Nie będzie zaskoczeniem, że najpiękniejsze opowiadanie w tym zbiorze stworzyła Olga Tokarczuk. Niestety poza tym niewiele dobrego można powiedzieć o tej książce. Szczytny cel, ale wyszło tak sobie. Czym innym jest zbiór najlepszych opowiadań, które tworzą nową jakość, a czym innym zbiór darowanych przypadkowych tekstów, których jakość jest niezwykle różna. Podziwiam tych, którzy ciekawe i piękne teksty złożyli w ofierze, nie przewidując być może, że wylądują w worku różnorodności wszelakich...

Na pociechę warto zaznaczyć, że te najlepsze opowiadania pozwalają znakomicie osiągnąć cel, w jakim powstał ten zbiór - oswoić nieufność wobec Obcych, strach przed Nieznanym, niechęć do Innych.

Nie będzie zaskoczeniem, że najpiękniejsze opowiadanie w tym zbiorze stworzyła Olga Tokarczuk. Niestety poza tym niewiele dobrego można powiedzieć o tej książce. Szczytny cel, ale wyszło tak sobie. Czym innym jest zbiór najlepszych opowiadań, które tworzą nową jakość, a czym innym zbiór darowanych przypadkowych tekstów, których jakość jest niezwykle różna. Podziwiam tych,...

Świetna koncepcja, ale teksty nierówne.

Świetna koncepcja, ale teksty nierówne.

Powiem tak - lubię, kiedy lektura zmusza mnie do refleksji, do odpowiedzi na pytania. Tu natomiast - no cóż, niektóre utwory warsztatowo są naprawdę niezłe, ale cóż z tego, gdy konkluzja wali w głowę obuchem - dlatego nie daję żadnej oceny - bo niestety, ale o ile rozumiem, że ludziom w potrzebie trzeba pomóc, o tyle nie zgadzam się, aby przyjmować wszystkich jak leci - a taka jest wymowa...

Powiem tak - lubię, kiedy lektura zmusza mnie do refleksji, do odpowiedzi na pytania. Tu natomiast - no cóż, niektóre utwory warsztatowo są naprawdę niezłe, ale cóż z tego, gdy konkluzja wali w głowę obuchem - dlatego nie daję żadnej oceny - bo niestety, ale o ile rozumiem, że ludziom w potrzebie trzeba pomóc, o tyle nie zgadzam się, aby przyjmować wszystkich jak leci - a...

Nie będę się rozpisywać o powodach, jakie wywołują mój sprzeciw dotyczący przyjmowania imigrantów, ponieważ trwałoby to dosyć długo. Uznajmy, że żadnych zamachów nie było, nikt nie zginął i przejdźmy do samych opowiadań. Po pierwsze, większość z nich została napisana tak po prostu, bo trzeba czymś zapełnić strony tej książki. Większość z nich nie miała nic wspólnego z uchodźcami, a czytając je, zastanawiałam się, czy jest tu ukryty jakiś głębszy sens, którego nie zrozumiałam, czy po prostu go nie ma. Uprzedzam, książka lepiej się zaczyna, niż kończy. Potem jest już coraz gorzej. Po drugie, podczas jej czytania, czułam się dziwnie i z pewnością ta książka nie nastawia optymistycznie do imigrantów, powiedziałabym, że wręcz przeciwnie.

Nie będę się rozpisywać o powodach, jakie wywołują mój sprzeciw dotyczący przyjmowania imigrantów, ponieważ trwałoby to dosyć długo. Uznajmy, że żadnych zamachów nie było, nikt nie zginął i przejdźmy do samych opowiadań. Po pierwsze, większość z nich została napisana tak po prostu, bo trzeba czymś zapełnić strony tej książki. Większość z nich nie miała nic wspólnego z...

Zamysł słuszny, aczkolwiek bardzo rozczarowujący. Zbiór tekstów w dużej mierze przypadkowy. Głośne nazwiska, których teksty (opowiadania lub reportaże) niestety zawodzą. Niektóre dobre, jednak zupełnie nie w kontekście uchodźców. Zapamiętywalni Huelle, Chutnik, Sturis, Parys, Szejnert, Szczerek. A taka Bonda to już zupełnie od czapy. Mimo kilku lepszych momentów całość to niestety smutna prowizorka. W sumie szkoda czasu.

Zamysł słuszny, aczkolwiek bardzo rozczarowujący. Zbiór tekstów w dużej mierze przypadkowy. Głośne nazwiska, których teksty (opowiadania lub reportaże) niestety zawodzą. Niektóre dobre, jednak zupełnie nie w kontekście uchodźców. Zapamiętywalni Huelle, Chutnik, Sturis, Parys, Szejnert, Szczerek. A taka Bonda to już zupełnie od czapy. Mimo kilku lepszych momentów całość to...

Zachwyciło mnie nieortodoksyjne podejście do tematu. Uchodźcy to inni, obcy... tylko dlaczego czasem za tymi obcymi tęskni się jak za swoimi?

W kilku tekstach o uchodźcach, czy choćby cudzoziemcach ani słowa... to jeszcze wzmacnia przekaz wyjaskrawiając absurdalność wszelkich uprzedzeń i uniwersalność takich pojęć jak dobro, zło, czy ludzkie słabości...

Zachwyciło mnie nieortodoksyjne podejście do tematu. Uchodźcy to inni, obcy... tylko dlaczego czasem za tymi obcymi tęskni się jak za swoimi?

W kilku tekstach o uchodźcach, czy choćby cudzoziemcach ani słowa... to jeszcze wzmacnia przekaz wyjaskrawiając absurdalność wszelkich uprzedzeń i uniwersalność takich pojęć jak dobro, zło, czy ludzkie słabości...

Doceniam pomysł na książkę, niemniej jednak opowiadania słabe. Ulatują z głowy zaraz po ich przeczytaniu. Może ze 3-4 w miarę interesujące.

Doceniam pomysł na książkę, niemniej jednak opowiadania słabe. Ulatują z głowy zaraz po ich przeczytaniu. Może ze 3-4 w miarę interesujące.

Co się okazało: krótkie formy też bywają dobre.

Co się okazało: krótkie formy też bywają dobre.

Idea dobra, ale cały "misz-masz" i dysproporcja siły autorów powoduje, że teksty dobre przytłaczane są przez te słabe i człowiek nie wie po co do tego zaglądał.

Idea dobra, ale cały "misz-masz" i dysproporcja siły autorów powoduje, że teksty dobre przytłaczane są przez te słabe i człowiek nie wie po co do tego zaglądał.

Do przeczytania książeczki zwabiło mnie nazwisko pani Tokarczuk - no i o ile dla niej można by było śmiało wystawić 10, to reszta prezentuje poziom - bardzo różny. To nie był dobry pomysł robić taki misz-masz

Do przeczytania książeczki zwabiło mnie nazwisko pani Tokarczuk - no i o ile dla niej można by było śmiało wystawić 10, to reszta prezentuje poziom - bardzo różny. To nie był dobry pomysł robić taki misz-masz