Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opowieść oszczędna i intymna, ale trafiła w sam środek serca i to od pierwszego zdania.
Wzruszające i jednocześnie bardzo wdzięczne spojrzenie na relacje rodzinne oraz niepełnosprawność - uchwycone z perspektywy trzech osób.
Styl i język - jak zwykle ujmujące.

Opowieść oszczędna i intymna, ale trafiła w sam środek serca i to od pierwszego zdania.
Wzruszające i jednocześnie bardzo wdzięczne spojrzenie na relacje rodzinne oraz niepełnosprawność - uchwycone z perspektywy trzech osób.
Styl i język - jak zwykle ujmujące.

Z Colleen Hoover miewam tak, że sięgam po jej książki dla relaksu- ot tak, żeby zagłębić się w jakiś przyjemny romans i zapomnieć na chwilę o całym świecie. A potem bardzo często autorka mnie zaskakuje i zdarza się, że powieść po którą sięgnęłam zupełnie nie jest taka lekka, łatwa i przyjemna, jak na pozór się wydawało. Tak było i tym razem.

"Wszystkie nasze obietnice" bardzo mnie poruszyły i wywołały lawinę przeróżnych emocji.
Musze przyznać, że Hoover naprawdę dobrze pisze- tworzy świetne dialogi, kreuje interesujących bohaterów, a przede wszystkim potrafi zgłębić problem, nad którym się pochyla.

Dla mnie - jedna z najlepszych tej autorki.

Z Colleen Hoover miewam tak, że sięgam po jej książki dla relaksu- ot tak, żeby zagłębić się w jakiś przyjemny romans i zapomnieć na chwilę o całym świecie. A potem bardzo często autorka mnie zaskakuje i zdarza się, że powieść po którą sięgnęłam zupełnie nie jest taka lekka, łatwa i przyjemna, jak na pozór się wydawało. Tak było i tym razem.

"Wszystkie nasze obietnice"...

Intrygująca i przemyślana fabuła, pomysł jest spójny do samego końca.
Zdarzało się jednak trochę dłużyzn, a główna bohaterka, jak to często bywa, jest ciężka do strawienia ;)

Intrygująca i przemyślana fabuła, pomysł jest spójny do samego końca.
Zdarzało się jednak trochę dłużyzn, a główna bohaterka, jak to często bywa, jest ciężka do strawienia ;)

Stara gospoda nad Tamizą, mieszkańcy małego miasteczka, których rytm życia wyznacza rzeka...Gawędy, opowieści...i jedna mała dziewczynka, o której nikt nic nie wie i która zjawia się wprost... z rzeki właśnie.
Przyznam, że nie było mi łatwo zanurzyć się w tę opowieść, potrzebowałam czasu, żeby w nią wniknąć i się rozgościć. Nie żałuję, że spróbowałam, bo z czasem dałam się ponieść tej historii, a była to podróż naprawdę niezwykła.

Stara gospoda nad Tamizą, mieszkańcy małego miasteczka, których rytm życia wyznacza rzeka...Gawędy, opowieści...i jedna mała dziewczynka, o której nikt nic nie wie i która zjawia się wprost... z rzeki właśnie.
Przyznam, że nie było mi łatwo zanurzyć się w tę opowieść, potrzebowałam czasu, żeby w nią wniknąć i się rozgościć. Nie żałuję, że spróbowałam, bo z czasem dałam się...

Mroźna zima, śnieżne zamiecie, seans spirytystyczny,
a pośród tego wszystkiego jedno zagadkowe morderstwo, które usiłuje rozwikłać wścibski dziennikarz wraz ze swoją nową przyjaciółką. Bardzo mi się podobała:)

Mroźna zima, śnieżne zamiecie, seans spirytystyczny,
a pośród tego wszystkiego jedno zagadkowe morderstwo, które usiłuje rozwikłać wścibski dziennikarz wraz ze swoją nową przyjaciółką. Bardzo mi się podobała:)

Całkiem fajnie się bawiłam przy Manitou, choć nie była to lektura, która powaliłaby mnie na kolana.
Niezły pomysł i kreacja atmosfery, ja osobiście uwielbiam szamańskie klimaty. Nie było za bardzo strasznie, ale za to momentami bywało zabawnie:)

Jeśli chodzi o realizację audiobooka- jestem fanką Audioteki i ich superprodukcje w zasadzie nigdy mnie nie zawodzą. W tym przypadku również uważam, że produkcja stanęła na wysokości zadania.

Całkiem fajnie się bawiłam przy Manitou, choć nie była to lektura, która powaliłaby mnie na kolana.
Niezły pomysł i kreacja atmosfery, ja osobiście uwielbiam szamańskie klimaty. Nie było za bardzo strasznie, ale za to momentami bywało zabawnie:)

Jeśli chodzi o realizację audiobooka- jestem fanką Audioteki i ich superprodukcje w zasadzie nigdy mnie nie zawodzą. W tym...

To był naprawdę dobry thriller z ciekawie pogmatwaną fabułą. Dzięki temu nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkiego do końca- autorka dosłownie do ostatniej strony zaskakiwała czymś nowym.
To moja druga książka Louise Jensen i jest ona w moim odczuciu słabsza od "Surogatki", ale to nadal dobra powieść tego gatunku.

To był naprawdę dobry thriller z ciekawie pogmatwaną fabułą. Dzięki temu nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkiego do końca- autorka dosłownie do ostatniej strony zaskakiwała czymś nowym.
To moja druga książka Louise Jensen i jest ona w moim odczuciu słabsza od "Surogatki", ale to nadal dobra powieść tego gatunku.

Opowieść utkana ze skrawków codzienności.
O przypadkowych spotkaniach, które potrafią zmienić coś już na zawsze. O stratach, ale i o powrotach. A także o tym, co się po prostu w życiu czasem zdarza- i tobie i mnie.

Opowieść utkana ze skrawków codzienności.
O przypadkowych spotkaniach, które potrafią zmienić coś już na zawsze. O stratach, ale i o powrotach. A także o tym, co się po prostu w życiu czasem zdarza- i tobie i mnie.

Londyn, zamknięte osiedle i jego hermetyczni mieszkańcy.
Któryś z nich skrywa sekret. A może wszyscy?

Jest tu wszystko, za co cenię prozę B.A Paris- duszna atmosfera, liczni podejrzani i prosty, zgrabny język. Nie byłam w stanie oderwać się od "Terapeutki", dopóki nie poznałam zakończenia. Czytałam ją przed snem i momentami naprawdę miałam ciarki na plecach.

Londyn, zamknięte osiedle i jego hermetyczni mieszkańcy.
Któryś z nich skrywa sekret. A może wszyscy?

Jest tu wszystko, za co cenię prozę B.A Paris- duszna atmosfera, liczni podejrzani i prosty, zgrabny język. Nie byłam w stanie oderwać się od "Terapeutki", dopóki nie poznałam zakończenia. Czytałam ją przed snem i momentami naprawdę miałam ciarki na plecach.

Kapitalna!
Dalsze przygody drużyny Kociołka pochłonęły mnie bez reszty, a momentami rozbawiły do łez. Rewelacyjnie wykreowane charaktery poszczególnych postaci, cięty język i wartka akcja to główne atuty tej powieści.
Jeśli chcecie poznać wesołą grupę do zadań specjalnych, a także człekonia i kłobuka to koniecznie musicie odwiedzić Głodną Puszczę:)

Kapitalna!
Dalsze przygody drużyny Kociołka pochłonęły mnie bez reszty, a momentami rozbawiły do łez. Rewelacyjnie wykreowane charaktery poszczególnych postaci, cięty język i wartka akcja to główne atuty tej powieści.
Jeśli chcecie poznać wesołą grupę do zadań specjalnych, a także człekonia i kłobuka to koniecznie musicie odwiedzić Głodną Puszczę:)

Kolejny klasyczny kryminał, w którym występuje genialny detektyw-Herkules Poirot. Duża rodzina, sprawa spadkowa i cała gromada podejrzanych bohaterów.
Finał zaskakuje:)

Kolejny klasyczny kryminał, w którym występuje genialny detektyw-Herkules Poirot. Duża rodzina, sprawa spadkowa i cała gromada podejrzanych bohaterów.
Finał zaskakuje:)

Dawno nie czytałam tak fajnej, zabawnej i obfitującej w przygody literatury fantastycznej.

"Nie ma tego złego" to historia wesołej kompanii do zadań specjalnych, która za godziwe wynagrodzenie bierze na siebie wykonanie przeróżnych zleceń w królestwie. Nie da się nie polubić tej osobliwej drużyny, która co krok ładuje się w tarapaty, ale szczęśliwie wychodzi z nich cało.

To świetna powieść dla wszystkich ceniących sobie dobrą fantastykę, humor i ładną polszczyznę:)

Dawno nie czytałam tak fajnej, zabawnej i obfitującej w przygody literatury fantastycznej.

"Nie ma tego złego" to historia wesołej kompanii do zadań specjalnych, która za godziwe wynagrodzenie bierze na siebie wykonanie przeróżnych zleceń w królestwie. Nie da się nie polubić tej osobliwej drużyny, która co krok ładuje się w tarapaty, ale szczęśliwie wychodzi z nich...

Hawaje oczami Beaty Pawlikowskiej totalnie mnie zauroczyły, mimo że rajskie wyspy okazały się być zupełnie inne, niż się spodziewałam.
Autorka odziera je z mitów i prezentuje Hawaje w prawdziwej, nieupiększonej wersji, co sprawia, że to miejsce jawi mi się teraz jako jeszcze bardziej niezwykłe i fascynujące.

Sporo tu wiedzy na temat historii Hawajów oraz lokalnych wierzeń,
podanej w bardzo przystępnej formie. Dodatkowo przeczytamy wiele zabawnych anegdotek z podróży i zostaniemy zasileni sporą dawką moralizatorstwa, co jest nieodłączną częścią twórczości Beaty Pawlikowskiej. Można to lubić albo nie.

Tuż po lekturze czuję się zupełnie tak, jakbym odbyła tę podróż razem z autorką książki, przeżyła podobne przygody i cofnęła się w czasie do okresu,
w którym istniało jeszcze Królestwo Hawajów. Coś wspaniałego :)

Ta książka z pewnością poszerza horyzonty, a przy tym jest niezwykle wciągająca.

Hawaje oczami Beaty Pawlikowskiej totalnie mnie zauroczyły, mimo że rajskie wyspy okazały się być zupełnie inne, niż się spodziewałam.
Autorka odziera je z mitów i prezentuje Hawaje w prawdziwej, nieupiększonej wersji, co sprawia, że to miejsce jawi mi się teraz jako jeszcze bardziej niezwykłe i fascynujące.

Sporo tu wiedzy na temat historii Hawajów oraz lokalnych...

Historia tak nieobliczalna i surrealistyczna jak sen.

Fabuła od pierwszej, aż do ostatniej strony
balansuje na granicy jawy ze snem, a wszystkie pozornie rozsypane wątki splatają się na samym końcu. Gwarantuję, że ta powieść niejednokrotnie Was zaskoczy, tak jak zaskoczyła mnie.

Początek historii, opowiedzianej z perspektywy Pawła, jest dla mnie najsłabszym elementem. Głównego bohatera, obdarzonego fantastyczną pamięcią, ciężko polubić. Jego wywody na temat kobiecego piękna, włącznie ze szczegółowym opisem ciuchów i makijaży były dla mnie po prostu nie do strawienia;)

Dalsza część, w której pojawiają się również inni bohaterowie, jest znacznie bardziej udana i wciągająca. Od połowy książki ciekawość zaczyna już czytelnika zżerać i ciężko jest odłożyć książkę, nie poznawszy jej zakończenia.

To opowieść, która na pewno pozostanie w mojej głowie na długo. Bardzo chętnie zobaczyłabym film na podstawie "Królika w lunaparku".
Na pewno chętnie też sięgnę po inne książki autora.

Historia tak nieobliczalna i surrealistyczna jak sen.

Fabuła od pierwszej, aż do ostatniej strony
balansuje na granicy jawy ze snem, a wszystkie pozornie rozsypane wątki splatają się na samym końcu. Gwarantuję, że ta powieść niejednokrotnie Was zaskoczy, tak jak zaskoczyła mnie.

Początek historii, opowiedzianej z perspektywy Pawła, jest dla mnie najsłabszym elementem....

Po latach naszła mnie ochota aby przypomnieć sobie książki podróżnicze Beaty Pawlikowskiej. Sięgnęłam po część, której nigdy wcześniej nie czytałam i okazało się, że jej lektura sprawiła mi niemałą frajdę, co mnie zaskoczyło.
Czyta się to bardziej jak powieść przygodową z elementami literatury podróżniczej. Wesołe anegdotki przeplatają się z interesującymi faktami na temat Amazońskiej dżungli. Dowiadujemy się między innymi jakim zagrożeniem dla lokalnej ludności potrafi być maleńka rybka canero oraz, że w Ameryce Południowej banan niejedno ma imię:)

Lekko, szybko i przyjemnie.

Po latach naszła mnie ochota aby przypomnieć sobie książki podróżnicze Beaty Pawlikowskiej. Sięgnęłam po część, której nigdy wcześniej nie czytałam i okazało się, że jej lektura sprawiła mi niemałą frajdę, co mnie zaskoczyło.
Czyta się to bardziej jak powieść przygodową z elementami literatury podróżniczej. Wesołe anegdotki przeplatają się z interesującymi faktami na temat...

Wakacyjny czaso-umilacz. Trochę tu kryminału, ciut komedii i szczypta powieści obyczajowej z nieco spłyconym przesłaniem. Umiarkowanie wciągające.

Wakacyjny czaso-umilacz. Trochę tu kryminału, ciut komedii i szczypta powieści obyczajowej z nieco spłyconym przesłaniem. Umiarkowanie wciągające.

Prozę B.A. Paris darzę wielką sympatią. Każdą z jej opowieści chłonę z wielkim zaangażowaniem, bo uwielbiam styl autorki i to, jak umiejętnie buduje napięcie, trzymając czytelnika niemal dosłownie przykutego do książki.

"Dylemat" wyróżnia się spośród pozostałych pozycji tej pisarki. To powieść bardziej obyczajowa i psychologiczna. Jej akcja rozgrywa się w ciągu jednej doby i ukazuje, jak niedopowiedzenia i nieporozumienia mogą zrujnować życie niejednej rodziny.

Nie zabraknie wielkich emocji, jednak ten, kto liczy na powieść podobną do poprzednich- z wątkiem kryminalnym i tajemnicą do odkrycia- może poczuć się zawiedziony.

Prozę B.A. Paris darzę wielką sympatią. Każdą z jej opowieści chłonę z wielkim zaangażowaniem, bo uwielbiam styl autorki i to, jak umiejętnie buduje napięcie, trzymając czytelnika niemal dosłownie przykutego do książki.

"Dylemat" wyróżnia się spośród pozostałych pozycji tej pisarki. To powieść bardziej obyczajowa i psychologiczna. Jej akcja rozgrywa się w ciągu jednej doby...

"Wyrwa" to historia pełna zwrotów akcji, od której nie sposób się oderwać. Przez dwa dni dosłownie żyłam tą książką.

Czytelnik od pierwszej strony zostaje wrzucony w wir zaskakujących wydarzeń, których punktem wyjścia jest śmierć Janiny Tomskiej. Dla męża Janiny śmierć żony to dopiero początek. Teraz Maciej będzie musiał się zmierzyć z wieloma pytaniami, których z dnia na dzień tylko przybywa. Przybywa również problemów i tajemnic do rozwiązania.

To poruszająca i trzymająca w napięciu opowieść o relacjach międzyludzkich, stracie i o odkupieniu win.

Moje pierwsze spotkanie z autorem oceniam jako bardzo udane.

"Wyrwa" to historia pełna zwrotów akcji, od której nie sposób się oderwać. Przez dwa dni dosłownie żyłam tą książką.

Czytelnik od pierwszej strony zostaje wrzucony w wir zaskakujących wydarzeń, których punktem wyjścia jest śmierć Janiny Tomskiej. Dla męża Janiny śmierć żony to dopiero początek. Teraz Maciej będzie musiał się zmierzyć z wieloma pytaniami, których z dnia na...

Mam słabość do literatury dziecięcej i poza klasykami z chęcią sięgam po różne nowości z tej kategorii.

Nevermoor bardzo szybko mnie wciągnął i chociaż rzeczywiście znajdziemy tu trochę wtórnych elementów, to nie brakuje także pewnego powiewu świeżości. Autorka miała na przykład cudowny pomysł na wykreowanie niebanalnych pojazdów (parasolejka, mechaniczny pająk), potrafi też zgrabnie wpleść humorystyczne elementy, które rozbawią starszych i młodszych.

Myślę, że pierwsza część stanowić będzie doskonały rozpęd przed kolejnymi, które zapowiadają się jeszcze fajniej.

Mam słabość do literatury dziecięcej i poza klasykami z chęcią sięgam po różne nowości z tej kategorii.

Nevermoor bardzo szybko mnie wciągnął i chociaż rzeczywiście znajdziemy tu trochę wtórnych elementów, to nie brakuje także pewnego powiewu świeżości. Autorka miała na przykład cudowny pomysł na wykreowanie niebanalnych pojazdów (parasolejka, mechaniczny pająk), potrafi...

Trafiła do mnie i namówiła do traktowania siebie z czułością większą, niż mam to w zwyczaju ;)

Trafiła do mnie i namówiła do traktowania siebie z czułością większą, niż mam to w zwyczaju ;)