Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam, że nie dałam rady "zmęczyć" tej książki- po prostu mnie nużyła. Rozumiem że książki Paolo Coelho są głębokie, ze trzeba je nieraz przeczytać kilka razy by zrozumieć sens tego, "co Autor miał na myśli", ale tutaj zwyczajnie akcja mi się dłużyła w nieskończoność. Zbyt dużo było rozważań metafizycznych, którym nie mogę odmówić mądrości, jednakże​ z akcja mogłaby być trochę bardziej dynamiczna lub urozmaicona, tak, by nie tworzyć tylko tła dla ogólnego przekazu i wplecionych mądrości. Być może to po prostu nie jest "moja bajka", sama nie wiem. Po przeczytaniu każdego rozdziału znajdowałam kolejną mądrość do przemyślenia, dla mnie jednak to za mało, by z zainteresowaniem wciągnąć się w historię rozgrywającą się zbyt powoli.
Oczywiście jest to moja subiektywna opinia o tej książce, bo już choćby "Alchemik", czy moja ulubiona książka Coehlo "Weronika postanawia umrzeć", podobały mi się o wiele bardziej.
Myślę też, że do przeczytania tego typu książek trzeba być w szczególnym stanie ducha- to nie są książki które czyta się w autobusie. Ja niestety nie dałam rady dokończyć "Piątej góry"- być może za jakiś czas spróbuję raz jeszcze.

Przyznam, że nie dałam rady "zmęczyć" tej książki- po prostu mnie nużyła. Rozumiem że książki Paolo Coelho są głębokie, ze trzeba je nieraz przeczytać kilka razy by zrozumieć sens tego, "co Autor miał na myśli", ale tutaj zwyczajnie akcja mi się dłużyła w nieskończoność. Zbyt dużo było rozważań metafizycznych, którym nie mogę odmówić mądrości, jednakże​ z akcja mogłaby być...