Jaga
7,7 / 10
- Data wydania:
- 2019-05-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-05-15
- Liczba stron:
- 413
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328066335
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Tagi:
- Szeptucha Bieliny poganie miłość przygody
- Cykl:
- Kwiat paproci (tom 0.5)
- Kategoria:
- fantastyka, fantasy, science fiction
- Data wydania:
- 2019-05-15
- Liczba stron:
- 413
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328066335
- Tagi:
- Szeptucha Bieliny poganie miłość przygody
- Inne
Prequel bestsellerowej serii „Kwiat paproci” Katarzyny Bereniki Miszczuk. Choć historia Gosławy Brzózki i przystojnego Mieszka dobiegła końca, losy niektórych postaci „Szeptuchy” pozostały wciąż do końca niepoznane. „Jaga” to opowieść o brawurowych przygodach jednej z najbardziej lubianych bohaterek cyklu. Co działo się ze słynną Babą Jagą, zanim drogi jej i Gosi się spotkały?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Poczekaj, szukamy dla Ciebie najlepszych ofert
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Esencja z „Kwiatu paproci”
Bieliny – mała wioska, w której rozgrywa się akcja cyklu powieści Katarzyny Bereniki Miszczuk – ponownie zapraszają do siebie. To miejsce, w którym magia przenika przez ściany domów, osadza się na ludzkiej skórze i wkrada do wnętrza łaknącego czytelniczych wrażeń serca bez żadnych przeszkód, powodując, że drobne włoski rosnące na rękach stają nam dęba.
Sekret „Kwiatu paproci” to słowiańskie legendy i wierzenia, które autorka bardzo sprytnie wplotła w historię pewnej młodej dziewczyny. Do tej pory na ten cudowny świat patrzeliśmy oczami Gosi, która trochę wbrew własnej woli trafiła na nauki do Baby Jagi. Była sceptycznie nastawiona, niechętnie podchodziła do praktyk, jakich uczyła ją szeptucha, bała się kleszczy, zakażenia, brudu i co najważniejsze, nie wierzyła w żadne bóstwa ani tym bardziej zabobony. Swój pobyt w Bielinach traktowała od początku trochę jak karę i dopiero z czasem zaczęła dostrzegać uroki nowego życia. Część czytelników oceniała ją negatywnie, wytykała dużą naiwność i czuła się jej postawą mocno zirytowana. Ja również, mimo że uważam się za fankę „Kwiatu paproci”. Teraz wszystkim tym, którzy nie lubili Gosi, autorka zafundowała historię młodości samej Jagi, czym z pewnością udało jej się zrehabilitować. Młoda Jarogniewa nie boi się bowiem niczego, hardo bierze życie we własne ręce i bezkompromisowo dyktuje mu swoje warunki. Nie unika przy tym mężczyzn, bawi się życiem i czerpie z niego chętnie tyle przyjemności, ile tylko ma ochotę. Co tam kleszcze czy zakażenia – Jaga to szeptucha z prawdziwego zdarzenia.
Na okładce, mocno intrygującej, podobnie zresztą jak to miało miejsce w poprzednich częściach, mamy tym razem postać pięknej kobiety. Jej soczyste różowe usta, czarne włosy ozdobione wiankiem kwiatów i spódnica w ludowe wzory w niesamowity sposób kontrastują z nożem, który trzyma w dłoniach. Na jego ostrzu zakrzepła krew, która od samego początku określa charakter Jagi. To kobieta o ognistym temperamencie, którego nie można będzie okiełznać.
Znajomość poprzednich czterech powieści w niczym nie przeszkadza. Owszem, wiemy z nich, jakie częściowo będą losy młodej Jagi, jej relacje z Mszczujem, podejście do pracy szeptuchy, ale należy podkreślić, że autorka niczego tu nie powiela. Wyjaśnia to, czego wcześniej mogliśmy się jedynie domyślać i robi to na tyle umiejętnie, że nadal możemy czuć się zaskoczeni. To niełatwe w przypadku prequela, ale – jak widać – wykonalne. Co ważne, autorka czujnie wysłuchała wszelkich krytycznych uwag i tym razem wyciągnęła z nich wnioski. Zrezygnowała z banalności, jaka niekiedy wkradała się do tej historii w poprzednich powieściach, uwiarygodniła postacie i pozwoliła im zwyczajnie po ludzku błądzić. W „Jadze” dużo uważniej zbudowane jest napięcie, nie ma tylu jednoznaczności, zadbano też o dopracowanie elementów zaskoczenia. Niezmienne pozostaje poczucie humoru, za które trudno autorki nie kochać. Jest to zapewne osoba bardzo pozytywnie nastawiona do otoczenia i wesoła, bo jej cała twórczość emanuje tymi cechami. Lubię ten jej cudowny styl do tego stopnia, że nie przeszkadzają mi nawet drobne potknięcia, jakich można się w jej powieściach doszukać. Nie wadzi mi to wcale, ponieważ osobiście traktuję książki Katarzyny Bereniki Miszczuk dokładnie tak, jak autorka tego chciała. Pisane są w celach rozrywkowych i tak należy do nich podejść.
Z wszystkich części cyklu „Jagę” czytało mi się najlepiej. Początkiem fabuły jest tu śmierć babci Jarogniewy, która dotychczas pełniła funkcję bielińskiej szeptuchy i którą Jaga postanowi zastąpić. Wkroczy przy tym w ten zaczarowany świat bez doświadczenia, ale za to z ogromnym zapałem, dzięki czemu szybko zacznie dostrzegać kryjącą się w okolicy magię. Będą wilkołaki, zmory, wąpierze, ale i zmysłowe rusałki, swaćba poprzedzona rytuałami płodności, nocne rozkopywanie grobów, zagryzanie cielaków i cała masa uroków. A tempo, w jakim wydarzenia te będą się rozgrywały, przyprawi o zawrót głowy. „Jaga” okazuje się cudownym powrotem do Bielin, które tak mocno pokochaliśmy i z którymi zdążyliśmy się już pożegnać w „Przesileniu”. Polecam gorąco.
Izabela Straszewska
Popieram [ 28 ]
Link do recenzji
265
0
108
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 3 490
- 1 598
- 713
- 316
- 191
- 117
- 75
- 74
- 71
- 56
Cytaty
Ja rozumiem, że uprałaś obrus i firanki, ale kota też?
Zabiłam człowieka.
Tak na śmierć.
Bukiet w dłoniach mężczyzny to zły omen, bo zwykle oznacza, że chce albo za coś przeprosić, albo o coś poprosić.
75 
Opinie [481]
Jest to najlepsza część serii, czyta się ją równie szybko i przyjemnie co poprzednie jednak ma w sobie to coś. Jaga nie była tak irytująca jak Gosia ale widać było między nimi podobieństwo. Jedyne czego mi tutaj brakuje to rozwinięcie romansu, nie spodziewałam się takiego Mszczuja i mimo że było go niedużo zdążył mnie rozczulić.
Pokaż mimo toPrawie każda młoda osoba próbuje znaleźć swoje miejsce na ziemi, czasami wbrew woli rodziców. Jarogniewa, jako osoba obdarzona silną wolą, wie czego chce i nawet przeciwności losu, obmawianie za plecami przez ludzi i uroki rzucane jej pod nogi nie są w stanie odwieść jej od bycia szeptuchą. Początki w Bielinach są niezwykle trudne, walka z nieznanym wrogiem uciążliwa, ilość...
więcejNajlepsza w tej serii. Widać, że bardziej przemyślana i pisana bez takiego pośpiechu co dwie poprzednie. Zdecydowanie mniej błędów. Szkoda tylko, że zanosi się na dłuższą sagę - dotychczasowa zwięzłość fabuły i pewne niedopowiedzenia były siłą "Kwiatu paproci". Obawiam się "efektu Jeżycjady".
Pokaż mimo toNadal wierzę, że jako "dorosły doktor" poprawi Pani wreszcie styl pisania, który obecnie przypomina wypociny trzynastolatki, a monotonność tempa akcji przejazd pociągiem relacji Łódź-Koluszki. Dziwi to, ponieważ ustne wypowiedzi ma Pani nad wyraz składne i rzeczowe.
więcejPomysły może i ma Pani niezłe, jednak realizacja, jest co najmniej mierna i fakt zatrudnienia zdolnego...
To moje pierwsze, i z całą pewnością nie ostatnie spotkanie z Panią Katarzyną Bereniką Miszczuk.
Pokaż mimo toNawet nie jestem fanką s-f, ale książka mnie ujęła i zachwyciła postaciami upirów, wąpierzy, zmor, wilkołaków, ubożąt, płanetnika oraz szeptunek, wróżów, kapłanów, a przede wszystkim ciekawie opisanych słowiańskich bóstw ❤
Polecam!
Raz jeszcze wyruszamy do Bielin, tym razem w towarzystwie odmłodzonej szeptuchy Jarogniewy, którą można było już poznać w serii "Kwiat paproci". Okazuje się, że zawodowe początki Jagi wcale nie były proste - od pierwszych dni musiała zmierzyć się z całą serią tajemniczych wydarzeń i nieprzeciętnie dużą ilością słowiańskich upirów...
więcejJaga (jako chyba najciekawsza postać z...
Mam wrażenie, że nie ma znaczenia, czy jest czytana jako ostatnia czy pierwsza z serii. Jak cała reszta - książka przyjemna, z odpowiednią ilością bogów i upirów, z przygodami Jagi i Mszczja. I tylko szkoda, że to już koniec.
Pokaż mimo toBaba Jaga patrzy
więcejJak przyjemnie było powrócić do tego słowiańskiego świata! Kończąc "Przesilenie", nie spodziewałam się, że jeszcze powrócę do serii "Kwiat paproci" - byłam pewna, że to ostatni tom i już nic więcej na fanów nie czeka z tego cyklu. A tu taka wspaniała niespodzianka w postaci prequela o Babie Jadze!
Jarogniewę poznajemy w "Szeptusze" jako Babę Jagę,...
Długo na półce czekał na mnie powrót do Bielin. Czytając opinie przed moją lekturą spotkałam się z zarzutami "odgrzewania kotletów" ale co innego i wyjątkowego mogło spotkać szeptuchę na wsi, czego Gosia nie przeżyła w serii "Kwiat paproci". Jaga ma temperament, jest dynamiczna i niczego się nie boi. Mszczuj jest jej dokładnym przeciwieństwem. Ich przygody wciągają. Czego...
więcejNa wstępie zaznaczę, że nie czytałam uprzednio serii i to moje pierwsze spotkanie z serią.
więcejGłówna bohaterka bardzo szybko mnie urzekła. Czytając niemal cały czas czułam niedosyt. Ciągle miałam w głowie myśl że chcę wiedzieć więcej i więcej. Bohaterowie barwni i ciekawi wręcz zachęcali do bliższego poznania a zagadka pozostała nieoczywista do samego końca co jest niezwykle...