Małgorzata Szejnert

Przechodniu pochyl czoło, wstrzymaj krok na chwilę Tu każda grudka ziemi krwią męczeńską broczy To jest Służewiec.To nasze Termopile. Tu leżą ci, co chcieli bój do końca toczyć. Nie odprowadzał nas kondukt pogrzebowy Nikt nie miał honorowej salwy ani wieńca W mokotowskim więzieniu strzał w tył głowy A potem mały kucyk wiózł nas na Służewiec... Te słowa napisane są na mogile ofiar UB , znajdującej się na służewieckim cmentarzu. Więźniowie polityczni w okresie stalinowskim karani byli nawet po śmierci, nie mieli swoich grobów, bliscy nie wiedzieli co stało się z ciałami ich mężów, synów czy ojców. Zwłok nie wydawano rodzinom, grzebano je pod osłoną nocy, w bezimiennych grobach. Pamięć o nich miała zginąć wraz z nimi. Autorce książki ,, Środ żywych duchów ' p. Małgorzacie Szejnert należą się słowa uznania, wykonała kawał dobrej roboty, rozmawiała ze świadkami pochówków ubeckich ofiar , zgromadziła mnóstwo informacji o więzionych w mokotowskiej katowni i przeprowadziła śledztwo reporterskie, które pozwoliło ustalić gdzie pochowano ciała ofiar.Jestem pod wrażeniem, tym bardziej, że reportaż napisany został na przełomie lat 1989/1990 a więc w czasach kiedy dopiero raczkował proces odkłamywania historii.