ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024
211
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”
6
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała Łuczyńskiego2
Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!2
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LCLekcje chemii
Wydawnictwo: Marginesy Ekranizacje: Lekcje chemii (2023) literatura piękna
Patronat 
464 str. 7 godz. 44 min.- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Lessons in Chemistry
- Wydawnictwo:
- Marginesy
- Data wydania:
- 2022-09-07
- Data 1. wyd. pol.:
- 2022-09-07
- Data 1. wydania:
- 2022-04-05
- Liczba stron:
- 464
- Czas czytania
- 7 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788367262811
- Tłumacz:
- Marek Cieślik
- Ekranizacje:
- Lekcje chemii (2023)
- Tagi:
- chemiczka gotowanie kobieta feminizm pewność siebie
- Inne
Elizabeth Zott jest chemiczką i kobietą daleką od przeciętności. Byłaby zresztą gotowa jako pierwsza wytknąć rozmówcy, że coś takiego jak "przeciętna kobieta" nie istnieje. Ale jest połowa lat 50. i jej koledzy z całkowicie męskoosobowego zespołu naukowców w Instytucie Badawczym Hastings prezentują bardzo nienaukowe podejście do kwestii równouprawnienia płci. Wszyscy z wyjątkiem jednego: to Calvin Evans, nominowany do Nagrody Nobla i słynący z pamiętliwości samotny geniusz, który zakochuje w umyśle Elizabeth. Co skutkuje autentyczną chemią.
Tyle że, podobnie jak w przypadku nauki, życie bywa nieprzewidywalne. Dlatego parę lat później Elizabeth Zott jest nie tylko samotną matką, ale i – dość niechętnie – gwiazdą kulinarnego programu numer jeden całej Ameryki: Kolacji o szóstej. Jej niezwykłe podejście do gotowania ("Do łyżki stołowej kwasu octowego dodajemy szczyptę chlorku sodu") staje się zaczątkiem rewolucji. W miarę jednak jak rosną zastępy jej sympatyków, rośnie też grupa niezadowolonych. Okazuje się bowiem, że Elizabeth nie uczy kobiet po prostu gotować, robi znacznie więcej; ośmiela je do zmiany status quo.
Śmieszne do rozpuku, przenikliwie trafne i wzbogacone gwiazdorską obsadą postaci drugoplanowych, "Lekcje chemii" są równie oryginalne i dynamiczne jak ich protagonistka.Oceń książkęDodaj do biblioteczkiPorównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Chemia to tylko gotowanie
W świecie, w którym miejscem kobiety jest kuchnia, a nie stół laboratoryjny, Elizabeth Zott dokona prawdziwego przewrotu. Zlewki zamieni na garnki, a wyszukane przepisy kulinarne w lekcje chemii, po których każda kobieta poczuje się tak, że może sięgać gwiazd. „Lekcje chemii” to fenomenalny debiut, o jakim trzeba głośno mówić!
Wszystko zaczyna się od „kradzieży” kilku zlewek. W dobrze wyposażonym laboratorium to nic wielkiego, ale te zlewki oznaczają wszystko, czego Elizabeth potrzebuje i na co zasługuje, ale nigdy nie dostaje. Elizabeth Zott jest chemikiem w latach 60. Problem jednak w tym, że tylko ona tak o sobie myśli. Jej koledzy z pracy wciąż traktują ją jako kogoś, kim można się wysłużyć, a to prosząc o przyniesienie kawy, a to… podkradając własność intelektualną.
Tych kilka wykradzionych zlewek i niefortunnych spotkań z pewnym mężczyzną sprawia, że bohaterka poznaje swoją bratnią duszę – Calvina Evansa. Genialny naukowiec, nominowany do Nagrody Nobla, zapalony wioślarz, staje się częścią jej codzienności. I choć życie na kocią łapę, ciągłe pomówienia, że swoje osiągnięcia zawdzięcza partnerowi, zdecydowanie niczego jej nie ułatwiają, Zott z charakterystyczną dla siebie upartością i wytrwałością chodzi z podniesioną głową i udowadnia, że może żyć tak, jak ona tego chce, i realizować się z równym poczuciem własnej sprawczości.
A wtedy…
Pewna zasada dotycząca reakcji świata mówi, że jeśli coś zaczyna się układać, coś musi pójść nie tak.
U swojego boku ma córkę Mad, która dorasta, psa Szóstą trzydzieści, który rozumie ponadprzeciętną liczbę słów, i sąsiadkę Harriet, która służy jej najlepszą radą, jaką ma – „Znajdź chwilę dla siebie każdego dnia”. Gdy Elizabeth odkrywa, że pożywne śniadanie, które szykuje każdego dnia dla swojej córki, zjada jej koleżanka, idzie porozmawiać z ojcem tejże. Wraca nie tylko z przeprosinami, ale też z propozycją zostania gwiazdą wieczornego show kulinarnego. Szukająca i potrzebująca dobrze płatnej pracy, przyjmuje ją i realizuje na własnych zasadach.
To, co zostało w życiu Zott niezmienne, to niepokorny na tamte czasy charakter i poglądy, które wyprzedzały przyjęte normy obyczajowe. Zamiast serwować gospodyniom domowym proste przepisy, zmienia show w prawdziwe lekcje chemii. Jej dusza wykładowczyni, chemiczki, ale i prawdziwej feministki wierzącej w każdą z kobiet sprawia, że Elizabeth podbija serca widzek.
W tym czasie jej córka dostaje zadanie domowe, by sporządzić drzewo genealogiczne swojej rodziny. Z odziedziczonym po matce zapałem do poszukiwań oraz sumiennością wykonywania zadań zabiera się do pracy. Ta jednak odsłoni wiele skrywanych sekretów.
Ciężko uwierzyć, że debiutancka powieść może być prawdziwym bestsellerem. Bonnie Gramus odkryła jednak przepis na idealnie wyważoną lekturę – całkiem solidna szczypta endorfin, która łagodzi smutne doświadczenia bohaterów, a wszystko przyprawione niebanalnym poczuciem humoru. Jeśli szukacie genialnej historii, silnej, kobiecej bohaterki na pierwszym planie, przecudownych postaci drugoplanowych i przesłodkiego czworonożnego zwierzaka w tle, koniecznie sięgnijcie po „Lekcje chemii”!
Ta powieść jest jedną z najbardziej oryginalnych i wciągających, jakie kiedykolwiek czytałam! Genialna komedia, pełna ciepła, wzruszeń, przemyśleń i feminizmu.
Aleksandra Wróblewska
547 
30 
25 Wyróżniona opinia
„Lekcje chemii” to moje odkrycie tego roku. Jaka ta książka jest fajna, jak przyjemnie się ją czyta. Nie macie pojęcia. Chyba że macie, bo już czytaliście. A jeśli nie, musicie to zmienić jak najszybciej. W takich chwilach jak ta cieszę się, że podejmuję się współprac recenzenckich przy różnych gatunkowo tytułach, bo dzięki temu mam szansę odkryć takie perełki jak ta. Nie jestem pewna, czy, gdyby nie to, sięgnęłabym po książkę. Informacja, że książka jest bestsellerem „New York Timesa” nie robi na mnie wrażenia, albo nawet często wywołuje odwrotny efekt. Zawsze, kiedy czytam na okładce, że książka jest bestsellerem, albo kiedy jest wychwalana pod niebiosa w mediach społecznościowych, włącza mi się czerwona lampka i zachowuję ostrożność. Słowem, raczej niezbyt chętnie sięgam po książkę, kiedy wyskakuje mi z każdego możliwego miejsca w sieci. „Lekcje chemii” nie wyskakiwały, ale pewnie, gdyby nie współpraca, tak szybko bym tej książki nie sprawdziła. I nawet nie wiedziałabym, ile tracę. Bo to coś wspaniałego! Coś daleko wykraczającego poza ramy, nie tylko poza jednoznaczne ramy gatunkowe. To niezwykle inteligentna, porywająca opowieść, od której nie sposób się oderwać. A najlepsze jest to, że wcale się na taką nie zapowiada, jeśli przeczyta się wyłącznie opis. Siłą powieści jest jej główna bohaterka. Zott to kobieta inteligentna, uzdolniona, śmiała, pełna zapału, nieco kontrowersyjna (no bo kto normalny przerabia kuchnię na laboratorium?),wyprzedzająca swoje czasy. Elizabeth Zott śmiało można stawiać za wzór również kobietom w dzisiejszych czasach. To kobieta, która nie bała się stawiać śmiałych kroków, mimo przeciwności, które spotykała na swojej drodze. Wystarczy wspomnieć, że były lata pięćdziesiąte i o równouprawnieniu płci nikt nawet nie śmiał myśleć. Kobiety, nawet te uzdolnione, nie miały czego szukać w nauce. Ich miejscem był dom, a ich powołaniem dbanie o męża i wychowywanie dzieci. W pracy zajmowały podrzędne stanowiska, były bez szans na awans i pensję równą tej, którą otrzymywali mężczyźni. Chociaż w wielu przypadkach umiały więcej i pracowały ciężej. Ich dokonania były przypisywane mężczyznom, a one same nie były traktowane poważnie. Elizabeth chciała coś osiągnąć. Kochała chemię, miała dokonania w tej dziedzinie, a jednak na każdym kroku ktoś do czegoś starał się ją i jej umiejętności wykorzystać. Ale ona parła wciąż i wciąż do przodu, nawet jeśli ciągle rzucano jej kłody pod nogi. Dzięki swojej szczerości, prostolinijności i asertywnej osobowości inspirowała inne kobiety do zmian. Można powiedzieć, że wywołała małą rewolucję, że dzięki niej coś zaczęło się zmieniać. Jestem zachwycona tą bohaterką i jej kreacją. Ale nie tylko. Role drugoplanowe również zostały obsadzone wspaniałymi osobowościami. Uwielbiam małą córeczkę Elizabeth, bystrą, rezolutną, rozwiniętą ponad wiek, a także starszą sąsiadkę Elizabeth i jednocześnie jej najlepszą przyjaciółkę, która dbała o nią i o Mad jak o własną rodzinę. Nade wszystko pokochałam jednak czworonożnego przyjaciela rodziny – psa o niezwykłym jak on sam imieniu – Szósta Trzydzieści. Tak samo oryginalnym jak reszta jej członków. Fajny jest w powieści wątek z wiosłowaniem, jeszcze fajniejszy z księdzem, korespondencyjnym przyjacielem Calvina z dawnych lat. W ogóle cała ta powieść jest fajna, chociaż to mało powiedziane. Genialnie się te niby ze sobą niepowiązane wątki różnych osób ostatecznie łączą. A finał to już wisienka na torcie tej powieści. Jednak Calvina w tym wszystkim trochę szkoda. Bo to kolejna postać, za którą przepada się w tej powieści i właśnie ta, której losy wprawiają czytelnika w niedowierzanie i wywołują ból serca. Z Elizabeth stanowią bardzo dobraną parę, jest między nimi prawdziwa chemia, ich uczucie wydaje się tak bardzo prawdziwe, tak bardzo na miejscu, że aż słów brak. Chociaż są w powieści momenty, że wzruszenie ściska gardło i nie pozwala swobodnie odetchnąć, w większości jest zabawnie, optymistycznie i z ikrą. Aż trudno uwierzyć, że jest to debiut. Tak dobra jest to książka. Dobrze ktoś napisał w swojej rekomendacji do tej powieści – „Lekcje chemii” są jak haust świeżego powietrza. Równie niesztampowe i energetyczne jak ich protagonistka. Dowcipne i orzeźwiające. Dla każdego, kto chce podążać własną ścieżką. Uwielbiam i z całego serca polecam!
1824 986 Oceny
Książka na półkach
- 5 665
- 3 218
- 475
- 304
- 232
- 199
- 190
- 169
- 141
- 105
Cytaty
Podobne książki
Przeczytaj także
Nominacja w Plebiscycie 2022 
Nominacja w Plebiscycie 2022 
Link do recenzji
OPINIE i DYSKUSJE
Bo żadna kobieta nie jest „zwykła”.
Cudowna historia kobiety, która nie tylko była piękna ale przede wszystkim była genialna.
Poznajemy bohaterkę szokującą swe czasy, zaprzyjaźniamy się z nią i wspieramy w jej podróży pełnej bólu, nieznanego i mężczyzn, którzy traktują ją jedynie jako ładny obrazek i nic poza tym.
W tzw. „Międzyczasie” poznajmy również innych bohaterów których losy na zawsze zostaną w pamięci i psa, 6:30. Psa który skrada serce i nie chce aportować go do nas z powrotem.
Ta książka to emancypacja sama w sobie, to wyzwolenie, to coś tak wspaniałego, że aż ciężkiego do opisania. Polecam z czystym sercem.
Bo żadna kobieta nie jest „zwykła”.
więcej Pokaż mimo toCudowna historia kobiety, która nie tylko była piękna ale przede wszystkim była genialna.
Poznajemy bohaterkę szokującą swe czasy, zaprzyjaźniamy się z nią i wspieramy w jej podróży pełnej bólu, nieznanego i mężczyzn, którzy traktują ją jedynie jako ładny obrazek i nic poza tym.
W tzw. „Międzyczasie” poznajmy również innych bohaterów...
Obyczajówka, ale niezwykła. I do pośmiania i przemyślenia. Bardzo dobrze się bawiłem i cieszę się, że wybrałem audiobooka. Paulina Holtz doskonale sprawdziła się w roli lektorki.
Obyczajówka, ale niezwykła. I do pośmiania i przemyślenia. Bardzo dobrze się bawiłem i cieszę się, że wybrałem audiobooka. Paulina Holtz doskonale sprawdziła się w roli lektorki.
Pokaż mimo toPomysł dobry, jednak autorka ma niezbyt duże pojęcie o chemii. Wiem, że to nie jest główny temat tej książki, jednak jeśli się za to bierze to warto nie popełniać błędów merytorycznych.
Pomysł dobry, jednak autorka ma niezbyt duże pojęcie o chemii. Wiem, że to nie jest główny temat tej książki, jednak jeśli się za to bierze to warto nie popełniać błędów merytorycznych.
Pokaż mimo toBardzo przyjemna, inspirująca, wzruszająca. Świetnie nakreślone charaktery postaci.
Bardzo przyjemna, inspirująca, wzruszająca. Świetnie nakreślone charaktery postaci.
Pokaż mimo toTo nie była zła książka, to z całą pewnością, jednak myślę, że jakbym czytała ją na papierze zamiast słuchać, to odebrałbym ją jednak dużo gorzej.
Ciekawa pozycja, tego nie mogę jej odebrać, ale bardzo irytował mnie ten wątek z psem.
To nie była zła książka, to z całą pewnością, jednak myślę, że jakbym czytała ją na papierze zamiast słuchać, to odebrałbym ją jednak dużo gorzej.
Pokaż mimo toCiekawa pozycja, tego nie mogę jej odebrać, ale bardzo irytował mnie ten wątek z psem.
Swietna książka
Swietna książka
Pokaż mimo toSwietna książka
Swietna książka
Pokaż mimo toJest to powieść przyjemna, choć po opiniach oczekiwałam czegoś wielce wybitnego. Jednak mimo, iż pierwsza połowa książki trochę mnie nużyła, to potem rzeczywiście czytałam z zainteresowaniem. Jest to ciekawa historia losów młodej chemiczki, osadzona w latach 50tych (choć będąc Polakiem, ciężko uwierzyć, że świat mógł być tak rozwinięty w latach 50tych… :’)) z lekką dawką dialogowego humoru. Myślę, że wiele dał tutaj zabieg wprowadzenia punktu widzenia psa (jakże inteligentnego i uroczego!) oraz jego przemyśleń, jak i ultraoczytanej i mądrej dziewczynki, której dialogi również mnie rozczulały. Poza tym, lubię książki z nutą feminizmu, za co również dałabym plusa.
Jest to powieść przyjemna, choć po opiniach oczekiwałam czegoś wielce wybitnego. Jednak mimo, iż pierwsza połowa książki trochę mnie nużyła, to potem rzeczywiście czytałam z zainteresowaniem. Jest to ciekawa historia losów młodej chemiczki, osadzona w latach 50tych (choć będąc Polakiem, ciężko uwierzyć, że świat mógł być tak rozwinięty w latach 50tych… :’)) z lekką dawką...
więcej Pokaż mimo toJakież to było nużące! Strasznie mi się dłużyła. Niby ciekawa ale jednocześnie podana w taki sposób, że ciężko było ją czytać czy słuchać. Dobrnęłam do końca za 3 podejściem do książki. Pomysł świetny, wykonanie nie dla mnie.
Jakież to było nużące! Strasznie mi się dłużyła. Niby ciekawa ale jednocześnie podana w taki sposób, że ciężko było ją czytać czy słuchać. Dobrnęłam do końca za 3 podejściem do książki. Pomysł świetny, wykonanie nie dla mnie.
Pokaż mimo toMiło się czytało tę bajeczkę, taka lektura ku pokrzepieniu kobiecych serc. Chociaż nie wiem czy taka z pozoru feministyczna literatura nie działa przeciwskutecznie.
Ciekawe jest to, że w tej historii jedynie osoba nieneurotypowa jest w stanie się przeciwstawić opresyjnemu systemowi.
Miło się czytało tę bajeczkę, taka lektura ku pokrzepieniu kobiecych serc. Chociaż nie wiem czy taka z pozoru feministyczna literatura nie działa przeciwskutecznie.
Pokaż mimo toCiekawe jest to, że w tej historii jedynie osoba nieneurotypowa jest w stanie się przeciwstawić opresyjnemu systemowi.