Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem w ciężkich okresach przesilenia fizycznego, psychicznego, rodzinnego i zawodowego, tylko taka lektura pozwala się całkowicie odizolować, odrealnić i odmóżdżyć. A odmóżdża totalnie. Przy okazji jest dobrym lekarstwem na wszelkie życiowe problemy zwykłych ludzi.

Czasem w ciężkich okresach przesilenia fizycznego, psychicznego, rodzinnego i zawodowego, tylko taka lektura pozwala się całkowicie odizolować, odrealnić i odmóżdżyć. A odmóżdża totalnie. Przy okazji jest dobrym lekarstwem na wszelkie życiowe problemy zwykłych ludzi.

06.2018 7/10 Najlepsza z serii. W porównaniu do innych książek tego typu nie jest totalnym odmóżdżaczem, a bohaterów da się lubić.
02.2019 6/10 Nadal uważam, że najlepsza z serii, choć powtórna lektura już nie tak emocjonująca. Łatwa i niewymagająca rozrywka przy niewielkim wysiłku umysłowym.

06.2018 7/10 Najlepsza z serii. W porównaniu do innych książek tego typu nie jest totalnym odmóżdżaczem, a bohaterów da się lubić.
02.2019 6/10 Nadal uważam, że najlepsza z serii, choć powtórna lektura już nie tak emocjonująca. Łatwa i niewymagająca rozrywka przy niewielkim wysiłku umysłowym.

2015 7/10
Pierwsza lektura zrobiła na tyle dobre wrażenie, że chciało się do niej wrócić. Szybka, niewymagająca i przyzwoicie napisana. Nie razi infantylnością głównej bohaterki, a jej partner to konkretny facet mocno stąpający po ziemi, a nie skrzywiony psychicznie narcyz. Problemy emocjonalne i dylematy, jak to w tego typu romansidłach bywa- obowiązkowe, ale dość przyziemne i jak u normalnych śmiertelników, a nie rozdmuchane do granic absurdu.

2019 7/10
Powrót okazał się równie miły i satysfakcjonujący jak pierwszy raz. Przy chwilowej zawodowej nerwówce nie ma sensu sięgać po nic, co wymaga zbyt intensywnego angażowania szarych komórek.

2015 7/10
Pierwsza lektura zrobiła na tyle dobre wrażenie, że chciało się do niej wrócić. Szybka, niewymagająca i przyzwoicie napisana. Nie razi infantylnością głównej bohaterki, a jej partner to konkretny facet mocno stąpający po ziemi, a nie skrzywiony psychicznie narcyz. Problemy emocjonalne i dylematy, jak to w tego typu romansidłach bywa- obowiązkowe, ale dość...

2015 7/10
Lepsza niż pierwsza.
2019 7/10
Miły powrót. Trochę zbyt długo się rozkręca, ale z drugiej strony osiągniecie punktu kulminacyjnego jest dzięki temu bardziej satysfakcjonujące. Przemyślenia i rozterki głównej bohaterki czasem płytkie i denerwujące.

2015 7/10
Lepsza niż pierwsza.
2019 7/10
Miły powrót. Trochę zbyt długo się rozkręca, ale z drugiej strony osiągniecie punktu kulminacyjnego jest dzięki temu bardziej satysfakcjonujące. Przemyślenia i rozterki głównej bohaterki czasem płytkie i denerwujące.

2015 7/10
Najlepsza z serii.

2019 7/10
„- Tak, skarbie, tak- mówił uwodzicielsko (...) Zamierzam cię zabrać prosto do nieba.
- Nieba, piekła- (...) co za różnica, bylebym zajechała tam na orgazmie.”

2015 7/10
Najlepsza z serii.

2019 7/10
„- Tak, skarbie, tak- mówił uwodzicielsko (...) Zamierzam cię zabrać prosto do nieba.
- Nieba, piekła- (...) co za różnica, bylebym zajechała tam na orgazmie.”

Ktoś może zapytać czemu więc niektórym „dziełom” daję aż tyle gwiazdek. Ano dlatego, że podobnie jak w innych przypadkach porównuję je tylko i wyłącznie do książek z tego konkretnego gatunku. Jedne są lepiej, inne gorzej, a jeszcze inne całkiem źle napisane. Lektura tych lepiej punktowanych okazała się mniej ciężkostrawna. Oczy mi nie krwawiły, a mózg nie wolał o litość. Poza tym czytało się nie dość, że szybko, to jeszcze dość przyjemnie, ot taka niewymagająca, płytka rozrywka pobudzająca wyobraźnię.

Ktoś może zapytać czemu więc niektórym „dziełom” daję aż tyle gwiazdek. Ano dlatego, że podobnie jak w innych przypadkach porównuję je tylko i wyłącznie do książek z tego konkretnego gatunku. Jedne są lepiej, inne gorzej, a jeszcze inne całkiem źle napisane. Lektura tych lepiej punktowanych okazała się mniej ciężkostrawna. Oczy mi nie krwawiły, a mózg nie wolał o litość....

W historiach byłych zakonnic dominuje ogromna samotność, depresja, zmęczenie, niemoc i bezsensowna, bezowocna walka z wiatrakiem, którym jest Kościół. Bo jak pisze Drewermann „Kościół to machina władzy, która używa Ewangelii, żeby podporządkować sobie wiernych i (…) nadal uzurpuje sobie władzę absolutną nad ich myśleniem”.
Jak dla mnie zakon (ale może dlatego, że nigdy specjalnie nie byłam religijna, i wcale nie deklaruję przynależności do tych 90%) jest taką zamkniętą korporacją, w której źle się dzieje, wszyscy zainteresowani o tym wiedzą, ale nic nie wydostaje się stąd na zewnątrz. Wszystko kisi się we własnym sosie i brudzie i tylko czekać jak kiedyś wybuchnie.

W historiach byłych zakonnic dominuje ogromna samotność, depresja, zmęczenie, niemoc i bezsensowna, bezowocna walka z wiatrakiem, którym jest Kościół. Bo jak pisze Drewermann „Kościół to machina władzy, która używa Ewangelii, żeby podporządkować sobie wiernych i (…) nadal uzurpuje sobie władzę absolutną nad ich myśleniem”.
Jak dla mnie zakon (ale może dlatego, że nigdy...

Polecam kolejny, doskonale i z dużą dozą humoru, nutką miłości i szczyptą namiętności, napisany kryminał i już nie mogę doczekać się następnej wyprawy z moimi ulubionymi autorami.


NOTATKI:
1. Tłumaczenia słów/zwrotów cygańskich: http://kuzminscy.com/romani/
2. Dla Romów imię to wróżba na całe życie.
3. EDERLEZI- święto wiosny na Bałkanach obchodzone w dniu świętego Grzegorza. Romowie zabijają wówczas owcę i ucztują całymi rodzinami.
4. Romanipen („romskość”) – ogół tradycji romskiej, niepisany kodeks postępowania oraz wzajemnych relacji w tradycyjnej społeczności romskiej.
5. Mageripen („skalanie”) – jedno z najważniejszych pojęć dotyczące rytualnej „czystości-nieczystości”. Status bycia „skalanym” czyli rytualnie nieczystym jest sankcją za przekroczenie zasad romanipen, co wiąże się z różnym stopniem i formą wykluczenia danej osoby z życia społecznego.
6. Gadzio czyli "obcy", "nie-Rom", określenie stosowane do osób uznawanych za nienależące do społeczności romskiej. Słowo gadžo w języku protoromani oryginalnie znaczyło "rolnik", "cywil".
7. Zbrodnie mityczne- zbrodnie odróżnorodniające
Teoria kozła ofiarnego Rene Girarda http://www.taraka.pl/strukturalistyczny_zbawiciel
W sytuacji kryzysu grupa szuka winnego, czyli kozła ofiarnego. Oskarża się go wówczas o zbrodnie które godzą w fundamentalne wartości grupy.
Historyczne przykłady: Chrześcijanie w Rzymie Nerona, pogromy Żydów w średniowieczu, rzeź hugenotów w Paryżu, procesy czarownic,egzekucje rodziny królewskiej i arystokratów w czasie rewolucji angielskiej, rewolucji francuskiej i rewolucji październikowej, Holokaust i obozy koncentracyjne
8. Przemiana tłuszczowo-woskowa: dochodzi do niej gdy zwłoki znajdują się w wilgotnym miejscu ze słabym dostępem powietrza. Wtedy tłuszcz zmienia się w mieszaninę wosków i mydeł. Zwłoki nie rozkładają się całkowicie tylko pokrywają woskowa skorupą

Polecam kolejny, doskonale i z dużą dozą humoru, nutką miłości i szczyptą namiętności, napisany kryminał i już nie mogę doczekać się następnej wyprawy z moimi ulubionymi autorami.


NOTATKI:
1. Tłumaczenia słów/zwrotów cygańskich: http://kuzminscy.com/romani/
2. Dla Romów imię to wróżba na całe życie.
3. EDERLEZI- święto wiosny na Bałkanach obchodzone w dniu świętego...