Ukochane równanie profesora

Nienawidzę matematyki. Nie będę ukrywać- męczyłam się z tym przedmiotem przez wszystkie lata edukacji. Rok temu usłyszałam od koleżanki z klasy o „Ukochanym równaniu profesora”. Pomyślałam, że spróbuję- może w końcu ociepli się obraz tej dziedziny w mojej głowie. Książka okazała się kocykiem, który otuli w najgorsze dni. Fakt, nie wszystkie fragmenty są wesołe, niektóre wręcz łamiące serce, ale jaki ten tekst był przyjemny! Historia opowiada o kobiecie, która zostaje zatrudniona u starszego matematyka z problemami z pamięcią, jako gosposia. Między nią, jej synem i mężczyzną nawiązuje się słodka rodzinna relacja. Mamy tutaj found-family trope. Oprócz tego powieść oferuje niesamowicie interesujące ciekawostki matematyczne (spodobały się nawet mi- największej hejterce).
Ogólnie rzecz biorąc, bardzo miło wspominam tę opowieść i zachęcam do przeczytania!

Nienawidzę matematyki. Nie będę ukrywać- męczyłam się z tym przedmiotem przez wszystkie lata edukacji. Rok temu usłyszałam od koleżanki z klasy o „Ukochanym równaniu profesora”. Pomyślałam, że spróbuję- może w końcu ociepli się obraz tej dziedziny w mojej głowie. Książka okazała się kocykiem, który otuli w najgorsze dni. Fakt, nie wszystkie fragmenty są wesołe, niektóre...

Nie wiedziałam, że matematyka jest taka fascynująca. Przypomniałam sobie, dzięki lekturze tej arcyciekawej książeczki, niektóre pojęcia i działania matematyczne. Postać profesora jest niepowtarzalna, a pasja z jaką tłumaczy Pierwiastkowi i jego matce zadania i pojęcia matematyczne zasługują na duże uznanie.
Polecam nawet tym , a może właśnie tym , którzy nie doceniają Królowej nauk :)

Nie wiedziałam, że matematyka jest taka fascynująca. Przypomniałam sobie, dzięki lekturze tej arcyciekawej książeczki, niektóre pojęcia i działania matematyczne. Postać profesora jest niepowtarzalna, a pasja z jaką tłumaczy Pierwiastkowi i jego matce zadania i pojęcia matematyczne zasługują na duże uznanie.
Polecam nawet tym , a może właśnie tym , którzy nie doceniają...

Miło się czyta. Brzmi to jak prawdziwa piękna historia.

Miło się czyta. Brzmi to jak prawdziwa piękna historia.

Wbrew opiniom nie porwała mnie.

Wbrew opiniom nie porwała mnie.

Wyjątkowa pozycja

Wyjątkowa pozycja

Bardzo wzruszająca. Bohaterowie nie byli rozbudowani ale chyba nie o to chodziło w tej książce. Zawarta w niej matematyka jest przedstawiona w bardzo ciekawy i piękny sposób.

Bardzo wzruszająca. Bohaterowie nie byli rozbudowani ale chyba nie o to chodziło w tej książce. Zawarta w niej matematyka jest przedstawiona w bardzo ciekawy i piękny sposób.

„eπi+ 1 = 0”

Ukochane Równanie Profesora poruszyło mnie do głębi. To piękna opowieść o przyjaźni, pasji do matematyki, matczynej miłości i niedoskonałościach, które sprawiają, że każdy z nas jest wyjątkowy.

Profesor jest matematykiem, a w skutek wypadku przed laty stracił pamięć długotrwałą. Jego pamięć trwa tylko sto osiemdziesiąt minut. Jego szwagierka zatrudnia gosposię, która ma zająć się domem i przygotowywać dla niego posiłki. Kiedy kobieta wspomina o swoim synie, a Profesor w końcu poznaje Pierwiastka, między całą trójką tworzy się niezwykła więź.

„Je­dy­ną pewną rze­czą była mi­łość Pro­fe­so­ra do Pier­wiast­ka. Za­pew­ne się bał, że to on jest przy­czy­ną ta­ra­pa­tów chłop­ca, i pró­bo­wał roz­wią­zać pro­blem, a wzór ma­te­ma­tycz­ny był je­dy­nym spo­so­bem roz­wią­zy­wa­nia pro­ble­mów, jaki znał. Nawet teraz, po wielu la­tach nie mam słów, żeby opi­sać, jak bar­dzo Pro­fe­sor ko­chał dzie­ci. To była praw­da rów­nie nie­zmien­na i nie­pod­wa­żal­na jak sam wzór Eu­le­ra.”

Zawsze kochałam matematykę, dlatego ta powieść szczególnie do mnie trafiła. Pierwszy raz spotkałam się z osobą, która wyraża swoją miłość matematyką, i było to równie niezwykłe co piękne. Więź Profesora, Pierwiastka i Gosposi jest silna i trwała, mimo tego, że Profesor zapomina ich każdego dnia. Jest wiele elementów tej powieści i osobowości Profesora, które zmiękczą wam serca, ale nie będę ich tu przytaczać - czeka was miła niespodzianka.

Polecam ogromnie, jeśli lubisz:
- matematykę
- komfortowe historie
- wolne tempo powieści
- motyw przyjaźni
- motyw utraty pamięci
- wybrana rodzina

„eπi+ 1 = 0”

Ukochane Równanie Profesora poruszyło mnie do głębi. To piękna opowieść o przyjaźni, pasji do matematyki, matczynej miłości i niedoskonałościach, które sprawiają, że każdy z nas jest wyjątkowy.

Profesor jest matematykiem, a w skutek wypadku przed laty stracił pamięć długotrwałą. Jego pamięć trwa tylko sto osiemdziesiąt minut. Jego szwagierka zatrudnia...

Ta książka wywołała we mnie cały wachlarz emocji. Namiastka teorii liczb, przepltająca się z relacjami i uczuciami. Nie jest to nic nad wyraz głebokiego, ale chwyta za serce.

Ta książka wywołała we mnie cały wachlarz emocji. Namiastka teorii liczb, przepltająca się z relacjami i uczuciami. Nie jest to nic nad wyraz głebokiego, ale chwyta za serce.

Wiele pozytywnych opinii przeczytałam o tej książce... i w końcu udało mi się po nią sięgnąć. Spędziłam w nią kilka cudownych nocy, choć na początku wydawało mi się, że przecież ona nie może być tak dobra, żeby wyciągnąć mnie z czytelniczego zastoju... A jednak jej się to udało.

"Ukochane równanie profesora" ma w sobie coś niesamowitego. Niby jest to bardzo krótka książka, napisana prostym językiem... A jednak niesamowicie porusza i rozczula. Pokazuje, jak wspaniałe, a jednocześnie przemijalne i nieidealne jest ludzkie życie.
Zdaniem profesora, doskonałe są tylko liczby, choć nie każdego one fascynują tak jak jego. Mnie, niestety, nawet wielka pasja profesora nie przekonała do tych liczb i fascynacji nimi... Ale poza liczbami, cała historia mnie poruszyła (choć bez przesady). Powiedziałabym, że ta książka mnie zauroczyła, rozczuliła, ale nie rozkochała w sobie - może zabrakło w niej jakiegoś szerszego kontekstu? Może była za krótka i nie zdążyłam się zżyć jej bohaterami?
Polubiłam bohaterów tej książki, ale to tyle. Jeśli kiedyś będę chciała sobie przypomnieć, że życie ludzkie przemija i nie może być doskonałe - z pewnością wrócę do tej książki.

Ale jest piękna, temu nie zaprzeczę. I myślę, że śmiało mogę polecać ją dalej.

Wiele pozytywnych opinii przeczytałam o tej książce... i w końcu udało mi się po nią sięgnąć. Spędziłam w nią kilka cudownych nocy, choć na początku wydawało mi się, że przecież ona nie może być tak dobra, żeby wyciągnąć mnie z czytelniczego zastoju... A jednak jej się to udało.

"Ukochane równanie profesora" ma w sobie coś niesamowitego. Niby jest to bardzo krótka książka,...

Co by było, gdyby nasza pamięć resetowała się po upływie osiemdziesięciu minut?

Z takim właśnie problemem zmagał się przez większość swojego życia główny bohater powieści "Ukochane równanie profesora" autorstwa Yoko Ogawy. Wybitny umysł, genialny matematyk, teoretyk liczb w wyniku wypadku doznaje uszkodzenia mózgu, którego skutkiem jest niezdolność do tworzenia nowych wspomnień.

Poza tym, że jest to niezwykle ciepła, pouczająca i wzruszająca książka, dała mi ona kolejny pretekst do zapisywania nawet najbardziej błahych informacji w moim dzienniku. Przecież nigdy nie wiadomo, czy w przyszłości nasze umysły także nie doznają zaćmienia, czy nie czeka nas los podobny do przypadku Profesora. A życie tak obfituje w wydarzenia warte zapamiętania! Tak wiele rzeczy - wielkich i małych - zasługuje na ich docenienie i wspominanie!

Zachęcam do lektury, gdyż książki Yoko Ogawy są naprawdę niepowtarzalne, a jej zdolność subtelnego mówienia o bolesnych doświadczeniach - zachwycająca!

Co by było, gdyby nasza pamięć resetowała się po upływie osiemdziesięciu minut?

Z takim właśnie problemem zmagał się przez większość swojego życia główny bohater powieści "Ukochane równanie profesora" autorstwa Yoko Ogawy. Wybitny umysł, genialny matematyk, teoretyk liczb w wyniku wypadku doznaje uszkodzenia mózgu, którego skutkiem jest niezdolność do tworzenia nowych...