Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zadowolona z lektury postanowiłam wystawić książce pozytywną ocenę i już miałam sięgnąć po kolejny tom, kiedy zajrzałam w sekcję komentarzy... i dosłownie mnie zmroziło. Skąd tyle nieprzychylnych opinii?! W konsekwencji musiałam dorzucić swoje pięć groszy, przypominając tym samym sobie i innych zarazem, że jednak opinie opiniami, ale jeżeli zainteresuje kogoś opis, samemu powinien daną pozycję ocenić.

Zacznijmy od tego, że zrozumiałabym zarzuty dotyczące poszczególnych postaci... jeżeli nie tyczyłyby się one głównej bohaterki. Można ją polubić bądź nie - rzecz gustu, ale nie można jej odmówić konsekwentnego zbioru cech, które wpływają na relatywnie wiarygodną osobowość. Robi głupoty? A no robi. Jest zarozumiała? Ano jest... ale praktycznie wszystkie jej decyzje można wytłumaczyć jej osobowością i czynnikami zewnętrznymi, które wpłynęły na takie, a nie inne przekonania/zachowania. Jeżeli miałabym się już do czegoś przyczepić, byłby to jej męski towarzysz, który raz po raz portretowano na groźnego, wiecznie zadumanego mężczyznę, a raz na humorzastego nastolatka, ale nawet to nie psuje przyjemności z obserwowania interakcji między tą dwójką.

Fabuła? To już akurat zupełnie kwestia indywidualnego podejścia. Według mnie w pierwszej części rozwija się bardzo dobrze, nie ma przestojów, stale dowiadujemy się więcej o sprawie i otaczającym bohaterów świecie, przy czym równolegle rozwija się relacja między dwójką bohaterów i tutaj duży plus, że dzieje się to stopniowo, a nie padają sobie do stóp od pierwszych stron powieści. Poza tym to wciąż young adult fantasy, a ono zawsze będzie naiwne i nie oszukujmy się - po to je czytamy. Jakby ktoś chciał kryminał z prawdziwego zdarzenia nie sięgałby po tę pozycję.

Na koniec rodzynek - przekleństwa i wulgarność. Mam wrażenie, że niektórzy zakopali się w tych książkach i zapomnieli, jak wygląda życie. Język jakim posługują się bohaterowie? Dokładnie w ten sposób porozumiewa się większość moich znajomych. To że "ja" pilnuję ładnego języka, nie sprawi, że cały świat zacznie się pięknie wysławiać. Może to dla niektórych szokujące, ale tak - ludzie przeklinają. Co więcej, potrafią to robić w każdym zdaniu! Do tego spożywają narkotyki (i nie mam tu na myśli trawki, bo to już raczej nic szokującego) i imprezują, a później stają za ladą recepcji w hotelu i pięknie ubrani mówią Wam "dzień dobry". Samo życie. Dzięki temu powieść wydała mi się nawet dużo przystępniejsza, bo faktycznie miałam wrażenie jakbym obserwowała współczesnych nastolatków. Nie wspominając już o tym, że przekleństwa w tej książce i tak są bardziej na miejscu niż na siłę wpychana erotyka w książkach Kinga, a jakoś nie słyszałam o specjalnym bojkocie Króla Grozy z tego powodu :).

Zadowolona z lektury postanowiłam wystawić książce pozytywną ocenę i już miałam sięgnąć po kolejny tom, kiedy zajrzałam w sekcję komentarzy... i dosłownie mnie zmroziło. Skąd tyle nieprzychylnych opinii?! W konsekwencji musiałam dorzucić swoje pięć groszy, przypominając tym samym sobie i innych zarazem, że jednak opinie opiniami, ale jeżeli zainteresuje kogoś opis, samemu...