Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Ludzie znajdują chyba szczególną przyjemność w tym, że pozwalają
się wciąż ogłupiać, sprzedawać, unicestwiać: za ojczyznę, przestrzeń
życiową, wolność, za Wschód i Zachód, za tego czy innego pana, ale
najczęściej za tych, którzy ciągle i z taką pewnością siebie mylą Boga z własną korzyścią, a własną korzyść z Bogiem.”
„Opus diaboli” jest jedną z tych pozycji, która nie pozostawia czytelnika obojętnym. Osobom wierzącym i biorącym czynny udział w życiu kościoła, podczas lektury mogą zjeżyć się włosy na głowie. Ateiści będą przytakiwać i przyznawać rację, choć momentami zastanowią się, czy aby autor nie za mocno rozprawił się z chrześcijaństwem. Karlheinz Deschner nie pozostawił na religii suchej nitki. Niczym chirurg dokonał operacji na ciele chrześcijaństwa i zajrzał do środka, odkrywając, że organizm ten jest schorowany, a nawet gnijący. Autor w jedenastu esejach porusza takie tematy jak stosunek kościoła do wojny, seksualizm kleru, nastawienie do kobiet, rola papieża, aż w końcu nawracanie pogan europejskich i zamorskich. Karlheinz Deschner nie daje czytelnikowi odpocząć, nie pozostawia również czasu na refleksję. Nie jest to pozycja filozoficzna, rozważająca problem pod wieloma kątami. Sięgając po „Opus diaboli” należy nastawić się na przysłowiową „jazdę bez trzymanki”. Ale właśnie ta kontrowersja, a raczej jej przedstawienie momentami bywa męczące. Brakuje stonowania, głębszej analizy problemu. Szwankuje tutaj przede wszystkim baza źródłowa, która jak na taką pozycję, jest dosyć uboga. Autor bez wątpienia miał potężną wiedzę (wszak wydał monumentalne, dziesięciotomowe dzieło „Kryminalna historia chrześcijaństwa”), lecz w „Opus diaboli” jest ona mało widoczna. Nie wpływa to jednak na fakt, że książka porusza arcyważne z punktu widzenia Europejczyka (i nie tylko) tematy, stawia pod znakiem zapytania tożsamość wielu narodów i sens codziennego postępowania.
Pozycja godna polecenia.
7/10.

„Ludzie znajdują chyba szczególną przyjemność w tym, że pozwalają
się wciąż ogłupiać, sprzedawać, unicestwiać: za ojczyznę, przestrzeń
życiową, wolność, za Wschód i Zachód, za tego czy innego pana, ale
najczęściej za tych, którzy ciągle i z taką pewnością siebie mylą Boga z własną korzyścią, a własną korzyść z Bogiem.”
„Opus diaboli” jest jedną z tych pozycji, która nie...