Bielszy odcień śmierci

Sprawdzony przepis na głównego bohatera, czyli samotny facet (najlepiej po przejściach), który ma dużo czasu na to, aby ratować świat (większy lub mniejszy). Komisarz Martin Servaz dołączył do klubu filantropów, którzy najbardziej w świecie doceniają możliwość pogoni za złem (oczywiście, aby ją ukarać).

Dużym atutem tej książki jest sceneria. Pireneje, i to Pireneje zimą nie są zbyt częstym miejscem, w którym osadza się fabułę książki. Intryga zgrabna, i w tym miejscu warto żebym podkreślił, że "Bielszy odcień śmierci" ma to "coś", co przykuwa uwagę, i pewnie niejednego czytelnika wpędziło w wir pokonywania kolejnych kart. W moim przypadku zabrakło jednak kreski nad "ś", może nie ten czas, może nie ten moment? Doceniam autora, i na pewno sięgnę po pozostałe tytuły (przynajmniej po następny w kolejności), ale zabrakło mi takiego prawdziwego ducha kryminalnej intrygi. A i pozostałe postacie (poza Sevazem) jakby takie za płaskie, nie generują chemii z czytelnikiem.

Nie mniej, jest to całkiem zgrabny kryminał, który warto zaprosić na kawę, aby poznać się lepiej. A nuż, będziecie odbierać na podobnych falach?

Sprawdzony przepis na głównego bohatera, czyli samotny facet (najlepiej po przejściach), który ma dużo czasu na to, aby ratować świat (większy lub mniejszy). Komisarz Martin Servaz dołączył do klubu filantropów, którzy najbardziej w świecie doceniają możliwość pogoni za złem (oczywiście, aby ją ukarać).

Dużym atutem tej książki jest sceneria. Pireneje, i to Pireneje zimą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetny kryminał!
Mroźne, groźne i nieprzewidywalne Pireneje. Fantastyczne opisy przyrody, bardzo dobrze wykreowani bohaterowie i świetnie skonstruowana zagadka kryminalna.
Na moim czytniku już pojawiły się kolejne części przygód komendanta Martina Servaza :)
Myślę, że nic więcej nie trzeba dodawać.
Polecam każdemu miłośnikowi kryminałów!

Świetny kryminał!
Mroźne, groźne i nieprzewidywalne Pireneje. Fantastyczne opisy przyrody, bardzo dobrze wykreowani bohaterowie i świetnie skonstruowana zagadka kryminalna.
Na moim czytniku już pojawiły się kolejne części przygód komendanta Martina Servaza :)
Myślę, że nic więcej nie trzeba dodawać.
Polecam każdemu miłośnikowi kryminałów!

Pokaż mimo to

KIERUJ SIĘ W STRONĘ BIELI

W samym środku zimy, w malowniczej dolinie w Pirenejach na górnej stacji kolejki linowej zostaje znalezione ciało konia. Nie byłoby w tym chyba nic tak spektakularnego, gdyby nie fakt, że zostało ono okaleczony w sposób, jakiego dopuścić się mógł jedynie psychopata. W następnych dniach dochodzi do kolejnych zbrodni, które wydają się być powiązane z brutalnym zabójstwem zwierzęcia. Śledztwem zajmie się komendant Martin Servaz we współpracy z żandarmerią. Czy uda mu się przeniknąć do sekretów miejscowej społeczności i odkryć, czym kieruje się morderca?

„[…] ważna jest biel, Martin. Biel szczytów w przypadku konia, biel nagiego ciała Grimma, w przypadku Perraulta znowu śnieg. Biel ma znaczenie dla mordercy. Symbolizuje dla niego czystość, oczyszczenie. Niech pan szuka bieli.”

„Bielszy odcień śmierci” to pierwszy tom kryminalnej serii Bernarda Miniera i zarazem moje pierwsze spotkanie z jego twórczością. I jak się chyba nietrudno domyślić ze wstępu – bardzo udane spotkanie. Wprawdzie na samym początku lektura książki wcale nie była dla mnie łatwa, bo przytłaczała mnie ilość rozbudowanych opisów, a długie rozdziały nieco nużyły, to jednak po jakimś czasie niemal całkowicie wciągnęłam się w tą opowieść. Zdecydowanie polubiłam inteligentnego i przenikliwego głównego bohatera, jak również interesujący wydał mi się wątek zakładu psychiatrycznego, o którym nie wspomniałam w opisie książki. Jednak najbardziej zafascynowała mnie cała sprawa – zawiła i skomplikowana, a przy tym naprawdę nieprzewidywalna. Sama w najśmielszych przypuszczeniach spodziewałabym się, że śledztwo skieruje się w takim, a nie innym kierunku. Dodatkowo uważam, że atmosfera, jaką udało się stworzyć pisarzowi, odegrała ogromną rolę w moim odbiorze powieści. Były takie momenty, że czytając tą książkę w nocy, w słabym świetle lampki moja wyobraźnia szalała, a ja zaczynałam zwyczajnie czuć się nieswojo…

„Bielszy odcień śmierci” to moim skromnym zdaniem kryminał naprawdę wart uwagi, szczególnie uwagi miłośników tego gatunku.

www.carolinelivre.pl

KIERUJ SIĘ W STRONĘ BIELI

W samym środku zimy, w malowniczej dolinie w Pirenejach na górnej stacji kolejki linowej zostaje znalezione ciało konia. Nie byłoby w tym chyba nic tak spektakularnego, gdyby nie fakt, że zostało ono okaleczony w sposób, jakiego dopuścić się mógł jedynie psychopata. W następnych dniach dochodzi do kolejnych zbrodni, które wydają się być powiązane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Początki były trudne, dwa razy podchodziłam do tej pozycji. Może za mało się skupiałam, może za dużo chodziło mi po głowie, po chwili słuchania rezygnowałam. Ale trzeci raz udało mi się wyłączyć inne myśli i wysłuchałam całej książki. I bardzo dobrze bo jest świetna. Zmyślna intryga, ciekawi bohaterzy i niesamowite opisy otaczającej przyrody. Nie nachalne, nie za drobiazgowe takie w sam raz. Zabieram się za kolejną;

Początki były trudne, dwa razy podchodziłam do tej pozycji. Może za mało się skupiałam, może za dużo chodziło mi po głowie, po chwili słuchania rezygnowałam. Ale trzeci raz udało mi się wyłączyć inne myśli i wysłuchałam całej książki. I bardzo dobrze bo jest świetna. Zmyślna intryga, ciekawi bohaterzy i niesamowite opisy otaczającej przyrody. Nie nachalne, nie za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo udany debiut, muszę przyznać.
A na dodatek zdublowany: i Autora, i mój, bowiem "Bielszy odcień śmierci", to pierwszy francuski kryminał jaki przeczytałam.
Bardzo dobry, chociaż nie bez wad. Najbardziej nie leży mi, i mogłabym się przyczepić do pierwszych rozdziałów i wątku z koniem, które to zwierzę... no, właśnie - Autor nie pozwala głównemu bohaterowi skupić się na tym zagadnieniu, rozwiązanie zagadki zajęłoby wtedy mniej czasu, a strony książki trzeba przecież czymś zapełnić...tym bardziej, że wielu czytelników już narzekało, na przydługie opisy przyrody - mnie tym razem to nie przeszkadzało, dzięki temu mogłam się wczuć w mroźny klimat Pirenejów.
Francuska żandarmeria i prokuratura, dość specyficznie podchodzi do niektórych aspektów śledztwa, wychodzą z założenia, że jeśli nie dziś - to jutro; że skoro jednym z podejrzanych jest socjopata przebywający w zakładzie zamkniętym, to przecież nigdzie stamtąd nie pójdzie, bo - jak sama nazwa wskazuje - zakład jest zamknięty. Więc po co ten pośpiech? Servaz wydaje się być przy nich w gorącej wodzie kąpany.
A właśnie! Servaz - głowy bohater zdaje się być bardzo ciekawą, złożoną postacią, którą polubiłam, a na której rozwój liczę w dalszych częściach, po które baaardzo chętnie sięgnę.

Bardzo udany debiut, muszę przyznać.
A na dodatek zdublowany: i Autora, i mój, bowiem "Bielszy odcień śmierci", to pierwszy francuski kryminał jaki przeczytałam.
Bardzo dobry, chociaż nie bez wad. Najbardziej nie leży mi, i mogłabym się przyczepić do pierwszych rozdziałów i wątku z koniem, które to zwierzę... no, właśnie - Autor nie pozwala głównemu bohaterowi skupić się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cały urok tej książki pryska wraz z jej długością. Zbyt rozległa fabuła, jakieś tajemnicze wtręty, żeby zatrzymać czytelnika chyba. Główny bohater mało sympatyczny... To nie pierwszy francuski kryminał w tym długaśnym stylu. Ale to chyba jakiś kompleks francuzów. Hmm, może komuś będzie się chciało? Jednym tchem się tego nie czyta.

Cały urok tej książki pryska wraz z jej długością. Zbyt rozległa fabuła, jakieś tajemnicze wtręty, żeby zatrzymać czytelnika chyba. Główny bohater mało sympatyczny... To nie pierwszy francuski kryminał w tym długaśnym stylu. Ale to chyba jakiś kompleks francuzów. Hmm, może komuś będzie się chciało? Jednym tchem się tego nie czyta.

Pokaż mimo to

Kryminał w zimowej górskiej scenerii. Na odludziu jest zabytkowa elektrownia. Robotnicy, muszą dwa razy do roku wjechać kolejką na szczyt, by zrobić renowację wrażliwych elementów. Podczas tego wjazdu znajdują powieszone zwłoki...konia. Koń należy do miejscowego miliardera właściciela m.in. tej elektrowni. Kilka dni później, w miasteczku u podnóża gór, zostają znalezione zwłoki aptekarza. Powieszone. Nieopodal, jest jedyny w Europie zakład psychiatryczny dla wyjątkowo brutalnych przestępców, którzy nie kwalifikują się ani do więzienia ani do zwykłego "psychiatryka". Czy to któryś z pensjonariuszy wymyka się, by dać upust swoim pokręconym żądzom? Śledztwo zaczęło zmierzać ku przeszłości, okazuje się, że piętnaście lat temu miasteczko zalała fala samobójstw wśród nastolatków. Współcześni wisielcy są jakoś powiązani z tamtymi. Tylko jak? Komendant Martin Servez, bohater cyklu znajdzie rozwiązanie. Pierwsza część fantastycznie zapowiadającego się cyklu. Bardzo dobra.

Kryminał w zimowej górskiej scenerii. Na odludziu jest zabytkowa elektrownia. Robotnicy, muszą dwa razy do roku wjechać kolejką na szczyt, by zrobić renowację wrażliwych elementów. Podczas tego wjazdu znajdują powieszone zwłoki...konia. Koń należy do miejscowego miliardera właściciela m.in. tej elektrowni. Kilka dni później, w miasteczku u podnóża gór, zostają znalezione...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dużo obiecywałam sobie po lekturze kryminału Miniera. Początek za bardzo mnie nie wciągnął, ale myślałam, że może później otrzymam większą dawkę adrenaliny zamiast szczegółowych opisów przyrody, które pozbawiły powieści dynamiki. Pomimo, że wszystko w tej książce jest skonstruowane jak należy, to odnosiłam wrażenie, że poprzez rozwlekłe opisy i mnóstwo metafor autor specjalnie na siłę próbował przytrzymać mnie w swoim świecie. Niektóre fragmenty mógł z powodzeniem skrócić bez szkody dla fabuły.

Bardzo dużo obiecywałam sobie po lekturze kryminału Miniera. Początek za bardzo mnie nie wciągnął, ale myślałam, że może później otrzymam większą dawkę adrenaliny zamiast szczegółowych opisów przyrody, które pozbawiły powieści dynamiki. Pomimo, że wszystko w tej książce jest skonstruowane jak należy, to odnosiłam wrażenie, że poprzez rozwlekłe opisy i mnóstwo metafor autor...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsze moje spotkanie z komendantem Martinem Servaz zaintrygowało mnie bez reszty. Dobra fabuła, wartka akcja, bez zbędnego przeciągania, nawet opisy kuchni francuskiej, muzyki, czy przyrody Pirenejów, nakreślone w zgrabny sposób. Książka rozpoczyna się historią zamordowanego w bestialski sposób konia, którego właściciel należy do elity biznesu i milionerów. Komendant Martin Servaz podejmuje śledztwo. Spotyka na swej drodze niebezpieczniejszego psychopatę, Juliana Hirtmanna, zamkniętego w najlepiej strzeżonym zakładzie psychiatrycznym w kraju i zaczyna się zabawa...
Powieść wielowątkowa, wielu bohaterów, których od razu można polubić. I taka dygresja- Maritn Servaz to jeden z nielicznych bohaterów, który prowadząc śledztwo - nie pije i nie jest uzależniony od alkoholu :) Zachwycona tempem akcji, splotem zdarzeń i ostatnim zdaniem powieści, zatapiam się w lekturze "Kręgu" tego samego autora.

Pierwsze moje spotkanie z komendantem Martinem Servaz zaintrygowało mnie bez reszty. Dobra fabuła, wartka akcja, bez zbędnego przeciągania, nawet opisy kuchni francuskiej, muzyki, czy przyrody Pirenejów, nakreślone w zgrabny sposób. Książka rozpoczyna się historią zamordowanego w bestialski sposób konia, którego właściciel należy do elity biznesu i milionerów. Komendant...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobry kryminał. Świetna, wciągająca intryga...mroczna atmosfera...ciekawi bohaterowie...cóż chcieć więcej? Serię zaczęłam od drugiego tomu...pierwszy wyjaśnia osobowość głównych bohaterów...wprowadza w realia...Z całą pewnością będę polować na kolejne części z komisarzem Servazem.

Bardzo dobry kryminał. Świetna, wciągająca intryga...mroczna atmosfera...ciekawi bohaterowie...cóż chcieć więcej? Serię zaczęłam od drugiego tomu...pierwszy wyjaśnia osobowość głównych bohaterów...wprowadza w realia...Z całą pewnością będę polować na kolejne części z komisarzem Servazem.

Pokaż mimo to