T. Kingfisher

[ współpraca reklamowa @sqn_imaginatio ] “Co porusza martwych” to pewnego rodzaju retelling opowiadania “Zagłada domu Usherów”. Przedstawia nam Aleks Easton czyli emerytowanu żołnierzu. Po otrzymaniu wiadomości o chorobie dawnej przyjaciółki udaje się onu do domu Usherów. Odkryje tam wiele niepokojących nieprawidłowości, w które nie sposób będzie jenu uwierzyć. Tajemnicza i niepokojąca - to jedne z dwóch określeń jakimi mogłabym opisać tę powieść. Autorka wspaniale kreuje klimat dając nam odczuć bardzo wyraźnie inspirację pierwowzorem i oddając prawdziwego ducha epoki. Gdyby nie niektóre zabiegi stylistyczne, nie byłabym w stanie stwierdzić, że książka została napisana w naszych czasach. Jest to stosunkowo krótka powieśc, idealna na chłodny jesienny wieczór, w szczególności dla fanów grozy. Było złowieszczo, było ponuro, a momentami nawet obleśnie. Działające na wyobraźnię opisy Kingfisher potrafiły wywołać ciarki, a nierozwikłana zagadka skutecznie utrzymywała moją uwagę. Jak już pewnie zauważyliście po moim krótkim opisie, książka kładzie dosyć spory nacisk, przynajmniej na początku, na rolę zaimków w życiu głównej postaci. Taki zabieg jest dosyć zgrabnie wyjaśniony w powieści, jednak nie jestem przekonana co do tego, by był konieczny. Fabuła bowiem nie obraca się w żaden sposób wokół tożsamości bohaterów. Dodatkowo z racji tego, że każda z postaci używa wobec Aleks innych zaimków utrudnia to przyswajalność treści, jednak z czasem daje się do tego przyzwyczaić. Jeśli macie ochotę na coś bardziej mrocznego i ponurego, idealnego na jeden wieczór, albo jesteście ciekawi jak z krótkiego opowiadania mistrza grozy stworzyć powieść, koniecznie rzućcie okiem na ten tytuł!