Myślę, że historia przedstawiona w tej książce to opowieść o zniewoleniu wszystkich ludzi w przedstawionym świecie. Przejmująca, szokująca i dająca do myślenia.

Myślę, że historia przedstawiona w tej książce to opowieść o zniewoleniu wszystkich ludzi w przedstawionym świecie. Przejmująca, szokująca i dająca do myślenia.

Świetna książka. Przeczytałem ją znając już główne założenia przedstawionego świata po obejrzeniu serialu, ale cały czas czytało się ją bardzo dobrze. Margaret Atwood posługuje się bardzo dobrym językiem, który angażuje i brzmi w sposób naturalny.

Oczywiście największą zaletą tej książki jest dystopijny, przerażający świat, którego początki przedstawione w książce można w jakiś sposób odnieść do naszych współczesnych czasów. Fanatyzm religijny, próba kontroli społeczeństwa oraz narzucenia innym reguł, które niektórzy uważają za najważniejsze pojawiają się w historii cywilizacji od zawsze. Wizja Atwood dopuszcza zwycięstwo skrajnego spojrzenia na świat. Co więcej przedstawia w powieści postacie, które wierzą, że jest to lepsze społeczeństwo, przedstawiając jego plusy. Sprawia to, że w wielu miejscach należy się zatrzymać i zastanowić - nie wszystkie argumenty i kontrargumenty są tutaj podane na tacy.

Muszę też pochwalić bardzo dobry epilog. Był zaskakujący, ale bardzo satysfakcjonujący.

Polecam tę książkę, ale należy się nastawić na dość wymagającą i zdecydowanie smutną lekturę.

Świetna książka. Przeczytałem ją znając już główne założenia przedstawionego świata po obejrzeniu serialu, ale cały czas czytało się ją bardzo dobrze. Margaret Atwood posługuje się bardzo dobrym językiem, który angażuje i brzmi w sposób naturalny.

Oczywiście największą zaletą tej książki jest dystopijny, przerażający świat, którego początki przedstawione w książce można w...

Kiedy cały świat ogląda jakiś serial na Netfliksie ja zawsze jestem poza tym. (Ok, z wyjątkiem The Crown 😅)  Dzieje się tak głównie dlatego, że hołduję zasadzie 'najpierw książka, potem film/serial'. Nie inaczej jest w przypadku 'Opowieści podręcznej', nawet wpisałam ją sobie w zeszłym roku na listę 12 książek, które przeczytam w 2023 ze swojej biblioteczki, żeby móc wreszcie obejrzeć serial.
Książkę przesłuchałam i mam mieszane uczucia. Cały pomysł jest bardzo ciekawy, historia przerażająco prawdopodobna ale wykonanie jakieś takie koślawe. Być może jest to wina mieszania teraźniejszości z przeszłością w myślach narratorki? Nie wiem, coś mi tu nie grało. Dlatego chętnie sprawdzę - gdy znajdę czas na seans - jak to wyszło w serialu, bo wydaje mi się, że po raz pierwszy to serial może być lepszy od książki.

Kiedy cały świat ogląda jakiś serial na Netfliksie ja zawsze jestem poza tym. (Ok, z wyjątkiem The Crown 😅)  Dzieje się tak głównie dlatego, że hołduję zasadzie 'najpierw książka, potem film/serial'. Nie inaczej jest w przypadku 'Opowieści podręcznej', nawet wpisałam ją sobie w zeszłym roku na listę 12 książek, które przeczytam w 2023 ze swojej biblioteczki, żeby móc...

Już po stu stronach wiedziałam, że to świetna książka. Uwielbiam sam styl pisania Atwood. Poruszyła mnie ta powieść również ze względu na to, że wydaje mi się przerażająco aktualna. Jak niewiele trzeba, żeby stworzyć taką rzeczywistość, a jak wiele, żeby ją zmienić i o niej zapomnieć. Myślę, że każdy powinien przeczytać tę książkę, a szczególnie kobiety. „Testamenty” są genialną kontynuacją i dopełniają tę historię. Bardzo, bardzo, bardzo polecam!

Już po stu stronach wiedziałam, że to świetna książka. Uwielbiam sam styl pisania Atwood. Poruszyła mnie ta powieść również ze względu na to, że wydaje mi się przerażająco aktualna. Jak niewiele trzeba, żeby stworzyć taką rzeczywistość, a jak wiele, żeby ją zmienić i o niej zapomnieć. Myślę, że każdy powinien przeczytać tę książkę, a szczególnie kobiety. „Testamenty” są...

Książka opowiada historię kobiety, która samą siebie określa imieniem Freda. Żyje ona w totalitarnym społeczeństwie nazwanym Republiką Gilead i jest jedną z kobiet nazywanych "podręcznymi".
Społeczeństwo to lokalizuje się w bliżej nieznanej przyszłości i powstało po rewolucji, a oparte jest na skrajnym fundamentalizmie religijnym. Kobiety są w nim poddane ścisłej kontroli, a ich prawa i wolności są drastycznie ograniczone. Kobieta nie może niczego posiadać, a wszystkie jej prawa i obowiązki określone są przez Biblię.

Tytułowe podręczne wykorzystywane są jako służące s€ksualne dla wysoko postawionych członków społeczeństwa, którzy nie są w stanie mieć potomstwa. Ubrane w czerwone habity i białe skrzydła osłaniające ich twarze, starają się być niewidoczne dla reszty, a jednocześnie zdają sobie sprawę z faktu, że przez wszystkich są obserwowane. Freda jest jedną z wielu kobiet, które zostały odebrane swoim rodzinom i zmuszone do pracy jako podręczne. Jej zadaniem jest służyć Komendantowi i jego żonie, a także spróbować dać im potomstwo.

"Opowieść podręcznej" przedstawia życie Fredy jej codzienne rozterki, doświadczenia, lęki i walkę o przetrwanie w opresyjnym reżimie, gdzie łatwo jest pokazowo stracić życie za zachowania, które w przedrewolucyjnym społeczeństwie były w zupełności normalne. Czytałam tę książkę z przerażeniem i chociaż odłożyłam książkę, to przerażenie nie odeszło.

Książka opowiada historię kobiety, która samą siebie określa imieniem Freda. Żyje ona w totalitarnym społeczeństwie nazwanym Republiką Gilead i jest jedną z kobiet nazywanych "podręcznymi".
Społeczeństwo to lokalizuje się w bliżej nieznanej przyszłości i powstało po rewolucji, a oparte jest na skrajnym fundamentalizmie religijnym. Kobiety są w nim poddane ścisłej kontroli,...

Tematyka książki z pewnością nie należy do łatwych, szczególnie dla kobiet. Mój problem z tą powieścią polegał na chaotycznie wprowadzanych retrospekcjach i pojawiających się licznych niedopowiedzeniach. Tempo historii jest powolne, przez większość czasu doświadczamy przemyśleń głównej bohaterki oraz opisów jej rutynowych czynności lub wspomnień. Niemniej książka skłania do refleksji i jest godna przeczytania :)

Tematyka książki z pewnością nie należy do łatwych, szczególnie dla kobiet. Mój problem z tą powieścią polegał na chaotycznie wprowadzanych retrospekcjach i pojawiających się licznych niedopowiedzeniach. Tempo historii jest powolne, przez większość czasu doświadczamy przemyśleń głównej bohaterki oraz opisów jej rutynowych czynności lub wspomnień. Niemniej książka skłania do...

To jeden z tych przypadków kiedy ekranizacja jest lepsza niż książka

To jeden z tych przypadków kiedy ekranizacja jest lepsza niż książka

Ciekawy temat, który mnie wciągnął, dobrze napisane, ale na końcu czegoś mi zabrakło… czegoś co spowodowałoby, że moja ocena tej książki byłaby wyższa. Może czytając wcześniejsze opinie szykowałem się na coś więcej…może niepotrzebnie 🙂

Ciekawy temat, który mnie wciągnął, dobrze napisane, ale na końcu czegoś mi zabrakło… czegoś co spowodowałoby, że moja ocena tej książki byłaby wyższa. Może czytając wcześniejsze opinie szykowałem się na coś więcej…może niepotrzebnie 🙂

Książkę czyta się bardzo łatwo, szybko oraz przyjemnie. Jest to jedna z najważniejszych książek mojego życia.

Książkę czyta się bardzo łatwo, szybko oraz przyjemnie. Jest to jedna z najważniejszych książek mojego życia.

Książka bardzo dobra. Zakończenie, czyli historia opowieści podręcznej zamyka w pewnym sensie opowieść, co jednak nie przeszkodziło stworzeniu kontynuacji.
Wydaje mi się jednak, że ekranizacja okazała się lepsza od pierwowzoru literackiego.

Książka bardzo dobra. Zakończenie, czyli historia opowieści podręcznej zamyka w pewnym sensie opowieść, co jednak nie przeszkodziło stworzeniu kontynuacji.
Wydaje mi się jednak, że ekranizacja okazała się lepsza od pierwowzoru literackiego.