Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niechętnie zachęcam 😊 do przejrzenia. Trafiają się bowiem ciekawe, dobrze opracowane fragmenty czy warte przemyślenia, inspirujące stwierdzenia. Niestety trzeba za to słono zapłacić bo pisanie Bendyka naśladuje „twórczość” karykaturalnego przedstawiciela nauk społeczno-ekonomicznych. Posiadany status uwalnia niepowstrzymywaną szczodrość słowa. Spora wiedza (zaszumiona jednak nadmiarową erudycją),kompetencje analityczne, dostęp do ciekawych materiałów oraz sprawność w dość powierzchownym przyswajaniu i sztucznym uspójnianiu. Naukawy żargon zagęszczony cytowaniami i odniesieniami do bogatej bibliografii . Spójność zasymulowana perspektywą złożoności (pojawia się emergencja, samoorganizacja, atraktory, punkty zwrotne i wszechobecna entropia) oraz katastroficzną narracją. (Klif Seneki). A Bendyk jest jeszcze lewicowym, zielonym aktywistą ekologicznym i zaprzysięgłym antypisistą. Wylewa się przepełniająca go (a momentami są to wręcz dygresyjne erupcje) zideologizowana erudycja. Omnipotentny więc z konieczności często dość powierzchowny. Ale jednak trafiają się mniej wtórne i przemyślane fragmenty np. uwagi o Raporcie Rzymskim , niezły (bo zwięzły) rozdział o energetyce, odwołania do świetnej książki o antropocenie a pod koniec uwagi o rozumieniu państwa w zglobalizowanym świecie. Całość zachęca i jednocześnie odstrasza. Dlatego polecam czujne czytanie z pomijaniem ideologii, pogłębieniem erudycyjnych mielizn i przeskakiwaniem banałów..