Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerek w Wolnych Lekturach? Tak, ale … No właśnie. Krótka forma nie pozwoliła autorowi rozwinąć najlepszych cech jego pisarstwa (trafne obserwacje, humor, ironia, złośliwość, fabularne suspensy),za to uwypukliła jakiś jego chorobliwy pociąg do wulgaryzmów. Do tego jeszcze nie w dialogach, tylko zwyczajnych opisach (popie****one, niedor***ane etc). Zalety miały za mało miejsca aby rozbłysnąć, przez co wady stały się dużo bardziej bardziej widoczne – oczoj**ne używając jego słownictwa :-(. No i tym razem nie występuje para Udaj i Kusaj ;-). Taka prosta historyjka - jak zwykle autor lub jego alter ego i jego przygody, obowiązkowo okraszone opisami stanami haju i zbliżonymi. Z tym, że tym razem dosyć egzotycznie, na karaibskiej – rajskiej – Dominikanie, w turystycznych rezerwatach dla białych oraz poza nimi, w towarzystwie dilerów i im podobnych. Akcja – o ile w ogóle można ją tak nazwać – nie porywa. Ratuje wszystko kilka przebłysków właśnie szczerkowego humoru, ironii i złośliwości oraz trafność spostrzeżeń o ludziach, nacjach, kulturach i zwyczajach, z którymi nie sposób się nie zgodzić. No i wymowa, krytyczna wobec bogatego pierwszego świata, wykorzystującego biedę trzeciego, po to by się tanio zabawić na wszystkie możliwe sposoby. Ale szkoda autora na takie dziełka, skoro może więcej i lepiej. Wysłuchane w formie audiobooka.