Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużo smutku i cierpienia, ciężko się czytało. Druga część bardzo męcząca, zbyt mocno z pogranicza fantastyki jak dla mnie. Tak jak pierwsza część była wspaniała i fascynująca, bardzo wciągająca, tak ta mnie nie porwała o musiałam robić sobie przerwy dla oddechu... Czytając kolejną pozycję autorki czuć ten sam styl, co trochę również męczy i zawodzi... Pod koniec akcja nabiera tempa, dużo się wyjaśnia, chociaż niektóre sceny czy opisy są moim zdaniem trochę przerysowane a wiedza o drzewach jest jakby dodana na siłę, żeby pokazać na czym zna się autorka. Mimo wszystko można zżyć się z bohaterami. Daje dużo wskazówek na życie, ukazuje wiele wartości. Wzrusza i pokazuje, że miłość zawsze zwycięża i ma wartość największą z możliwych na świecie. Mimo lekkiego zawodu w porównaniu z pierwszą książką to czekam z niecierpliwością na kolejną pozycję autorki 🥰