Tomasz Sablik

„Mój dom” to opowieść o młodym mężczyźnie o imieniu Edward. Historia, napisana w formie pamiętnika, to nie tylko czasy obecne, ale również powrót do przeszłości, do czasów dziecięcych, później nastoletnich. Życie codzienne, zmartwienia, kłopoty, ale i dom. Dom, w którym Edward mieszka z najbliższymi mu członkami rodziny - ojcem, babcią i dziadkiem. Dom niezwykły, gdyż właśnie tu, Edward po raz pierwszy doświadcza grozy. Nietypowej, niezrozumiałej dla dziecka, a jednak takiej, która nigdy o sobie nie da zapomnieć… ** „Mój dom” leżał na półce kilka miesięcy i przerażał swoją objętością. Po przeczytaniu, odczuwam żal, że to już koniec. Zastanawiam się, jak przekazać mój odbiór książki, której opis nieszczególnie porywa, a która jest wręcz genialna w swojej prostocie. Pamiętnik Edwarda przypomniał mi przecudowne czasy mojego dzieciństwa, etap jego dojrzewania - różne sytuacje towarzyskie, a dom, ogród i króliki - mojego ukochanego, choć oschłego i na pozór surowego dziadka. Odczuwałam tu ogrom przeróżnych emocji. Uśmiech na twarzy potrafił w ułamku sekundy zniknąć, by pojawiło się cierpienie. Wczułam się w tą opowieść bardzo mocno. Mrok w „Moim domu” ma kształt sinusoidy, ale spójność treści i jej charakter sprawia, że czyta się to doskonale. Do samego końca nie wiadomo, jak potoczą się losy Edwarda, co dodatkowo intryguje. Zakończenie poszło intensywniej w stronę grozy i muszę przyznać, że mocno mnie zaskoczyło. Takie książki chcę czytać. Dla mnie 10/10 bez dwóch zdań. Gorąco polecam.