Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cześć, #Zaczytani! Kilka dni temu Zdrowo BooKKnięta Sandra zakończyła rok szkolny. Koooosmiczna ilość godzin dydaktycznych w połączeniu z nadmiarem obowiązków domowych przyczyniły się do spadku jej aktywności recenzenckiej. Ale … co się stało, to się nie odstanie. Wasza blogerka wraca teraz ze zdwojoną energią i nadrabia zaległości! Dzisiaj porywa Was w sentymentalną podróż do szczenięcych lat. Wtedy, „zmuszana” przez rodziciela do słuchania włoskich piosenek, złapała „italobakcyla”. Zaczęła zgłębiać historię Włoch, interesować się tamtejszą kulturą i … jej mieszkańcami. Właściwie to osobnikami płci męskiej, bo niepoprawnie marzyła o podbalkonowych wyznaniach szeptanych przez Szekspirowskiego Romea, czy czułych słówkach nuconych przez Tiziano Ferro. Tylko z językiem jakoś jej było nie po drodze. Przez wiele lat fascynacji zdołała nauczyć się czym jest „pizza”, „carbonara”, „spaghetti”, „cappuccino”, „macchiato”, „ciao” i „ti amo”. Wychodziła z założenia, że jak już się jakiś włoski przystojniak napatoczy to będą rozumieli się bez słów😉🤫 Ostatecznie nic takiego się nie zdarzyło (no cóż, życie🤷🏼‍♀️),więc język 👅🇮🇹 się nie przydał a miłość do Włoch pozostała. Choć i ta ostatnia zdecydowanie osłabła w momencie pojawienia się pewnej sławetnej trylogii o tytule nawiązującym do długości nieprzestępnego roku kalendarzowego. Ciekawość (która rzekomo jest pierwszym stopniem do piekła) i niewiadomego pochodzenia skłonności masochistyczne, skłoniły Zdrowo BooKKniętą Sandrę nie tylko do przeczytania tego wytworu ułańskiej fantazji Blanki Lipińskiej, ale i obejrzenia filmu powstałego na jego podstawie. Niestety za chęć dowiedzenia się na czym polega wyżej wymieniony fenomen zapłaciła sporą cenę w postaci: ➡️silnego emocjonalnego wzburzenia, ➡️odcisków na stopach po niebotycznie wysokich szpilkach, powstałych podczas stania w długiej kolejce po nachosy z sosem serowym, ➡️cichych dni ze ślubnym, który stwierdził, że to był pierwszy i ostatni raz, jak dał się namówić na tego typu dyskryminujący i dyskredytujący seans (bo rzekomo kobiety miały więcej do podziwiania niż mężczyźni) , ➡️dożywotnim zakazem wybierania filmów w kinie. Wiosną pojawiło się jednak światełko w tunelu w postaci parodii tego wątpliwej jakości dzieła i to spod pióra świetnego polskiego autora! Nic więc dziwnego, że propozycję objęcia patronatem (nowego wydania) powieści: Tytuł: „365 dni Grażynki” Autor: Michał Biarda - strona autorska przyjęłyśmy z entuzjazmem. Jej główną bohaterką jest Grażyna Szatan - kobieta stanu wolnego ze słabością do orzeszków, bezy i różu (w szczególności Pana Różowego – kim jest owy jegomość nie zdradzimy, by nie zabierać Wam przyjemności z lektury 😉 ). Poznajemy ją w dniu jej urodzin, kiedy dzięki ofiarności swojej rodzicielki, udaje się na przedpremierowy pokaz filmu „365 dni”. Seans pochłania solenizantkę w całości. Dosłownie! W rezultacie kobieta trafia pod opiekę zabójczo przystojnego Dona Massimo . Mafioso urokowi swojej podopiecznej. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że gdzie diabeł nie może, tam Grażynkę Szatan pośle … Jak potoczą się losy przeciętnej Polki i przystojnego Włocha? Tego dowiecie się z powieści … Michał Biarda zaszalał i dokonał niemożliwego! Swoim wprawnym piórem i genialnym poczuciem humoru sprawił, że Zdrowo BooKKnięta Sandra dostrzegła sens powstania trylogii Blanki Lipińskiej. A to już bardzo wiele 🤣Jeżeli dalej nie wiecie o co chodzi, to zdradzimy, że ten kiepski (w naszym mniemaniu oczywiście) wytwór skłonił Michała do napisania intrygującej parodii, przy której można boki zrywać. Autor w sposób ośmieszający odnosi się nie tylko do bohaterów i sytuacji opisanych w powieści „365 dni”, ale także do ludzkiej natury i świata negującego różnorodność i najdrobniejsze skazy. Przedstawia zdeformowaną postać przedstawicielek polskiego społeczeństwa – kobiet nie grzeszących inteligencją, lubujących się w zakupach, plotkach i odmóżdżających rozrywkach. Krytykuje kicz, obciach i głupotę, ale i walczy w ten sposób ze stereotypizacją. Dlatego powieści „365 dni Grażynki” nie należy czytać dosłownie. Najważniejsze komunikaty znajdują się bowiem między jej wierszami! Autor nie skupia się na zbędnych opisach. Krótko, zwięźle i obrazowo przedstawia fabułę. Akcja, choć przewidywalna ze względu na sporą ilość nawiązań do „oryginału”, toczy się wartko i miejscami upstrzona jest Biardowymi plot twistami. Te dodają lekturze ostrości i wzmagają apetyt czytelnika! Może warto pomyśleć o kolejnych tomach? Największym fenomenem parodii jest główna bohaterka. Grażynka ze swoimi słabościami, problemami gastrycznymi i komentarzami, jest tak irytująca, że aż … uzależniająca! Na samą myśl o niej czytelnik odczuwa coś na rodzaj gniewnego podniecenia. Nawet Zdrowo BooKKnięta Sandra (krytycznie podchodząca do wszelkich postaci płci żeńskiej) rozumie dlaczego Massimo przy niej wymiękł 😉 Słowiańskie krągłości (skrzętnie hodowane na bezie),cięty język, zobowiązujące piekielne nazwisko i zamiłowanie do różu zrobiły swoje 😉Ich dopełnieniem jest skłonność do omdleń, która gwarantuje naszemu mafia bossowi zaspokojenie żądzy roztaczania opieki. Słowem: Michał Biarda stworzył kobietę idealnie nieidealną, która skłania do refleksji nad życiem i relacjami. Na zakończenie dziękujemy autorowi za zaufanie, cierpliwość, drugie dno, salwy śmiechu i egzemplarze patronackie! To czysta przyjemność zobaczyć nasze logo na tak wartościowej książce ❤️ P.S. Zdrowo BooKKnięta Sandra postanowiła wkroczyć na salony razem z Grażynką i zapozowała z Massimo 😉 Jego wizerunek został zaczerpnięty z sieci (Hello Magazine).