Zabójcza biel
Patronat LC
Cykl:
Cormoran Strike (tom 4)
kryminał, sensacja, thriller
656 str.
- Tytuł oryginału:
- Lethal White
- Data wydania:
- 2018-11-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-11-28
- Data 1. wydania:
- 2018-09-18
- Liczba stron:
- 656
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788327158772
- Tłumacz:
- Anna Gralak
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Dolnośląskie
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tagi:
- angielski kryminał detektyw kryminał literatura angielska serial śledztwo zabójstwo zagadka kryminalna
1 nagroda
- Tytuł oryginału:
- Lethal White
- Data wydania:
- 2018-11-28
- Liczba stron:
- 656
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788327158772
- Tłumacz:
- Anna Gralak
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Dolnośląskie
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tagi:
- angielski kryminał detektyw kryminał literatura angielska serial śledztwo zabójstwo zagadka kryminalna
Prywatny detektyw Cormoran Strike i jego współpracowniczka Robin Ellacott walczą o odkrycie prawdy w nowej sprawie. Do biura, w którym urzędują, przychodzi młody człowiek imieniem Billy z prośbą o pomoc w zbadaniu zbrodni, której – jak sądzi – był świadkiem w dzieciństwie. Młodzieniec najwyraźniej cierpi na zaburzenia psychiczne, nie pamięta też zbyt wielu szczegółów, ale jest w nim i w jego historii coś szczerego, dlatego Strike jest głęboko zaniepokojony tym, co słyszy. Zanim jednak uda mu się wyciągnąć z chłopaka więcej informacji, ten wybiega z gabinetu w panice.
Próbując wyjaśnić opowieść Billy’ego, Cormoran Strike i Robin Ellacott – kiedyś jego asystentka, a obecnie współpartnerka w interesach – idą krętym tropem, który prowadzi ich przez boczne uliczki Londynu do wewnętrznego kręgu w Parlamencie i pięknego, ale złowieszczego dworku na dalekiej wsi.
Nie dość, że śledztwo przypomina labirynt zagadek, to na dodatek prywatne życie Strike’a bardzo się skomplikowało. Odkąd zyskał sławę jako prywatny detektyw, nie może już działać zakulisowo, tak jak kiedyś. Co więcej, jego relacje z Robin, która jest teraz nieoceniona w prowadzeniu działalności, są dużo bardziej napięte, a osobiste stosunki między nimi – o wiele bardziej zawiłe.
Oceń przeczytaną książkę
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Wielki powrót J.K. Rowling do klasyki detektywistycznych opowieści
Polskim fanom J.K. Rowling, pod pseudonimem Robert Galbraith, na kolejny tom przygód Cormorana Strike’a i Robin Ellacot pt. „Zabójcza biel” kazała czekać aż trzy lata. Muszę przyznać, że obawiałam się zmierzenia z czwartą powieścią z londyńskiego kryminalnego światka. Czytałam poprzednie części z udziałem niezwykłego duetu detektywów i zbierały u mnie różne noty. Specjalnie zajrzałam do swoich starych opinii i w 2016 roku wspominałam, że ciekawa jestem, co autor(ka) przygotuje dla nas w kolejnej z siedmiu zapowiadanych części, oraz zapewniałam, że sięgnę do kontynuacji serii powodowana głównie ciekawością dotyczącą relacji Strike – Robin. Czy było warto? Czy czwarta część brytyjskiej sagi detektywistycznej jest tak zabójcza, jak tytułowa biel?
Odpowiadając na to pytanie, zacznę od opisania, o czym jest „Zabójcza biel”. Na ponad 650 stronach tej powieści poznajemy opisane z epickim rozmachem wydarzenia w czasie odległym o rok od przygód Strike’a przedstawionych w „Żniwach zła”. Rozgłos zyskany dzięki poprzedniej głośnej sprawie bez wątpienia wpłynął na poszerzenie działalności – jego firma rozrosła się, przybyło pracowników o różnych oryginalnych osobowościach, a Robin została wspólniczką i wydawałoby się, że wszystko zmierza w stronę zawodowej prosperity. Ale to tylko pozory, bo gdy w agencji zjawia się Billy, młody chłopak twierdzący, że był świadkiem zamordowania dziecka, wszystko wskazuje na to, że detektywom trafiła się nie tylko osoba chora psychicznie, ale i traumatyczna, niewyjaśniona tragedia sprzed lat. Bieg zdarzeń znacznie się komplikuje, gdy w śledztwo zamieszani zostają drogą szantażu ministrowie i oficjele z londyńskich wyższych sfer, a w przededniu Igrzysk Olimpijskich nasilają się demonstracje antyglobalistów i lewicujących socjalistów.
Oprócz głównej intrygi i motywu zbrodni tym, co znacznie bardziej zachęcało mnie do przewracania kartek, było to, że mamy trudne relacje międzyludzkie i – aby nie zdradzać za dużo przyszłym czytelnikom – sporo się dzieje. Choćby zapowiadane w poprzednim tomie małżeństwo Robin z Matthew i jego konsekwencje, ataki paniki Robin oraz osobiste problemy Cormorana zmagającego się z niepełnosprawnością i dietą (!) czy powracająca jak bumerang postać byłej kontrowersyjnej narzeczonej, Charlotte.
Drogocenne dzieła sztuki z końmi w roli głównej, rodzinne precjoza i podziały majątków pomiędzy zwaśnionymi członkami politycznych klanów, barwnie opisany Londyn multikulti ze znaczącą rolą muzułmanów i miłym dla polskiego czytelnika (choć niekoniecznie pozytywnym) wątkiem polskim, nielegalne narzędzia tortur i niewierność małżeńska. Te frazy klucze powinny wystarczająco pobudzić wyobraźnię osób stojących przed dylematem, czy podjąć próbę poszukiwania odpowiedzi na to, o jaką biel chodzi we frapującym tytule opowieści.
Wydaje się, że można śmiało stwierdzić, iż autorka wróciła do stylu z „Wołania kukułki”. Wyciągnęła wnioski z pracy nad poprzednimi częściami albo, dla odmiany, postanowiła pisać w wolniejszym, a przez to bardziej uporządkowanym stylu (podobno w czasie tworzenia „Zabójczej bieli” równolegle pracowała nad scenariuszami sztuk teatralnych ze świata Harry’ego Pottera). Być może jest to wynik krytycznych ocen brutalnego chaosu i przekombinowania jej powieści, kto, co, jak, z kim, oraz zbyt dużej liczby trupów. Na szczęście w „Zabójczej bieli” czuje się lekkość pisania, taką jak z debiutanckiej powieści o detektywie weteranie i jego asystentce – niedoszłej pani psycholog. Czyta się z przyjemnością, tempo nie jest zabójcze, a klimat powieści zachowuje równowagę między noir a powieścią detektywistyczną.
Podsumowując, „Zabójcza biel” jest warta uwagi zarówno fanów samej Rowling i jej stylu pisania, jak i sympatyków głównych bohaterów – Strike’a i Robin oraz ich ciekawej, niejednoznacznej i niebanalnej relacji. A i entuzjaści angielskiego kryminału nie powinni poczuć się zawiedzeni – jest moc, oryginalna wariacja na temat zbrodni starej jak świat. Ja zaś czekam już na piąty tom Roberta Galbraitha!
Alicja Klebba
26 Popieram
Link do recenzji
1002
192
44
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 824
- 996
- 459
- 280
- 80
- 64
- 50
- 45
- 31
- 30
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Czasami zachowywanie się tak, jakby wszystko było z tobą w porządku, sprawia, że rzeczywiście jest w porządku. Czasami trzeba po prostu zrobić dobrą minę do złej gry, wyjść do świata, i po c...
Rozwiń
Zobacz więcej
Udawanie, że jesteś silna, kiedy nie jesteś silna, nie ma nic
wspólnego z siłą.
– I tu się mylisz – zaprzeczyła. Szampan syczał na jej języku i chyba
dodał jej odwagi, jesz...
Zobacz więcej
Bo można kogoś cholernie nienawidzić, a mimo to nadal pragnąć, żeby nie miał Cię gdzieś, i jednocześnie nienawidzić się za to pragnienie.
Zobacz więcej
Opinie [193]
Napiszę krótko: szkoda, że są tylko cztery tomy tej serii. Z chęcią przeczytałabym o wiele więcej.
Pokaż mimo toCormoran jak na razie w najlepszym wydaniu. O dziwo, sytuacje na każdej płaszczyźnie rozwijają się w coraz ciekawszych kierunkach. Nie mogę doczekać się następnej części - brawo pani Rowling!
Pokaż mimo toTo kolejna część przygód prywatnego detektywa Cormorana Strika i jego wspólniczki Robin. Niezwykle obszerna, bo zawiera ponad 650 stron, ale czyta się ją bardzo dobrze. Nie jest to szczyt mojej 10, czy nawet 100 najlepszych kryminałów, ale jest to przyzwoita fabuła, z kilkoma wątkami, z tym także i prywatnymi głównych bohaterów, co jest niewątpliwie dużym atutem tej...
więcejMuszę przyznać, że Robert Galbraith (vel Joan Rowling) ma talent do pisania obszernych książek. Te 650 stron wydrukowanych dość drobną czcionką minęło mi jednak szybciej niż zakładałam.
więcejSprawdziłam sobie, że trzecią część cyklu o Cormoranie czytałam 2,5 roku temu, więc trochę czasu minęło. Warto było jednak czekać, bo pisarka oddała czytelniom solidnie napisaną...
Jako, że jestem wielką i wierną fanką Cormorana oraz Robin, i prowadzenia przez nich śledztw, nie będę obiektywna. Ale ta książka jest po prostu świetna. Szantażowany minister i nastolatek, który twierdzi, że widział jak zakopywano zwłoki dziecka. To punkt wyjścia do pełnego napięć i emocji śledztwa. Jak zwykle, nie ominięto też prywatnych perypetii między Robin a Matthew....
więcej"Zabójcza biel" to czwarty tom kontynuacji o detektywie Cormoranie Strike i jego wspólniczce Robin Ellacot. Tym razie w sprawie, w której z każdym krokiem pojawia się coraz więcej pytań niż odpowiedzi.
więcejMiędzy wydarzeniami z trzeciego, a czwartego tomu upływa trochę czasu. W ciągu roku firma rozrasta się przez co mają ręce pełne roboty, chociaż finansowo nadal nie jest to...
Nie podzielam opinii, że to słabsza część niż trzy pozostałe z tego cyklu. Owszem, rozbudowana i stopniowo narastająca intryga oraz mocno wyeksponowany watek osobistych perypetii Strike'a i Robin mogą sprawiać wrażenie odrobinę przegadanych, ale w kontekście całej serii są uzasadnione.
Pokaż mimo toNo i ta, jak zwykle znakomita, interpretacja lektora (Maciej Stuhr). Polecam!
J.k. Rowling pod pseudonimem, ale poziom nadal wysoki. Właściwie wszystkie książki z tej serii są bardzo dobre, najmniej podobała mi sie ta o wydawcach, ale w "Zabójczej bieli" wszysko jest ok. Świetny kryminał, doskonale poprowadzona intryga, bohaterowie pełnokrwiści, i chyba wszyscy czekają, co tam dalej się wydarzy miedzy Strike'm a Robin :-)
Pokaż mimo toDla mnie jest to zdecydowanie najlepsza powieść z serii. Akcja jest skomplikowana, wielowątkowa i logiczna jednocześnie. Emocje bohaterów są przedstawione bardzo prawdziwie i intrygująco, z wyczuciem. Nie ma też w niej bezsensownego epatowania ohydnym bestialstwem, co zarzucam dwom poprzednim tomom. Warto przeczytac wczesniejsze ksiazki żeby moc sie w pełni cieszyć lekturą.
Pokaż mimo toJ.K. Rowling, czy też Robert Galbraith, ma niezwykły talent do kreowania postaci, które darzę dużą sympatią. Mimo że śledztwo jest dosyć rozciągnięte (książka liczy ponad 650 stron), to zupełnie mi to nie przeszkadza i z przyjemnością sięgnę po następną część, żeby dowiedzieć się co słychać u moich ulubionych bohaterów.
Pokaż mimo to