Opinie użytkownika
Jestem zadowolona z przeczytania tej książki. Po "Idealnej", która mi się podobała, dwie następne książki Pani Magdy właściwie zlały mi się w jedną, trochę obawiałam się, że także tutaj fabuła będzie oparta o jakąś aplikację czy coś podobnego. Tymczasem wreszcie thriller z tajemniczymi bohaterami, gdzie pomimo pozornej jednostajności (pobyt w domu nad jeziorem) ciągle coś...
więcej Pokaż mimo toNie będę ukrywać, że "Histeria" nie podobała mi się tak bardzo jak "Wrzask", debiutancka książka Autorki. Autorka ma jednak duży potencjał, do dopracowała tutaj sylwetki Larysy Luboń i Brunona Wilczewskiego, a są to na pewno nietuzinkowi bohaterowie. Miłym akcentem było miejsce akcji, tzn. warszawski Ursynów, gdzie sama mieszkam. Troszkę narzekałam na tempo akcji, nie było...
więcej Pokaż mimo toCzytałam wiele książek z tzw. literatury obozowej i dotyczącej II W. Ś. i najbardziej cenię relacje z pierwszej ręki. Tej książce także nie można odmówić realizmu, jednak- na szczęście dla Autorki- z Nią samą życie obeszło się łagodniej, niż z innymi Żydami podczas okupacji. Cała książka to relacja z życia w getcie, z dodatkiem powojennych losów Ireny. Autorka wspomina...
więcej Pokaż mimo to
"Każdy z nas jest tylko człowiekiem. Każdy z nas ma swoje słabości, czułe punkty, w które można uderzyć. Nie wzbudzające zaufania, delikatne filary w konstrukcji jego osobowości, które można złamać zaledwie pchnięciem. Wbrew pozorom ważne filary, podtrzymujące wszystko w ryzach. I to takie, z których najczęściej nie zdajemy sobie sprawy."
Nie wiem właściwie, jak mam...
Przyznaję, że reportaże zawarte w tym zbiorze są bardzo mocne- osobiście dwa razy musiałam odłożyć książkę, żeby ochłonąć. Nie jest to jednak bynajmniej ich minus, proszę mnie źle nie zrozumieć- to ja nie byłam przygotowana na tak mocny przekaz. Justyna Kopińska jest rewelacyjną dziennikarką bezkompromisową, dokładną w docieraniu do źródeł prawdy, mającą odwagę pisać o...
więcej Pokaż mimo toGłupio przyznać, ale jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka Remigiusza Mroza... Dotąd jakoś nie było mi po drodze z książkami Autora, chociaż nie miałam do Niego żadnej "ansy". "Osiedle RZNiW" dostałam w prezencie. Do przeczytania tej książki skłonił mnie- w powodzi innych kryminałów i thrillerów, które czekają na swoją kolej- przede wszystkim klimat hip-hopu,...
więcej Pokaż mimo toProzę Adriana Bednarka poznałam czytając Jego cykl o Kubie Sobańskim. Sięgając po "Córeczki" byłam więc przygotowana, że może być to mocna lektura. Tutaj jednak Autor mnie zaskoczył, gdyż użył zupełnie innych środków, by przekazać grozę i koszmar tego, co zdarzyło się w domach głównych bohaterek. Jestem ogromnie ciekawa, jakie jeszcze historie Pan Bednarek ma do...
więcej Pokaż mimo toJadowska bardzo poprawia mi humor. Jej książki pozwalają mi odlecieć od rzeczywistości, a że są zupełnie oderwane od problemów jakie mają ludzie, tym lepiej. Jednak... Czytając o nadnaturalnych, chciałabym nie tylko czytać o tym, jakim fenomenem jest Dora. To druga część cyklu, pierwsza nie była tak oczywista, a tutaj główna rozgrywka została opisana właściwie w kilku...
więcej Pokaż mimo to
Przygodę z Anetą Jadowską zaczęłam od cyklu o Nikicie, a pojawiające się tam wzmianki o Dorzenie zachęciły mnie szerszej lektury. Uwielbiam styl Autorki, zabawny, z dobrym tempem akcji- odpoczywam przy tych książkach i jednocześnie dobrze się bawię.
Główną bohaterką tutaj jest wiedźma Dora. Polubiłam ją ją tak samo jak wcześniej Nikitę, zresztą Witkac, Miron i Joshua także...
Niewiele jest książek, które robią na mnie tak duże wrażenie. Świetna kreacja głównej bohaterki, choć czasami troszkę przeszarżowała (taka polska Super-Woman), to jednak postać jest wiarygodna, polubiłam ją. Brejdygart bardzo dobrze przygotował się do opisania scen, które były związane z narkotykami. Często to właśnie tego typu pozorne drobiazgi sprawiają, że książka...
więcej Pokaż mimo toKolejna część "Lipowa" nie zawiodła, a nawet mam wrażenie, że z każdą kolejną częścią coraz bardziej zżywam się zarówno z bohaterami, jak i jestem ciekawa kolejnej kryminalnej zagadki. Bardzo podobał mi się element nadprzyrodzony i opis grozy panującej w Utopcach. Do tego sugestywne opisy ludzi i miejsc- Autorka świetnie wprowadza Czytelnika w opowiadaną historię. Samo...
więcej Pokaż mimo to
Powieść ta bardzo odbiega od tego, co czytuję na co dzień, nie czuję się więc zbyt kompetentna, by ją oceniać. Pomimo tego jednak napiszę kilka słów o własnych odczuciach.
Niekonwencjonalny pomysł z osadzeniem fabuły na kanwie teatru zrobił na mnie wrażenie. Śmiałabym nawet twierdzić, że Teatr, obok trojga głównych bohaterów, jest bohaterem samym w sobie- czy też może...
Początkowo byłam nieco zawiedziona, iż nie jest to literatura faktu, jednak po przemyśleniu zdałam sobie sprawę, jak ważne jest, żeby także takie książki powstawały. Świadczą one bowiem o tym, że pamięć o ofiarach holokaustu nie przeminęła wraz z ostatnimi żywymi świadkami tej makabry, a w sercach młodych ludzi wciąż budzi żywe emocje- jest to bardzo ważne. Nie ukrywam, iż...
więcej Pokaż mimo toTym razem moja opinia nie będzie tak pełna zachwytów jak przy innych tomach cyklu, gdzie z tomu na tom było tylko lepiej, a "Trzydziesta pierwsza" zostawiła poprzeczkę zawieszoną bardzo wysoko. Nie znaczy to, że książka mi się nie podobała! Po prostu odrobinę dłużyło mi się kluczenie policjantów z Lipowa i przydzielonych do sprawy śledczych z Brodnicy. Klementyna jak zwykle...
więcej Pokaż mimo to
Odkąd zetknęłam się z twórczością Katarzyny Puzyńskiej, nie mogę się oderwać od cyklu o Lipowie. Co więcej, mam wrażenie, że z tomu na tom jest coraz lepiej!
"Trzydziesta pierwsza"... Znaczenie tytułu poznajemy dopiero na końcu, wykreowanym z dużym rozmachem, rozmaitymi smaczkami (eh, ta Duma Bałtyku!) i elektryzującym. Tożsamość mordercy dla mnie była niespodzianką (w...
"Więcej czerwieni" czytało mi się równie dobrze jak "Motylka", bohaterowie znani z pierwszej części cyklu wzbudzili pozytywne uczucia, a nowe postacie wprowadziły element zaskoczenia. Pani Kasia Puzyńska bardzo trafnie kreśli portrety swoich bohaterów- zarówno tych dobrych, jak i złych- nikt nie jest sztuczny. Jeśli chodzi o fabułę, tym razem miejsce akcji to nie tylko...
więcej Pokaż mimo toStanowczo zbyt późno sięgnęłam po cykl "Lipowo" i jego pierwszą część. Powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron i trzymała w napięciu aż do końca. Nie dziwi mnie już fenomen Katarzyny Puzyńskiej. Świetnie połączyła rasowy kryminał z sagą przedstawiającą życie w małym miasteczku, którego mieszkańcy wcale nie są tacy zwyczajni... Ciekawie nakreślone postacie, zagadka której...
więcej Pokaż mimo toSięgnęłam po tę książkę "w ciemno", chcąc zrobić sobie przerwę w czytaniu czegoś, co idzie mi opornie. "Żniwiarz" to jak najbardziej kryminał, choć postać młodej detektyw z początku wydała mi się nieco mało realna. Miejscem akcji są wydarzenia z Bułkowic, sennego miasteczka, które właściwie bardziej przypomina wieś. Zabita dziewczyna pozbawiona głowy, miejscowe przesądy o...
więcej Pokaż mimo toPetarda. Uwiodła mnie i zwodziła niemal do końca- w pewnym momencie zaczęłam podejrzewać, kto jest kim, ale mimo wszystko, czytając o złu tak pierwotnym i głęboko zakorzenionym ("...zło jest prawdziwe,nawet jeśli wydaje się wymyślone"), nie mogłam oderwać się od lektury. Autorce należą się gratulacje za stworzenie portretów charakterystycznych i jednocześnie wiarygodnych...
więcej Pokaż mimo toŚwietna powieść o mrokach ludzkiej duszy. Znalazłam tutaj to, co lubię najbardziej w kryminałach: napięcie, tajemnicę, mroczny klimat i element zaskoczenia. A także obraz tego, jak bardzo można sterować ludzką psychiką- pokazany na wielu przykładach. Wydarzenia są powiązane osobą Samanthy Andretti- dziewczyny, teraz już kobiety, która przez 15 lat uznawana za zaginioną,...
więcej Pokaż mimo to