystko wokół zamiera a każdy dzień jest walką o przetrwanie.

"Afrykanin to człowiek, który od urodzenia do śmierci przebywa ciągle na froncie, walcząc z wyjątkowo nieprzychylną naturą swojego kontynentu, i już sam fakt, że żyje i potraf przetrwać, jest jego największym zwycięstwem."

Kto ma broń ten ma władzę, kto ma władzę ten ma pożywienie i wodę.


"Warlordowie ( byli oficerowie, urzędnicy, żądni władzy, bezwzledne typy) , którzy wykorzystujące rozpad państwa do czego samo się przyczynili i przyczyniają, chcą wykroić dla siebie własne nieformalne mini państewko i sprawować w nim dyktatorską władzę. Warlordowie to siewcy nienawiści plemiennej i rasowej w Afryce."

Są jednocześnie przyczyną i produktem kryzysu, w jakim w epoce postkolonialnej znalazło się wiele krajów kontynentu.

Książka ta dostarcza nam masę cennych informacji, które pokazują i pozwalają nam wyobrazić sobie częściowy obraz dawnej jak i wspólczesnej Afryki. Możemy dzięki nim poznać, zrozumieć kulturę, zwyczaje jak i przyczyny czy zażewia konfliktów, które trawią te ziemie od lat.

"Jego bogactwo i różnorodność wyrażają się nie w postaci materialnej, rzeczowej, dotykalnej i widocznej, ale w tych symbolicznych wartościach i znaczeniach, jakie przydaje on rzeczom najzwyklejszym, przez nie wtajemniczonych niedostrzegalnym, bo nijakim."

Pióro koguta nabiera wartość metafizycznej itd...

Brak dróg, środków transportu, tysiące kilometrów dzikich terenów, tysiące kilometrów, by spotkać innych ludzi było główną przyczyną tego, że dana społeczność nie rozwijała się. Nie dzielono się wiedzą, dobrami czy doświadczeniem z innymi, bo nie było takiej możliwości. Nic nie przenikało dalej - nie znajdowało drogi do innej społeczności, rozsianych na ogromnych połaciach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowity zbiór reportaży wybitnego Ryszarda Kapuścińskiego. Przeczytane z przyjemnością. Warsztat literacki autora jest niezwykły - przy opisach ataków malarii czułam, jak robi mi się zimno; przy opisach upałów miałam wrażenie, jakbym sama się pociła, a czytając o karaluchach wielkości szczurów czułam obrzydzenie. To, co dodatkowo fascynuje to fakt, że autor daje nam "po trochu" wszystkiego - nie skupia się jedynie na suchych faktach politycznych, ale przytacza również swoje przygody, doświadczenia poszczególnych osób, które napotkał, opisuje tamtejszą przyrodę, zwyczaje i wierzenia. Niesamowita przygoda - chętnie przeżyję ją po raz kolejny.

Niesamowity zbiór reportaży wybitnego Ryszarda Kapuścińskiego. Przeczytane z przyjemnością. Warsztat literacki autora jest niezwykły - przy opisach ataków malarii czułam, jak robi mi się zimno; przy opisach upałów miałam wrażenie, jakbym sama się pociła, a czytając o karaluchach wielkości szczurów czułam obrzydzenie. To, co dodatkowo fascynuje to fakt, że autor daje nam "po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka w ramach cyklu o Afryce stanowiła dla mnie uzupełnienie wiedzy o tym niezwykłym kontynencie. Zachęcająco opisane wydarzenia historyczne z punktu widzenia człowieka obok tych wydarzeń, które na pewno nie powodują poczucia znużenia. Właściwa pozycja dla osób, które chcą poznać ten zaniedbywany przez naszą kulturę świat. Przystępna dawka wiedzy, która prosi się o uzupełnianie, bo Afryka jest niezwykła!

Książka w ramach cyklu o Afryce stanowiła dla mnie uzupełnienie wiedzy o tym niezwykłym kontynencie. Zachęcająco opisane wydarzenia historyczne z punktu widzenia człowieka obok tych wydarzeń, które na pewno nie powodują poczucia znużenia. Właściwa pozycja dla osób, które chcą poznać ten zaniedbywany przez naszą kulturę świat. Przystępna dawka wiedzy, która prosi się o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Tylko w wielkim uproszczeniu, dla wygody, mówimy – Afryka. W rzeczywistości, poza nazwą geograficzną, Afryka nie istnieje”. Zaskakujące, jak wiele myśli, które nawet dziś z trudem się przebijają – Kapuściński pisał już kilkadziesiąt lat temu.

Wydany w 1998 roku „Heban” (zawierający zresztą reportaże z podróży od 1958 roku) zawiera refleksje, które nawet dziś z trudem torują sobie drogę do świadomości społecznej.

o tej i wielu innych książkach Ryszarda Kapuścińskiego piszę tutaj:
kawalekafryki.pl/heban/

„Tylko w wielkim uproszczeniu, dla wygody, mówimy – Afryka. W rzeczywistości, poza nazwą geograficzną, Afryka nie istnieje”. Zaskakujące, jak wiele myśli, które nawet dziś z trudem się przebijają – Kapuściński pisał już kilkadziesiąt lat temu.

Wydany w 1998 roku „Heban” (zawierający zresztą reportaże z podróży od 1958 roku) zawiera refleksje, które nawet dziś z trudem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

+!

+!

Pokaż mimo to

Absolutne arcydzieło we własnej kategorii. Poziom światowy. Brak słów.

Absolutne arcydzieło we własnej kategorii. Poziom światowy. Brak słów.

Pokaż mimo to

Głęboka, poruszająca podróż wgłąb umysłu Afrykańskiego...

Głęboka, poruszająca podróż wgłąb umysłu Afrykańskiego...

Pokaż mimo to

"Heban" to reportaż, który spycha z hotelowego leżaka, skłania by poszukać namiastki prawdziwej Afryki, której i tak nigdy jako Europejczycy nie zaznamy, bo nasza strefa komfortu jest zbyt duza. Kapuścinski daje nam muśnięcie, namiastke Afryki tej prawdziwej, surowej, niczym niepodobnej do tej, w której turyści wydeptują ścieżki w poszukiwaniu pamiatek.
Afryka to potężna kopalnia wiedzy o ludach, które zmagają z tak trudnymi warunkami środowiskowymi, głodem, nędzą, niemożnością zaspokojenia podstawowych potrzeb, to kontynent gdzie historia i czas płyną inaczej, a relacje międzyludzkie oraz stan ducha są nie do pojecia dla białego człowieka. "Będąc w Afryce Europejczyk widzi jej tylko fragment, ułamek".
To moje pierwsze spotkanie z Kapuścińskim. Szkoda, że tak długo czekałam.

"Heban" to reportaż, który spycha z hotelowego leżaka, skłania by poszukać namiastki prawdziwej Afryki, której i tak nigdy jako Europejczycy nie zaznamy, bo nasza strefa komfortu jest zbyt duza. Kapuścinski daje nam muśnięcie, namiastke Afryki tej prawdziwej, surowej, niczym niepodobnej do tej, w której turyści wydeptują ścieżki w poszukiwaniu pamiatek.
Afryka to potężna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

N I E S A M O W I T A!
Pan Kapuściński niezwykle lekkim piórem przekazuje nam namiastkę kontynentu zwanego Afryką. Będąc świadkiem wielu przemian zachodzacych w tamtejszym miejscach, jest wspaniałym przewodnikiem. Dzięki niemu, mogłam choć na chwilę przenieść się w odległe, nieodkryte krainy..

N I E S A M O W I T A!
Pan Kapuściński niezwykle lekkim piórem przekazuje nam namiastkę kontynentu zwanego Afryką. Będąc świadkiem wielu przemian zachodzacych w tamtejszym miejscach, jest wspaniałym przewodnikiem. Dzięki niemu, mogłam choć na chwilę przenieść się w odległe, nieodkryte krainy..

Pokaż mimo to

W mistrzowski sposób autor ukazuje kontynent Afrykański z perspektywy geograficznej, politycznej, socjologicznej, psychologiczniej, duchowej. Świetna książka!!!

W mistrzowski sposób autor ukazuje kontynent Afrykański z perspektywy geograficznej, politycznej, socjologicznej, psychologiczniej, duchowej. Świetna książka!!!

Pokaż mimo to