Mam ogromny problem ocenić tę książkę. Przez pierwsze 150 stron bardzo się męczyłam, wręcz z niechęcią wracałam do czytania i byłam pewna, że jej nie skończę. Potem akcja zaczęła się rozkręcać i zdecydowanie przyjemniej mi się czytało. Przede wszystkim, dopiero później zaczęłam cokolwiek rozumieć i myślę, że właśnie dlatego te pierwsze strony są takie nużące. Mimo wszystko nie rozumiem fenomenu tej serii. Chociaż przyznam, że Hawkeye skradł moje serce i głównie dla niego chętnie przeczytam następne części.

Mam ogromny problem ocenić tę książkę. Przez pierwsze 150 stron bardzo się męczyłam, wręcz z niechęcią wracałam do czytania i byłam pewna, że jej nie skończę. Potem akcja zaczęła się rozkręcać i zdecydowanie przyjemniej mi się czytało. Przede wszystkim, dopiero później zaczęłam cokolwiek rozumieć i myślę, że właśnie dlatego te pierwsze strony są takie nużące. Mimo wszystko...

Żałuję poświęconego czasu na czytanie, zdecydowanie nie jest to książka dla mnie. Nie zachwycił mnie świat ani bohaterowie.

Żałuję poświęconego czasu na czytanie, zdecydowanie nie jest to książka dla mnie. Nie zachwycił mnie świat ani bohaterowie.

Książka „Krew i popiół” to niesamowita historia, która wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Autorka, Jennifer L. Armentrout, stworzyła świat pełen magii, tajemnic i niebezpieczeństw, który dosłownie zapiera dech w piersiach.

Bohaterowie są wyjątkowo dobrze wykreowani, a ich relacje i rozwój emocjonalny są niezwykle interesujące i wzruszające. Główna bohaterka, Alexandria, jest silną i niezależną kobietą, która pomimo trudności potrafi stanąć na wysokości zadania i walczyć o swoje przekonania.

Fabuła książki jest pełna zwrotów akcji i nieprzewidywalnych momentów, co sprawia, że ciężko oderwać się od lektury. Dodatkowo, wątek miłosny sprawia, że historia nabiera dodatkowego smaczku i emocjonalnego głębokim.

„Krew i popiół” to książka, którą gorąco polecam wszystkim miłośnikom fantastyki, romansów oraz świetnie napisanych historii. Jennifer L. Armentrout zaskakuje i zachwyca czytelnika swoim mistrzowskim stylem i umiejętnością tworzenia niezapomnianych opowieści. Jedyne co mogę powiedzieć, to że czekam z niecierpliwością na kolejne części serii!

Książka „Krew i popiół” to niesamowita historia, która wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Autorka, Jennifer L. Armentrout, stworzyła świat pełen magii, tajemnic i niebezpieczeństw, który dosłownie zapiera dech w piersiach.

Bohaterowie są wyjątkowo dobrze wykreowani, a ich relacje i rozwój emocjonalny są niezwykle interesujące i wzruszające....

Potężna dawka szoku zamknięta w jednej książce 📚🫢 A kolejne jeszcze przede mną 🥰

Wcześniej czytałam serię „Lux” od Jennifer L. Armentrout i coś czuję, że będzie to jedna z moich ulubionych autorek ✍🏼

To, że autorka wymyśla książki osadzone w różnych światach, które buduje sama od zera jest dla mnie niebywałe 😳

I także w tej książce zastałam fantastycznie zbudowany świat z wieloma zawiłymi zależnościami (co swoją drogą na początku nie było tak łatwe do zrozumienia). Zamknięte w tych stronach były także postacie, którym się ufa, że mogłyby istnieć 🥸

Myślę, że jeśli kiedyś wrócę do tej książki, to znajdę w niej wiele znaków, które zapowiadają, że stanie się to co się stanie. Z tego powodu nie mogę się doczekać rereadu 📖

➖ Ale końcówka? Wow, wow, wow… W pewnym momencie działo się trochę zbyt wiele. Uczucia zmieniały się zbyt szybko, a do tego nie wszystko było tak wiarygodne jak wcześniej. To jest minus, który się pojawił, ale absolutnie nie zaburzył mojego przekazu książki – był jedynie lekką niedogodnością 🤓

Potężna dawka szoku zamknięta w jednej książce 📚🫢 A kolejne jeszcze przede mną 🥰

Wcześniej czytałam serię „Lux” od Jennifer L. Armentrout i coś czuję, że będzie to jedna z moich ulubionych autorek ✍🏼

To, że autorka wymyśla książki osadzone w różnych światach, które buduje sama od zera jest dla mnie niebywałe 😳

I także w tej książce zastałam fantastycznie zbudowany świat...

Początek książki był dla mnie mało zrozumiały. Pojawiały się określenia, które nie zostały wyjaśnione wcześniej. Gubiłam się, ale im dalej czytałam tym w końcu zrozumiałam co oznaczają te słowa.

Historia przedstawiona jest ciekawa i super mi się ją czytało. Zwrot sytuacji, który nastąpił w książce był dla mnie troszkę do przewidzenia. Końcówka, po prostu super !

Początek książki był dla mnie mało zrozumiały. Pojawiały się określenia, które nie zostały wyjaśnione wcześniej. Gubiłam się, ale im dalej czytałam tym w końcu zrozumiałam co oznaczają te słowa.

Historia przedstawiona jest ciekawa i super mi się ją czytało. Zwrot sytuacji, który nastąpił w książce był dla mnie troszkę do przewidzenia. Końcówka, po prostu super !

Zazwyczaj książki łykam max w kilka dni. Z tą męczyłam się ponad 3 tygodnie. Początek jest strasznie nudny, wlecze się, świat przedstawiony nie ciekawi, brak wyjaśnień odnośnie dziwnych rytuałów i tego kto jest kim.... naprawdę nie rozumiem fenomenu i tak wysokich ocen. Ani dobre fantasy, ani dobry romans. Zawód.

Zazwyczaj książki łykam max w kilka dni. Z tą męczyłam się ponad 3 tygodnie. Początek jest strasznie nudny, wlecze się, świat przedstawiony nie ciekawi, brak wyjaśnień odnośnie dziwnych rytuałów i tego kto jest kim.... naprawdę nie rozumiem fenomenu i tak wysokich ocen. Ani dobre fantasy, ani dobry romans. Zawód.

⭐️6/10
Skończyłam czytać i mnie głowa rozbolała (dosłownie). Minus ogromny: kiedy akcja zaczynała się robić dynamiczna to razem z nią pojawiał się chaos. I myślę, że to jest słowo idealnie określające tę książkę: c h a o s. Momentalnie nie wiedziałam co się dzieje, o co chodzi, kim są nowi bohaterowie, co oni robią. Liczę na to, że w kolejnych tomach czegoś takiego nie będzie, tak samo jak licznych powtórzeń, bo ich też było sporo. Jednak mimo tych kilku wad powiem szczerze, że nie mogłam się oderwać i gdzieś tam z tyłu głowy cały czas o tej książce myślałam. Myślę, że po prostu potrzebowałam przeczytać jakąś lekką fantastykę (lekka fantastyka meanwhile przemoc i krew).

⭐️6/10
Skończyłam czytać i mnie głowa rozbolała (dosłownie). Minus ogromny: kiedy akcja zaczynała się robić dynamiczna to razem z nią pojawiał się chaos. I myślę, że to jest słowo idealnie określające tę książkę: c h a o s. Momentalnie nie wiedziałam co się dzieje, o co chodzi, kim są nowi bohaterowie, co oni robią. Liczę na to, że w kolejnych tomach czegoś takiego nie...

Początek trochę nudny jednak później książka fajnie się rozkręciła. Póki co nie jestem moją jedną z ulubionych ale ma potencjał i mam nadzieję, że nadrobi w kolejnych częściach.
Czyta się szybko i przyjemnie.
Dość przewidywalna póki co bez większych zaskoczeń.

Początek trochę nudny jednak później książka fajnie się rozkręciła. Póki co nie jestem moją jedną z ulubionych ale ma potencjał i mam nadzieję, że nadrobi w kolejnych częściach.
Czyta się szybko i przyjemnie.
Dość przewidywalna póki co bez większych zaskoczeń.

Książka miała swoje dobre i słabsze momenty. Jak dla mnie pierwsza połowa była trochę za wolna, za mało się tam działo. Dość mocna mnie irytował fakt, że autorka nie chciała wytłumaczyć czytelnikom znaczenia rytuałów czy tytułów nadanym niektórym bohaterom. Po przeczytaniu całość trochę mogę to usprawiedliwić ale i tak nie podobało mi się trzymanie mnie w niewiedzy, ponieważ często odkładałam książkę, gdy irytowało mnie, że ktoś umotywowane jakieś zachowanie tym, że ktoś jest KIMŚ ale ja nie wiem z na czym polega wyjątkowość bohatera. Jednakże książka miała kilka ciekawych zwrotów akcji. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i jej siłę. Co do wątku romantycznego nie był niczym zaskakującym.

Książka miała swoje dobre i słabsze momenty. Jak dla mnie pierwsza połowa była trochę za wolna, za mało się tam działo. Dość mocna mnie irytował fakt, że autorka nie chciała wytłumaczyć czytelnikom znaczenia rytuałów czy tytułów nadanym niektórym bohaterom. Po przeczytaniu całość trochę mogę to usprawiedliwić ale i tak nie podobało mi się trzymanie mnie w niewiedzy,...

🩸Krew i popiół 🩸

Tytuł najgłośniejszej premiery stycznia należy do „Krwi i popiołu” – co do tego chyba nikt nie ma wątpliwości :D Powieść Jennifer L. Armentrout podbiła bookstagrama i wzbudziła naprawdę mnóstwo emocji – również u mnie!

Opinie, które czytałam przed sięgnięciem po tę książkę utwierdziły mnie w przekonaniu, że jest to lektura dla mnie. Zachwytom nad Poppy i Hawke’iem (wybaczcie, nie umiem odmieniać zagranicznych imion) nie było końca i spodziewałam się, że Hawke będzie moim kolejnym Rhysem, a sama książka wkroczy w grono moich ulubieńców. Czy tak się stało? I tak i nie.

Tak, ponieważ pokochałam Poppy! To naprawdę wspaniale wykreowana bohaterka, pełna zapału, odwagi i siły. Jej charakter, upór i cięte riposty totalnie do mnie przemówiły! Podobało mi się też to, że nie była bierną osobą, zdaną na łaskę innych. Mimo złotej klatki, w której była zamknięta, starała się znaleźć odrobinę niezależności – choćby po to by móc się obronić.

Nie, ponieważ w momencie, gdy obok Poppy pojawiał się Hawke – główna męska postać – Poppy stawała się rozdygotaną, ciepłą kluchą. Z jednej strony jestem w stanie to zrozumieć – w końcu nigdy nie miała tyle swobód, by móc korzystać z życia jak normalna dziewczyna, ale a z drugiej strony uważam, że robienie z niej napalonej idiotki naprawdę nie było w ogóle potrzebne. Hawke samą swoją obecnością odbierał jej wszystko, co tak w niej lubiłam.

A skoro już mowa o Hawke’u to czuję się trochę oszukana. Spodziewałam się dobrego materiału na kolejnego książkowego crusha, a tymczasem dostałam… napuszonego cwaniaczka, który na każdym kroku musiał wygłaszać swoje podszyte podtekstami seksualnymi teksty. Zupełnie nie rozumiem skąd tyle zachwytów nad nim, skoro on jest po prostu beznadziejny! Istnieje naprawdę wiele sposobów by zbliżyć się do dziewczyny, ale niestety Hawke poszedł do linii najmniejszego oporu i uznał, że najlepszą drogą do serca Poppy będzie droga przez łóżko.

Słabo to wyszło i uważam, że cała ta książka wypadłaby dużo lepiej, gdyby tego romansu było dużo, dużo mniej. Zresztą – gdzie tu jakiekolwiek uczucie, skoro facet, który doskonale wiedział, że dziewczyna przez całe życie była pozbawiona możliwości decydowania o sobie, uznał, że on też zdecyduje za nią i podejmie dosyć ważną decyzję nawet bez poinformowania jej o tym (ostatnie zdanie z ostatniego rozdziału).

Kolejna sprawa, na którą muszę trochę ponarzekać to sama kwestia wydania tej książki. Uważam, że wydawnictwo popełniło OGROMNY błąd dając na tył książki polecajkę @fantastyczne.pogaduchy zamiast zwykłego opisu. Jeśli jeszcze nie czytaliście tego, co jest z tyłu książki i jesteście przed lekturą książki, to błagam was, nie róbcie sobie tego i nie czytajcie, bo inaczej zaspoilerujecie sobie całą książkę – a sama w sobie i tak jest już bardzo przewidywalna.

Nie żałuję jednak, że przeczytałam „Krew i popiół”, bo naprawdę bawiłam się przy niej wyśmienicie :D Książka jest naprawdę wciągająca, czyta się ją szybko, przyjemnie i po prostu ciężko mi było ją odłożyć. Pozostawiła po sobie też mnóstwo pytań, więc liczę na to, że odpowiedzi na wszystkie znajdę w kolejnych tomach, po które sięgnę na pewno!

🩸Krew i popiół 🩸

Tytuł najgłośniejszej premiery stycznia należy do „Krwi i popiołu” – co do tego chyba nikt nie ma wątpliwości :D Powieść Jennifer L. Armentrout podbiła bookstagrama i wzbudziła naprawdę mnóstwo emocji – również u mnie!

Opinie, które czytałam przed sięgnięciem po tę książkę utwierdziły mnie w przekonaniu, że jest to lektura dla mnie. Zachwytom nad Poppy i...