Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mieszkańcy Sutton mierzą się z serią nieszczęśliwych zdarzeń. Klęski spadają na nich jedna po drugiej. Czy to sam szatan wybrał sobie właśnie to miasteczko jako cel swoich "zabaw"?

"Szkarłatną wdowę" czyta się bardzo lekko i bez wysiłku, ale bohaterowie są jednowymiarowi, a fabuła umiarkowanie wciągająca.

Mieszkańcy Sutton mierzą się z serią nieszczęśliwych zdarzeń. Klęski spadają na nich jedna po drugiej. Czy to sam szatan wybrał sobie właśnie to miasteczko jako cel swoich "zabaw"?

"Szkarłatną wdowę" czyta się bardzo lekko i bez wysiłku, ale bohaterowie są jednowymiarowi, a fabuła umiarkowanie wciągająca.

Moje doświadczenie z komiksami jest wciąż raczej niewielkie, ale zauważyłam, że coraz chętniej po nie sięgam.

"Hotel na skraju lasu" zachęcił mnie już samą grafiką na okładce- jest mroczna i jednocześnie bardzo przyciągająca. Zdecydowanie chce się poznać wnętrze komiksu, a ono również okazuje się pełne grozy, tajemnic i mroku.

Kreska być może nie każdemu będzie odpowiadać- jest nieco przybrudzona i niewyraźna, ale tworzy to niesamowity klimat. Miłośnicy jesieni, deszczu i dreszczyku emocji powinni być zadowoleni:)

Historia kończy się w takim momencie, że na pewno możemy spodziewać się dalszego ciągu tej opowieści, co bardzo mnie cieszy!

Moje doświadczenie z komiksami jest wciąż raczej niewielkie, ale zauważyłam, że coraz chętniej po nie sięgam.

"Hotel na skraju lasu" zachęcił mnie już samą grafiką na okładce- jest mroczna i jednocześnie bardzo przyciągająca. Zdecydowanie chce się poznać wnętrze komiksu, a ono również okazuje się pełne grozy, tajemnic i mroku.

Kreska być może nie każdemu będzie...

A miało być tak pięknie...

Dotychczas proza Sagera zachwycała klimatem i oryginalnym podejściem do oklepanych horrorowych motywów. Tym razem jednak zdarzyło się coś całkiem odwrotnego. Historia o mrocznym jeziorze, sąsiedzkich tajemnicach i okolicznej zbrodni miała wielki potencjał, ale jej zakończenie i wyjaśnienie jest niesamowicie rozczarowujące i wydumane. Brakuje w tej opowieści ciekawego i przede wszystkim prawdopodobnego plot twistu. Poprzednie książki Sagera nie zawodziły pod tym względem.

Czytałam zaintrygowana i z przyjemnością, bo autor nadal uwodzi fajnym, lekkim piórem, ale ostatecznie czuję rozczarowanie- przede wszystkim ze względu na finał.

A miało być tak pięknie...

Dotychczas proza Sagera zachwycała klimatem i oryginalnym podejściem do oklepanych horrorowych motywów. Tym razem jednak zdarzyło się coś całkiem odwrotnego. Historia o mrocznym jeziorze, sąsiedzkich tajemnicach i okolicznej zbrodni miała wielki potencjał, ale jej zakończenie i wyjaśnienie jest niesamowicie rozczarowujące i wydumane. Brakuje w...

Spędziłam z tą książką majowy weekend i była to niezapomniana przygoda:) Tajemnicza i lekko mroczna. W sam raz dla młodszych czytelników, którzy lubią historie z lekkim dreszczykiem.

"Tajemnicę Lost Lake" śmiało mogę polecić wszystkim fanom niezwykłych opowieści z pogranicza światów, bibliotek i starych książek.

Spędziłam z tą książką majowy weekend i była to niezapomniana przygoda:) Tajemnicza i lekko mroczna. W sam raz dla młodszych czytelników, którzy lubią historie z lekkim dreszczykiem.

"Tajemnicę Lost Lake" śmiało mogę polecić wszystkim fanom niezwykłych opowieści z pogranicza światów, bibliotek i starych książek.

"Gallant" to dla mnie taka baśń podszyta mrokiem.
Będzie dobrym wyborem dla lubujących się w niespiesznych historiach o niesamowitych posiadłościach, z mrocznymi motywami fantastycznymi.
Podróż z Gallantem to podróż niebezpieczna, może nieco wtórna, ale wciąż interesująca, a przede wszystkim świetnie opisana.

"Gallant" to dla mnie taka baśń podszyta mrokiem.
Będzie dobrym wyborem dla lubujących się w niespiesznych historiach o niesamowitych posiadłościach, z mrocznymi motywami fantastycznymi.
Podróż z Gallantem to podróż niebezpieczna, może nieco wtórna, ale wciąż interesująca, a przede wszystkim świetnie opisana.

Dobra powieść, nawet bardzo dobra, jeśli ktoś lubi historie z dreszczykiem i klimaty nawiedzonego domu.

Główne atuty to solidnie zbudowana intryga i atmosfera gęstniejąca ze strony na stronę. Na dodatek opisy posiadłości Baneberry Hall bardzo działają na wyobraźnię, a rozwiązanie zagadki kryminalnej jest naprawdę satysfakcjonujące, co wcale nieczęsto się zdarza.
W moim odczuciu tutaj wszystkie elementy układanki do siebie pasują.

Zgadzam się z opiniami, że jest to gotowy scenariusz na film grozy.

Dobra powieść, nawet bardzo dobra, jeśli ktoś lubi historie z dreszczykiem i klimaty nawiedzonego domu.

Główne atuty to solidnie zbudowana intryga i atmosfera gęstniejąca ze strony na stronę. Na dodatek opisy posiadłości Baneberry Hall bardzo działają na wyobraźnię, a rozwiązanie zagadki kryminalnej jest naprawdę satysfakcjonujące, co wcale nieczęsto się zdarza.
W moim...

Całkiem fajnie się bawiłam przy Manitou, choć nie była to lektura, która powaliłaby mnie na kolana.
Niezły pomysł i kreacja atmosfery, ja osobiście uwielbiam szamańskie klimaty. Nie było za bardzo strasznie, ale za to momentami bywało zabawnie:)

Jeśli chodzi o realizację audiobooka- jestem fanką Audioteki i ich superprodukcje w zasadzie nigdy mnie nie zawodzą. W tym przypadku również uważam, że produkcja stanęła na wysokości zadania.

Całkiem fajnie się bawiłam przy Manitou, choć nie była to lektura, która powaliłaby mnie na kolana.
Niezły pomysł i kreacja atmosfery, ja osobiście uwielbiam szamańskie klimaty. Nie było za bardzo strasznie, ale za to momentami bywało zabawnie:)

Jeśli chodzi o realizację audiobooka- jestem fanką Audioteki i ich superprodukcje w zasadzie nigdy mnie nie zawodzą. W tym...