Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tym razem autor jakoś mnie nie porwał.
Dobre opisy i fajnie oddany mroczny, zimowy klimat.
Intryga niestety dość przewidywalna.
Bardzo brakowało mi tu dowcipu Pana Michała Śmielaka. Inne książki autora zdecydowanie lepiej mi się czytało:)

Tym razem autor jakoś mnie nie porwał.
Dobre opisy i fajnie oddany mroczny, zimowy klimat.
Intryga niestety dość przewidywalna.
Bardzo brakowało mi tu dowcipu Pana Michała Śmielaka. Inne książki autora zdecydowanie lepiej mi się czytało:)

Co za klimat!

Beskid Niski, opuszczone wsie, cmentarze i do tego wszystkiego wieczór kawalerski grupy panów.

Książka bardzo dobrze napisana. Czułam się tak, jakbym sama wędrowała nocą przez lasy i góry z poczuciem, że jestem obserwowana.

Trzyma w napięciu oraz wywołuje niepokój. Według mnie to udana mieszanka kryminału z horrorem.

Co za klimat!

Beskid Niski, opuszczone wsie, cmentarze i do tego wszystkiego wieczór kawalerski grupy panów.

Książka bardzo dobrze napisana. Czułam się tak, jakbym sama wędrowała nocą przez lasy i góry z poczuciem, że jestem obserwowana.

Trzyma w napięciu oraz wywołuje niepokój. Według mnie to udana mieszanka kryminału z horrorem.

Ta książka miała naprawdę fajny klimat i przyjemnie spędziłam przy niej czas. Taka opowieść z dreszczykiem dla nieco młodszych czytelników. Dobrze napisana, treść trochę wtórna, ale chętnie przeczytam kolejne części.

Ta książka miała naprawdę fajny klimat i przyjemnie spędziłam przy niej czas. Taka opowieść z dreszczykiem dla nieco młodszych czytelników. Dobrze napisana, treść trochę wtórna, ale chętnie przeczytam kolejne części.

Świetna, wielowarstwowa i skłaniająca do przemyśleń książka.

W tej historii zetkniemy się z mnóstwem współczesnych problemów: cancel culture, poprawność polityczna, rasizm i bezlitosność branży wydawniczej.
To opowieść również o tym, jak bardzo jesteśmy w stanie przesuwać granicę zła, gdy już zabrniemy za daleko...

Świetna, wielowarstwowa i skłaniająca do przemyśleń książka.

W tej historii zetkniemy się z mnóstwem współczesnych problemów: cancel culture, poprawność polityczna, rasizm i bezlitosność branży wydawniczej.
To opowieść również o tym, jak bardzo jesteśmy w stanie przesuwać granicę zła, gdy już zabrniemy za daleko...

Bardzo żałuję, ale ta część nieco mnie zawiodła.
Mimo że nadal darzę wielką sympatią Szwagra oraz Miśka- ten tom rozbawił mnie znacznie mniej, a sama historia jest nad wyraz absurdalna. No i brakuje tutaj niestety ducha świąt.

To jednak nie oznacza, że nie sięgnęłabym po dalsze losy naszych bohaterów (gdyby takowe powstały). Wręcz przeciwnie- z przyjemnością przeczytałabym więcej, byleby trzymały poziom części pierwszej:)

Bardzo żałuję, ale ta część nieco mnie zawiodła.
Mimo że nadal darzę wielką sympatią Szwagra oraz Miśka- ten tom rozbawił mnie znacznie mniej, a sama historia jest nad wyraz absurdalna. No i brakuje tutaj niestety ducha świąt.

To jednak nie oznacza, że nie sięgnęłabym po dalsze losy naszych bohaterów (gdyby takowe powstały). Wręcz przeciwnie- z przyjemnością przeczytałabym...

Jak na razie- najbardziej męcząca część i najbardziej niewiarygodna historia. Momentami miałam ochotę zakrzyknąć: czego tu nie ma! ;)
Relacja dwójki głównych bohaterów, dla której większość osób w ogóle czyta tę serię, także jakby nieco "siadła" i przestała być interesująca.
No i jak to u Mroza bywa- masa powtórzeń przewija się także i w tej książce.

Jak na razie- najbardziej męcząca część i najbardziej niewiarygodna historia. Momentami miałam ochotę zakrzyknąć: czego tu nie ma! ;)
Relacja dwójki głównych bohaterów, dla której większość osób w ogóle czyta tę serię, także jakby nieco "siadła" i przestała być interesująca.
No i jak to u Mroza bywa- masa powtórzeń przewija się także i w tej książce.

Już myślałam, że komedie kryminalne to kompletnie nie moja bajka, aż tu nagle z polecenia sięgnęłam po "Górę kłopotów" i przepadłam:)
Na kilka dni przeniosłam się do zaśnieżonego Świeradowa Zdroju i spędziłam bardzo przyjemny czas z pewną osobliwą rodzinką. Rodzinne przygotowania do świąt Bożego Narodzenia zostają przerwane przez serię niefortunnych zdarzeń. Kapitalne dialogi i pomysły autora rozbrajały mnie raz po raz, a momentami naprawdę śmiałam się w głos.

Bawiłam się rewelacyjnie i niczego nie żałuję. Dla mnie to najlepsza "świąteczna książka", z jaką miałam do tej pory styczność.

Już myślałam, że komedie kryminalne to kompletnie nie moja bajka, aż tu nagle z polecenia sięgnęłam po "Górę kłopotów" i przepadłam:)
Na kilka dni przeniosłam się do zaśnieżonego Świeradowa Zdroju i spędziłam bardzo przyjemny czas z pewną osobliwą rodzinką. Rodzinne przygotowania do świąt Bożego Narodzenia zostają przerwane przez serię niefortunnych zdarzeń. Kapitalne...

Drugie spotkanie z Martą Kisiel i po raz kolejny- totalny niewypał. Zamysł powieści spodobał mi się bardzo, ale autorka reprezentuje typ poczucia humoru, który kompletnie mi nie leży. Dla mnie "Dożywocie" jest po prostu nudne i zupełnie nieśmieszne.

Drugie spotkanie z Martą Kisiel i po raz kolejny- totalny niewypał. Zamysł powieści spodobał mi się bardzo, ale autorka reprezentuje typ poczucia humoru, który kompletnie mi nie leży. Dla mnie "Dożywocie" jest po prostu nudne i zupełnie nieśmieszne.

To jedna z najlepiej ocenianych książek Nicholasa Sparka, jednak dla mnie nie okazała się tą ulubioną. Były pozycje, które znacznie mocniej chwytały mnie za serce.
To opowieść o tym, że życie często układa się nie po naszej myśli, mimo naszych najszczerszych chęci. To niezwykle filmowa historia, w której bardzo szybko można domyślić się zakończenia.
Dobra, ale dla mnie-nie najlepsza tego autora:)

To jedna z najlepiej ocenianych książek Nicholasa Sparka, jednak dla mnie nie okazała się tą ulubioną. Były pozycje, które znacznie mocniej chwytały mnie za serce.
To opowieść o tym, że życie często układa się nie po naszej myśli, mimo naszych najszczerszych chęci. To niezwykle filmowa historia, w której bardzo szybko można domyślić się zakończenia.
Dobra, ale dla mnie-nie...

Druga część cyklu o Sewerynie Zaorskim i Burzy.
Znacznie lepiej wchodzi od pierwszego tomu, choć opisywane wydarzenia bywają wstrząsające i drastyczne.

Naprawdę wciąga i trzyma w napięciu, a sama intryga jest również lepiej skonstruowana niż w części poprzedniej.

Druga część cyklu o Sewerynie Zaorskim i Burzy.
Znacznie lepiej wchodzi od pierwszego tomu, choć opisywane wydarzenia bywają wstrząsające i drastyczne.

Naprawdę wciąga i trzyma w napięciu, a sama intryga jest również lepiej skonstruowana niż w części poprzedniej.

W moim odczuciu- zdecydowanie lepsze od serii z Chyłką, czy Forstem. Na plus zaskoczyły mnie niezłe dialogi i wątek obyczajowy, który wysuwa się tutaj na pierwszy plan i jest chyba najbardziej udany i intersujący.
Warstwa kryminalna nie jest najlepsza i jak zawsze u Mroza trochę kuleje i trochę się rozłazi.
Mimo wszystko czytało się całkiem nieźle.

W moim odczuciu- zdecydowanie lepsze od serii z Chyłką, czy Forstem. Na plus zaskoczyły mnie niezłe dialogi i wątek obyczajowy, który wysuwa się tutaj na pierwszy plan i jest chyba najbardziej udany i intersujący.
Warstwa kryminalna nie jest najlepsza i jak zawsze u Mroza trochę kuleje i trochę się rozłazi.
Mimo wszystko czytało się całkiem nieźle.

Mieszkańcy Sutton mierzą się z serią nieszczęśliwych zdarzeń. Klęski spadają na nich jedna po drugiej. Czy to sam szatan wybrał sobie właśnie to miasteczko jako cel swoich "zabaw"?

"Szkarłatną wdowę" czyta się bardzo lekko i bez wysiłku, ale bohaterowie są jednowymiarowi, a fabuła umiarkowanie wciągająca.

Mieszkańcy Sutton mierzą się z serią nieszczęśliwych zdarzeń. Klęski spadają na nich jedna po drugiej. Czy to sam szatan wybrał sobie właśnie to miasteczko jako cel swoich "zabaw"?

"Szkarłatną wdowę" czyta się bardzo lekko i bez wysiłku, ale bohaterowie są jednowymiarowi, a fabuła umiarkowanie wciągająca.

Ciężko powiedzieć, o czym w ogóle jest "Pokolenie Ikea".

To proza bardzo współczesna i nieco chaotyczna. Prezentuje pokolenie Polaków, żyjących szybko, niefrasobliwie i ponad stan. To sarkastyczny portret ludzi, których w realnym życiu nie znam i raczej nie chciałabym znać.

Całość, wraz z przedziwnym zakończeniem, wypada przeciętnie. Nie wzbudza większych emocji i niespecjalnie bawi.

Ciężko powiedzieć, o czym w ogóle jest "Pokolenie Ikea".

To proza bardzo współczesna i nieco chaotyczna. Prezentuje pokolenie Polaków, żyjących szybko, niefrasobliwie i ponad stan. To sarkastyczny portret ludzi, których w realnym życiu nie znam i raczej nie chciałabym znać.

Całość, wraz z przedziwnym zakończeniem, wypada przeciętnie. Nie wzbudza większych emocji i...

Do mnie trafiła nawet z większą mocą niż "Czuła Przewodniczka".

Autorka pięknie operuje słowem i tworzy niezwykle obrazowe metafory, które trafiają w punkt.

Nie da się w kilku zdaniach streścić, o czym jest ta książka, ale to, co zapamiętam z niej na pewno na długo to to, że nie warto nadużywać samej siebie:)

Do mnie trafiła nawet z większą mocą niż "Czuła Przewodniczka".

Autorka pięknie operuje słowem i tworzy niezwykle obrazowe metafory, które trafiają w punkt.

Nie da się w kilku zdaniach streścić, o czym jest ta książka, ale to, co zapamiętam z niej na pewno na długo to to, że nie warto nadużywać samej siebie:)

Po rewelacyjnej "Jadze" przyszła pora na srogie rozczarowanie w postaci "Gniewy".

Nie jestem pewna, dlaczego "Gniewa" wypada aż tak słabo. Czy autorce zabrakło pomysłu, a sam temat się już wyczerpał? A może to ja jestem na tę sagę za stara i przestała mnie ona bawić?

"Gniewa" przypomina tanie romansidło z elementami kryminału i erotyku. W tym przypadku jest to jednak kompletnie nieudana mieszanka. Swarożyc po raz kolejny gra główne skrzypce, co mnie osobiście bardzo już męczy.

Brak w tej części akcji i dowcipu, charakterystycznego chociażby dla "Jagi". Magii, czy słowiańskich potworów nie ma prawie wcale. Jest za to do bólu nudno i rozczarowująco.

Po rewelacyjnej "Jadze" przyszła pora na srogie rozczarowanie w postaci "Gniewy".

Nie jestem pewna, dlaczego "Gniewa" wypada aż tak słabo. Czy autorce zabrakło pomysłu, a sam temat się już wyczerpał? A może to ja jestem na tę sagę za stara i przestała mnie ona bawić?

"Gniewa" przypomina tanie romansidło z elementami kryminału i erotyku. W tym przypadku jest to jednak...

Historia "Rebeki" była mi już znana z filmowej adaptacji, ale książka ma do zaoferowania niezaprzeczalnie więcej.
Przede wszystkim znajdziemy tu wiele wewnętrznych rozważań oraz rozterek głównej bohaterki, czego zdecydowanie brakuje w filmowej wersji.

Atmosfera powieści jest gęsta i pełna nieustającego napięcia, które udziela się czytelnikowi. Podczas lektury można snuć wiele domysłów, kim była tytułowa Rebeka i jaki los tak naprawdę ją spotkał....

Finał powieści jest satysfakcjonujący i zaskakuje.
Książka ma już wiele lat, ale wciąż jest aktualna, wciąż potrafi zainteresować, czasem zadziwić i na pewno jest warta zagłębienia się w jej karty.

Historia "Rebeki" była mi już znana z filmowej adaptacji, ale książka ma do zaoferowania niezaprzeczalnie więcej.
Przede wszystkim znajdziemy tu wiele wewnętrznych rozważań oraz rozterek głównej bohaterki, czego zdecydowanie brakuje w filmowej wersji.

Atmosfera powieści jest gęsta i pełna nieustającego napięcia, które udziela się czytelnikowi. Podczas lektury można snuć...