Adam Faber

Okazałam się być niewłaściwą czytelniczką do tej książki. Antypatyczna główna bohaterka, mało wyróżniający się bohaterowie, dialogi wszędzie jednakowe i tak samo opryskliwe. Wszyscy nowi 'ci magiczni' traktują bohaterkę z góry, zakładając że powinna być wszechwiedząca na temat magicznego świata, o którym kilka stron wcześniej nie miała pojęcia. Motyw wplecenia snów i jawy do fabuły oraz stworzenie na tej podstawie równoległego świata był ciekawy, natomiast jego realizacja nie przypadła mi do gustu. Sny i manipulacje jawą były przedstawione w tak chaotyczny i nieskładny sposób, że łatwo zgubić się w tym, o co właściwie chodzi. W książkę wplecione są elementy mistycyzmu i ezoteryki, które dla przeciętnego czytelnika, bez minimalnej znajomości tych terminów, są wyjaśnione w zbyt skomplikowany sposób. Czytelnik dostaje ściany informacji do przyswojenia w celu zrozumienia fabuły, a za chwilę następuje przeskok do kolejnej sceny. Przez pierwsze 100 stron nie dzieje się właściwie nic, główna bohaterka kłóci się z każdym, chyba tylko dla zasady bycia zbuntowaną nastolatką. Następnie pojawia się świat ferów, przez moment było ciekawie, ale dziejące się wydarzenia są odhaczane jak na checkliście, a bohaterka bez większych trudności 'zalicza' kolejne punkty na osi fabularnej. Sama końcówka była najciekawsza, jednakże nie sądzę bym sięgnęła po kolejne tomy. Krótko mówiąc, jedna z najsłabszych przeczytanych książek, a szkoda, bo pomysł zapowiadał się ciekawie.