jest założycielem i dyrektorem zarządzającym zespołem Chin w zaufanych źródeł [1] , badania rynków wschodzących i firma konsultingowa z siedzibą w Londynie. Jego inwestycje i badania strategia koncentruje się na interpretacji chińskiej polityki, polityki i ekonomii politycznej szerszym [2] . Jest on również autorem [3] i dziennikarz [4] , był redaktorem The Observer gazety z 1993-1995, a następnie redaktor South China Morning Post z 1995-2000, w czasie powrotu Hongkongu do Chin suwerenności. Wcześniej był zastępcą redaktora naczelnego Redakcji Home Guardian (1988/93),Niezależnego ust w chwili premiery 1986-8),a redaktor Reuters World Service ust 1973-7). Był też szef korespondent The Economist we Francji i Niemczech (1981-6) i napisał trzy książki w tym okresie.
Po powrocie do Londynu z Hong Kongu w 2000 roku, pracował w różnych usług on-line, jak i Associate Editor w gazecie, Business niedziela. W latach 1998 i 2008 roku opublikował dziesięć książek, pięć na Chinach i innych na II wojny światowej i Francji [5] . On przyczynia się do wielu publikacji w Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Dalekiego Wschodu oraz transmisje często [6] [7] , jak również przemawia na konferencjach i wykładał w uczelniach i forach publicznych w Chinach.
Został mianowany dowódcą Imperium Brytyjskiego (CBE) w 2000 roku i kawalerem francuskiego Orderu Zasługi w 1991 roku. Jest członkiem zarządu Europejskiego Centrum Dziennikarstwa [8] i belgijsko-brytyjska konferencja.http://www.trustedsources.co.uk/our-team/biographies/jonathan-fenby
Podczas jednego ze szczytów, (Churchill) popijając wodę z lodem, stwierdził, że ma ona dziwny smak. "Oczywiście - odparł Hopkins - nie ma w ...
Podczas jednego ze szczytów, (Churchill) popijając wodę z lodem, stwierdził, że ma ona dziwny smak. "Oczywiście - odparł Hopkins - nie ma w niej whisky
Od razu zastrzegam, że przeczytałem tylko 1/3 tego dzieła. Myślę jednak, że to objętość wystarczająca do wyrobienia sobie o nim opinii.
Przemyślana i uporządkowana historia Państwa Środka od 2. połowy XIX w. Warto czytać z atlasem, aby umiejscowić ośrodki władzy i siły (oraz aby 'zmapować' dynamikę rozwoju). Nie wiem, jak książka wypada w ocenie sinologów, ale przeciętny czytelnik zainteresowany Chinami nie zawiedzie się lekturą.
Książka jest ogólnie rzecz biorąc fajna, miejscami wciągająca, jednak razi mnie postać samego głównego bohatera. Z pewnością nie polubiłbym tego Pana, z pewnością byłby mi wrogiem... Nie lubię osób które są zapatrzone tylko w siebie, które idą do celu po trupach, które są zmienne, fałszywe. Czang Kaj-szek jest człowiekiem zmiennym, podobnie jak Mao, z tym, że ten drugi ma swój magnetyzm, a Czang to człowiek przez małe cz. Książkę polecam, bo jest tam kilka naprawdę ciekawych fragmentów dotyczących okresu sprzed zdobycia władzy przez komunistów. Przyznam, że nie przypuszczałem, że w ówczesnych Chinach było aż tak źle - tym większy szacunek dla tego, w jaki sposób komuniśći zdobyli władzę ponad głowami wszystkich.