Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Bożogrobie" to druga część cyklu "Nibynocy", gdzie Mia Corvere krwawym szlakiem brnie do zemsty na swojej wymordowanej rodzinie.

Po śmierci przywódcy Czerwonego Kościoła wiele się zmieniło. Mimo, że Mia uratowała Duchowieństwo przed całkowitą klęską, to ciągle znajdują się ktoś, kto podważa jej umiejętności i tytuł Ostrza od Pani Błogosławionego Morderstwa.
Wkrótce zostaje wysłana do Bożogrobia na misje odnalezienia mapy. Do miasta od którego wszystko się zaczęło i w którym wszystko miało się skończyć. W trakcie misji Mia próbuje odkryć kim jest, i co się z tym wiąże. Pragnie odkryć tajemnice, które zostały zakopane i zapomniane, aby lepiej zrozumieć innych pomroczy oraz Eklipse i Pana Życzliwego.
W trakcie naradza się szalony plan, aby zrealizować swoją zemstę oraz wyprostować parę spraw z przeszłości. Aby przelać zasłużoną krew musi stać się gladiatii, dlatego sprzedaje się w niewolę, aby zrealizować swój szalony plan. Na piaskach areny odkryje o wiele więcej niż na początku przypuszczała. Na piaskach areny część Mii odejdzie w zapomnienie, a część narodzi się na nowo, po to aby na zawsze odmienić cały świat, który wcześniej zabrał jej wszystko.

Cóż... to było intrygujące (!), niezwykle wciągające (!) i wyjątkowo oryginalne!
Niby coś, kiedyś się przewinęło, ale tutaj wszystko nabrało całkowicie nowego kształtu, charakteru i niesamowitości.
Mia, Pan Zyczliwy, Eklipsa i wielu innych bohaterów sprawia, że nie możesz od nich się oderwać i kibicujesz im do nieznanego końca.
To coś innego i wspaniałego.
A finał! Cóż... nieprzewidywalny i emocjonujący, pozostawiający za sobą wielki niedosyt, zaskoczenie i prawdziwego kaca książkowego, a to dopiero druga część.

Jeśli jeszcze nie zapoznałeś się cyklem "Nibynic" to chcę ci go serdecznie polecić. Naprawdę uwierz mi, to nie będzie stracony czas.

"Bożogrobie" to druga część cyklu "Nibynocy", gdzie Mia Corvere krwawym szlakiem brnie do zemsty na swojej wymordowanej rodzinie.

Po śmierci przywódcy Czerwonego Kościoła wiele się zmieniło. Mimo, że Mia uratowała Duchowieństwo przed całkowitą klęską, to ciągle znajdują się ktoś, kto podważa jej umiejętności i tytuł Ostrza od Pani Błogosławionego Morderstwa.
Wkrótce...

Joel od zawsze pragnął zostać Rytmatystą. Jednak Mistrz go nie wybrał.
Mimo tego Joel ma wyjątkowy talent i potrafi rysować linie prawie doskonałe. Potrafi logicznie myśleć, znając dobre i złe strony każdej obrony czy ataku.
Natomiast Melody - Rytmatystka jest w tym kiepska. Pod wpływem presji, braku pewności siebie nie potrafi dobrze rysować obron i ataków, ale jest świetna w rysowaniu kredowców. Potworów, do których właśnie są szkoleni Rytmatyści. Potworów, które na Nebrasku ożywają i obdzierają ludzi ze skóry, chcąc zniszczyć cały aktualny świat.
Na pozalekcyjnych zajęciach u profesora Fitcha spotyka się Joel i Melody. Z początku dzieli ich mur milczenia oraz pole zakorzenionych uprzedzeń, ale potem razem próbują rozwiązać zagadkę znikających uczniów Akademii Armedius.
Porywacz prowokuje władze, gdy porywa kolejnych, wpływowych uczniów tuż pod nosem policji, strażników i najlepszych Rytmatyków. Prowokując również uważne oko Joel, którego pasją jest Rytmatyka sprawi, że razem z Melody odkryją coś, co na zawsze zmieni ich świat i Rytmatykę.

Cóż...
Świat wykreowany w książce jest niezwykły. Z pewnością oryginalny, bo nigdzie nie spotkałam się z niczym podobnym. Każdy szczegół w tej jednej wielkiej matematycznej zagadce idealnie pasuje do głównego nurtu książki, a każda z tajemnic, którą odkrywają nasi bohaterowie, powoli odsłaniają kolejną większą zagadkę, przez co wciąż nie wiesz, co kryje się dalej.

Sam styl walki pomiędzy kredowcami, a Rytmatystami jest powalający i wciągający. Jak w ogóle można na coś takiego wpaść? Sama forma nowej magii jest zaskakująca. Myślałam, że już nikt tego nie zrobi.
A tu proszę... Zakończenie totalnie rozwaliło system.

Bohaterowie są tacy zabawni, niezwykle inteligentni, przebiegli i najlepsi w swoich dziedzinach, co summa summarum sprawia, że nierealnie prawdziwi.

Co tu więcej pisać?
Jestem oczarowana, totalnie roztrzaskana na kawałki i nie pozostaje mi nic innego napisać tylko to, że serdecznie Wam polecam "Rytmatystę - Brandona Sandersona" jest niewiarygodna!

Joel od zawsze pragnął zostać Rytmatystą. Jednak Mistrz go nie wybrał.
Mimo tego Joel ma wyjątkowy talent i potrafi rysować linie prawie doskonałe. Potrafi logicznie myśleć, znając dobre i złe strony każdej obrony czy ataku.
Natomiast Melody - Rytmatystka jest w tym kiepska. Pod wpływem presji, braku pewności siebie nie potrafi dobrze rysować obron i ataków, ale jest...

W TOPR czyli Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym pracują ludzie pełni pasji, honoru i niezwykłej ponad ludzkiej siły fizycznej i psychicznej. To ludzie, którzy bez względu na istniejące okoliczności ratują innych pozostawieni sami na kaprysy bezwzględnej, górskiej natury.
To elita, do której marzy wielu się dostać, ale niestety nie wielu jest w stanie to wytrzymać.
To elita, w której każdy przez całą swoją służbę doszkala i ulepsza swoje umiejętności by nigdy nie zlekceważyć żadnego zagrożenia i ratować innych.
To ludzie, którzy są gotowi poświęcić swoje życie by inny mogli przeżyć.

Dawno nie czytałam tak niesamowitej i wciągającej literatury faktu.
Czytać o miejscach, w których nie raz byłam oraz czytać o szczytach które nie raz zdobyłam, gdyż w górach niezależnie od upływu czasu trwa nieodparty, przyciągający urok oraz niebezpieczeństwo, które przyciąga narwanców ale też zawodowców z całego świata.

Napisana lekko, prosto i bez żadnych dodatkowych "upiękrzaczy" sprawia, że zapiera dech w piersiach. Zapewne przez to, że sam temat jest wyjątkowy, niesamowity i niepodważalny, a bohaterowie, którzy opowiedzieli nam tę historię autentyczni, szczerzy i wyjątkowi.

Na koniec nie pozostaje mi nic innego jak tylko polecić tą wspaniałą literaturę faktu, która was nie raz przerazi ale też zainspiruje.

W TOPR czyli Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym pracują ludzie pełni pasji, honoru i niezwykłej ponad ludzkiej siły fizycznej i psychicznej. To ludzie, którzy bez względu na istniejące okoliczności ratują innych pozostawieni sami na kaprysy bezwzględnej, górskiej natury.
To elita, do której marzy wielu się dostać, ale niestety nie wielu jest w stanie to wytrzymać....

W każdej baśni czy legendzie znajduje się ziarno prawdy.

Piotr od dziewięciu lat bezskutecznie poszukuje swojej siostry Ewy, która zniknęła bez śladu. Nowy trop prowadzi go do miasteczka odciętego od świata, w którym czas płynie inaczej, wszystko, co normalne jest "nienormalne", a wszyscy dookoła wydają się dla niego tajemniczy i dziwni.
W Azylu każdy zna każdego. Każdy ma swoją baśń na temat diabła i czarownicy, i w każdej znajduje się trochę prawdy i fałszu.
Miasteczko, w którym czarownica zatrzymała samego diabła wycinając mu serce, chowając je w szkatułce i wrzucając do jeziora.
I im dłużej Piotr zostaje w wiosce tym coraz dziwniejszych i nielogicznych spotyka go rzeczy. Im dłużej otacza się dziwnymi ludźmi, tym coraz szybciej zaczyna im przypisywać różne role.
I gdy wszystko pragnie porzucić, poznaje prawdę na temat śmierci siostry, mordercy Patrycji, diabła i czarownicy...

Od samego początku i do samego końca pisarka trzymała nas w niepewności, tajemniczości i pewnego rodzaju melancholii. Od samego początku czuć było magiczny, mroczny i niepowtarzalny klimat upiornego miasteczka, w którym legendy żyją własnym życiem.

Bohaterowie do samego końca nie odkryli wszystkich kart przez co każdy na swój sposób może dopowiedzieć sobie zakończenie dalszej historii i uwierzyć w to, co chce.

Mimo tej niezwykłej unikalnej scenerii, małego dreszczyku łatwo odczytywała odkrywane karty, przez tylko przez chwilę odczułam małe rozczarowanie, ale dla całości daję piątkę z plusem.

Narracja była lekka i przyjemna.
Całość miejsca niesamowicie przyciągająca, niesamowita, momentami malownicza i nierealna, zachowując wszystkie elementy prawdziwego horroru.
A bohaterowie wpasowani w całość baśni, legend, Azylu i jeziora, gdzie utonęło serce samego diabła.

Jednym zdaniem...
Wow, to była naprawdę intrygująca opowieść.

W każdej baśni czy legendzie znajduje się ziarno prawdy.

Piotr od dziewięciu lat bezskutecznie poszukuje swojej siostry Ewy, która zniknęła bez śladu. Nowy trop prowadzi go do miasteczka odciętego od świata, w którym czas płynie inaczej, wszystko, co normalne jest "nienormalne", a wszyscy dookoła wydają się dla niego tajemniczy i dziwni.
W Azylu każdy zna każdego. Każdy...

Maniek były snajper, który po ostatniej misji w Afganistanie jest kłębkiem nerwów, którego porusza cały świat. Tkwiący w zawieszeniu człowiek, który boi się obarczyć człowieka i społeczeństwo zaufaniem.
Zuzanna samodzielna młoda kobieta, której przyszło opiekować się babcią. W trakcie jednej z wizyt dowiaduje się czegoś, co całkowicie wywraca jej życie do góry nogami. Rodzinna tajemnica, przez którą nie tylko ona tkwi w smutku i zatraceniu.
Mańka i Zuzannę łączy trudna przeszłość, przez którą ciężko jest im żyć w teraźniejszości. Przypadkowe spotkanie sprawia, że ich losy się łączą. A rutyna ich spotkań sprawia, że w końcu wykonują ten najważniejszy krok, który zaczyna zmieniać ich życie.

"Horyzont" to książka, która porusza wiele emocjonalnych aspektów, przez którego dwójka bohaterów tkwi w zawieszeniu. To książka o zranionych duszach i tęsknocie za życiem. To książka z podwójnym dnem, gdzie można odnaleźć wiele prywatnych i delikatnych aspektów samego pisarza.
Sam styl opowiedzenie tej książki hipnotyzuje i zatraca, przez co jednym tchem płyniesz przez tę nietuzinkową, wręcz delikatną historię.
Przez to, myślę, warto po nią sięgnąć i samemu się o tym przekonać.

Maniek były snajper, który po ostatniej misji w Afganistanie jest kłębkiem nerwów, którego porusza cały świat. Tkwiący w zawieszeniu człowiek, który boi się obarczyć człowieka i społeczeństwo zaufaniem.
Zuzanna samodzielna młoda kobieta, której przyszło opiekować się babcią. W trakcie jednej z wizyt dowiaduje się czegoś, co całkowicie wywraca jej życie do góry nogami....

Przedmioty ścisłe dla większości z nas wydają się trudne i często niezrozumiałe, zwłaszcza matematyka, fizyka czy chemia, ale to właśnie dzięki tym dziedzinom mogła w ostatnich kilkudziesięciu latach rozwinąć swoje skrzydła astrofizyka.
Bez podstawowych elementów, nie moglibyśmy chociaż zrobić jednego kroku w stronę naszej galaktyki, kosmosu i Wszechświata.
Czy jak patrzysz w Niebo to widzisz coś więcej niż konstelacje gwiazd?
Czy jak patrzysz w ciemność Wszechświata zastanawiasz się, że istnieje coś podobnego do Ziemi?
Czy zadajesz sobie pytanie jak to się zaczęło, że do tej pory Ziemia jest jedyna w swoim rodzaju? Jak to się stało?
Czy może początek tego, co zostało odkryte jest końcem czegoś, czego jeszcze nie poznaliśmy?

Niesamowita, jedyna w swoim rodzaju i pełna świetnego poczucia humoru, który nie raz czy dwa doprowadzi Was do śmiechu, o sprawach małych i dużych, o sprawach ważnych i ważniejszych, o sprawach znanych i nieznanych.

Nieważne czy jesteś fanatykiem podobnych dziedzin czy laikiem stawiającym pierwsze kroki, to książka przystępna dla każdego.

Serdecznie do niej zachęcam, bo naprawdę warto chociaż na chwilę oderwać się od Ziemi.

Przedmioty ścisłe dla większości z nas wydają się trudne i często niezrozumiałe, zwłaszcza matematyka, fizyka czy chemia, ale to właśnie dzięki tym dziedzinom mogła w ostatnich kilkudziesięciu latach rozwinąć swoje skrzydła astrofizyka.
Bez podstawowych elementów, nie moglibyśmy chociaż zrobić jednego kroku w stronę naszej galaktyki, kosmosu i Wszechświata.
Czy jak...

"Pokój motyli" to przepiękna opowieść obyczajowa z mrocznym sekretem, który wije się jak cień, aby na końcu znaleźć swoje ujście.
Posy Montague to nie żadna nastolatka, kobieta w kwiecie wieku, ale siedemdziesięcioletnia starsza Pani, której dusza czuje znacznie, znacznie młodziej. Posy ma piękny, stary dom, w którym się wychowywała i jeszcze bardziej urokliwy ogród, w który włożyła całe swoje serce. Jednak od pewnego czasu kuje ją pewna myśl, że powinna sprzedać swój idealny dom, bo zwyczajnie sama już nie daje rady go utrzymać.
Wtedy wciągu kilku tygodni życie Posy Montague zostaje wywrócone do góry nogami, gdyż powraca do niej długo niewidziany i ukochany syn Nick, w Domu Admirała zamieszkuje prowadzący nocny tryb życia pisarz Sebastian, który pisze nową powieść oraz na horyzoncie pojawia się jej dawna miłość Freddie, który brutalnie złamał jej serce pięćdziesiąt lat wcześniej.
W trakcie teraźniejszych wydarzeń, przeszłość zawiruje między stronami odsłaniając urokliwe i niezwykle dzieciństwo Posy, która kochała swojego ojca nad życie, jak go straciła i jak musiała sobie radzić, kiedy została z babcią i marzeniami ojca, aby stała się mądrą i niezależną kobietą.
Czy uda się jej osiągnąć cele?
Jaki sekret skrywa Dom Admirała?
Czy to zmieni Posy, a może aktualne wydarzenia, które nakręcają się jak spirala do wielkiego i nieoczekiwanego finału?

Jestem oczarowana.
Całą stworzoną, dokładnie przemyślaną fabułą, która przy okazji jest lekka niczym piórko.
Jestem oczarowana stworzoną bohaterką książki Posy Montague.
Mimo, że mamy wielu innych bohaterów tej książki, to właśnie ona skrada całe moje serce i uwagę. Bez niej wszystko by się rozsypało, a jej niewyczerpany entuzjazm był zaraźliwy nawet przez strony książki.

Cóż mogę więcej dodać?
Było warto i myślę, że jeśli szukacie czegoś lekkiego, przyjemnego i niezwykle wzruszającego z lekkim dreszczykiem dramatu, to serdecznie zachęcam Was do przeczytania "Pokoju motyli".

"Pokój motyli" to przepiękna opowieść obyczajowa z mrocznym sekretem, który wije się jak cień, aby na końcu znaleźć swoje ujście.
Posy Montague to nie żadna nastolatka, kobieta w kwiecie wieku, ale siedemdziesięcioletnia starsza Pani, której dusza czuje znacznie, znacznie młodziej. Posy ma piękny, stary dom, w którym się wychowywała i jeszcze bardziej urokliwy ogród, w...

Thomas Harris to wielki pisarz, który stworzył niesamowitą, nietuzinkową i piekielnie dobrą postać Hannibala Lectera, a "Milczenie owiec" jest jedną z moich ulubionych pozycji. Natomiast "Cari Mora" to zlepek zbędnych słów i myślę wielka klapa.

Cari Mora to sama w sobie ciekawa postać. Kolumbijska, która jest byłym żołnierzem oraz z pewnością kobietą z zimną krwią, która nie boi się pilnować domu Pablo Escobara. O tym domu krążą legendy, a zwłaszcza o zakopanym skarbie o wartości 25 mln dolarów i gdy pewnego dnia zostaje wynajęty przez podejrzanym ludzi, wszystko nabiera tempa. Dwa potężne gangi próbują wszystkimi możliwymi środkami, próbują dostać się do skarbca i wybić się nawzajem. Jak z tego wyjdzie Cari?

Co do reszty, czuję wielkie rozczarowanie.
Jakby wszystko było wielkim streszczeniem zbyt szybko napisanej powieści.
Oprócz Cari o innych bohaterach wiemy niewiele, a każde ich emocje i zachowanie czujemy jakby przez "szybę". Wszystko dzieje się zbyt szybko, zbyt lekko. Książka zamiast mnie wciągnąć - nudziła.
Przeczytałam ją do końca z szacunku do pisarza, ale teraz z szacunku do siebie chcę jak najszybciej o niej zapomnieć.

Thomas Harris to wielki pisarz, który stworzył niesamowitą, nietuzinkową i piekielnie dobrą postać Hannibala Lectera, a "Milczenie owiec" jest jedną z moich ulubionych pozycji. Natomiast "Cari Mora" to zlepek zbędnych słów i myślę wielka klapa.

Cari Mora to sama w sobie ciekawa postać. Kolumbijska, która jest byłym żołnierzem oraz z pewnością kobietą z zimną krwią, która...

"Zabójcza biel" to czwarty tom kontynuacji o detektywie Cormoranie Strike i jego wspólniczce Robin Ellacot. Tym razie w sprawie, w której z każdym krokiem pojawia się coraz więcej pytań niż odpowiedzi.

Między wydarzeniami z trzeciego, a czwartego tomu upływa trochę czasu. W ciągu roku firma rozrasta się przez co mają ręce pełne roboty, chociaż finansowo nadal nie jest to tak jakby chcieli nasi bohaterowie.
Po roku w ręce detektywa wpada kolejna intrygująca i niecodzienna sprawa. Kiedy minister prosi ich o pomoc w ustaleniu kto jest jego szantażystą, w agencji zjawia się dziwny, nadpobudliwy chłopak o imieniu Billy. Billy, który mówi, że był świadkiem zabójstwa dziecka. Mimo, że chłopak wygląda na chorego, detektyw próbuje to sprawdzić.
Kiedy wraz z Robin próbują ustalić, kto odpowiada za szantaż, minister umiera tajemniczą śmiercią, a wraz z tym rozpoczyna się spirala wydarzeń, która prowadzi ich do śladów zabójcy.

O ile sama zbrodnia, motyw i akcja wokół tajemniczych śmierci, trzyma nas w niepewnością do samego końca i ciężko się od tego oderwać, to same relacje międzyludzkie w tej serii są niezwykle ciekawe i nieprzewidywalne.
To one wręcz napędzają całą akcję w książce. To one sprawiają, że bohaterów, których ceniliśmy sobie w poprzednich tomach, dopiero teraz skradają całe nasze serce i uwagę.
I tyle ile o ile opowieść czytało miło, szybko (mimo tej ogromnej ilości stron) i przyjemnie, i oby tak pozostało.

Jednym zdaniem to było całkiem niezłe, zobaczymy co będzie dalej.

"Zabójcza biel" to czwarty tom kontynuacji o detektywie Cormoranie Strike i jego wspólniczce Robin Ellacot. Tym razie w sprawie, w której z każdym krokiem pojawia się coraz więcej pytań niż odpowiedzi.

Między wydarzeniami z trzeciego, a czwartego tomu upływa trochę czasu. W ciągu roku firma rozrasta się przez co mają ręce pełne roboty, chociaż finansowo nadal nie jest to...

Życie człowieka opisane z perspektywy czworonoga?
Skąd to znamy?
Ale za każdym razem kiedy sięgam po taką lekturę, jestem jak zawsze mile zaskoczona. Tym razem również.

Enzo jest innym psem niż wszyscy myślą. Jego dywagacje i rozmyślania na tematy znane nam ludzkie i egzystencjalne, nie raz i nie dwa rozbawią cię do łez. Filozof na każdym kroku, który obsesyjnie pragnie posiadać przeciwstawne kciuki. Pies, który ma marzenia przeżywanie tego, co ludzkie oraz pies, który je spełnia ze swoim właścicielem Dennym.
Denny nie jest bogaty ani ustawiony życiowy, ale ma marzenia (jest kierowcą wyścigowym), ambicje, szczęście i ciepłe serce. Kocha swoją rodzinę, w szczególności żonę i córkę oraz wiernego przyjaciela Dennego. Trudy życia pokonuje raz lepiej, a raz gorzej, jednak wie, że zawsze ma przy sobie Enzo.

Wzruszająca opowieść o miłości, wierności i lojalności.
O tym, co ważne w życiu każdego z nas, ale przez gonienie za pracą, lepszym życiem, często o tym zapominamy.
Opowieść Enzo rozbawia nas na każdym kroku, chwyta za serce w najważniejszych chwilach jego życia i sprawia, że zupełnie inaczej od tego będziemy patrzeć na te zwierzęta.
Jednym zdaniem to bardzo dobra, rozgrzewające nasze serce opowieść na te jesienne, ciemniejsze dni.

Życie człowieka opisane z perspektywy czworonoga?
Skąd to znamy?
Ale za każdym razem kiedy sięgam po taką lekturę, jestem jak zawsze mile zaskoczona. Tym razem również.

Enzo jest innym psem niż wszyscy myślą. Jego dywagacje i rozmyślania na tematy znane nam ludzkie i egzystencjalne, nie raz i nie dwa rozbawią cię do łez. Filozof na każdym kroku, który obsesyjnie pragnie...

Prywatna szkoła na Mokotowie. Mnóstwo uczniów i mnóstwo zapracowanych nauczycieli. Do tego na czele dyrektorka z marzeniami o swojej szkole, w której w ciągu najbliższych dni wydarzy się wiele nieszczęść.
Klementyna nowa nauczycielka matematyki próbuje odnaleźć się po przerwie w nowej rzeczywistości. Jest trochę przestraszona, wycofana i nieufna. Na swojej drodze spotyka Elę nauczycielkę języka polskiego wygadaną i odważną. Wtedy wydarza się tragedia pod kołami pociągu ginie jedna z uczennic Marysia. Kiedy Ela zaczyna drążyć temat, bo nie wierzy w jej samobójstwo, sama niedługo ginie, a wszystko zostaje zamiecione pod dywan. Wtedy Klementyna zostaje z ciężarem teraźniejszości i własnej przeszłości.
Każdy z nas posiada rany. Jedni mniejsze, drudzy większe rany, ale zarówno pierwsze jak i drugie mogą głęboko i dotkliwie jątrzyć się latami. Mogą nas dusić, kreować, zamykać w sobie, czyniąc nas cieniami człowieka.
Kto więc odpowiada za śmierć Marysi i Eli? Kto będzie w stanie zmierzyć się z koszmarami własnej przeszłości, by w końcu zaleczyć wciąż otwarte rany?

Ta książka zdecydowanie różni się od wcześniejszych książek tego autora. W tej książce mamy dużo bólu, cierpienia i krzywd. Jednak myślę, że jest najbardziej dojrzałą książką, jaka wyszła z spod pióra autora.
Mamy w niej dużo zbrodni i krwi, ale najważniejsze w niej są psychologiczne wątki i brudna przeszłość bohaterów. To one napędzają tą książkę i sprawiają, że człowiekowi trudno się od niej oderwać.
To opowieść o świecie, gdzie zło rodzi zło, a ofiary stają się potworami. Jeśli nie stanie się coś dobrego, co przerwie ten mroczny krąg, to niestety następne pokolenia będą zbyt mocno skrzywdzone, aby mogło zacząć żyć inaczej.

Podsumowując,
to bardzo dobra, brutalna, mocna i emocjonalnie wstrząsająca psychologiczna opowieść, której moralne wątki zostają z nami na dłużej.

Prywatna szkoła na Mokotowie. Mnóstwo uczniów i mnóstwo zapracowanych nauczycieli. Do tego na czele dyrektorka z marzeniami o swojej szkole, w której w ciągu najbliższych dni wydarzy się wiele nieszczęść.
Klementyna nowa nauczycielka matematyki próbuje odnaleźć się po przerwie w nowej rzeczywistości. Jest trochę przestraszona, wycofana i nieufna. Na swojej drodze spotyka...

Kevin Taylor jest prawnikiem z ambicjami. Chce zdobywać nowe doświadczenie dostając coraz trudniejsze sprawy oraz rozwijać swój potencjał i intelekt. Niestety w aktualnej firmie prawniczej czuje się jak w klatce, niedoceniany i stłamszony.
Po kontrowersyjnej sprawie nauczycielki oskarżonej o molestowanie uczniów, którą zresztą wygrał przelewa się jego czara goryczy, a nowa potencjalna praca trafia się jak los wygrany na loterii, gdzie będzie mógł spełniać swoje prawnicze marzenia. Jego nowy pracodawca John Milton swoim stylem bycia i mówienia czaruje go od pierwszych minut, a spełniając jego marzenia zapewniając mu posadę, sprawę, mieszkanie i komfort życia nie wie, w co się pakuje.

Klasyk nad klasykami.
O ile film i książka to całkowicie dwie różne historie. To można śmiało napisać, że obydwie są naprawdę dobre i wciągające, ale zdecydowanie to książka bardziej przypadła mi do gustu.

Kevin, Miriam, John Milton to bardzo wyraziste i efektywne postacie, każda inna, a zarazem bardzo do siebie podobne. Do tego narracja wprowadza w nas tajemniczy, mroczny klimat, trzymając nas w napięciu do efektywnego końca.

Jednym zdaniem, to całkiem przyjemne, zakręcona i piekielna opowieść.
Serdecznie zachęcam do czytania.

Kevin Taylor jest prawnikiem z ambicjami. Chce zdobywać nowe doświadczenie dostając coraz trudniejsze sprawy oraz rozwijać swój potencjał i intelekt. Niestety w aktualnej firmie prawniczej czuje się jak w klatce, niedoceniany i stłamszony.
Po kontrowersyjnej sprawie nauczycielki oskarżonej o molestowanie uczniów, którą zresztą wygrał przelewa się jego czara goryczy, a nowa...

Zordon w końcu zdaje egzamin adwokacki i zyskuje swój gabinet na dwudziestym pierwszym piętrze. Podejmuje się wybronienia chłopaka z Poznania, który z zimną krwią zabił i zmasakrował swoje ofiary. W zamian za wybronienie gotów jest podpisać pakt z diabłem (Langerem), aby tylko Chyłka dostała eksperymentalne lekarstwo na chorobę.
Chyłka natomiast z gracją niczym czołg przygotuje się i wszystkich do swojego odejścia i ostatnią rzeczą jaką chce, to aby Zordon podjął się tej sprawy.
To byłoby by na tyle.

To już dziesiąta odsłona cyklu o Chyłce i myślałam, że będzie ostatnią, ale cóż niektóre marzenia pozostają marzeniami, a produkcja tasiemca nadal trwa!

Co do samej książki na początku czytało się łatwo i płynnie, potem pędziła łeb na szyję jak najlepszy rollercoaster w parku rozrywki, przez co finał dla mnie był oderwany w kosmos? Takie nierówne, zrywające się tempo i akcja w książce nie raz doprowadziła mnie do szewskiej pasji, przez co być może niekoniecznie pozytywnie mogę i chcę odebrać tą książkę.
Oczywiście nie zabrakło "niesamowitych", wprawiających w konsternacje zwrotów akcji, które są nieodłącznym elementem tej serii. Tak jak przepychanki słowne pomiędzy dwoma bohaterami, chociaż w tym w tomie były one zdecydowanie lżejszego kalibru. Było jednak małe zaskoczenie, ponieważ tutaj ukazało się emocjonalne oblicze Chyłki i Kordiana, oczywiście wybuchowym finałem pod koniec książki.

Podsumowując,
"Wyrok" czyta się szybko i myślę, że szybko doczekamy się kolejnego tomu.

Zordon w końcu zdaje egzamin adwokacki i zyskuje swój gabinet na dwudziestym pierwszym piętrze. Podejmuje się wybronienia chłopaka z Poznania, który z zimną krwią zabił i zmasakrował swoje ofiary. W zamian za wybronienie gotów jest podpisać pakt z diabłem (Langerem), aby tylko Chyłka dostała eksperymentalne lekarstwo na chorobę.
Chyłka natomiast z gracją niczym czołg...

Ravka jest w rozsypce.
Rządy krajem przejął bezwzględny i wszechmocny Zmrocz, który za wszelką cenę nadal pragnie mocy Aliny Starkov, mimo że w ostatnim starciu ledwo obydwoje uszli z życiem. Jednak jego obsesja nie zna granic i tylko śmierć może go zatrzymać.
Alina Starkov dochodzi do siebie i ma tylko niewielu sojuszników. Wpadając w ręce Apparata - fanatyka religijnego, który wyprowadził kult "Sankta Aliny", ciągle słyszy z jego strony groźby. Musi jak najszybciej uciec z podziemi i odnaleźć ostatni amplifikator - legendarnego i nieuchwytnego żarptaka. Tylko z jego mocą jest w stanie uratować kraj i zniszczyć Fałdę - bezwzględną ciemność, którą stworzył Zmrocz.
Jednak im więcej wie, tym więcej elementów układanki znajduje się we właściwym miejscu, przez co zaczyna rozumieć, jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za uratowania Ravki i swoich przyjaciół.
Czy uda się jej odnaleźć legendarnego żarptaka? Czy z jego mocą będzie w stanie pokonać Zmrocza, a w Ravce w końcu nastanie spokój? Kto z nich wszystkich zapłaci największą cenę?

Nie ma co ukrywać.
Książkę czyta się lekko, łatwa narracja przyspiesza akcję, a zmieniające się tempo nakręca i intryguje czytelnika z każdą stroną, aż do wielkiego finału.

Bohaterów ciężko nie lubić, przez to jak rozwijają się przez cały cykl, a ich moralność i bohaterskie cechy chwytają za emocje w odpowiednich momentach.

Trudno przełknąć to, że nastał koniec. Cały ten wykreowany świat urzeka, bawi, wciąga i głęboko zapada w pamięć.

Jednym zdaniem to wspaniała i oryginalna seria, którą warto przeczytać i nie tylko! To seria, którą warto mieć na półce, bo okładki są olśniewające, przez co idealnie ozdobią każdą domową bibliotekę.
Myślę, że wkrótce znów po nią sięgnę.

Ravka jest w rozsypce.
Rządy krajem przejął bezwzględny i wszechmocny Zmrocz, który za wszelką cenę nadal pragnie mocy Aliny Starkov, mimo że w ostatnim starciu ledwo obydwoje uszli z życiem. Jednak jego obsesja nie zna granic i tylko śmierć może go zatrzymać.
Alina Starkov dochodzi do siebie i ma tylko niewielu sojuszników. Wpadając w ręce Apparata - fanatyka...

Alina Starkov uciekła, ale nie na długo. Lista jej wrogów gwałtownie rośnie, podobnie jak jej zwolenników. Kraj wyraźnie podzielił się na pół w tej sprawie, podobnie jak w stosunku do zdrady Zmrocza. Ale jednego możemy być pewni, tylko głupcy się go nie boją.
Zmrocz za wszelką cenę pragnie mocy Aliny, a tylko ona może go powstrzymać. Postanawia zaryzykować i poprowadzić armię griszów. Zanim to jednak zrobi Alina przyjmuje pomoc sławnego i bezwzględnego korsarza, która wiele zmienia w przebiegu jej losu, ale także całego kraju.
Kim okaże się korsarz?
Czy Alinie uda się zjednać podzielonych griszów?
Jaki los czeka kraj, kiedy Fałda niebezpiecznie zaczyna się rozszerzać?
Co się stanie, kiedy dwie potężne siły się ze sobą zmierzą?

Nie będę długo się nad nią rozwodzić.
Książka trzyma poziom pierwszego tomu, przez co jestem bardzo ciekawa finałowego tomu.
Książka jest lekka, fantastyczna, zaskakująca przez co jeszcze bardziej można zatracić się w niesamowitym i nietuzinkowym świecie griszów.
Wciąż jestem oczarowana tą serią.

Alina Starkov uciekła, ale nie na długo. Lista jej wrogów gwałtownie rośnie, podobnie jak jej zwolenników. Kraj wyraźnie podzielił się na pół w tej sprawie, podobnie jak w stosunku do zdrady Zmrocza. Ale jednego możemy być pewni, tylko głupcy się go nie boją.
Zmrocz za wszelką cenę pragnie mocy Aliny, a tylko ona może go powstrzymać. Postanawia zaryzykować i poprowadzić...

Alicja po śmierci rodziców trafia pod opiekę nieznanej dotąd ciotki - Tatiany i przeprowadza się do małego, otoczonego legendami miasteczka o nazwie Czarcisław. Już od samego początku czuję się tutaj inaczej. Zupełnie jakby miasteczko żyło swoim życiem i czerpało ze współczesności tylko to, co konieczne, a reszta jakby zatrzymała się w czasie.
Szybko odkrywa, że historia jej rodziny mocno tworzy magię, tajemnicę i czar tego miasteczka, będąc zarazem jego darem jak i przekleństwem. Bowiem tutaj nie istnieje słowo "niemożliwe"! A same najbardziej nieprawdopodobne istoty z bajek, książek i legend żyją swoim torem. W tym również ona w pełni nieświadoma, (ale z każdym dniem coraz jednak bardziej świadoma) ma odegrać najważniejszą rolę w zatrzymaniu przekleństwa między czterema rodzina i ich potomkami, które ciągle trwa w niebezpiecznej, diabelskiej pętli czasu.
Tak więc kim jest Alicja? I jaką rolę ma do odegrania w tej zawiłej historii Czarcisławia?

Hm...
Jestem oczarowana.
To najlepsze określenie dla pierwszego tomu serii "Gdzie diabeł mówi dobranoc", który jest wielkim początkiem nowej, trochę znanej i nieznanej, a trochę odświeżonej wersji wilkołaków, wampirów, czarownic i strzyg.

Czuć, że całe stworzone otoczenie i klimat jest niezwykle przemyślany, łącząc niepozorne z początku elementy w większą całość.

Bohaterowie są tak wyraziści, tak inni niż wszystkich, których znamy z innych książek, że jestem mile zaskoczona, kiedy wśród bohaterów kipi wręcz przebojowością, inteligentnym sarkazmem i wielką indywidualnością.

Do tego to ciągle trwające lekkie napięcie, przemieszane z nagłymi zwrotami akcji sprawia, że nie można się oderwać i z przyjemnością czyta się kolejne strony. I nie tylko!
Sama okładka jest fascynująca, wręcz magnetyczna, przyciągająca wzrok z setek innych okładek.

Podsumowując,
jestem szczerze ciekawa jak dalej potoczą się losy Alicji i jej przyjaciół w poszukiwaniu magicznego kielicha.
I myślę, że jeśli P. Karina będzie trzymać ten poziom i ten polot, to będzie naprawdę smakowita seria.
Oby to się spełniło!

Alicja po śmierci rodziców trafia pod opiekę nieznanej dotąd ciotki - Tatiany i przeprowadza się do małego, otoczonego legendami miasteczka o nazwie Czarcisław. Już od samego początku czuję się tutaj inaczej. Zupełnie jakby miasteczko żyło swoim życiem i czerpało ze współczesności tylko to, co konieczne, a reszta jakby zatrzymała się w czasie.
Szybko odkrywa, że historia...

Nowe wydanie "Cień i kość" Leigh Bardugo zachwyca. Niebiesko - złote okładki znajdują się na górze mojej listy ulubionych zestawień kolorów.

Alina Starkov żyje w kraju, w którym od wielu, wielu, wielu lat trwa w wojna. I nie ma zbyt dużo perspektyw na swoje życie. Uważa, że jako żołnierka przysłuży się swojemu krajowi najlepiej. Jej pierwsza wyprawa kierowana jest w kierunku mrocznej Fałdy Cienia, gdzie znajdują się najmroczniejsze i najgroźniejsze potwory ciemności i z pewnością są małe szanse, aby Alina mogła przeżyć wyprawę. W trakcie przekraczania Fałdy Alina uwalnia w sobie olśniewającą, długo skrywaną moc, przez co ratuje część załogi, a na siebie sprowadza uwagę najpotężniejszego Grisza - Zmrocza.
Na przełomie kilku dniu z zwykłej, nikomu niezauważalnej żołnierki staje się Griszą, z najbardziej pożądaną i wyczekiwaną mocą, niosąc przy tym nadzieję dla zwykłych ludzi, że być może wojna dobiegnie końca. Jednak zanim to nastąpi musi przeżyć w świecie Griszy, gdzie intryga goni intrygę, panuje niezdrowa rywalizacja, a odkryte tajemnice mogą zburzyć całą równowagę i spokój w królestwie.

Niesamowity wykreowany przez autorkę świat wciąga już od pierwszych stron książki. Powoli odsłaniając karty, próbujemy nasycić swoją ciekawość, ale nie jest to nam dane i wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi.
Jednak ten klimat czuć już od pierwszych stron we wszystkim, co można przeczytać i inspiracja Rosją, nabiera tutaj całkowicie nowego znaczenia.
Tajemnica goni tajemnicę, intryga intrygę, a interesujące zwroty akcji zaskakują i zachwycają.
Bohaterka książki - Alina rozwija się na naszych oczach przemieniając się w potężną i nieprzewidywalną Griszę, z mocnym kręgosłupem moralnym, a Mal okazuje się jej prawdziwym przyjacielem, nawet kiedy wali się cały świat. Mamy też czarny charakter, który na początku intryguje, a potem wyzwala wszystkie emocje, jakie mogą mu towarzyszyć.

Jednym słowem, jestem zachwycona!

Ps. Myślałam, że już nigdy nie doczekam się tej książki, bo poprzednich wydań nigdzie nie można było dostać.

Nowe wydanie "Cień i kość" Leigh Bardugo zachwyca. Niebiesko - złote okładki znajdują się na górze mojej listy ulubionych zestawień kolorów.

Alina Starkov żyje w kraju, w którym od wielu, wielu, wielu lat trwa w wojna. I nie ma zbyt dużo perspektyw na swoje życie. Uważa, że jako żołnierka przysłuży się swojemu krajowi najlepiej. Jej pierwsza wyprawa kierowana jest w...

"Zaraza" to pierwszy tom serii o Jeźdźcach Apokalipsy, gdzie pierwsza tytułowa istota - Zaraza przybywa na świat, aby sprowadzić na ludzi chorobę i śmierć.
Tam, gdzie się pojawia ludzie umierają długą i nieuniknioną śmiercią, a on zmierza w stronę, gdzie Sara Burns zamierza stawić mu czoła.
Jednak po nieudanej próbie zabójstwa, Sara staje się jego więźniem. Zaraza nie dopuści, aby umarła, za to pozwoli jej cierpieć na wszelkie dozwolone sposoby, gdyż cierpienie jest dla żywych.
Przywiązana sznurem do konia Sara Burns biegnie za majestatycznym wysłannikiem Boga i chociaż na początku stawia żelazny opór, tak z każdą godziną doświadcza coraz większego, zimnego okrucieństwa i braku litości ze strony Jeźdźca. Powoli zostaje łamana jej stalowa wola, a wraz z tym pojawia się irytująco, niewytłumaczalna więź, która mimo braku logiki rozkwita między nimi.
Jakie wymyślne kary spotkają Sarę Burns ze strony Jeźdźca?
Jakie okrucieństwa spotkają ich ze strony ludzkości w trakcie wędrówki po Ziemi i czy rzeczywiście świat jest już stracony?
A może to, co pojawiło się między nimi jest w stanie uratować świat, ale kto w końcu będzie musiał poświęcić więcej, aby to się dokonało?

Hm... Trudno się spierać, ale sam tytuł i sama tematyka książki sprawiła, że ta już trafiła w moje ręce i cieszę się, bo książka okazała nadzwyczajnie ciekawa.

Sara Burns i Jeździec Apokalipsy stanowią zestawienie wszystkich możliwych cech, jakie powinny towarzyszyć bohaterom. Cały wachlarz hardych emocji, stopniowo topnieje przemieniając się na koniec w przewidywalną miłosną zabawę.
I o ile początek był twardy, niesamowicie intrygujący przez co łyknęłam książkę w jednej chwili, tak w trakcie straciła swoje tempo i wyrazistość. Jednak do końca utrzymywała mnie w tym swoim nieodpartym uroku.
Samo tempo książki pędzi łeb na szyję przez co trudno momentami nadążyć za emocjami i zmiennymi nastrojami bohaterów, ale przez to, tak łatwo można ją czytać i dać się jej momentami pochłonąć, wybaczając potknięcia. Prosta, niewymagająca stylista i język nie raz cię rozbawią i nie raz cię wkurzą, ale myślę, że jest warta tego czasu.
Jednak jeśli chodzi o akcję, momentami rozczarowuje, bo ciągle skupia się na wędrówce Zarazy, ale myślę ze nadrabia ona poruszaniem wątków na moralne pytania na temat Boga, postrzeganie świata, ludzi, celów i obowiązków, które co jakiś czas lubią chodzić nam po głowie.

Podsumowując jednym zdaniem myślę, że warto stoczyć z nią batalię i samemu wyrobić sobie o niej zdanie. Ja jestem nią mimo licznych potknięć zaintrygowana, oczarowana i z chęcią poczekam na kolejny tom, aby przekonać się czy czar Apokalipsy się utrzyma, a może pryśnie jak bańka mydlana?
Zobaczymy.

"Zaraza" to pierwszy tom serii o Jeźdźcach Apokalipsy, gdzie pierwsza tytułowa istota - Zaraza przybywa na świat, aby sprowadzić na ludzi chorobę i śmierć.
Tam, gdzie się pojawia ludzie umierają długą i nieuniknioną śmiercią, a on zmierza w stronę, gdzie Sara Burns zamierza stawić mu czoła.
Jednak po nieudanej próbie zabójstwa, Sara staje się jego więźniem. Zaraza nie...

Myślę, że dziś napiszę krótko.

Elle i Lee są najlepszymi przyjaciółmi od dzieciństwa. Potrafią porozumiewać się bez słów i zawsze wszystko robią razem. Kiedy rozpoczyna się nowy rok szkolny Elle czuje, że wszystko wygląda inaczej. Nastolatka wyrosła, a zainteresowania wokół niej wyraźnie się zwiększyło, z czego słabo zdaje sobie sprawę, bo wszystkich traktuje jak dobrych znajomych.
Noah Flynn jest starszym bratem Lee, który ma opinię złego chłopa, który ciągle pakuje się w kłopoty. A oprócz tego skutecznie uniemożliwia "randkowanie" Elle. Wszystko jednak się zmienia, kiedy nadchodzi długo wyczekiwany letni festyn, na którym Lee i Elle wystawili budkę z całuskami. To stoisko zmieni życie nie tylko jej uczestników, ale także organizatorów - Lee i Elle.

Tak jak przystało na literaturę młodzieżową książkę czytało się szybko i czasem nie łatwo. Perypetie licealnego życia czasem rozbawiały, umilały i cieszyły spędzony czas przy książce, a czasem tak nudziły że szok!
Mimo wszystko lektura nie jest wymagająca, ani przyciągająca, taka w sam raz na jeden letni wieczór. I rzadko się zdarza, aby film okazał się bardziej przyciągający niż książka.

Myślę, że dziś napiszę krótko.

Elle i Lee są najlepszymi przyjaciółmi od dzieciństwa. Potrafią porozumiewać się bez słów i zawsze wszystko robią razem. Kiedy rozpoczyna się nowy rok szkolny Elle czuje, że wszystko wygląda inaczej. Nastolatka wyrosła, a zainteresowania wokół niej wyraźnie się zwiększyło, z czego słabo zdaje sobie sprawę, bo wszystkich traktuje jak dobrych...