Pod termina Alianci, kryja sie nie alianckie kraje, lecz osoby. Sa to glownie Churchill, Roosvelt I Stalin, jako glowne postacie, I szereg drugoplanowych – Eden, Molotov, Hopkins, de Gaulle I inni. Autor kresli psychologiczne portrety wielkich graczy, ktorzy stworzyli swiat, ktory prztrwal prze niemal pol wieku.
Osia narracji sa spotkania wielkiej trojki w Teheranie, Jalcie i wreszcie w Poczdamie (zmarlego Roosvelta zastepuje tu Truman). Pomiedzy nimi inne spotkania – wizyty Chrchilla w Moskwie, liczne spotkania Roosvelt-Churchill, oraz spotkania pomnieszych graczy. Autor robi pare wyjatkow, gdzie osobiste kontakty zastepuje wzmozona koresponecja – ma to miejsce pryz okazji inwazi w Normandii oraz Powstania Warszawskiego.
Historia czyta sie znakomicie, niemal jak ksiazka sensacyjna. Ator znakomicie pokazuje, napiecia, gre intersow, zakulisowe pociagniecia. Autor pozostaje obiektywny. Stalina zgodnie z realiami, nazywa Dyktatorem, lecz gdy nalezy mu sie pochwala dostaje ja (nie nazbyt czesto jednakze). Gdy trzeba, gorzko pisze o Roosvelcie i Churchillu, tak jak trudnych relacjach pomiedzy nimi. Czytajac ksiazke mozna sie przekonac, ze stosunki pomiedzy dwoma przywodcami wolnego swiata nie byly tak iddyliczne, jak przedstawia je Churchil w swojej “Drugiej Wojnie Swiatowej”.

Ksiazke mimo jej sporej obejtosci czta sie wzglednie szybko.

Pod termina Alianci, kryja sie nie alianckie kraje, lecz osoby. Sa to glownie Churchill, Roosvelt I Stalin, jako glowne postacie, I szereg drugoplanowych – Eden, Molotov, Hopkins, de Gaulle I inni. Autor kresli psychologiczne portrety wielkich graczy, ktorzy stworzyli swiat, ktory prztrwal prze niemal pol wieku.
Osia narracji sa spotkania wielkiej trojki w Teheranie, Jalcie...