Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Warto, nie tylko po to, by wzbogacić swój osobisty słowniczek terminem "epigenetyka", ale również dlatego, żeby zorientować się, jak obecnie ma się nauka o genach. Bardzo przystępny język, trochę praktycznych informacji, dużo przykładów obrazujących przesłanie książki. Godna polecenia każdemu, kto choć trochę interesuje się funkcjonowaniem organizmu człowieka, czy w ogóle, przyrodą. Ponadto, powinien przeczytać ją każdy lekarz, który swoją edukację zakończył parę dekad temu. Może zmniejszyłoby się wówczas nieświadome i wręcz dogmatyczne nazywanie wielu "nieuleczalnych" chorób genetycznymi z raczej przestarzałym rozumieniem tego terminu.

Warto, nie tylko po to, by wzbogacić swój osobisty słowniczek terminem "epigenetyka", ale również dlatego, żeby zorientować się, jak obecnie ma się nauka o genach. Bardzo przystępny język, trochę praktycznych informacji, dużo przykładów obrazujących przesłanie książki. Godna polecenia każdemu, kto choć trochę interesuje się funkcjonowaniem organizmu człowieka, czy w ogóle,...

Jestem pełen podziwu dla konsekwencji autora tej książeczki w idealistycznym opisywaniu kolejnych wspaniale zorganizowanych sfer życia Utopian:)

Podczas lektury, miejscami towarzyszyło mi odczucie pewnej sztuczności i wymuszoności wynikające chyba z kolejnych i kolejnych idyllicznych rozwiązań potencjalnych kwestii spornych w poszczególnych dziedzinach życia. Oczywiście, w takim wypadku, ktoś mógłby zapytać, czego spodziewałem się po dziele, któremu zawdzięczamy istnienie w słowniku rzeczownika "utopia", skoro już jego tytuł mówi sam za siebie.
Odpowiadając na to pytanie powiedziałbym, że autor, pominął niemalże całkowicie kwestię natury ludzkiej sądząc między innymi, że powszechna równość załatwia sprawę. Abstrahując, my - współcześni czytelnicy, po niektórych, tragicznych wydarzeniach z XX wieku, mamy już pewne doświadczenie związane z próbą wcielenia w życie egalitaryzmu.
Nakreślenie zarysu idealnego państwa takie, które nie uwzględnia skłonności ludzkich, żądzy władzy, posiadania przedmiotów, chęci wybicia się z szeregu prawie jednakowych jednostek jest, w moim odczuciu, delikatnie powierzchowne. Przecież takie cechy nie są uwarunkowane geograficznie (nie występują jedynie w Europie, a wszędzie):)
Poza tym, jaka to "Utopia", w której znajdujemy miejsce na niewolnictwo...?

Nie odmawiam tej książce zalet, które niewątpliwie posiada. Pomaga bowiem spojrzeć na możliwość zorganizowania państwa w sposób nieco inny, różny od utartego, oraz zwraca uwagę na niektóre uniwersalne kwestie.

W rzeczywistym świecie utopii nie ma i nie będzie. Dopóki bowiem jesteśmy ludźmi, każdy stworzony przez nas utrój skażony będzie czynnikiem ludzkim sensu largo.

Jestem pełen podziwu dla konsekwencji autora tej książeczki w idealistycznym opisywaniu kolejnych wspaniale zorganizowanych sfer życia Utopian:)

Podczas lektury, miejscami towarzyszyło mi odczucie pewnej sztuczności i wymuszoności wynikające chyba z kolejnych i kolejnych idyllicznych rozwiązań potencjalnych kwestii spornych w poszczególnych dziedzinach życia. Oczywiście, w...