Amerykański pisarz i wydawca literatury science fiction. W latach 1984-2004 był redaktorem naczelnym pisma Asimov's Science Fiction, jest także twórcą wielu nagrodzonych antologii. Spośród wielu wydanych przez niego antologii, większa część ukazał się w trzech cyklach: Magic Tales Anthology Series (36 antologii w latach 1982-2007, wraz z Jackiem Dannem); Isaac Asimov's Series (23 antologie w latach 1989-2001, większość wraz z Sheilą Williams); Year's Best Science Fiction Series (25 antologii w latach 1984-2008). Na polu edytorstwa zdobył piętnastokrotnie nagrodę Hugo (w latach 1988-2004) oraz szesnastokrotnie nagrodę Locusa (w latach 1989-2004) w kategorii "Najlepszy wydawca". Wydawane przez niego antologie również siedemnastokrotnie zdobyły nagrodę Locusa, w latach 1987-2008. Jak pisarz, Dozois zasłynął przede wszystkim krótkimi formami. Dwukrotnie zdobył nagrodę Nebula, za utwory: The Peacemaker (1983) i Morning Child (1984),był także pięciokrotnie nominowany do Hugo. Wydał trzy powieści, z czego dwie ze współautorami (Nightmare Blue w 1977 z George Alecem Effingerem i Hunter's Run w 2008 z George R.R. Martinem i Danielem Abrahamem; samodzielnie - Strangers w 1978). Mieszka z Filadelfii.
Większość opowiadań kojarzę, mimo iż wydaje mi się że nie czytałam tej pozycji. Jestem pewna, że nie czytałam wcześniej żadnego zbioru opowiadań, zawierającego opowiadanie Neila Gaimana, będące częścią "Księgi cmentarnej". Opowiadanie Orsona Scota Carda też wydaje mi się częścią większej powieści.
Zawartość zbioru:
· Neil Gaiman: „Nagrobek czarownicy”
· Garth Nix: „Ostrokrzew i żelazo”
· Mary Rosenblum: „Barwna wizja”
· Kage Baker: „Nieskazitelny rubin”
· Eoin Colfer: „Ptasia opowieść”
· Jane Yolen: „Prześlizgując się bokiem przez wieczność”
· Tad Williams: „Ręce obcego”
· Patricia McKillip: „Dzień nadania imienia”
· Elizabeth Hand: „Żona Zima”
· Andy Duncan: „Diorama...”
· Peter Beagle: „Taniec w Barrens”
· Nancy Kress: „Kamienny człowiek”
· Jeffrey Ford: „Zaklęcie Mantykory”
· Tanith Lee: „Zinder”
· Terry Bisson: „Billy i czarodziej”
· Terry Dowling: „Magycy”
· Gene Wolfe: „Magiczne zwierzę”
· Orson Scott Card: „Ojciec kamienia”
Jak ocenić tę antologię, gdzie poszczególne opowiadania tak mocno różnią się stylem, tematyką, klimatem i poziomem? Ciężka sprawa. Zdecydowałem, że te słabsze utwory nie powinny przesadnie obniżać oceny całości, gdzie są także perełki. Dlatego 7 - bardzo dobrze.
Najbardziej chyba zawodzi Książę łotrzyk R.R. Martina. To nie jest do końca opowiadanie, ale opowieść - szkielet. Jeśli ktoś kupił książkę tylko dla tego utworu to duży zawód jest zrozumiały.
Jest tutaj też trochę opowiadań bez błysku - do przeczytania i zapomnienia, ale większość zdecydowanie jest ciekawa, a kilka zostanie ze mną na dłużej.
Najbardziej wg mnie godne polecenia są opowiadania Drzewo błyskawic Patricka Rothfussa - za delikatny humor, Tawny Petticoats Michaela Swanwicka za oryginalny klimat, Dzisiejszy seans Connie Willis za może mało łotrzykowskie, ale inteligentnie złośliwe spojrzenie na część naszej rzeczywistości. Neil Gaiman, Joe Abercrombie czy Scott Lynch także trzymają poziom.
Ogólnie polecam.