Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka krótka ale intrygująca. Wspomnienia kobiety, której całe życie jest naznaczone niewiadomą. Jak znalazła się jako dziecko w jednej zamkniętej klatce z innymi kobietami. Gdzie była, jaki to miało cel, dlaczego jej życie bez mężczyzn jest tak naznaczone męską (nie)obecnością. To powieść która nie daje wielu odpowiedzi, ale każe zastanawiać się nad sensem zniewolenia, ucieczki, znaczenia poczucia sensu, celu i nadziei. Czytałam, ze autorka częściowo inspirowała się przeżyciami swojej rodziny z czasów Zagłady i rzeczywiście da się odnaleźć te tropy - bardziej w refleksji nad człowiekiem w sytuacji ostatecznej niż w bezpośredniej literackiej aluzji.