,, - Dlaczego bawisz się tu sama? - zapytał tata. - Nie jestem sama. Jestem z Lolą. Rozejrzał się dookoła. - Gdzie ona jest? Nie widzę jej. - Nie widzisz? Zerknęłam na Lolę, która siedziała w trawie ze skrzyżowanymi nogami. Dlaczego tylko ja mogłam ją zobaczyć? " Zgadzam się ze stwierdzeniem, że od tego thrillera nie można odejść. Wszystko przez to, że nasza główna postać miała kiedyś problemy psychiczne. Zresztą co jakiś czas będziemy czytali te wątki, skrawki sytuacji w których nikt jej w nic nie wierzył. Ujrzymy ignorancję jej bliskich, gdzie nawet nie zawsze próbowali ją zrozumieć, tylko od razu oceniali. Teraz jest już dorosłą kobietą, która bez przerwy peroruje o swoim synu. Przyznam wam się, że do pewnego momentu zastanawiałam się czy on w ogóle istnieje. Mamy też postać jej męża, ale dla mnie ich stosunki między sobą były bardzo niejasne. Kiedy mówiła o pustym domu, pytałam siebie, a gdzie mąż? Czy aktualnie jest na wyjeździe? Gdzie jest jej dorosły syn, skoro podobno nie opuszcza domu. Czy możliwe, by poznała kobietę z dzieckiem o identycznym nazwisku co ona? Dlaczego w wielu sytuacjach nie było potwierdzeń, że te kobiety są razem w tym samym miejscu? Muszę też wspomnieć o tym, że bohaterka zwraca się do nas, jakbyśmy były tą drugą osobą, która wciąż zaprzątała jej myśli. Każda postać, choćby kelnera jest owiana tajemnicą. Zawsze w każdej sytuacji możemy zadawać pytania o faktyczne, bądź wymyślne istnienie tych osób. Będzie potwierdzenie obecności i niedługo jej zaprzeczenie. Do samego końca zastanawiałam się kto tutaj istnieje? A może to tylko autorka robiła takie wrażenie, by nie dostrzec tych wszystkich podpowiedzi między wierszami? Zdecydowanie wpisuje się w inteligentny thriller psychologiczny. Czytający widzi, że to inni chcą z niej zrobić głupią. Te wszystkie ataki i przytyki co do jej dziecięcej przeszłości mnie troszkę denerwowały. Nawet przyjaciółka jej nie wierzyła i znikała tak szybko jak się pojawiała. Zamiast ją wspierać od razu atakowała. Niby chciała dla niej dobrze, ale w bardzo pokraczny sposób. Do połowy książki nie mogłam się zdecydować kto tu komu chce ukraść życie. Bo to, że tak jest, to wyjdzie później. Ciężko tu cokolwiek brać za pewnik. Jak tylko przeczytamy o domysłach naszej postaci, rozpoczniemy ocenianie. Trzeba jednak pamiętać, że jak nie ocenia się człowieka po wyglądzie, tak i tutaj nie róbcie tego na postaciach. Ta książka naprawdę was pochłonie. Prawie na ostatnich stronach ujrzycie o co tak naprawdę chodziło i kto kim był. Naprawdę bardzo wam polecam!

Po pożarze w domu Kornelii Gerardowi pozostają wspomnienia po ukochanej i ich krótkim, ale burzliwym związku. Mężczyzna nie wierzy, że to Pliszka jest winna wywołania pożaru i walczy o dobre imię kobiety. Niestety, w oczach policji to właśnie Kornelia jest odpowiedzialna za zaistniałą sytuację. Szybko się okazuje, że to co wydawało się oczywiste, wcale takie nie jest. Co tak naprawdę wydarzyło się w domu Kornelii Pliszki?🤔 ,,Światełko w tunelu” to drugi tom serii ,,Polowanie na Pliszkę”– i na tym właśnie opiera się akcja: poszukiwaniu śladów, dążeniu do prawdy, odkrywaniu tajemnic, polowaniu. Autorka stworzyła niebanalną i wielowątkową opowieść, w której fabuła wciąga już od pierwszej strony. To intrygująca powieść obyczajowa, w której przeplatają się wątki kryminalne i historyczne. Wykreowani bohaterowie są prawdziwi, mają wady i zalety, problemy i radości. Z zainteresowaniem śledziłam ich losy, by krok po kroku odkrywać poszlaki, które w rezultacie doprowadziły do rozwiązania zagadki. Zagadki, która w swojej banalności przyczyniła się do problemów wielu osób - zaskakując mnie co chwila. Historia udowadnia, jak łatwo stracić zaufanie do drugiego człowieka i jak trudno jest je odzyskać. Opowiada o skomplikowanych relacjach, trudności z odcięciem się od przeszłości, próbach walki o siebie i swoje dobro, mimo przeciwności losu. Przy czym jednocześnie daje nadzieję, że wszystko może się ułożyć. Wszystko to sprawia, że opowieść jest prawdziwa, wciągająca i intrygująca. Nie brakuje w niej elementów zaskoczenia, sekretów i niedopowiedzeń. Po przeczytaniu pierwszego tomu byłam ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów. Nie zawiodłam się. W powieści nie zabrakło emocji, tajemnic czy niedopowiedzeń. Mimo że opowieść nie trzyma w napięciu tak jak pierwsza część, to dobrze spędziłam z nią czas. Książka napisana jest w przyjemny sposób, który sprawił, że niemal ją pochłonęłam. Autorka ma wspaniałe pióro, którym potrafi oczarować czytelnika.

Jeśli kochacie poznawać burzliwe rodzinne historie, to koniecznie sięgnijcie po książkę Elżbiety Pytlarz. Jeśli przy wyborze lektury, kierujecie się sercem, które spragnione jest sagi, to „Mezalians” jest właśnie dla Was. Napisać, że ta powieść jest wyjątkowa, to tak jakbym nic nie napisał. Przyznać, że historia ta dotyka naszych emocji, to za mało. Ta książka porywa swą historią, unosi nasze emocje do najskrytszych zakamarków naszego czytelniczego serca. „Mezalians” to pierwsza część sagi „Intrygi i namiętności”. To historia, której początek przypada na koniec XIX wieku. Wówczas w Warszawie lokalna społeczność jest mieszaniną różnych warstw społecznych, ideologii, przekonań oraz statutu. Jedni tracą dobytek swojego życia. Drudzy zaś zwiększają swoją majętność. Różnice klasowe są bardzo widoczne. To, co warto podkreślić, to fakt, że powieść Elżbiety Pytlarz jest doskonałą lekturą nie tylko dla miłośników historii obyczajowych, lecz również dla czytelników szukających powieści historycznych. Nie ukrywam, że mnie jako socjologa zaintrygowała ta historia ze względu na relacje społeczne, dyktowane sytuacją polityczną czy też warunkami materialnymi bohaterów tej sagi. „Mezalians” to historia rodziny Długopolskich. Młody i przystojny arystokrata Henryk Długopolski „zmuszony” jest do związku z bogatą córką bankiera żydowskiego pochodzenia – Emilią Złotkiewiczówną. Jej ojciec Leon chce bowiem wraz z ręką córki oddać bank właściwemu następcy. Henryk był jednak utrapieniem dla swojego ojca Alfreda. Częsta obecność w kasynie oraz brak szczęścia w miłości nie wróżyły dobrze przyszłości Henryka. Pewnego dnia ojciec Emilii składa propozycję ojcu Henryka. Bankier umorzy dług syna arystokraty, gdy ten poślubi córkę Leona. Czy zatem Henryk zostanie mężem Emilii i właścicielem banku? Jak potoczą się losy rodziny Długopolskich? Warto się tego dowiedzieć. Dlatego sięgnijcie po pierwszą część sagi „Intrygi i namiętności” pt. „Mezalians”. Nie ukrywam, że historia stworzona przez Elżbietę Pytlarz bardzo mnie zaciekawiła. Lecz również poruszyła. Dała także wiele do myślenia. Tutaj miłość była kartą przetargową. Siła pieniądza rozdawała karty w sferze uczuć. A przecież powiada się, że miłości nie można kupić za żadne pieniądze – to skarb, najdroższy, bezcenny. Niestety historia zapisana na kartach tej powieści, jest również odzwierciedleniem prawdziwych historii, o których nieraz czytaliśmy, czy oglądaliśmy filmy. Dlatego też historia napisana przez Panią Elżbietę ma pierwiastek prawdziwości, realności, która trafiła do mojego czytelniczego serca. Zdecydowanie polecam Wam lekturę pierwszej części cyklu „Intrygi i namiętności” pt. „Mezalians” i z niecierpliwością wyczekuję premiery drugiej części pt. „Pojedynek”. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka

Myślicie, że Scott i Amundsen byli pierwszymi, którzy brali udział w wyścigu do bieguna? Gillen D'arcy Wood przekonuje, że nie i przywołuje raczej pomijaną i dość zapominaną rywalizację o to, kto popłynie dalej na południe, między trzema kapitanami: Francuzem d'Urvillem, Anglikiem Rossem i Amerykaninem Wilkesem. Nie jest to może książka opisująca heroizm na miarę Scotta i Shackletona, ale wyczuwa się w niej to napięcie, stres i presję, jaka ciążyła na trzech rywalizujących ze sobą wyprawach - no i nie da się uniknąć refleksji, że zachłanność i wpływy polityczne nie od dziś wpływają na to, jakie wyprawy badawcze dostaną rządowe dofinansowanie, a jakie nie. Niezwykle interesującą narrację historyczną przerywają rozdziały poświęcone geografii i fizyce Antarktydy - historii jej dryfu na południe i postępującego zlodowacenia oraz tego, jak przemiany na siódmym kontynencie wpływały na zmiany klimatu całej Ziemi. Cieszę się, że na polskim rynku pojawiła się tak ciekawa książka o mniej znanym, mniej rozpoznawalnym pierwszym "pokoleniu" zdobywców Białego Kontynentu :)

Dzisiaj przychodzę do Was z polecajką. Jeśli szukacie dobrej powieści sensacyjnej, to możecie śmiało zapisać sobie ten tytuł. Nawet nie myślałam, że wciągnę go praktycznie za jednym przysiadem, bo to grubasek. Na początku trudno było mi się połapać w nadmiarze bohaterów, a i odnalezienie się w czasoprzestrzeni stanowiło wyzwanie. Na szczęście szybko złapałam właściwy rytm i przepadłam. Akcja nie zwalnia nawet na moment, bohaterowie są z krwi i kości. Bardzo się z nimi zżyłam i trudno było mi się z nimi pożegnać. Angażowałam się w to, co się działo. Nie zliczę, ile razy na głos komentowałam ich poczynania. Czasem niekoniecznie pięknie polszczyzną. Czy miałam swojego ulubieńca? Tu mam dylemat między Chrisem i Vincentem. Każdy z nich na równi mnie irytował, ale też intrygował. Jednak częściej łapałam się za głowę, widząc, co wyprawia Chris. Jego akcje czasem przyprawiały mnie o palpitacje serca. Czytanie książki sprawiało mi momentami niemal fizyczny ból. Bywa bardzo brutalna. Nie umiałam spokojnie czytać o wyczynach przestępcy, który w straszny sposób traktował kobiety. Brakowało mi niemal tchu, gdy widziałam, co robi. Musiałam robić sobie przerwy w czytaniu, żeby nieco ochłonąć. Mam tu na myśli przede wszystkim wątek Andi i jej córki. Jakby co, to jesteście ostrzeżeni, że takie rzeczy się tutaj dzieją. Jeśli szukacie rozrywki w czystej postaci, to myślę, że książka może się Wam spodobać. Naprawdę dużo się dzieje, nie można narzekać na nudę. I jeśli wydaje się Wam, że tytuł książki coś Wam mówi, a i fabuła jakaś znajoma, to tak, macie rację. Wydarzenia z powieści dzieją się przed i po akcji filmu "Gorączka".