Chrobot. Życie najzwyklejszych ludzi świata

Świetna! Nie jest przesadą stwierdzenie, że to świat w pigułce. Czyta się raczej jak reportaż, nie wciąga jak powieść, ale w niczym to nie umniejsza wyjątkowości lektury. Rzuca światło na to, z czym zamagają się różne kraje i jak bardzo niepomocna jest pomoc ze strony tych "lepszych". Skłania też do refleksji nad możliwościami, wyborami i obowiązkami, przed którymi staje właściwie każdy mieszkaniec tej planety. Czy najszczęśliwsi są ci, którzy mogą wszystko?

Jedyne do czego można się przyczepić to moim zdaniem brak bohaterki lub bohatera z Europy Wschodniej/ byłego kraju ZSRR. Ale i tak zdecydowanie warto!

Świetna! Nie jest przesadą stwierdzenie, że to świat w pigułce. Czyta się raczej jak reportaż, nie wciąga jak powieść, ale w niczym to nie umniejsza wyjątkowości lektury. Rzuca światło na to, z czym zamagają się różne kraje i jak bardzo niepomocna jest pomoc ze strony tych "lepszych". Skłania też do refleksji nad możliwościami, wyborami i obowiązkami, przed którymi staje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka pozwoliła mi przenieść sie na chwile w miejsca, w których nie mogę być obecnie . Czy to z przyczyny braku czasu , wystarczającego poziomu gotówki lub ograniczeń mobilności w świecie uwikłanym w walkę z covid'em. Ale ważniejsze jest to, że pozwala ona zrozumieć jak postrzegają świat inni, jakimi wartościami kierują się w życiu i z czym na co dzień walczą ... smutne to nie raz ale i oczyszczające . Mnie szczególnie podoba się trend ograniczonego konsumpcjonizmu prezentowany prze kilku bohaterów .. i to z różnych zaskakujących nie raz powodów. Polecam

Ta książka pozwoliła mi przenieść sie na chwile w miejsca, w których nie mogę być obecnie . Czy to z przyczyny braku czasu , wystarczającego poziomu gotówki lub ograniczeń mobilności w świecie uwikłanym w walkę z covid'em. Ale ważniejsze jest to, że pozwala ona zrozumieć jak postrzegają świat inni, jakimi wartościami kierują się w życiu i z czym na co dzień walczą ......

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Prawda obroni się sama. A jeśli jest w niej magia (czyli stworzenie siłą niezachwianego przekonania nowego istnienia), to broni się podwójnie.

Jestem zaskoczony, jak historie prostych ludzi, których przecież mnóstwo możemy znaleźć chociażby w popularnych podróżniczych formatach telewizyjnych, mogą tak działać. Tak, że nie można się oderwać od książki, choć czytamy o tym, jak jakaś osoba mieszkająca tysiące kilometrów od Polski dojeżdża do pracy (pewnie "wina" leży w krótkich rozdziałach, które można chrupać jak przekąski - czasem wystarczy jedna garść, ale czasem nie zorientujesz się, kiedy zniknęła cała miska).

Bardzo polecam. Daje do myślenia, choć przecież wszystko, co w książce zawarte - poza oczywiście szczegółami o jej bohaterach - jest znane człowiekowi XXI wieku. Może coś chrobocze w naszym myśleniu, ale nie chcemy tego na co dzień słuchać?

Prawda obroni się sama. A jeśli jest w niej magia (czyli stworzenie siłą niezachwianego przekonania nowego istnienia), to broni się podwójnie.

Jestem zaskoczony, jak historie prostych ludzi, których przecież mnóstwo możemy znaleźć chociażby w popularnych podróżniczych formatach telewizyjnych, mogą tak działać. Tak, że nie można się oderwać od książki, choć czytamy o tym,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiedząc jak żyją inni, chyba nie jesteś w stanie w pełni docenić tego co masz. Ta książka przybliża nas do codzienności, której kompletnie nie znamy. Jeżeli wydaje Ci się, że masz trudne życie i jesteś nieszczęśliwy to sięgnij po tę książkę. Warto przeczytać.

Nie wiedząc jak żyją inni, chyba nie jesteś w stanie w pełni docenić tego co masz. Ta książka przybliża nas do codzienności, której kompletnie nie znamy. Jeżeli wydaje Ci się, że masz trudne życie i jesteś nieszczęśliwy to sięgnij po tę książkę. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Teoretycznie to książka o niczym, autor po prostu pokazuje jak urodzenie w danym miejscu, społeczności, kulturze determinuje losy człowieka. Jednakże bardzo otwiera oczy czytelnikowi na wiele spraw. Ułatwia zrozumienie wielu kwestii, innych kultur. Duży plus za bezstronność autora i opisanie sytuacji takich jakie były, bez większego oceniania.

Teoretycznie to książka o niczym, autor po prostu pokazuje jak urodzenie w danym miejscu, społeczności, kulturze determinuje losy człowieka. Jednakże bardzo otwiera oczy czytelnikowi na wiele spraw. Ułatwia zrozumienie wielu kwestii, innych kultur. Duży plus za bezstronność autora i opisanie sytuacji takich jakie były, bez większego oceniania.

Pokaż mimo to

Kazdy, absolutnie kazdy, powinien to przeczytac.

Kazdy, absolutnie kazdy, powinien to przeczytac.

Pokaż mimo to

Miałam tę książkę długo na półce. Czekała w kolejce. Wreszcie przyszła na nią pora i przyznam, że żałuję, że tak długo zajęło mi zebranie się do jej przeczytania. Dlatego, że jest naprawdę doskonała i daje mocno myślenia. Pochłonęłam te 450 stron w 2 tygodnie, czytając po troszku codziennie. Polecam te metodę, bo to książka tak ważna, pełna fascynujących historii z różnych kontynentów, że uważam iż czytanie jej szybko spowodowałoby, że część uroku w niej umknie, a z kolei odkładanie jej na bok na tydzień czy dwa skutkowałoby zgubieniem wątku, tego co się dzieje w życiu siedmiu bohaterów.
To reportaż lokalny i globalny jednocześnie. Opowiada o życiu siedmiu ludzi – w USA, Ugandzie, Zimbabwe, Japonii, Finlandii, Indiach, Kolumbii. Fascynujące to opowieści, z których można się dowiedzieć więcej o świecie niż z wiadomości czy jakichś naukowych opracowań. Przekazanie tego, jak wygląda życie przez pryzmat jednostki daje naprawdę genialny efekt – dowiadujemy się, o czym marzą mieszkańcy tych krajów, jak wygląda ich codzienność, z czym się muszą mierzyć, do czego dążą. Z bohaterami dość mocno się można zżyć, mimo iż tak naprawdę niewiele wiemy o nich w sensie ich wyglądu czy charakteru – takich opisów tu nie ma. Dowiadujemy się mnóstwo o ich zapatrywaniu się na podstawie aspekty życia od miłości przez pracę po posiadanie dzieci, realizowanie marzeń etc. Opisane są też te wszystkie ważniejsze wydarzenia z ich życia, z dużym akcentem na dzieciństwo i wczesną młodość, która ich kształtuje. Reportaż kończy się na etapie, gdy mają około 35 lat – wszyscy są urodzeni mniej więcej w połowie lat 80. Dla mnie jako rocznika 87’ to fajna perspektywa, bo dorastałam w tym samym czasie co bohaterowie – można te doświadczenia porównać.
Globalność tego reportażu przedstawia się nie tylko tym, ż możemy porównać życie w skrajnie różnych miejscach, ale także w takich dodatkowych opisach działania globalnych mechanizmów. Michniewicz im dalej w książkę, tym śmielej krytykuje – choć w białych rękawiczkach, bo nie ma tu dużo jego perspektywy, ukrywa się za bohaterami i faktami – globalne korporacje, bank światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, organizacje charytatywne, a także... nas wszystkich. Za nadmierny konsumpcjonizm, za przyczynianie się do tego efektu motyla – kupiona bluzka w Polsce uszyta przez szwaczki w Bangladeszu powoduje, że każdy jakoś przykłada te kilka złotych do ich tragedii. Wolimy o tym nie myśleć, ale ta książka mocno uświadamia, że w tej globalnie wiosce każdy nasz czyn ma znaczenie. Oczywiście to wszystko nie takie proste i rządzą tym mechanizmy, których jednostka nie zatrzyma. Chyba że setki tysięcy, miliony jednostek postanowią coś zmienić. Utopijne, ale ma sens, zwłaszcza po lekturze tej książki. Przyznam Wam szczerze, że dawno zastanawiałam się czy kupować ciuchy w sieciówkach, ale moja pasja do ubrań brała górę. Niby byłam świadoma tego, jak wygląda sytuacja w tanich fabrykach w krajach Trzeciego świata, ale dopiero ta książka wywoła we mnie takie uczucie, że jestem po raz pierwszy naprawdę skłonna obiecać sobie, że ograniczę kupowanie ubrań nieszytych w Polsce.
Na poziomie globalnym ten reportaż uświadamia też, że pomimo postępu cywilizacyjnego w układzie sił niewiele się zmienia. Biedni dalej są biedni – mowa o naprawdę biednych ludziach z Afryki, gdzie poziom życia bohaterki Ugandy i bohatera z Finlandii to nie przepaść nawet, to różnica lat świetlnych; niesprawiedliwość dalej ma się dobrze. Tak samo jak rasizm, czy kultura macho popularna w Kolumbii. Reportaż zwraca uwagę na wiele problemów, z którym borykają się ludzie pod każdą szerokością geograficzną. Zarówno lokalnych, jak i wywołanych globalnie.
To bardzo ambitna próba stworzenia jakiegoś wszech reportażu, który objąłby sobą wszystko, co się da. To opowieść o życiu jako takim i o świecie. I o tym, że jesteśmy z jednej strony szalenie różni, a drugiej – tacy sami. Każdy bohater, na swój sposób, marzy o podobnych rzeczach. Szczęściu, spokoju, dobrym życiu. Co innego znaczy to w Japonii, co innego w Finlandii, co innego w USA. Żadna definicja nie jest ani gorsza, ani lepsza. Tylko niektórzy mają trudniej by do tego dojść, inni zaś mogą dostać to niemal na tacy, jeśli tylko chcą.
Czy udało się stworzyć dzieło totalne? Oczywiście nie, bo to raczej niemożliwe. Ale to książka na tyle ambitna i na tyle idealna, by zapaść w pamięć na dłużej. Kwestie, które tu poruszyłam, to tylko część tego, o czym opowiada i co wywołuje w czytelniku. Każda strona to kolejne emocje, przemyślenia. I na koniec to poczucie z jednej strony bezsilności, że to wszystko idzie nie tak na tym świecie, a łańcuch od wiadra przy studni w Indiach, do której codziennie stoją kolejki ludzi, chrobocze dalej – taki symbol w tej książce, który zainspirował jej nazwę. A z drugiej strony takiej lekkiej ulgi, że nie ma się tak najgorzej, bo można było się urodzić w takiej Ugandzie i walczyć od dzieciństwa każdego dnia o przetrwanie, o siebie, o edukację, o jakąś szansę.
Zdecydowanie ten reportaż wiele uczy, pozwala docenić, to co się ma i nawet wyzwala chęć podjęcia jakichś kroków by żyło się lepiej sobie i innym. Mocno otwiera oczy na minusy globalizacji i konsumpcjonizmu. Co symptomatyczne, autor wybrał takich bohaterów, którzy nie lubią dużo mieć i hołdują, każdy na swój sposób, filozofii posiadania tyle, ile potrzeba i cieszeniu się tym, co się ma. Może dlatego tak łatwo ich polubić i żal, gdy pora się rozstać. I myśli się, co tam u nich dalej się w życiu wydarzyło. Czy osiągnęli to, co chcieli? Mam nadzieję, że tak.

Miałam tę książkę długo na półce. Czekała w kolejce. Wreszcie przyszła na nią pora i przyznam, że żałuję, że tak długo zajęło mi zebranie się do jej przeczytania. Dlatego, że jest naprawdę doskonała i daje mocno myślenia. Pochłonęłam te 450 stron w 2 tygodnie, czytając po troszku codziennie. Polecam te metodę, bo to książka tak ważna, pełna fascynujących historii z różnych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dawno nie czytałam z taką przyjemnością. To pierwsza książka Tomka Michniewicza którą przeczytałam i napewno nie ostatnia, bo autor trafił na mój osobisty top. Z niekłamaną przyjemnością i ciekawością odkrywałam świat zwykłych ludzi których poznałam dzięki tej lekturze. Niektóre z tematów poruszonych przez autora były mi niby znane, ale lektura otworzyła mi na nie szerzej oczy i z pewnością będę je dalej zgłębiać. W tej książce było coś więcej.. Poznając życie bohaterów i towarzysząc im w różnych okresach ich życia stawiałam się w mojej głowie niejako ósmym bohaterem. Bo niezależnie od tego gdzie mieszkamy, jak zostaliśmy wychowani, w jakiej kulturze
przyszło nam żyć, jakie wartości zostały nam wpojone to przeżywamy te same emocje. Nasze lęki, pragnienia, smutki i nadzieję często są tak bardzo podobne mimo że tak wiele nas dzieli. Ta pozycja otwiera oczy na otaczający świat ale i na nas samych

Dawno nie czytałam z taką przyjemnością. To pierwsza książka Tomka Michniewicza którą przeczytałam i napewno nie ostatnia, bo autor trafił na mój osobisty top. Z niekłamaną przyjemnością i ciekawością odkrywałam świat zwykłych ludzi których poznałam dzięki tej lekturze. Niektóre z tematów poruszonych przez autora były mi niby znane, ale lektura otworzyła mi na nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka genialna. W sposób bardzo opisowy autor bez żadnej cenzury przedstawia jak normalni ludzie żyją w innych krajach świata. Ta książka uświadomiła mnie o tym jak ciężko jest w życiu wielu ludziom w innych krajach oraz o tym że powinienem być wdzięczny za to co mam i gdzie żyje, gdzie się urodziłem.

Myślę że tą książkę powinien przeczytać każdy a szczególnie ten kto narzeka na swoje życie, kto uważa że w Polsce nie da się żyć chcąc jak najszybciej z tego kraju wyjechać.

Jest to książka lekarstwo, książka kubeł zimnej wody na rozgrzaną głowę, książka dająca świadomość o nierównościach na świecie.

Książka genialna. W sposób bardzo opisowy autor bez żadnej cenzury przedstawia jak normalni ludzie żyją w innych krajach świata. Ta książka uświadomiła mnie o tym jak ciężko jest w życiu wielu ludziom w innych krajach oraz o tym że powinienem być wdzięczny za to co mam i gdzie żyje, gdzie się urodziłem.

Myślę że tą książkę powinien przeczytać każdy a szczególnie ten kto...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zastanawiałam się w którym kraju chciałabym żyć. Do dzisiaj nie znam odpowiedzi ponieważ każdy kraj jest inny jak i historie poznanych bohaterów.

Zastanawiałam się w którym kraju chciałabym żyć. Do dzisiaj nie znam odpowiedzi ponieważ każdy kraj jest inny jak i historie poznanych bohaterów.

Pokaż mimo to