Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rebelianci. Król, który jej nienawidzi. Zakochany w niej po uszy Aspen. To wszystko stoi jej na drodze do wielkiej miłości - Maxona.
Jednakże America zdoła pokonać wszelkie przeszkody, aby uczynić swoje życie pięknym i pełnym - no, oczywiście - miłości.

Rebelianci. Król, który jej nienawidzi. Zakochany w niej po uszy Aspen. To wszystko stoi jej na drodze do wielkiej miłości - Maxona.
Jednakże America zdoła pokonać wszelkie przeszkody, aby uczynić swoje życie pięknym i pełnym - no, oczywiście - miłości.

Książka zaliczała się na ocenę 10/10 dopóki, dopóty nie doszłam do fragmentu:
"Moje wizje wspólnego życia okazały się złudzeniami, przepędzonymi przez siły pozostające poza naszą kontrolą. Caleb odszedł i nie wiedziałam, czy jeszcze kiedyś go zobaczę.
Kiedy był już daleko, odwrócił się po raz ostatni i pomachał. "Kocham cię", zdawał się mówić , kiedy tak machał. Odmachałam mu. "Kocham cię, kocham cię, kocham cię".
Po tym, nie mogłam się otrząsnąć i zmieniłam ocenę na 8/10 za tą dość smutną scenę. Nie twierdzę, że nieudaną, ale na pewno smutną...

Książka zaliczała się na ocenę 10/10 dopóki, dopóty nie doszłam do fragmentu:
"Moje wizje wspólnego życia okazały się złudzeniami, przepędzonymi przez siły pozostające poza naszą kontrolą. Caleb odszedł i nie wiedziałam, czy jeszcze kiedyś go zobaczę.
Kiedy był już daleko, odwrócił się po raz ostatni i pomachał. "Kocham cię", zdawał się mówić , kiedy tak machał. Odmachałam...

Jestem zachwycona. Książka dobrze opracowana. Z minuty na minutę czytało mi się ją coraz szybciej i szybciej aż dotarłam do końca.
Jeśli chodzi o moją ocenę bohaterów, z nich wszystkich nie lubiłam tylko i wyłącznie Clanciego. To najokropniejszy typ z książki.
Książka zakończyła się niesamowicie. Nie umiem tego wyrazić, ale to było okropne, a za razem świetne.
Nie mogę doczekać się drugiego tomu.

Jestem zachwycona. Książka dobrze opracowana. Z minuty na minutę czytało mi się ją coraz szybciej i szybciej aż dotarłam do końca.
Jeśli chodzi o moją ocenę bohaterów, z nich wszystkich nie lubiłam tylko i wyłącznie Clanciego. To najokropniejszy typ z książki.
Książka zakończyła się niesamowicie. Nie umiem tego wyrazić, ale to było okropne, a za razem świetne.
Nie mogę...

Jedyne słowo, które w 100 % ocenia tę książkę to: IDEAŁ.
Delirium wywoływało we mnie tyle emocje, a zwłaszcza zakończenie, które wzruszyło mnie do głębi aż się popłakałam.
Nie mogę przestać myśleć o zakończeniu. Przeżyłam wielki szok. Muszę jak najszybciej zacząć czytać Pandemonium, żeby dowiedzieć się co dalej.
Nie ma słów oprócz ideału, żeby opisać tę książkę.

Jedyne słowo, które w 100 % ocenia tę książkę to: IDEAŁ.
Delirium wywoływało we mnie tyle emocje, a zwłaszcza zakończenie, które wzruszyło mnie do głębi aż się popłakałam.
Nie mogę przestać myśleć o zakończeniu. Przeżyłam wielki szok. Muszę jak najszybciej zacząć czytać Pandemonium, żeby dowiedzieć się co dalej.
Nie ma słów oprócz ideału, żeby opisać tę książkę.

"Syrena" to całkiem inna historia niż seria "Rywalek". Kiera Cass pisząc tą książkę skierowała swoją wyobraźnię w kierunku mórz, oceanów i wszystkiego co dotyczy wody.
Jestem wielką fanką Kiery i czytam każdą jej książce, która zostania przetłumaczona na polski. Z ogromnym uwielbieniem do jakiejkolwiek autorki spotykam się po raz pierwszy.
Ogółem "Syrena" wywarła na mnie wiele pozytywnych emocji. Wzruszyłam się, a pewne momenty sprawiły, że pogubiłam się w tym co czytam, tak byłam skołowana nagłym obrotem wydarzeń.

"Syrena" to całkiem inna historia niż seria "Rywalek". Kiera Cass pisząc tą książkę skierowała swoją wyobraźnię w kierunku mórz, oceanów i wszystkiego co dotyczy wody.
Jestem wielką fanką Kiery i czytam każdą jej książce, która zostania przetłumaczona na polski. Z ogromnym uwielbieniem do jakiejkolwiek autorki spotykam się po raz pierwszy.
Ogółem "Syrena" wywarła na mnie...

Jest dość dobra jak na moje wymagania. Według mnie zabrakło w niej logiki i sensu, mimo, że była fantastyczna.

Jest dość dobra jak na moje wymagania. Według mnie zabrakło w niej logiki i sensu, mimo, że była fantastyczna.

Świetna książka. Lauren Oliver musiała mieć ustalony plan od początku do końca, bo inaczej nic z tego by nie wyszło.
Wszystko w "7 razy dziś" było cudowne, z resztą tak jak wszystkie książki tej autorki. Kent mnie oczarował swoją nieśmiałością i słodyczą, a sama Sam udowodniła mi, że nie jest taka jak jej mściwe przyjaciółki, z którymi wciąż nie wiem, dlaczego się zaprzyjaźniła.
Zdecydowanie, ale to bardzo polecam :)

Świetna książka. Lauren Oliver musiała mieć ustalony plan od początku do końca, bo inaczej nic z tego by nie wyszło.
Wszystko w "7 razy dziś" było cudowne, z resztą tak jak wszystkie książki tej autorki. Kent mnie oczarował swoją nieśmiałością i słodyczą, a sama Sam udowodniła mi, że nie jest taka jak jej mściwe przyjaciółki, z którymi wciąż nie wiem, dlaczego się...

Tak samo jak Czerwona Królowa, Szklany Miecz zasługuje na uznanie. Victoria Aveyard naprawdę świetnie sobie radzi w takich klimatach.
Przez całą książkę nie mogłam pozbyć się dreszczy niepokoju. Bałam się tego, jak Mare powoli zmienia się w prawdziwego potwora. W końcu chyba jednak stanęła po dobrej stronie, biorąc pod uwagę jak uratowała swoich przyjaciół w ostatnim wątku.
Z drugiej strony denerwowała mnie bardzo relacja Cala z nią, ponieważ oni ciągle byli niezdecydowani, aż w końcu i tak wszystko potoczyło się nie tak jakby tego chcieli. Mogę też dodać, że Barrow zdecydowanie nie radzi sobie z uczuciami.
Czekam z niecierpliwością na zakończenie, finał tej wspaniałej trylogii!

Tak samo jak Czerwona Królowa, Szklany Miecz zasługuje na uznanie. Victoria Aveyard naprawdę świetnie sobie radzi w takich klimatach.
Przez całą książkę nie mogłam pozbyć się dreszczy niepokoju. Bałam się tego, jak Mare powoli zmienia się w prawdziwego potwora. W końcu chyba jednak stanęła po dobrej stronie, biorąc pod uwagę jak uratowała swoich przyjaciół w ostatnim wątku....

Najlepsza książka, jaką w tym roku miałam przyjemność przeczytać. Genialna, wybuchowa fabuła, zwroty akcji, które naprawdę wprawiły mnie w osłupienie i do tego świetnie przedstawiony wątek miłosny w każdym wymiarze.
Zdecydowanie dobrze została pokazana osobowość każdego bohatera w innym wymiarze. Nieważne, gdzie Margarite się pojawiała, tam mogła zajrzeć w głąb siebie i nauczyć się czegoś nowego o samej sobie.
Historia mnie porwała tak bardzo, że ciężko mi było choćby na chwilę oderwać się od lektury. Koniecznie muszę zaopatrzyć się w kolejne tomy, bo czuję, że mogą być tak samo dobre albo jeszcze lepsze od tego tomiska.

Najlepsza książka, jaką w tym roku miałam przyjemność przeczytać. Genialna, wybuchowa fabuła, zwroty akcji, które naprawdę wprawiły mnie w osłupienie i do tego świetnie przedstawiony wątek miłosny w każdym wymiarze.
Zdecydowanie dobrze została pokazana osobowość każdego bohatera w innym wymiarze. Nieważne, gdzie Margarite się pojawiała, tam mogła zajrzeć w głąb siebie i...

Jest to niesamowita autobiografia byłej gwiazdy Nickelodeona, która czasem w niebezpośredni sposób wskazuje na ludzi, którzy zniszczyli jej życie. Przykładem jest "Twórca", który, możemy się tylko domyślać, kim jest. Bardzo dużo wspomniane jest o zaburzeniach odżywiania Jennette i przez właśnie bulimię aktorka zachowuje się często dosyć irytująco dla czytelnika (co oczywiście jest uzasadnione). I właśnie o to chodziło - aby pokazać, jakie absurdalnie frustrujące może mieć człowiek myśli przy zaburzeniach odżywiania. Jeśli chodzi o jej relację z matką, Jennette musiała być przez całe życie naprawdę silną kobietą, że to wszystko wytrzymała. Bardzo się cieszę, że wyszła prawie na prostą i kroczy już całkowicie swoją drogą, a nie czyjąś.

Jest to niesamowita autobiografia byłej gwiazdy Nickelodeona, która czasem w niebezpośredni sposób wskazuje na ludzi, którzy zniszczyli jej życie. Przykładem jest "Twórca", który, możemy się tylko domyślać, kim jest. Bardzo dużo wspomniane jest o zaburzeniach odżywiania Jennette i przez właśnie bulimię aktorka zachowuje się często dosyć irytująco dla czytelnika (co...

Bardzo mocny reportaż o opiece nad dziewczynką z FAS, alkoholowym zespołem płodowym. W sposób niewyobrażalnie prosty do przyswojenia autorka przedstawia problemy, z jakimi borykała się, będąc rodziną zastępczą, która ma na celu przygotowanie dzieci do tego, aby stały się "zdolne do adopcji". Nie spodziewałam się zbyt wiele po tej książce, ale miło się zaskoczyłam, a nawet pod sam koniec wzruszyłam się troszkę. Szczerze polecam, ale nie jest to dla osób wrażliwych na dziecięce traumy i problem alkoholizmu.

Bardzo mocny reportaż o opiece nad dziewczynką z FAS, alkoholowym zespołem płodowym. W sposób niewyobrażalnie prosty do przyswojenia autorka przedstawia problemy, z jakimi borykała się, będąc rodziną zastępczą, która ma na celu przygotowanie dzieci do tego, aby stały się "zdolne do adopcji". Nie spodziewałam się zbyt wiele po tej książce, ale miło się zaskoczyłam, a nawet...

To jest naprawdę wzruszająca opowieść o idiotach, przy której można się śmiać, płacząc jednocześnie. Moją ulubioną postacią jest chyba Estelle, bo moim zdaniem ciężko dobrze wykreować staruszkę z taką osobowością. Lennart też mnie ujął i na pierwszy rzut oka można by o nim powiedzieć, że jest głupi, wiele rzeczy nie rozumie, ale potrafi jednak najbardziej podsumować myśli wszystkich, którzy mają problem z wyrażaniem własnych uczuć. Najlepiej czytać tę książkę powoli, bez pośpiechu, wtedy wszystko wyda się pełniejsze i poukładane. Piękna powieść.

To jest naprawdę wzruszająca opowieść o idiotach, przy której można się śmiać, płacząc jednocześnie. Moją ulubioną postacią jest chyba Estelle, bo moim zdaniem ciężko dobrze wykreować staruszkę z taką osobowością. Lennart też mnie ujął i na pierwszy rzut oka można by o nim powiedzieć, że jest głupi, wiele rzeczy nie rozumie, ale potrafi jednak najbardziej podsumować myśli...

Bardzo poruszająca historia sióstr syjamskich, która mocno mną wstrząsnęła. Wątek Jona przedstawiony został, w mojej opinii, bardzo realnie, tak, że naprawdę można by było uwierzyć, że taka sytuacja miałaby miejsce. Yasmeen kochana i cudownie wykreowana jako ktoś prawdziwy. Tak naprawdę wszyscy bohaterzy wokół mają jakieś problemy: Dragon, ojciec, matka, babcia; więc sytuacja samych bliźniaczek przy tym wszystkim nie wydaje się tak "anormalna". Polecam z całego serca i jestem ciekawa innych powieści z tej serii od Dwóch Sióstr.

Bardzo poruszająca historia sióstr syjamskich, która mocno mną wstrząsnęła. Wątek Jona przedstawiony został, w mojej opinii, bardzo realnie, tak, że naprawdę można by było uwierzyć, że taka sytuacja miałaby miejsce. Yasmeen kochana i cudownie wykreowana jako ktoś prawdziwy. Tak naprawdę wszyscy bohaterzy wokół mają jakieś problemy: Dragon, ojciec, matka, babcia; więc...

Nie spodziewałam się wiele po książce o opętaniu, a tak pozytywnie się zaskoczyłam! Styl pisania Gradiego Hendrixa jest dla mnie wręcz zachwycający. Oczywiście, zdarzały się fragmenty, które średnio przypadły mi do gustu, albo nie rozumiałam niektórych nawiązań artystycznych autora; nie zepsuło to jednak mojej zabawy. Całą książkę pochłonęłam praktycznie w jeden wieczór, bo jest tak wciągająca. Dodatkowo vibe lat 80. przegenialny! Nie mogę się doczekać kolejnych spotkań z tym autorem.

Nie spodziewałam się wiele po książce o opętaniu, a tak pozytywnie się zaskoczyłam! Styl pisania Gradiego Hendrixa jest dla mnie wręcz zachwycający. Oczywiście, zdarzały się fragmenty, które średnio przypadły mi do gustu, albo nie rozumiałam niektórych nawiązań artystycznych autora; nie zepsuło to jednak mojej zabawy. Całą książkę pochłonęłam praktycznie w jeden wieczór, bo...

Jedna z lepszych części Harrego, która rozkruszyła moje serce na drobne kawałeczki. Oglądałam wcześniej wszystkie filmy z tej serii i oczywiście wiedziałam, co się wydarzy, ale kiedy to się naprawdę stało, tak mnie to wstrząsnęło, że nie mogłam się pozbierać. Zakończenie "19 lat później" jest też o wiele ciekawsze niż w samej ekranizacji. Dowiadujemy się więcej na temat tego, co wydarzyło się z bohaterami takimi jak Neville, co dla mnie osobiście, było bardzo istotne. Polecam wszystkim i w każdym wieku tą serię.

Jedna z lepszych części Harrego, która rozkruszyła moje serce na drobne kawałeczki. Oglądałam wcześniej wszystkie filmy z tej serii i oczywiście wiedziałam, co się wydarzy, ale kiedy to się naprawdę stało, tak mnie to wstrząsnęło, że nie mogłam się pozbierać. Zakończenie "19 lat później" jest też o wiele ciekawsze niż w samej ekranizacji. Dowiadujemy się więcej na temat...

Niesamowita opowieść o dorastającym chłopcu, który musi radzić sobie z chorobą, która pozbawia go po części człowieczeństwa. Istnie tragiczne życie dodatkowo zwieńczone było samotnością i brakiem bliskich.
Moim zdaniem każdy powinien przeczytać coś równie poruszającego w swoim życiu. Pióro autora i tłumaczenie w mojej opinii wprowadza ciekawy, niepokojący klimat okryty chłodem głównego bohatera, a zarazem dostarcza nam koreańskich faktów. Urzekająca powieść.

Niesamowita opowieść o dorastającym chłopcu, który musi radzić sobie z chorobą, która pozbawia go po części człowieczeństwa. Istnie tragiczne życie dodatkowo zwieńczone było samotnością i brakiem bliskich.
Moim zdaniem każdy powinien przeczytać coś równie poruszającego w swoim życiu. Pióro autora i tłumaczenie w mojej opinii wprowadza ciekawy, niepokojący klimat okryty...

Ciekawa historia o skradzionym czasie.

Ciekawa historia o skradzionym czasie.

Niemożliwe i nieprawdopodobnie wzruszające - to właśnie w taki sposób opisałabym tę książkę.
Z początku lekka, przyjemna. Następnie co raz bardziej dramatyczna, doprowadzająca do obłędu czytelnika.
W stu procentach Claire King wydusiła ze mnie wszystkie emocje, aż do ostatniej łzy. Co do tej książki, nie mogłam się powstrzymać przed płaczem.
"Pea to bohaterka, której nigdy nie zapomnisz." - Maggie O'Farrell. Zdecydowanie zgadzam się z Maggie. Pea to dziewczynka porzucona przez matkę, której zmarł najukochańszy człowiek jakiego znała - jej Tata. Dziewczynka na szczęście poznała Clawda, co mnie bardzo zadowoliło. Przyznam, że z początku myślałam, że będzie on grał złą rolę - jakiegoś mordercy małych dziewczynek lub zboczeńcem, ale na szczęście nie miałam racji i zastąpił jej ojca.
Genialna książka, do której na pewno wrócę...

Niemożliwe i nieprawdopodobnie wzruszające - to właśnie w taki sposób opisałabym tę książkę.
Z początku lekka, przyjemna. Następnie co raz bardziej dramatyczna, doprowadzająca do obłędu czytelnika.
W stu procentach Claire King wydusiła ze mnie wszystkie emocje, aż do ostatniej łzy. Co do tej książki, nie mogłam się powstrzymać przed płaczem.
"Pea to bohaterka, której nigdy...

Oskar i pani Róża to nietypowa, cienka książeczka, którą czyta się jednym tchem. Ważną rolę w życiu małego chłopca pełni staruszka, która jest z nim bliżej niż jego rodzice. Kobieta ta doskonale potrafiła dogadać się z małym Oskarem, potrafiła go zrozumieć, przeżywała wszystko razem z nim. Była oddana chłopcu i nawet, kiedy on zrobił coś źle ona nie umiała się na niego gniewać - bo w końcu to Ciocia Róża. Skoro o tym mowa to ta historia mogłaby mieć tytuł Oskar i Ciocia Róża - to by mogło ukazać ich bliską relację. Przynajmniej takie mam zdanie.
Ogólnie to zdecydowanie wróciłabym do tej książeczki, aczkolwiek gustuję w innych gatunkach :)

Oskar i pani Róża to nietypowa, cienka książeczka, którą czyta się jednym tchem. Ważną rolę w życiu małego chłopca pełni staruszka, która jest z nim bliżej niż jego rodzice. Kobieta ta doskonale potrafiła dogadać się z małym Oskarem, potrafiła go zrozumieć, przeżywała wszystko razem z nim. Była oddana chłopcu i nawet, kiedy on zrobił coś źle ona nie umiała się na niego...

Dobrze już dobrze przyznam się, że popłakałam się na całego, gdy zaczęłam ogarniać, że Milly czy tam Emily, obojętnie mi, jest tak naprawdę wyobraźnią Milly. Jej matka traktowała ją na początku źle, dopiero potem się poprawiła, np. mówiła do swojej córki Lily i ciągle myślała o niej zapominając, że ma jeszcze jedną córkę. Najbardziej się popłakałam kiedy sobie właśnie uświadomiłam co się tak naprawdę wydarzyła w czasie "Incydentu" - to mnie najbardziej dobiło, ale na szczęście nie zabrakło przystojnego, uroczego chłopaka który zawsze cię pocieszy w potrzebie - Devlin - on mi się najbardziej spodobał :)

Dobrze już dobrze przyznam się, że popłakałam się na całego, gdy zaczęłam ogarniać, że Milly czy tam Emily, obojętnie mi, jest tak naprawdę wyobraźnią Milly. Jej matka traktowała ją na początku źle, dopiero potem się poprawiła, np. mówiła do swojej córki Lily i ciągle myślała o niej zapominając, że ma jeszcze jedną córkę. Najbardziej się popłakałam kiedy sobie właśnie...