Żerca

Lekko się czytało, cała seria mi się podobała. Trochę zabawna, nieco straszna, taka typowo babska powieść, zdecydowanie polecam całą serię.
Polubiłam Babę Jagę, Mieszka. Postać Gosławy też ciekawa.
Warto sięgnąć po tę serię.

Lekko się czytało, cała seria mi się podobała. Trochę zabawna, nieco straszna, taka typowo babska powieść, zdecydowanie polecam całą serię.
Polubiłam Babę Jagę, Mieszka. Postać Gosławy też ciekawa.
Warto sięgnąć po tę serię.

Pokaż mimo to

3 część sagi o Szeptusze nie zawiodła i tym razem.
Przygotujcie się na śmiech, kolejne spotkania z bogiem ognia i nową postać. Już nie mogę się doczekać kolejnej części!

3 część sagi o Szeptusze nie zawiodła i tym razem.
Przygotujcie się na śmiech, kolejne spotkania z bogiem ognia i nową postać. Już nie mogę się doczekać kolejnej części!

Pokaż mimo to

I znowu rytuały słowiańskie, tym razem swaćba i wszystko co z nią związane. Akcja mniej dynamiczna, tom przez to trochę nudniejszy od poprzednich.

I znowu rytuały słowiańskie, tym razem swaćba i wszystko co z nią związane. Akcja mniej dynamiczna, tom przez to trochę nudniejszy od poprzednich.

Pokaż mimo to

Myślę, że moją relację z tą serią najlepiej zilustrować w następujący sposób.
Ja: Co to za gónwo te książki o Gosi
Też ja: *idzie do biblioteki natychmiast po skończeniu trzeciej części żeby wypożyczyć czwartą*

Myślę, że moją relację z tą serią najlepiej zilustrować w następujący sposób.
Ja: Co to za gónwo te książki o Gosi
Też ja: *idzie do biblioteki natychmiast po skończeniu trzeciej części żeby wypożyczyć czwartą*

Pokaż mimo to

Żerca to trzecia część serii Kwiat paproci. Dla mnie mogłoby się wszystko zakończyć na Nocy Kupały, która rozwiązała sprawę kwiatu paproci. Dostaliśmy jednak kontynuację.
W Bielinach pojawia się nowy żerca, Witek, młody, spokojny wróż. Mieszko przebywa gdzieś daleko, załatwia i porządkuje swoją przeszłość, Gosia ma więc dużo czasu na przemyślenia, nawiązanie znajomości z nowym wróżem, naukę u Baby Jagi. Wydawać by się mogło, że po wydarzeniach z nocy Kupały dziewczyna wydorośleje, zmądrzeje, będzie bardziej kierować się rozsądkiem i unikać bogów. Niestety, Swarożyc ma co do niej inne plany, a dziewczyna nie ma pojęcia jak wywinąć się od bycia służką boga ognia. Wciąż wisi nad nią wizja oddania mu przysługi. Gosława nie zdaje sobie sprawy jak ułoży się najbliższa przyszłość i jakie niespodzianki szykuje dla niej los. Przysługa, której żąda Swarożyc ciąży Gosławie i przejmuje lękiem. A w międzyczasie znikają, jeden po drugim znane Gosi upiry.
Historia w tym tomie nie jest zła, choć tytułowego żercy jest tutaj zdecydowanie mało - stanowi on właściwie tło opowieści. Natomiast Swarożyca mamy pod dostatkiem - staje się namolny, wszechwładny, bezczelny. Gosia niestety nadal nie grzeszy rozsądkiem, wciąż odgrywa rolę sierotki Marysi. Mimo swojej objętości, książkę czyta się szybko, a fabuła początkowo niespieszna, przyspiesza i pod koniec wciąga czytelnika. Trzecia część kończy się jednak tak, że trzeba sięgnąć po kolejną, aby przekonać się jakie tajemnice będą jeszcze odsłonięte i jak potoczą się losy Gosławy i Mieszka.

Żerca to trzecia część serii Kwiat paproci. Dla mnie mogłoby się wszystko zakończyć na Nocy Kupały, która rozwiązała sprawę kwiatu paproci. Dostaliśmy jednak kontynuację.
W Bielinach pojawia się nowy żerca, Witek, młody, spokojny wróż. Mieszko przebywa gdzieś daleko, załatwia i porządkuje swoją przeszłość, Gosia ma więc dużo czasu na przemyślenia, nawiązanie znajomości z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ależ ja się rozczarowałam! Byłam pełna nadziei, że po części drugiej, która mi się spodobała będzie tylko lepiej, że przyzwyczaję się do humorów panny Gosławy, zachwycając się Jagą, męskimi postaciami oraz postaciami pobocznymi. Każda z postaci jest napisana świetnie poza o ironio główną bohaterką. Pojawienie się tajemniczego Witka, który podczas nieobecności Mieszka został Żercą, sama nieobecność Mieszka, wyjazd Baby Jagi do Ślęży to wszystko miało dać Gosławie szansę na dorośnięcie do stanowiska jakim jest bycie Szeptuchą. Niestety danie tyle przestrzeni tej postaci nie wyszło książce na dobre. Nigdy w żadnej książce nie spotkałam się z tak egoistyczną, irytującą bohaterką, która potyka się o własne nogi. Zachodzę w głowę jak to jest możliwe, że sam bóg słońca Swarożyc, wielki Mieszko oraz żerca Witek są zainteresowani właśnie nią. Biedni faceci i biedne dziewczęta z Bielin, którym panna Gosława odebrała szansę na miłość.

Nie mogę w tym miejscu nie wspomnieć słów Sławy - przyjaciółki Gosi, która powiedziała, że młoda uczennica Szeptucha nie jest popularna
w jej kręgach. Przyznam szczerze, że parsknęłam śmiechem, chcąc przyłączyć się do tego antyklubu, ponieważ mają takie samo zdanie jak ja.
Jej zachowanie w stosunku do własnej matki, i do wszystkich dookoła jest godne pożałowania. Tak panno Gosiu, nie jest pani pępkiem świata.

Poza samą główną postacią kobiecą, wydarzenia dziejące się w fabule są bardzo interesujące i intrygujące, co mogło by dać Żercy tytuł najlepszej z trzech części, książki z ogromnym potencjałem, niestety tak się nie stało.

Na koniec chciałabym wspomnieć o tajemniczych morderstwach nadprzyrodzonych istot, o które została pokątnie oskarżona Gosia. Tak tej książce nie można odmówić humorystycznych akcentów. Nawet się cieszyłam z takiego obrotu spraw, czekałam tylko na widły, stos i tortury dlaWidzącej.Tak wiem jestem okropna. Niestety postać Myśliwego była wiadoma od samego początku. I jeszcze to jej niezdecydowanie Mieszko czy Witek, powiedzieć o tym co się przydarzyło, czy nie powiedzieć, w życiu nie wyrzeknę się Mieszka, lecę się poprawić bo przyszedł Witek.Serio? To już klasyczne trójkąty miłosne, których pełno w obyczajówkach są lepsze.

Podsumowując:Słowiańska mitologia cały czas zachwyca, fenomenalna Baba Jaga, Tajemniczy Mieszko oraz wprowadzenie postaci Witka, znikanie nadprzyrodzonych istot na ogromny plus, danie tak dużo przestrzeni dla postaci Gosi, jej niezdecydowanie, fochy i "tupanie nóżką" zdecydowanie na nie. Zabrakło tutaj nieprzewidywalności i wodzenia czytelnika za nos. Czy polecam?. Pomimo wszystko tak bo to jest część serii i warto patrzeć na nią właśnie w taki sposób z nadzieją na więcej w tomie czwartym.

Ależ ja się rozczarowałam! Byłam pełna nadziei, że po części drugiej, która mi się spodobała będzie tylko lepiej, że przyzwyczaję się do humorów panny Gosławy, zachwycając się Jagą, męskimi postaciami oraz postaciami pobocznymi. Każda z postaci jest napisana świetnie poza o ironio główną bohaterką. Pojawienie się tajemniczego Witka, który podczas nieobecności Mieszka został...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu tomu III, w końcu szczerze mogę powiedzieć, ze cykl podoba mi się naprawdę. Lepiej późno niż wcale, prawda?

Po tragicznych wydarzeniach z "Nocy Kupały" Gosia i Jaga rzucają się w wir pracy przed Świętem Plonów. W przygotowaniach pomaga Witek, nowy żerca , który pod nieobecność Mieszka zaprzyjaźnia się z młodą kobietą. Pojawia się również mama Gosi, której jak się okazuje świat bogów i demonów nie jest obcy. Tymczasem ktoś zabija istoty nadprzyrodzone i jedyne podejrzenia padają na śmiertelników - Gosię i Mieszka.

A teraz uwaga.. Polubiłam Gosię! Fanfary! Nie wiem czy sprawiły to wydarzenia ostatniego tomu, czy nieobecność Mieszka, ale główna bohaterka nabrała dystansu i szerszej perspektywy. Dojrzała. Zaczęła trzeźwo patrzeć na swoje uczucie do księcia, co miało wręcz zbawienny efekt. Była w stanie przeanalizować propozycję bogów, nim ślepo im zaufała i w końcu przyłożyła się do swojego stażu. Dzięki temu książka bogata jest w słowiańskie obrzędy (tu szczególnie zapadł mi w pamięci wieczór panieński), a także wręcz zabobonne rytuały. I słuchajcie, ja to kupuje!

Mam wrażenie, że mniej było tu Jagi, choć wynagradzała to przemiana Gosi, no i mniej Mieszka, choć tu sporo dowiadujemy się o mężczyźnie z wizji młodej szeptuchy.

Warto było brnąć przez wczesniejsze tomy, bo w tej części cały czas coś się dzieje. Bogowie, demony, morderstwa, mówiąc krótko - wartka akcja.

Mnie jeszcze fascynuje dar Gosi. W końcu jest 'widzącą', ale kobieta sama nie jest świadoma swego potencjału. Liczę, że ten temat będzie szeroko rozwinięty w kolejnym tomie.

Po przeczytaniu tomu III, w końcu szczerze mogę powiedzieć, ze cykl podoba mi się naprawdę. Lepiej późno niż wcale, prawda?

Po tragicznych wydarzeniach z "Nocy Kupały" Gosia i Jaga rzucają się w wir pracy przed Świętem Plonów. W przygotowaniach pomaga Witek, nowy żerca , który pod nieobecność Mieszka zaprzyjaźnia się z młodą kobietą. Pojawia się również mama Gosi, której...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po kilku latach wróciłam i udało mi się skończyć. Z jakiegoś powodu strasznie nie polubiłam się w tej części z Mieszkiem, no i sama Gosława mnie dość mocno irytowała. Miałam nadzieję na więcej Swarożyca, który z nich wszystkich, razem z Jagą są najlepszymi postaciami. Ogólnie praktycznie z pojawieniem się motywu myśliwego od razu domyśliłam się kto nim jest. Książka jest całkiem przyjemna, ale oczekiwałam czegoś więcej? Osobiście tak długo zwlekałam, bo uważałam, że całość powinna się skończyć na "Nocy kupały". Zostało mi jeszcze "Przesilenie", oby było lepiej!

Po kilku latach wróciłam i udało mi się skończyć. Z jakiegoś powodu strasznie nie polubiłam się w tej części z Mieszkiem, no i sama Gosława mnie dość mocno irytowała. Miałam nadzieję na więcej Swarożyca, który z nich wszystkich, razem z Jagą są najlepszymi postaciami. Ogólnie praktycznie z pojawieniem się motywu myśliwego od razu domyśliłam się kto nim jest. Książka jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzecia część cyklu rozkręcała się z niejakimi problemami. Pierwsza połowa książki zrobiła na mnie nie najlepsze wrażenie, jakby Autorka sama nie do końca wiedziała jak ma się potoczyć akcja. Potem było już znacznie lepiej, choć dosyć przewidująco. Generalnie koniec bez żadnego rozwiązania, zmusza do sięgnięcia po czwartą część :-)

Trzecia część cyklu rozkręcała się z niejakimi problemami. Pierwsza połowa książki zrobiła na mnie nie najlepsze wrażenie, jakby Autorka sama nie do końca wiedziała jak ma się potoczyć akcja. Potem było już znacznie lepiej, choć dosyć przewidująco. Generalnie koniec bez żadnego rozwiązania, zmusza do sięgnięcia po czwartą część :-)

Pokaż mimo to

Trzyma w napięciu, każda jedna część lepsza od poprzedniej, jestem nadal w ogromny szoku. Bardzo wczułam się w historię, śnie po nocach bohaterach. Czytam cały czas. Jak dobrze że mam wszystkie części i nie muszę czekać.

Trzyma w napięciu, każda jedna część lepsza od poprzedniej, jestem nadal w ogromny szoku. Bardzo wczułam się w historię, śnie po nocach bohaterach. Czytam cały czas. Jak dobrze że mam wszystkie części i nie muszę czekać.

Pokaż mimo to