Ludzie na całym świecie żyją w błogim, lecz głupim poczuciu bezpieczeństwa, wierząc święcie, że każda zbrodnia zostanie ukarana. Nikt nawet ...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik264
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Edogawa Ranpo
Źródło: domena publiczna
Znany jako: 江戸川乱歩, Edogawa Rampo, Tarō HiraiZnany jako: 江戸川乱歩, Edogawa Rampo, Tarō Hirai
10
7,2/10
Urodzony: 21.10.1894Zmarły: 28.07.1965
Edogawa RANPO (właśc. Tarō HIRAI, 1894-1965) – japoński pisarz, który przyczynił się do rozwoju popularnej literatury kryminalnej. Jego utwory ewoluowały na przestrzeni lat – od typowo detektywistycznych opowiadań w stylu Arthura Conan Doyle’a, po mroczniejsze opowiadania grozy inspirowane prozą Edgara Allana Poe. Od niego również zapożyczył swój artystyczny pseudonim – Edogawa Ranpo wypowiedziane szybko brzmi niemal jak Edgar Allan Poe. Prozę Ranpo zaczęto opisywać terminem ero guro nansensu (od słów erotique, grotesque, nonsense),a nurt ten znalazł wielu następców zarówno w literaturze, jak i sztukach wizualnych. W 1947 roku ustanowił Nihon Suiri Sakka Kyōkai, Stowarzyszenie Japońskich Autorów Kryminałów, które co roku przyznaje nagrodę jego imienia.
7,2/10średnia ocena książek autora
985 przeczytało książki autora
1 057 chce przeczytać książki autora
28fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
The Strange Tale of Panorama Island
Suehiro Maruo, Edogawa Ranpo
7,1 z 7 ocen
15 czytelników 1 opinia
2013
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Wystarczy patrzeć uważnie - niektórzy nie tylko zachowują się odmiennie, gdy nie ma przy nich ludzi, ale cali przemieniają się w inną osobę,...
Wystarczy patrzeć uważnie - niektórzy nie tylko zachowują się odmiennie, gdy nie ma przy nich ludzi, ale cali przemieniają się w inną osobę, nawet ich twarze zmieniają wygląd.
1 osoba to lubiPara na obrazie wydawała się móc trwać w tym stanie przez wieczność; zupełnie jakby ktoś pochwycił lalki w momencie ożywienia...
Para na obrazie wydawała się móc trwać w tym stanie przez wieczność; zupełnie jakby ktoś pochwycił lalki w momencie ożywienia i przymocował je do obrazu, nie dając życiodajnemu tchnieniu szansy na ucieczkę.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Gąsienica Edogawa Ranpo
7,4
Literatura japońska to dla mnie jeszcze niezbadana gałąź literatury. Mam za sobą zaledwie kilka tytułów i bardzo skrajne opinie. Sięgając po "Gąsienicę" nie miałam dużych oczekiwań, choć pozytywne opinie dawały mi nadzieję, że ten tytuł będzie dobry.
Książka jest zbiorem siedmiu opowiadań, które łączy jedno: obłęd. Autor skupia się na psychologii bohaterów, nie brakuje kryminałów czy odrobiny grozy. Mimo to opowiadania są różnorodne, stąd nie każde przypadnie każdemu do gustu, co zauważyłam po ocenach innych czytelników.
Pokrótce opiszę w kilku słowach każde z opowiadań wraz z moją oceną:
🐛 Test psychologiczny - 8/10
Historia studenta, który zaplanował zbrodnię doskonałą, która miała pozostać niewykryta. Tytułowy test psychologiczny zmienia jednak bieg wydarzeń, choć nie w taki sposób, jak mogłoby się wydawać.
Podobało mi się wyjaśnienie, na czym polega mechanizm testu psychologicznego. Właściwie całe opowiadanie wpasowało się w mój gust.
🐛 Czerwony pokój - 10/10
Zwierzenia człowieka, który zabił 99 osób. Wydawało mi się, że przewidzę zakończenie, a jednak autor mnie zaskoczył. Jak dla mnie najlepsze i najciekawsze opowiadanie, zaskakujące i intrygujące.
🐛 Sen na jawie - 8/10
Króciutkie opowiadanie kryminalne z nutą grozy. Morderca, który opowiada o swojej zbrodni, a nikt nie traktuje tego poważnie. Krótkie, zaskakujące, ciekawe.
🐛 Spacerowicz na poddaszu - 9/10
Kolejne opowiadanie kryminalne, gdzie poznajemy przygotowania do zbrodni i to, co się działo później. Bardzo podobało mi się zakończenie, czytało się przyjemnie.
🐛 W objęciach fotela - 8/10
Bohater tego opowiadania wytwarza fotele. Postanowił w jednym z nich przygotować schowek, w którym będzie przebywał. W liście opisuje dotychczasowe doznania. Ciekawe opowiadanie, nieco przerażające, z zaskakującym zakończeniem.
🐛 Gąsienica - 5/10
Tytułowe opowiadanie podobało mi się najmniej. Bohaterem jest weteran wojny japońsko-chińskiej, który w wyniku obrażeń stracił wszystkie kończyny, a także zmysł mowy i słuchu. Trudno mi się czytało, opisy też nie należały do przyjemnych tak jak i zachowanie żony bohatera.
🐛 Podróżny z wyszywanym obrazem - 5/10
W tym opowiadaniu nasz bohater poznaje w pociągu człowieka, który podróżuje z nietypowym obrazem. To opowiadanie zahacza o realizm magiczny, za którym nie przepadam, stąd nie przypadło mi zbytnio do gustu.
Jak widać, opowiadania są różnorodne, więc tak jak w moim przypadku, nie każde musi przypaść do gustu. Całość jednak wypada dobrze, intryguje i zapada w pamięci.
Gąsienica Edogawa Ranpo
7,4
Przy okazji niedawnego Halloween, sięgnąłem po zbiór opowiadań pt. Gąsienica, wydany w 2019 roku przez Tajfuny tomik to siedem utworów autorstwa Ranpo Edogawy. Makabryczny, groteskowy i niepokojący świat wyłaniający się z jego kryminałów balansuje na granicy horroru i jest silnie inspirowany prozą zachodnią takich klasyków jak Edgar Allan Poe, czy też Arthur Conan Doyle. Sam Edogawa (właśc. Taro Hirai, 1894-1965) uważany jest w Japonii za ojca współczesnego kryminału. Wciąż poczytny, adaptowany i szeroko znany w swojej ojczyźnie, późno trafił w Polskie progi, prawdopodobnie za sprawą tego, że „japońskość” w jego twórczości jest trzecioplanowa, więc palmę pierwszeństwa oddać musiał bardziej reprezentatywnym autorom. Szczęśliwie, po niemal wieku od jego debiutu i my możemy poczytać te panoramiczne – jak sam o nich mówił - utwory, gdzie inne światy, tak odległe od naszego, pozwalają na ucieczkę od codzienności. Wybór opowiadań jest ciekawy i możemy zapoznać się z przykładami klasycznego kryminału jak i historiami grozy, pełny przekrój, niezmiennie połączony obsesjami ich bohaterów. Tytułowa Gąsienica jest dość kontrowersyjna, była zresztą onegdaj cenzurowana przez rząd Japonii, choć raczej z uwagi na możliwą antywojenna interpretacje, niż z troski o wrażliwość czytelnika.