Małgorzata Fugiel-Kuźmińska

Gdy się z kimś dzieli przestrzeń, to trzeba się pożegnać z myślą, że wszystko będzie po naszemu. Wrzucić na luz, oddać trochę kontroli i zgodzić się na odrobinę chaosu.

Gdy się z kimś dzieli przestrzeń, to trzeba się pożegnać z myślą, że wszystko będzie po naszemu. Wrzucić na luz, oddać trochę kontroli i zgodzić się na odrobinę chaosu.

Otworzył wino. Pociągnął łyk, poczuł, jak siarka piecze go w przełyk. Ech. Nieważne co, ważne, żeby sponiewierało.

Otworzył wino. Pociągnął łyk, poczuł, jak siarka piecze go w przełyk. Ech. Nieważne co, ważne, żeby sponiewierało.

Nawet jako dziecko nie należała do zuchów ani do harcerstwa, które miała za pomylony, infantylny pseudomilitaryzm- bandę dzieci ubranych jak idioci pod przywództwem idioty ubranego jak dziecko.

Nawet jako dziecko nie należała do zuchów ani do harcerstwa, które miała za pomylony, infantylny pseudomilitaryzm- bandę dzieci ubranych jak idioci pod przywództwem idioty ubranego jak dziec...

Rozwiń

Zwiń