Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Warto, nie tylko po to, by wzbogacić swój osobisty słowniczek terminem "epigenetyka", ale również dlatego, żeby zorientować się, jak obecnie ma się nauka o genach. Bardzo przystępny język, trochę praktycznych informacji, dużo przykładów obrazujących przesłanie książki. Godna polecenia każdemu, kto choć trochę interesuje się funkcjonowaniem organizmu człowieka, czy w ogóle, przyrodą. Ponadto, powinien przeczytać ją każdy lekarz, który swoją edukację zakończył parę dekad temu. Może zmniejszyłoby się wówczas nieświadome i wręcz dogmatyczne nazywanie wielu "nieuleczalnych" chorób genetycznymi z raczej przestarzałym rozumieniem tego terminu.

Warto, nie tylko po to, by wzbogacić swój osobisty słowniczek terminem "epigenetyka", ale również dlatego, żeby zorientować się, jak obecnie ma się nauka o genach. Bardzo przystępny język, trochę praktycznych informacji, dużo przykładów obrazujących przesłanie książki. Godna polecenia każdemu, kto choć trochę interesuje się funkcjonowaniem organizmu człowieka, czy w ogóle,...

Umiejętnie postawiona diagnoza. Fromm jakby "różniczkuje" społeczeństwo i wyłania z niego jednostkę.
Następnie, przygląda się jej ciekawie z niektórych stron formułując swe spostrzeżenia.
Potem, w zależności od omawianego kontekstu, znów "całkuje" po społeczeństwie i wyciąga kolejne wnioski.
A te wydają się być nie tylko celne, ale jednocześnie przejmujące i tak przemawiające do wyobraźni, że przyprawić mogą niemalże o gęsią skórkę... jeśli tylko spróbujemy dostrzec prawidła opisane w książce wśród swego własnego otoczenia.
Cała "mimika" chowająca właściwe motywy postępowania zostaje zdemaskowana, a człowiek, przynajmniej w tej kwestii, niejako obnażony.
Lektura "Ucieczki od wolności" jest w stanie pogłębić w niemałym stopniu rozumienie irracjonalnych z pozoru zachowań ludzi. Może umożliwić wgląd w często nieświadome motywy postępowania człowieka, ściągnąć maskę, za którą chowa on swoje prawdziwe, czasem zaskakująco słabe oblicze.

Umiejętnie postawiona diagnoza. Fromm jakby "różniczkuje" społeczeństwo i wyłania z niego jednostkę.
Następnie, przygląda się jej ciekawie z niektórych stron formułując swe spostrzeżenia.
Potem, w zależności od omawianego kontekstu, znów "całkuje" po społeczeństwie i wyciąga kolejne wnioski.
A te wydają się być nie tylko celne, ale jednocześnie przejmujące i tak...

Bardzo wymowny i ponadczasowy jest cytat, który zdaje się być niejako kośćcem powieści "Demian":

"Nie pragnąłem przecież nic więcej, niż żyć tym, co samo chciało ze mnie się wydobyć. Czemuż było to tak bardzo trudne?"

Wpadłem w rezonans z myślą Hesse'go. Elementy psychoanalizy, egzystencjalizmu, introspekcje, całe, niezwykłe bogactwo tej niewielkiej książeczki przekazane pięknym, poetyckim językiem sprawiają, że długo o niej nie zapomnę.

Bardzo wymowny i ponadczasowy jest cytat, który zdaje się być niejako kośćcem powieści "Demian":

"Nie pragnąłem przecież nic więcej, niż żyć tym, co samo chciało ze mnie się wydobyć. Czemuż było to tak bardzo trudne?"

Wpadłem w rezonans z myślą Hesse'go. Elementy psychoanalizy, egzystencjalizmu, introspekcje, całe, niezwykłe bogactwo tej niewielkiej książeczki przekazane...