Lojalność

Trzynastoletni Theo oraz jego najlepszy przyjaciel Mathis wpadają w nałóg alkoholowy. Helene, nauczycielka chłopaków, zauważa że z Theo coś jest nie tak. Stara się w dość obsesyjnym sposób uratować chłopca. Natomiast matka Mathisa odkrywa coś na komputerze męża, co sprawia że czuje się jakby był jej obcy.
.
Dobra, opis książki może nie jest zachwycający. Samej jakoś średnio mnie przekonał. Ale to co się dzieje w tej książce na prawdę ciężko streścić. W "Lojalności" poznajemy cztery historię, które się w pewien sposób ze sobą łączą. Wchodzimy w życie bohaterów, którzy mają dość przyziemne problemy. Borykają się oni z samotnością, przemocą psychiczną oraz lojalnością, która nie zawsze prowadziła do czegoś dobrego. Ale to nie wszystko co znajdziecie w tej książce. Myślę, że każdy z nas dostrzeże w niej coś innego. Nie ukrywam, że jest to moja pierwsza książka Delphine de Vigan, która jest dość mało popularna w Polsce. Jednak muszę przyznać, że autorka pisze w taki sposób, że gdy tylko czytamy o bólu czy samotności bohatera od razu ją wyczuwamy. Nie każdemu może się to spodobać i nie każdy może to w taki sposób odczuwać. Jedynym minusem tego tytułu jest otwarte zakończenie, nie mniej jednak rozumiem w jakim celu został zastosowany taki zabieg. Nie mam nic do takich zakończeń, ale akurat w tym przypadku chciałabym dowiedzieć się jak to wszystko się potoczyło.

Trzynastoletni Theo oraz jego najlepszy przyjaciel Mathis wpadają w nałóg alkoholowy. Helene, nauczycielka chłopaków, zauważa że z Theo coś jest nie tak. Stara się w dość obsesyjnym sposób uratować chłopca. Natomiast matka Mathisa odkrywa coś na komputerze męża, co sprawia że czuje się jakby był jej obcy.
.
Dobra, opis książki może nie jest zachwycający. Samej jakoś średnio...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przychodzę dziś do was z pozycją, której ładunek emocjonalny jest odwrotnie proporcjonalny do jej objętości. "Lojalność" - ta niewielka gabarytowo książeczka przepełniona jest smutkiem tak przejmującym, że nakłada się na czytelnia cieniem, wywołując w duszy mrok. Mam wrażenie, że w tej powieści nie ma ani jednego promienia słońca, dawno już lektura nie przygnębiła mnie tak mocno.
Theo, trzynastolatek, zawieszony między domem ojca, a domem matki, która po rozwodzie zupełnie odcięła się od osoby byłego męża i która źle znosi cotygodniowe wizyty syna u ojca i ojciec, który już dawno przestał radzić sobie z życiem. Pośrodku Theo próbujący lawirować między obojgiem, nie potrafiący unieść spoczywającej na nim odpowiedzialności, uzależniony od alkoholu.
Jest i Helene, nauczycielka, która jako pierwsza zauważa, że z chłopakiem dzieje się coś złego. Niestety jej porywcza reakcja odbiera jej możliwość działania, zbudzony przez nią alarm potęgują doświadczenia Helene z dzieciństwa naznaczonego koszmarem przemocy domowej.
Mamy tu jeszcze Cecile, matkę jedynego przyjaciela Theo,Mathisa, ona też podświadomie czuje, że z nastolatkiem jest coś nie w porządku, próbuje nawet interweniować, ale to tylko krótki zryw bowiem sama mierzy się akurat z małżeńskimi problemami.
"Lojalność" de Vigan to dobrze napisana książka o prawdziwej samotności, smutku, braku dialogu, niemożności komunikacji, psychicznej niestabilności, o ucieczce od bliskich i od samego siebie. Przygnębiający portret dezercji przed prawdziwą konfrontacją z drugim człowiekiem, która - nietrudno się domyślić- prowadzi do tragedii. Przejmujące, prawdziwe, zapadające w pamięć.

Przychodzę dziś do was z pozycją, której ładunek emocjonalny jest odwrotnie proporcjonalny do jej objętości. "Lojalność" - ta niewielka gabarytowo książeczka przepełniona jest smutkiem tak przejmującym, że nakłada się na czytelnia cieniem, wywołując w duszy mrok. Mam wrażenie, że w tej powieści nie ma ani jednego promienia słońca, dawno już lektura nie przygnębiła mnie tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo poruszająca i smutna opowieść o życiu, problemach emocjonalnych, niedopowiedzeniach, które mogą być fatalne w skutkach. Lektura ma w sobie wiele emocji, ale raczej tych złych.
Po krótce nakreśla losy 12 letniego chłopaka, jego matki, kolegi z rodziną i nauczycielki. Wszystko to się ze sobą ładnie splata i łączy dając obraz jednej sytuacji widzianej oczami kilku ludzi.
Bardzo szybko się czyta.

Bardzo poruszająca i smutna opowieść o życiu, problemach emocjonalnych, niedopowiedzeniach, które mogą być fatalne w skutkach. Lektura ma w sobie wiele emocji, ale raczej tych złych.
Po krótce nakreśla losy 12 letniego chłopaka, jego matki, kolegi z rodziną i nauczycielki. Wszystko to się ze sobą ładnie splata i łączy dając obraz jednej sytuacji widzianej oczami kilku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nastoletni chłopiec, który nie radzi sobie z problemami od rozwodu rodziców. Skłóceni małżonkowie z zerową komunikacją. Nauczycielka po przejściach, która próbuje pomóc i kolega, którego rodzina również ma problemy. Książka rewelacyjnie opowiada o samotności, tytułowej lojalności i kłamstwach niszczących związki.

Nastoletni chłopiec, który nie radzi sobie z problemami od rozwodu rodziców. Skłóceni małżonkowie z zerową komunikacją. Nauczycielka po przejściach, która próbuje pomóc i kolega, którego rodzina również ma problemy. Książka rewelacyjnie opowiada o samotności, tytułowej lojalności i kłamstwach niszczących związki.

Pokaż mimo to

Nie spodziewałam się takiego ładunku emocjonalnego.
Książka niewielkich gabarytów, a tak wiele w niej historii, samotności, bólu, dorastania, roli rodziców w życiu dziecka czy relacji małżeńskich, koleżeńskich.

Historia dzieje się na przełomie kilkunastu dni, głównie w szkole gdzie jedna z nauczycielek dostrzega w jednym z uczniów coś czego nie potrafi sprecyzować. To pewnego rodzaju lęk, strach i niepokój, który zna z dzieciństwa, który tak skrzętnie ukrywała przed światem.
Theo to niespełna trzynastoletni chłopiec, który czas spędza pomiędzy domem ojca, a domem matki. Zawieszony pomiędzy tym co jest realne, a co jest wytworem jego wyobraźni. Nastolatek, który zamiast czerpać przyjemności z życia, szuka ucieczki. Jednocześnie spoczywa na nim duża odpowiedzialność

Książka pozwala na zagłębienie się w świat dziecka, przyjrzenie się z bliska postrzegania świata dorosłych, uczestniczenia w nim, jak i podejmowania decyzji, do których niestety jeszcze się nie dorosło..To taki świat z jednej strony niewinny, z drugiej brutalny i prawdziwy.

Kilkukrotnie łapałam się na tym, że zadawałam sobie pytania, dlaczego nikt tego nie dostrzega, dlaczego nikt z nim nie rozmawia.
Destrukcyjny obraz, niezwykle wymowny, prawdziwy.
Delphine de Vigan niezwykle pobudziła mój apetyt na więcej, choć z drugiej strony ciężko będzie przebić się przez ten genialny obraz, który został przedztawiony w książce.

Nie spodziewałam się takiego ładunku emocjonalnego.
Książka niewielkich gabarytów, a tak wiele w niej historii, samotności, bólu, dorastania, roli rodziców w życiu dziecka czy relacji małżeńskich, koleżeńskich.

Historia dzieje się na przełomie kilkunastu dni, głównie w szkole gdzie jedna z nauczycielek dostrzega w jednym z uczniów coś czego nie potrafi sprecyzować. To...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najsłabsza książka tej autorki, moim zdaniem, ale i tak daje do myślenia i ma ten,charakterystyczny dla de Vigan, klaustrofobiczny klimat.

Najsłabsza książka tej autorki, moim zdaniem, ale i tak daje do myślenia i ma ten,charakterystyczny dla de Vigan, klaustrofobiczny klimat.

Pokaż mimo to

Historia o tym jak mało wiemy zarówno o sobie jak i o ludziach z którymi żyjemy. Przygnębiający portret ucieczki przed prawdziwymi emocjami. Każdy z bohaterów skrywa mroczną historię, która motywuje jego działania i wybory.
Mam jedynie problem z zakończeniem tej powieści... zbyt słabo wybrzmiało, zabrakło mocnego rozwiązania wszystkich wątków.

Historia o tym jak mało wiemy zarówno o sobie jak i o ludziach z którymi żyjemy. Przygnębiający portret ucieczki przed prawdziwymi emocjami. Każdy z bohaterów skrywa mroczną historię, która motywuje jego działania i wybory.
Mam jedynie problem z zakończeniem tej powieści... zbyt słabo wybrzmiało, zabrakło mocnego rozwiązania wszystkich wątków.

Pokaż mimo to

Jest to historia opowiedziana z czterech perspektyw. Trzynastoletni Théo i jego przyjaciel Mathis praktycznie codziennie ukrywają się w swojej kryjówce w szkole i potajemnie piją alkohol. Ich nauczycielka Hélène zaczyna mieć podejrzenia, że z chłopcem dzieje się coś niedobrego. Ostatni wątek należy do matki Mathisa, Cécile, która znajduje na komputerze męża coś niepokojącego. Kobieta zaczyna się zastanawiać czy zna mężczyznę, z którym żyje tyle lat.

Od pierwszych stron byłam przekonana, że to będzie coś dobrego! „Lojalność” nie ma nawet 200 stron, ale ma w sobie bardzo dużo treści. Bardzo trafiła do mnie ta dość mroczna i niepokojąca historia, w której od początku czujemy, że dzieje się coś złego. Jestem zachwycona jak rewelacyjnie pisze de Vigan – wrażliwość i mnóstwo trafnych spostrzeżeń! W trakcie czytania czułam, jakby autorka weszła mi do głowy i opisała to, co czuję. Bardzo krótka, ale intensywna i zapadająca w pamięć! Zdecydowanie warto się nią zainteresować <3 A ja koniecznie muszę przeczytać pozostałe książki autorki. Czuję, że może trafić do moich do moich ulubieńców!

Jest to historia opowiedziana z czterech perspektyw. Trzynastoletni Théo i jego przyjaciel Mathis praktycznie codziennie ukrywają się w swojej kryjówce w szkole i potajemnie piją alkohol. Ich nauczycielka Hélène zaczyna mieć podejrzenia, że z chłopcem dzieje się coś niedobrego. Ostatni wątek należy do matki Mathisa, Cécile, która znajduje na komputerze męża coś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naprawdę dobrze napisana książka o prawdziwej samotności, smutku, braku kontroli i przytłoczeniu. Każdy z bohaterów "Lojalności" ma swoją własną, smutną opowieść i tajemnice skrywane przed resztą świata. Książka daje do myślenia i zmusza czytelnika do zastanowienia się, ile człowiek jest w stanie znieść, zanim jego sytuacja pozwoli mu normalnie żyć.

Naprawdę dobrze napisana książka o prawdziwej samotności, smutku, braku kontroli i przytłoczeniu. Każdy z bohaterów "Lojalności" ma swoją własną, smutną opowieść i tajemnice skrywane przed resztą świata. Książka daje do myślenia i zmusza czytelnika do zastanowienia się, ile człowiek jest w stanie znieść, zanim jego sytuacja pozwoli mu normalnie żyć.

Pokaż mimo to

Lojalnie uprzedzam, że "Lojalność" łatwa nie jest. Jest ciężka, gęsta, smutna. Ta książka wręcz epatuje społecznymi patologiami, problemami zdawać się może niewielu, a jednak wielu ludzi. De Vigan konfrontuje nas z alkoholizmem - i to zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, problemami psychicznymi dzieci alkoholików i ofiar przemocy w rodzinie. Mamy tu temat internetowego hejtu (ale przedstawiony od innej strony niż zazwyczaj) reakcji szkoły i nauczycieli na problemy młodzieży, problemy małżeńskie itp, itd. Ta krótka historia przedstawiona oczami 4 uwikłanych w nią osób aż huczy od zła, smutku, niesprawiedliwości.
A de Vigan ma w sposobie, w jaki pisze coś takiego, że masz ochotę wstać i pomóc tym bohaterom. Zrobić coś, bo przecież tak być nie może! Ale nie jesteś w stanie. I z tym poczuciem bezradności zostajesz.

Lojalnie uprzedzam, że "Lojalność" łatwa nie jest. Jest ciężka, gęsta, smutna. Ta książka wręcz epatuje społecznymi patologiami, problemami zdawać się może niewielu, a jednak wielu ludzi. De Vigan konfrontuje nas z alkoholizmem - i to zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, problemami psychicznymi dzieci alkoholików i ofiar przemocy w rodzinie. Mamy tu temat internetowego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to