Ile razy w życiu chcielibyście cofnąć czas ,bo ja nie jeden raz. W książce jest taka możliwość na czas kiedy wystygnie kawa ,ale to fikcja nie życie. Początek książki przebrnęłam z trudnością , ale z każdą chwilą bardzo mi się podobała. Są to cztery historie o podróżach w czasie ,które są ze sobą powiązane. Polecam.

Ile razy w życiu chcielibyście cofnąć czas ,bo ja nie jeden raz. W książce jest taka możliwość na czas kiedy wystygnie kawa ,ale to fikcja nie życie. Początek książki przebrnęłam z trudnością , ale z każdą chwilą bardzo mi się podobała. Są to cztery historie o podróżach w czasie ,które są ze sobą powiązane. Polecam.

Chciałam sprawdzić o co tyle szumu. W końcu powieść japońskiego pisarza i reżysera odniosła ogromny sukces na całym świecie, a w serwisie LC została uznana książką roku 2022. Dlatego, odczekawszy swoje w bibliotece, dostałam niewielkiej objętości egzemplarz i po 2 dniach było po lekturze.
Rzecz jest z gatunku tych książek, które wprowadzają w błogi nastrój, wzruszają i relaksują. Nie ma w niej wartkiej akcji, wielkich namiętności, czy bohaterów przeżywających spektakularne przygody, a jest leniwie opowiadana historia, skromne środki wyrazu i postaci traktowane z czułością i delikatnością. To proza inna od europejskiej, bardzo oszczędna, wręcz ascetyczna w formie, a jednocześnie podejmująca tematy ważne i uniwersalne.
Po wizycie w Nowej Kaledonii, czy Izraelu tym razem trafiłam do Tokio, gdzie w małej uliczce mieści się kawiarnia, o której krąży miejska legenda, że jest tam jeden stolik, który umożliwia podróże w czasie. Każdy kto zajmie to miejsce może przenieść się wstecz lub w przyszłość, ale pod warunkiem, że wróci zanim wystygnie kawa. Ile czasu stygnie kawa? 10 minut? W dodatku nie można się ruszyć z krzesła. Trzeba mieć też świadomość, że ta podróż niczego nie zmieni w teraźniejszości. Pomyślałam więc: po co przenosić się w czasie, skoro niczego nie da się zmienić? I ile da się zrobić w tak krótkim czasie?
Autor pozwala doświadczyć tej fantastycznej przygody czterem osobom. Każda z nich ma swoje sprawy do załatwienia: Fumiko chce jeszcze raz odbyć rozmowę z ukochanym i powiedzieć mu coś, czego nie zrobiła wcześniej; Kohtake chce odbyć spotkanie z mężem i przeczytać list, którego kiedyś jej nie dał; Hirai chce zobaczyć po raz ostatni siostrę, a Kei marzy, aby poznać swoją córkę. Żadne z tych spotkań nie zmieni niczego w świecie, nikt nie zostanie ocalony przed śmiercią, czy przed chorobą, ale jednak każde z nich zmusi bohaterów do gruntownych przemyśleń, pomoże uporać się ze stratą, rozczarowaniem, da drugą szansę, którą bohaterowie wykorzystują.
Można się przyczepić do autora, że wykorzystuje oklepany motyw i oferuje nieco naiwną wizję świata. Jednak książka ta ma inny cel i nie rości sobie pretensji do bycia wybitną literaturą. Optymizm i otucha wlewająca się w serce czytelnika są mocą tej powieści. Człowiek przeczyta i jest mu po prostu lepiej.
Kto więc potrzebuje takiego otulenia, albo chwili wyciszenia to trafił w sedno. Niech robi kawę i czyta. Poprawa nastroju gwarantowana.

Chciałam sprawdzić o co tyle szumu. W końcu powieść japońskiego pisarza i reżysera odniosła ogromny sukces na całym świecie, a w serwisie LC została uznana książką roku 2022. Dlatego, odczekawszy swoje w bibliotece, dostałam niewielkiej objętości egzemplarz i po 2 dniach było po lekturze.
Rzecz jest z gatunku tych książek, które wprowadzają w błogi nastrój, wzruszają i...

Fajne opowiadania, napisane w łatwy i przystępny sposób, można by uznać że wręcz naiwnym i infantylnym językiem. Jednak każda z historii niesie za sobą jakiś przekaz i głębsze znaczenie - morał.

Fajne opowiadania, napisane w łatwy i przystępny sposób, można by uznać że wręcz naiwnym i infantylnym językiem. Jednak każda z historii niesie za sobą jakiś przekaz i głębsze znaczenie - morał.

Rewelacyjna książka! Z pewnością sięgnę do niej nie raz.

Rewelacyjna książka! Z pewnością sięgnę do niej nie raz.

Książka opowiadająca historię pozornie nie połączone ze sobą, bardzo poruszająca o rzeczach ważnych - polecam

Książka opowiadająca historię pozornie nie połączone ze sobą, bardzo poruszająca o rzeczach ważnych - polecam

4,5 spodziewałam się znacznie lepszych historii, lektura mnie miejscami nudziła i dość ciężko mi się czytało nawet dialogi nie przyśpieszały mojego czytania. Odnosiłam wrażenie jakby ta książka chciała mieć jakiś pierwiastek duchowy którego ja nie odnajduje może to kwestia kulturowa. Mimo wszystko ładne przesłanie na koniec.... choć podróż w czasie nie zmieni teraźniejszości to może zmienić nasze serce...

4,5 spodziewałam się znacznie lepszych historii, lektura mnie miejscami nudziła i dość ciężko mi się czytało nawet dialogi nie przyśpieszały mojego czytania. Odnosiłam wrażenie jakby ta książka chciała mieć jakiś pierwiastek duchowy którego ja nie odnajduje może to kwestia kulturowa. Mimo wszystko ładne przesłanie na koniec.... choć podróż w czasie nie zmieni...

Duży pakiet emocji wszelakich gwarantowany. Doceniam wpisanie (trzeba to przyznać, dość oklepanego) motywu fantastycznego w ramy literatury pięknej. Wyszło ciekawie, na tyle nieinwazyjnie, że bez zwyczajowej niechęci mogłam skonsumować wszystko, co w realnym świecie raczej nie ma racji bytu.
Opowiadanie nr 2 roztrzaskało moje serducho na kawałki, nie mogło być inaczej 💔

Duży pakiet emocji wszelakich gwarantowany. Doceniam wpisanie (trzeba to przyznać, dość oklepanego) motywu fantastycznego w ramy literatury pięknej. Wyszło ciekawie, na tyle nieinwazyjnie, że bez zwyczajowej niechęci mogłam skonsumować wszystko, co w realnym świecie raczej nie ma racji bytu.
Opowiadanie nr 2 roztrzaskało moje serducho na kawałki, nie mogło być inaczej 💔

Niniejsza książka, to cztery opowiadania poruszające istotne tematy we współczesnym świecie z odrobiną fantastyki. Mimo, iż czytało się je dobrze, to wielokrotnie powtarzany opis kawiarni (z wiatrakiem zamiast AC) i rozwlekłe myśli bohaterów były nużące. Ostatnie opowiadanie "Mother and Child" z lakonicznym zakończeniem, pozostawia w czytelniku niedosyt i rozczarowanie.

Niniejsza książka, to cztery opowiadania poruszające istotne tematy we współczesnym świecie z odrobiną fantastyki. Mimo, iż czytało się je dobrze, to wielokrotnie powtarzany opis kawiarni (z wiatrakiem zamiast AC) i rozwlekłe myśli bohaterów były nużące. Ostatnie opowiadanie "Mother and Child" z lakonicznym zakończeniem, pozostawia w czytelniku niedosyt i...

Urocze opowieści, w które się wczuwasz od samego początku… na koniec łezka pociekła, trochę ze smutku, a trochę ze szczęścia

Urocze opowieści, w które się wczuwasz od samego początku… na koniec łezka pociekła, trochę ze smutku, a trochę ze szczęścia

Pomysł autora doceniam. Wydaje mi się, że mamy tutaj typowy problem osoby wychowanej w europejskiej kulturze - ciężko nam zrozumieć oszczędność emocji i sztuczne dialogi, które jednak są charakterystyczne dla kultury japońskiej. To nie jest minus, to jest okazja do spojrzenia na emocje pod innym kątem. Lekka książka do przeczytania jednym wieczorem.

Pomysł autora doceniam. Wydaje mi się, że mamy tutaj typowy problem osoby wychowanej w europejskiej kulturze - ciężko nam zrozumieć oszczędność emocji i sztuczne dialogi, które jednak są charakterystyczne dla kultury japońskiej. To nie jest minus, to jest okazja do spojrzenia na emocje pod innym kątem. Lekka książka do przeczytania jednym wieczorem.