Moim zdaniem to naprawdę przeciętny reportaż. Niby nie miało być o Białorusi w kontekście polityki, a wydaje mi się, że właśnie tak się stało. Bardzo mnie ta książka wynudziła i rozczarowała.

Moim zdaniem to naprawdę przeciętny reportaż. Niby nie miało być o Białorusi w kontekście polityki, a wydaje mi się, że właśnie tak się stało. Bardzo mnie ta książka wynudziła i rozczarowała.

Reportaże raz lepsze, raz gorsze i raczej dla nieinteresujących się Białorusią.

Reportaże raz lepsze, raz gorsze i raczej dla nieinteresujących się Białorusią.

Bardzo nierówny zbiór, jakby napisany przez studentów na zaliczenie, i to zarówno jeśli chodzi o warsztat jak i podjętą tematykę.

Książkę rozpoczyna reportaż "Paragraf 328" o polityce antynarkotykowej łamiącej życie wielu młodym ludziom i jest to mocny start. Ciekawe są również teksty "Białoruś: Czas naprzód!" o Białoruskim Republikańskim Związku Młodzieży brzmiący jak historia z głębokiego komunizmu, trudna "Historia z rodzinnych opowieści" o ludziach z pogranicza o nieoczywistej etniczności, a także "Restauracja na grobach" o pamięci o ofiarach komunistycznego reżimu.

Reszta ma albo charakter lekko-obyczajowy i lepiej by się sprawdziła w jakimś niedzielnym dodatku do gazety, albo jest napisana w sposób, powiedzmy, umiarkowanie angażujący.

Dodatkowa gwiazdka za to, że nie jest to książka o Łukaszence, chociaż trudno, żeby gdzieś w tle nie majaczył jego dyktatorski duch.

Bardzo nierówny zbiór, jakby napisany przez studentów na zaliczenie, i to zarówno jeśli chodzi o warsztat jak i podjętą tematykę.

Książkę rozpoczyna reportaż "Paragraf 328" o polityce antynarkotykowej łamiącej życie wielu młodym ludziom i jest to mocny start. Ciekawe są również teksty "Białoruś: Czas naprzód!" o Białoruskim Republikańskim Związku Młodzieży brzmiący jak...

Reportaż o Białorusi.

Białoruś jest blisko nas. Połączona z Rosją od której jest uzależniona. Tam nie ma ojczystego języka jest język rosyjski. A w zasadzie wszystko jest pod dyktando Putina i na jego zasadach.

Jakie jest życie na Białorusi? Zdecydowanie lepsze życie mamy w naszym kraju. Tu możemy protestować, mówić głośno o swoich poglądach, orientacji seksualnej... To jest coś czego nie wolno robić na Białorusi.

Możesz pójść do więzienia za wszystko: za to, że znajdą u Ciebie mała ilość narkotyków, za sprzeciwianie się władzy, za próbę zmiany Białorusi na lepsze, za mówienie prawdy... Lista ciągnie się w nieskończoność.

Podsumowując książkę: jeśli się nie wychylasz i akceptujesz to co robi Państwo jesteś bezpieczny. Jeśli spróbujesz się wychylić to staniesz się wrogiem numer jeden.

Reportaż o Białorusi.

Białoruś jest blisko nas. Połączona z Rosją od której jest uzależniona. Tam nie ma ojczystego języka jest język rosyjski. A w zasadzie wszystko jest pod dyktando Putina i na jego zasadach.

Jakie jest życie na Białorusi? Zdecydowanie lepsze życie mamy w naszym kraju. Tu możemy protestować, mówić głośno o swoich poglądach, orientacji seksualnej... To...

Bardzo zróżnicowany zbiór reportaży dotyczący naszego wschodniego sąsiada – Białorusi. I tu ciekawostka. Z jednej strony mamy tutaj krótkie reportaże opowiadające o ludziach prześladowanych przez władzę, aresztowanych za wymyślone i urojone przestępstwa, czy młodych ludzi zamykanych za posiadanie nawet najmniejszych ilości narkotyków – po zmianie prawa na Białorusi są traktowani jako dilerzy i jako działanie w grupach przestępczych. A z drugiej strony część artykułów opisuje ten kraj bardzo pozytywnie. Sporo obcokrajowców, którzy się tu osiedlili bardzo pozytywnie ocenia bezpieczeństwo i czystość na Białorusi. A najwięcej komplementuje piękne Białorusinki. Autorzy reportaży również zwracają uwagę na codzienne życie ludzie w kraju rządzonym przez Aleksadra Łukaszenke. Wszyscy oni maja życie pełne marzeń i rozczarowań. Bohaterami reportaży są ludzie bardzo różnorodni. Mamy tutaj lekarzy, studentów, właścicieli sklepów w tym właścicielkę portalu randkowego. Warto także zwrócić uwagę, że w tej książce polityka jest potraktowana marginalnie a najważniejszy jest tutaj człowiek. Autorzy także zwracali uwagę na mentalność narodu. Na mężczyzn nie radzących sobie w życiu, uzależnionych od alkoholu i będących pod wzmożonym wpływem swoich matek. Przez co jest bardzo duży odsetek kobiet samotnych i rozwódek szukających szczęścia za granicą.
Książka daje do myślenia. Mamy tutaj dwa obrazy Białorusi, kraju policyjnego stosującego różne represje wobec niepokornych obywateli ale także kraj czysty, bezpieczny ze stosunkowo niską przestępczością. Co jednak najbardziej rzuca się w oczy to wszechobecne ubóstwo narodu. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie temu, że ludzie są pozytywnie nastawieni i maja marzenia i starają się je spełnić.

Bardzo zróżnicowany zbiór reportaży dotyczący naszego wschodniego sąsiada – Białorusi. I tu ciekawostka. Z jednej strony mamy tutaj krótkie reportaże opowiadające o ludziach prześladowanych przez władzę, aresztowanych za wymyślone i urojone przestępstwa, czy młodych ludzi zamykanych za posiadanie nawet najmniejszych ilości narkotyków – po zmianie prawa na Białorusi są...

Zdecydowanie ciekawa i cenna pozycja, ponieważ brak mi reportaży o ludziach, a nie o władzy i postaci samego Łukaszenko. Bardzo różnorodny zbiór, momentami szkoda, że wątki nie są pełniejsze i bardziej obszerne

Zdecydowanie ciekawa i cenna pozycja, ponieważ brak mi reportaży o ludziach, a nie o władzy i postaci samego Łukaszenko. Bardzo różnorodny zbiór, momentami szkoda, że wątki nie są pełniejsze i bardziej obszerne

Reportaże jakieś nieciekawe są, nie wciągają. Niby napisane dobrze, ale czegoś im brakuje.

Reportaże jakieś nieciekawe są, nie wciągają. Niby napisane dobrze, ale czegoś im brakuje.

Zbiór reportaży na temat Białorusi. Dobre tematy, niezłe wykonanie - np. Szczerek, Morawiecki, Grzenia. Czegoś jednak brakowało na wyższą ocenę... Może jakości tekstów. Może wspólnego mianownika - nieraz można było zauważyć, że temat jest niemal identycznie potraktowany w dwóch reportażach.

Zbiór reportaży na temat Białorusi. Dobre tematy, niezłe wykonanie - np. Szczerek, Morawiecki, Grzenia. Czegoś jednak brakowało na wyższą ocenę... Może jakości tekstów. Może wspólnego mianownika - nieraz można było zauważyć, że temat jest niemal identycznie potraktowany w dwóch reportażach.

Zbiór tekstów taki jak ten sugeruje, że teksty będą dziennikarskie, i o większości tak należy myśleć. To niekoniecznie komplement, co dziennikarskość zwykła koncentrować się na wąskim, ale ciekawym wg dziennikarza, wycinku rzeczywistości, i ten wycinek eksploatować. Bardzo brakuje w takim spojrzeniu refleksji nad całością, szukania ducha i duszy opisywanego świata, opisywanej społeczności. Na szczęście i takie rozdziały znajdziemy w tej książce, trochę dalej - kto nie machnie ręką na początku, będzie nagrodzony później.
Czyli - warto.

Zbiór tekstów taki jak ten sugeruje, że teksty będą dziennikarskie, i o większości tak należy myśleć. To niekoniecznie komplement, co dziennikarskość zwykła koncentrować się na wąskim, ale ciekawym wg dziennikarza, wycinku rzeczywistości, i ten wycinek eksploatować. Bardzo brakuje w takim spojrzeniu refleksji nad całością, szukania ducha i duszy opisywanego świata,...

Warto przeczytać dla pierwszego reportażu. Resztę można pominąć, szczególnie jeśli chodzi o teksty Polaków - to jakieś wypociny blogerów, a nie reportaże.

Warto przeczytać dla pierwszego reportażu. Resztę można pominąć, szczególnie jeśli chodzi o teksty Polaków - to jakieś wypociny blogerów, a nie reportaże.