Jaga
Patronat LC
Nominacja w plebiscycie 2019
7,8 / 10
- Data wydania:
- 2019-05-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-05-15
- Liczba stron:
- 416
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328066335
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Tagi:
- Szeptucha Bieliny poganie miłość przygody
- Cykl:
- Kwiat paproci (tom 0.5)
- Kategoria:
- fantastyka, fantasy, science fiction
- Data wydania:
- 2019-05-15
- Liczba stron:
- 416
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328066335
- Tagi:
- Szeptucha Bieliny poganie miłość przygody
- Inne
Prequel bestsellerowej serii „Kwiat paproci” Katarzyny Bereniki Miszczuk. Choć historia Gosławy Brzózki i przystojnego Mieszka dobiegła końca, losy niektórych postaci „Szeptuchy” pozostały wciąż do końca niepoznane. „Jaga” to opowieść o brawurowych przygodach jednej z najbardziej lubianych bohaterek cyklu. Co działo się ze słynną Babą Jagą, zanim drogi jej i Gosi się spotkały?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Esencja z „Kwiatu paproci”
Bieliny – mała wioska, w której rozgrywa się akcja cyklu powieści Katarzyny Bereniki Miszczuk – ponownie zapraszają do siebie. To miejsce, w którym magia przenika przez ściany domów, osadza się na ludzkiej skórze i wkrada do wnętrza łaknącego czytelniczych wrażeń serca bez żadnych przeszkód, powodując, że drobne włoski rosnące na rękach stają nam dęba.
Sekret „Kwiatu paproci” to słowiańskie legendy i wierzenia, które autorka bardzo sprytnie wplotła w historię pewnej młodej dziewczyny. Do tej pory na ten cudowny świat patrzeliśmy oczami Gosi, która trochę wbrew własnej woli trafiła na nauki do Baby Jagi. Była sceptycznie nastawiona, niechętnie podchodziła do praktyk, jakich uczyła ją szeptucha, bała się kleszczy, zakażenia, brudu i co najważniejsze, nie wierzyła w żadne bóstwa ani tym bardziej zabobony. Swój pobyt w Bielinach traktowała od początku trochę jak karę i dopiero z czasem zaczęła dostrzegać uroki nowego życia. Część czytelników oceniała ją negatywnie, wytykała dużą naiwność i czuła się jej postawą mocno zirytowana. Ja również, mimo że uważam się za fankę „Kwiatu paproci”. Teraz wszystkim tym, którzy nie lubili Gosi, autorka zafundowała historię młodości samej Jagi, czym z pewnością udało jej się zrehabilitować. Młoda Jarogniewa nie boi się bowiem niczego, hardo bierze życie we własne ręce i bezkompromisowo dyktuje mu swoje warunki. Nie unika przy tym mężczyzn, bawi się życiem i czerpie z niego chętnie tyle przyjemności, ile tylko ma ochotę. Co tam kleszcze czy zakażenia – Jaga to szeptucha z prawdziwego zdarzenia.
Na okładce, mocno intrygującej, podobnie zresztą jak to miało miejsce w poprzednich częściach, mamy tym razem postać pięknej kobiety. Jej soczyste różowe usta, czarne włosy ozdobione wiankiem kwiatów i spódnica w ludowe wzory w niesamowity sposób kontrastują z nożem, który trzyma w dłoniach. Na jego ostrzu zakrzepła krew, która od samego początku określa charakter Jagi. To kobieta o ognistym temperamencie, którego nie można będzie okiełznać.
Znajomość poprzednich czterech powieści w niczym nie przeszkadza. Owszem, wiemy z nich, jakie częściowo będą losy młodej Jagi, jej relacje z Mszczujem, podejście do pracy szeptuchy, ale należy podkreślić, że autorka niczego tu nie powiela. Wyjaśnia to, czego wcześniej mogliśmy się jedynie domyślać i robi to na tyle umiejętnie, że nadal możemy czuć się zaskoczeni. To niełatwe w przypadku prequela, ale – jak widać – wykonalne. Co ważne, autorka czujnie wysłuchała wszelkich krytycznych uwag i tym razem wyciągnęła z nich wnioski. Zrezygnowała z banalności, jaka niekiedy wkradała się do tej historii w poprzednich powieściach, uwiarygodniła postacie i pozwoliła im zwyczajnie po ludzku błądzić. W „Jadze” dużo uważniej zbudowane jest napięcie, nie ma tylu jednoznaczności, zadbano też o dopracowanie elementów zaskoczenia. Niezmienne pozostaje poczucie humoru, za które trudno autorki nie kochać. Jest to zapewne osoba bardzo pozytywnie nastawiona do otoczenia i wesoła, bo jej cała twórczość emanuje tymi cechami. Lubię ten jej cudowny styl do tego stopnia, że nie przeszkadzają mi nawet drobne potknięcia, jakich można się w jej powieściach doszukać. Nie wadzi mi to wcale, ponieważ osobiście traktuję książki Katarzyny Bereniki Miszczuk dokładnie tak, jak autorka tego chciała. Pisane są w celach rozrywkowych i tak należy do nich podejść.
Z wszystkich części cyklu „Jagę” czytało mi się najlepiej. Początkiem fabuły jest tu śmierć babci Jarogniewy, która dotychczas pełniła funkcję bielińskiej szeptuchy i którą Jaga postanowi zastąpić. Wkroczy przy tym w ten zaczarowany świat bez doświadczenia, ale za to z ogromnym zapałem, dzięki czemu szybko zacznie dostrzegać kryjącą się w okolicy magię. Będą wilkołaki, zmory, wąpierze, ale i zmysłowe rusałki, swaćba poprzedzona rytuałami płodności, nocne rozkopywanie grobów, zagryzanie cielaków i cała masa uroków. A tempo, w jakim wydarzenia te będą się rozgrywały, przyprawi o zawrót głowy. „Jaga” okazuje się cudownym powrotem do Bielin, które tak mocno pokochaliśmy i z którymi zdążyliśmy się już pożegnać w „Przesileniu”. Polecam gorąco.
Izabela Straszewska
20 Popieram
Link do recenzji
674
0
105
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 2 119
- 1 205
- 531
- 315
- 153
- 75
- 55
- 46
- 38
- 33
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Ja rozumiem, że uprałaś obrus i firanki, ale kota też?
Zobacz więcej
Zabiłam człowieka.
Tak na śmierć.
- Oj Jagusiu, Jagusiu. Trzeba mu było nie dawać złudnych nadziei.
No trzeba było nie łazić z nim do stodoły, prawda. Potem trzeba było nie upijać się kolejno z Mszczujem, a następnie p...
Zobacz więcej
75 
Opinie [315]
Powiem szczerze, że spodziewałam się czegoś więcej. Pomysł jest na prawdę dobry. Serię związaną z mitologią słowiańską widuję rzadko. Podczas czytania bylam niemal non stop uśmiechnięta. Uwielbiam humor autorki. Stąd taka ocena. Sama akcja toczyła się szybko. Czasem miałam wrazenie, że za szybko. Ledwo co zdążyłam zainteresować się sytuacją i nagle rozdział się kończył. Mam...
więcejNiestety, bardzo się zawiodłam. Miałam wrażenie, że czytam to samo i choć uwielbiałam przygody Gosi, to jednak to były jej przygody! Tutaj Jaga staje się taką Gosią tylko przeniesioną w czasie. Zachowują się podobnie, reagują podobnie, podobne przygody, rozterki, problemy ze zrozumieniem demonicznego świata i zawodu szeptuchy. Kocham jednak ten świat i humor autorki, stąd...
więcejTa książka to majstersztyk! Dużo w niej humoru co daje duży plus i ciągła akcja. Tu nie ma chwili na nudę. Czytałam ją... Nie! Ja ją pochłonęłam jednym tchem w 3 wieczory. Nie często mi się zdarza tak zatracić się w jakiejś książce, lecz autorce udało się po raz kolejny wciągnąć mnie w wir wydarzeń głównej bohaterki. Naprawdę polecam tę książkę. Wciąga od pierwszych stron i...
więcejBardzo zabawna, nareszcie to nie romans jest osią fabuły.
Pokaż mimo toSuper książka! Nie była może jakoś bardzo wybitna, ale przyjemnie się czytało, było i trochę humoru, ciekawych historii, zagadek do rozwiązania, nieco romansu, a wszystko to przeplatane ze starymi słowiańskimi wierzeniami. Po przeczytaniu Wiedźmina miałam jako taką wiedzę jeśli chodzi o słowiański bestiariusz, ale miło było przypomnieć sobie i zobaczyć te wszystkie...
więcejNie jest to kontynuacja serii "Kwiat paproci" lecz wspomnieniami mentorki głównej bohaterki. Bardzo przyjemnie można było znów zanurzyć się w świat słowiański z jego mitologią. Czytało mi się równie dobrze jak inne książki z tego tematu
Pokaż mimo toUwielbiam twórczość Kasi Miszczuk! I niezmiernie się cieszę, że wpadła na pomysł, by opowiedzieć nam historię Jagi. Swietnie bawię się przy tych książkach i naprawdę miło spędzam z nimi czas.
Pokaż mimo toStrasznie się zawiodłam.
więcejW poprzednich częściach stara Jaga wydawała mi się najciekawszą postacią w tej serii. I jedynie ona trzymała jakoś poziom, i nie żenowała jak inni bohaterowie. Niestety to jak jest pokazana w tej książce to porażka. Jaga jako młoda szeptucha, dosłownie kopiuj wklej Gosława. Taka sama, tylko zmienia się imię. Nawet zdarzenia się powtarzały które...
Jestem szczerze rozczarowana. Czekałam na książkę jak dziecko, ciekawa jakie było życie Jagi za młodu. Myślałam, że rozjaśni się tajemnica związku z Mszczujem. Dostałam przygody dziewczyny, damskiej wersji Wiedźmina, której nie ima się żadne zło.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWygląda na to, że będzie kolejna część. Z sentymentu pewnie również po nią sięgnę.
Poznajemy tutaj historię Szeptuchy Jarogniewy,w skrócie Jagi. Poznajemy część jej młodości co sugeruje nam ,że może pani Miszczuk ma na celu napisanie dalszych losów i wykreowanie starych bohaterów w całkowicie nowej odsłonie.Chciałabym nie powiem,że nie.Ogólnie książka bardzo,bardzo dobra mile mnie zaskoczyła.Tak jak wspomniałam przy okazji opinii "Przesilenia" jest...
więcej