Wybitne dziełko, skromnego proboszcza ze wsi. Helmold zdaje się lubić Słowian, oczywiście na swój sposób. Słowianie wiarołomni i złośliwi, ale też nienasycona chciwość Sasów. Humanitarni Prusowie, nieludzko traktujący misjonarzy. Mężni Polacy, acz okrutni w grabieżach i mordach. Nawrócenie Słowian opóźnili w znacznym stopniu cesarze noszący imię Henryka. Bernard z Clairvaux, II krucjata i znaki zwiastujące jej klęskę. Jedyny sukces - zdobycie Lizbony ! Kolonizacja ziem Słowian. Ciekawy opis egzorcyzmów, które właśnie w tym okresie miały podobno zanikać. Na koniec mamy Cud Eucharystyczny.
Tekst tylko polski. Autor to domniemany potomek uchodźców, przed zwycięskimi, pogańskimi Słowianami ! (tak, bywały takie okresy). Osiedlonych w górach Harzu.
Czytajmy więc takie księgi, bo "jeśli zabraknie światła ksiąg, wszystko zakrywa noc."

Wybitne dziełko, skromnego proboszcza ze wsi. Helmold zdaje się lubić Słowian, oczywiście na swój sposób. Słowianie wiarołomni i złośliwi, ale też nienasycona chciwość Sasów. Humanitarni Prusowie, nieludzko traktujący misjonarzy. Mężni Polacy, acz okrutni w grabieżach i mordach. Nawrócenie Słowian opóźnili w znacznym stopniu cesarze noszący imię Henryka. Bernard z...

Nie mogę wprost uwierzyć, że na portalu czytelniczym nie ma żadnej dłuższej recenzji tej książki, bo z punktu widzenia Słowian, to niezwykle ważne dzieło!

Jest to kronika spisana przez mnicha Helmolda, który był świadkiem niemieckich chrystianizacyjnych wypraw na Połabie i Pomorze Zachodnie (w tym podboju Rugii). Dzieło to jest jednym z najważniejszych źródeł opisujących wierzenia, obyczaje, kulturę, organizację społeczną oraz życie codzienne Słowian połabskich (tj. Obodrytów, Chyżan, Wagrów i Wieletów) z okresu przed przyjęciem przez nich chrześcijaństwa. Z kroniki tej można też czerpać wiedzę na temat stosunków społeczno-politycznych jakie panowały w XII wieku na ziemiach Słowian Zachodnich, a które obecnie leżą na terenie Meklemburgii w Niemczech.

Warto prześledzić losy Słowian połabskich, w jaki sposób zostali podbici, a ich wierzenia, nomem omen, wyrugowane, gdyż poniekąd ich historia kładzie się potężnym cieniem na nasze dzieje. Czytając o ich upadku wielokrotnie zwracałam uwagę na tego przyczynę jaką wskazywał Helmold w swych zapisach - tj. swarliwość plemion i brak chęci wzbicia się ponad podziałami dla dobra ogółu. To tę cechę wykorzystywali niemieccy władcy do szczucia jednych przeciwko drugim i wywoływania bratobójczych wojen, aby wreszcie wykorzystać ich osłabienie i zdominować ich całkowicie. Warto zapoznać się z historią chrystianizacji tamtych terenów i poznać jakie kontrybucje się z tym wiązały, a także jakie były prawdziwe przyczyny kilkakrotnych powrotów do wierzeń przodków.

Dla mnie była to niesamowicie wartościowa lektura - dała mi kontakt z historią żywą, jakiej nigdy nie poznałam w szkole. Mam nawet wrażenie, że jest to jedna z tych książek, które, jeśli nie skrywa się, to bagatelizuje i pomija, gdyż opisują bez retuszu fakty, które rzeczywiście mogą być dla niektórych niewygodne. Temat Słowiańszczyzny przedchrześcijańskiej jest bowiem nadal jak gorący kartofel i nie każdy chce go złapać. Smutne to, ale ja jednak zachęcam do podjęcia wyzwania i przeczytania, bo tylko prawda jest ciekawa. Naprawdę warto. :)

Nie mogę wprost uwierzyć, że na portalu czytelniczym nie ma żadnej dłuższej recenzji tej książki, bo z punktu widzenia Słowian, to niezwykle ważne dzieło!

Jest to kronika spisana przez mnicha Helmolda, który był świadkiem niemieckich chrystianizacyjnych wypraw na Połabie i Pomorze Zachodnie (w tym podboju Rugii). Dzieło to jest jednym z najważniejszych źródeł opisujących...

Dobra

Dobra