Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam całą serię. Prequel świetny, czytałam jako ostatnią część, ale aż mnie kusi, żeby przeczytać jeszcze raz całą serię. No i czekam na serial. Myślę, że to byłby sztos na miarę Wiedźmina i nie ma w tym ani grama przesady ;).

Uwielbiam całą serię. Prequel świetny, czytałam jako ostatnią część, ale aż mnie kusi, żeby przeczytać jeszcze raz całą serię. No i czekam na serial. Myślę, że to byłby sztos na miarę Wiedźmina i nie ma w tym ani grama przesady ;).

Uwielbiam całą serię, ostatnia część również bardzo mi się podobała. Świetnie się bawiłam czytając, przy okazji też dokształcając. Co tutaj dużo mówić, to ewidentnie moje klimaty :). Po wtóre, cieszę się, że ktoś wziął się za naszą rodzimą mitologię Słowian. ,,Cudze chwalicie, swego nie znacie!" -chce się zakrzyknąć.
Pozostał mi jeszcze prequel, może też skuszę się na kupno sekretników.
I po raz kolejny napiszę - CZEKAM NA SERIAL! ;)

Uwielbiam całą serię, ostatnia część również bardzo mi się podobała. Świetnie się bawiłam czytając, przy okazji też dokształcając. Co tutaj dużo mówić, to ewidentnie moje klimaty :). Po wtóre, cieszę się, że ktoś wziął się za naszą rodzimą mitologię Słowian. ,,Cudze chwalicie, swego nie znacie!" -chce się zakrzyknąć.
Pozostał mi jeszcze prequel, może też skuszę się na kupno...

Takie fantasy, to ja lubię.
Rodzime, magiczne, klimatyczne.
Czasem główna bohaterka irtytowała mnie swoją memejowatością, ale część trzecia trzyma poziom:).

I nadal czekam na serial! Tylko nie na netflixie, please.

Takie fantasy, to ja lubię.
Rodzime, magiczne, klimatyczne.
Czasem główna bohaterka irtytowała mnie swoją memejowatością, ale część trzecia trzyma poziom:).

I nadal czekam na serial! Tylko nie na netflixie, please.

Widzę poniżej wiele niskich opinii tej części. Mnie podobała się bardziej niż część pierwsza.
Warto podejść bez spiny i na luzie do czytania, wtedy zabawa gwarantowana :).

Czekam na serial ^^

Widzę poniżej wiele niskich opinii tej części. Mnie podobała się bardziej niż część pierwsza.
Warto podejść bez spiny i na luzie do czytania, wtedy zabawa gwarantowana :).

Czekam na serial ^^

Całkiem niezłe czytadło. Dużo ciekawych informacji nt. Słowian. Pewnie sięgnę po kolejne części.

Całkiem niezłe czytadło. Dużo ciekawych informacji nt. Słowian. Pewnie sięgnę po kolejne części.

Jestem fanką (sic!) całej sagi, więc nieobiektywnie stwierdzę, że i ten alternatywny scenariusz mi się podobał.
Btw czekam na serial, który mają nakręcić na podstawie ,,Zmierzchu" 🫠.

Jestem fanką (sic!) całej sagi, więc nieobiektywnie stwierdzę, że i ten alternatywny scenariusz mi się podobał.
Btw czekam na serial, który mają nakręcić na podstawie ,,Zmierzchu" 🫠.

Wiem, że wielu z poniższych czytelników sięgnęła po tę pozycję z powodu konkursu, w którym wygrać można aż 10 książek wydawnictwa SQN.
Wiem też, że ludzie aby wygrać są zdolni do wszystkiego - w tym do pisania bałwochwalczych i przypochlebnych recenzji.
Tak, ja też przeczytałam tę krótką powiastkę, aby wygrać. Ale nie potrafię kłamać i wychwalać tego miernego dziełka po to, aby zgarnąć główną nagrodę. Budzi się we mnie sprzeciw.
Książka jest zwyczajnie słaba, a konkurs ma za zadanie podkręcić jej zasięgi.
Retelling to grząski grunt, a Kingfisher został pochłonięty wprost przez bagno. Moim zdaniem kompletnie nieudana, całkowicie nudna i absolutna strata czasu... Nic tutaj nie trzyma się kupy, jedyny zwrot akcji jest wtedy, gdy dowiadujemy się o tym, że królewna jest więziona w wieży przez główną bohaterkę.
Czy straciłam swój czas? Tak.
Czy napiszę pochlebną recenzję, aby wygrać? Nie.
I pewnie szacowne jury nie weźmie pod uwagę negatywnego głosu i tej recenzji, ale cóż - trzeba podążać za swoim moralnym kompasem, w zgodzie ze sobą.

Wiem, że wielu z poniższych czytelników sięgnęła po tę pozycję z powodu konkursu, w którym wygrać można aż 10 książek wydawnictwa SQN.
Wiem też, że ludzie aby wygrać są zdolni do wszystkiego - w tym do pisania bałwochwalczych i przypochlebnych recenzji.
Tak, ja też przeczytałam tę krótką powiastkę, aby wygrać. Ale nie potrafię kłamać i wychwalać tego miernego dziełka po to,...

Ok, ale każda kolejna historia zaczęła mnie nudzić, a nie zatrważać. Nie wiem, może to zmęczenie tematem, że mało co robi na mnie wrażenie.

Ok, ale każda kolejna historia zaczęła mnie nudzić, a nie zatrważać. Nie wiem, może to zmęczenie tematem, że mało co robi na mnie wrażenie.

Rozumiem ideę, rozumiem temat, ale książka jest stanowczo przegadana. Skróciłabym ją o połowę, zamiast mnożyć przykłady bez końca.
Zaślepienie ojczyzną jest mi obce, a idea aby przedkładać szczęście jednostki nad szczęście tworu - państwa komunistycznego, nadal wzbudza we mnie niezrozumienie i pewnego rodzaju... odrazę.
Jak te kobiety - przede wszystkim te młode,
jeszcze nastolatki - jak ci ludzie musieli mieć wyprane mózgi.

Rozumiem ideę, rozumiem temat, ale książka jest stanowczo przegadana. Skróciłabym ją o połowę, zamiast mnożyć przykłady bez końca.
Zaślepienie ojczyzną jest mi obce, a idea aby przedkładać szczęście jednostki nad szczęście tworu - państwa komunistycznego, nadal wzbudza we mnie niezrozumienie i pewnego rodzaju... odrazę.
Jak te kobiety - przede wszystkim te młode,
jeszcze...

Dosyć opasła, ale nie wynudziłam się - mimo, iż znałam fabułę. Ciekawie przedstawić historię z drugiej perspektywy. Tylko dla fanów z pod szyldu 'guilty pleasure' :p.

Dosyć opasła, ale nie wynudziłam się - mimo, iż znałam fabułę. Ciekawie przedstawić historię z drugiej perspektywy. Tylko dla fanów z pod szyldu 'guilty pleasure' :p.

Abramowicz w kolejnej książce nie rozczarowuje.
Drąży, pyta, wściubia nos pod zasłonę milczenia - i chwała jej za to!

Abramowicz w kolejnej książce nie rozczarowuje.
Drąży, pyta, wściubia nos pod zasłonę milczenia - i chwała jej za to!

Jako ciekawostka ok, ale taka sobie...

Jako ciekawostka ok, ale taka sobie...

Anna Kamińska tka na kartach swoich biografii niepowtarzalne i niezapomniane portrety silnych i wyjątkowych kobiet.
Po Simonie chwyciłam Wandę i poraziła mnie jej historia, a raczej jej chorobliwa ambicja.
Te dwie kobiety mają ze sobą wiele wspólnego, niestety wiele też cech negatywnych. Niemniej takie historie powinny być opowiadane.

Anna Kamińska tka na kartach swoich biografii niepowtarzalne i niezapomniane portrety silnych i wyjątkowych kobiet.
Po Simonie chwyciłam Wandę i poraziła mnie jej historia, a raczej jej chorobliwa ambicja.
Te dwie kobiety mają ze sobą wiele wspólnego, niestety wiele też cech negatywnych. Niemniej takie historie powinny być opowiadane.

Przepiękna opowieść o miłości do przyrody, zwierząt i tego wspaniałego dobrostanu, ale...
niestety to też opowieść o braku miłości do samej siebie i drugiego człowieka.
Druga strona medalu to trauma pokoleniowa, jej oddech zostanie z Simoną do końca.

Przepiękna opowieść o miłości do przyrody, zwierząt i tego wspaniałego dobrostanu, ale...
niestety to też opowieść o braku miłości do samej siebie i drugiego człowieka.
Druga strona medalu to trauma pokoleniowa, jej oddech zostanie z Simoną do końca.

Ta książka urzeka tkaniem obrazów ze słów tak plastycznych, że niemal czułam muskające moje ramię sitowie.
Szczerze to bez wątku kryminalnego byłaby ta pozycja równie interesująca, a może nawet bardziej...?
Niemniej struchlałam i do końca wierzyłam, że będzie inne zakończenie...
Jedno jest pewna: na kartach tej książki dzieje się magia.

Ta książka urzeka tkaniem obrazów ze słów tak plastycznych, że niemal czułam muskające moje ramię sitowie.
Szczerze to bez wątku kryminalnego byłaby ta pozycja równie interesująca, a może nawet bardziej...?
Niemniej struchlałam i do końca wierzyłam, że będzie inne zakończenie...
Jedno jest pewna: na kartach tej książki dzieje się magia.

Przeczytałam gdzieś do połowy, dalej nie dźwignę, bo:
a) program nieco odrealniony typu: odstaw wszystko, żyj powietrzem i bądź zdrowa (ale, że będziesz miała niedobory witamin i składników mineralnych, to nie do mnie z tym potem -.-)
b) kuracja przygotowana wraz z suplementami, gdzie preparaty te nie są dostępne na nasz rynek, a po drugie nie uwzględniając indywidualnego przypadku
c) wtłoczyłam ostatnimi czasy tyle wiedzy na temat jelit do mojego mózgu i sama przechodzę kurację, więc multiplikowanie wiedzy nie jest mi potrzebne.

Odpuściłabym na twoim miejscu. Lepiej przeczytać polską pozycję (chodzi mi głównie o sibo), np. Katarzyny Bednarskiej, pt. ,,Dieta w zespole SIBO" - merytorycznie na wysokim poziomie, ale radzę sprawdzać przepisy.

Przeczytałam gdzieś do połowy, dalej nie dźwignę, bo:
a) program nieco odrealniony typu: odstaw wszystko, żyj powietrzem i bądź zdrowa (ale, że będziesz miała niedobory witamin i składników mineralnych, to nie do mnie z tym potem -.-)
b) kuracja przygotowana wraz z suplementami, gdzie preparaty te nie są dostępne na nasz rynek, a po drugie nie uwzględniając indywidualnego...

Ciężko mi ocenić tę pozycję - historia sama w sobie przerażająca, ale forma podania nużyła mnie. Wiem, że to nie fabuła, tylko zeznania z procesu, ale jakoś ciężko się je czytało...
W każdym razie chcę wybrać się do teatru na sztukę na podstawie tejże historii, lecz trzeba mi czekać na rozpoczęcie sezonu teatralnego ;).

Ciężko mi ocenić tę pozycję - historia sama w sobie przerażająca, ale forma podania nużyła mnie. Wiem, że to nie fabuła, tylko zeznania z procesu, ale jakoś ciężko się je czytało...
W każdym razie chcę wybrać się do teatru na sztukę na podstawie tejże historii, lecz trzeba mi czekać na rozpoczęcie sezonu teatralnego ;).

Uwielbiam ten reporterski tandem. Tematyka trzeciej książki, czyli śmierć, to temat tabu w Polsce. Szerokie spojrzenie i wywiady z osobami, m.in. łowców skór nadają książce niezapomnianego sznytu.
Damn, to jest bardzo, bardzo dobry i piekielnie ciekawy reportaż!!!!

Uwielbiam ten reporterski tandem. Tematyka trzeciej książki, czyli śmierć, to temat tabu w Polsce. Szerokie spojrzenie i wywiady z osobami, m.in. łowców skór nadają książce niezapomnianego sznytu.
Damn, to jest bardzo, bardzo dobry i piekielnie ciekawy reportaż!!!!

Mimo ciężkiego tematu książkę czytało się lekko i przyjemnie (czyż to nie oksymoron?).
Autorka ma dar prowadzenia narracji w sposób rzetelny i z niewymuszonym poczuciem humoru, który bardzo mi odpowiada. Myślę, że dogadałybyśmy się na żywo z tym irracjonalnym poczuciem humoru :). Z przyjemnością poznam inne jej publikacje.
Świetna ksiazka popularnonaukowa.

Mimo ciężkiego tematu książkę czytało się lekko i przyjemnie (czyż to nie oksymoron?).
Autorka ma dar prowadzenia narracji w sposób rzetelny i z niewymuszonym poczuciem humoru, który bardzo mi odpowiada. Myślę, że dogadałybyśmy się na żywo z tym irracjonalnym poczuciem humoru :). Z przyjemnością poznam inne jej publikacje.
Świetna ksiazka popularnonaukowa.