Społeczny Instytut Wydawniczy Znak powstał w 1959 roku z inicjatywy osób związanych z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Chciały one poszerzyć krąg oddziaływania tego środowiska, utrwalając twórczość autorów związanych z oboma pismami, a także – dzięki przekładom współczesnych teologów i filozofów – pozyskać autorów nowych (Thomas Merton, Karl Rahner, Joseph Ratzinger), zapoznać polską publiczność z dziełami niepublikowanymi przez państwowe wydawnictwa. Uformowano je przy pomocy pieniędzy pożyczonych od czytelników.
W czasach PRL-u wydawnictwo publikowało głównie literaturę katolicką i filozoficzną, stopniowo od lat 80. ukazywać zaczęły się pozycje z dziedziny historii i politologii, pamiętniki i komentarze polityczne. Po 1989 przedsiębiorstwo zaczęło profilować ofertę pod kątem działania na wolnym rynku i zwiększać liczbę wydawanych pozycji. Od połowy lat 90. istotną część publikacji stanowi polska oraz zagraniczna poezja i proza, książki akademickie, filozofia, religia oraz szeroko rozumiana literatura faktu, a także, od niedawna, tytuły dla dzieci.
Obecnie oficyna publikuje około 150 pozycji rocznie i zatrudnia około 70 osób. Do najważniejszych obecnie wydanych autorów polskich i zagranicznych należą m.in.: Czesław Miłosz, J.M. Coetzee, Samuel Beckett, Virginia Woolf, Francis Fukuyama, Norman Davies, Ryszard Kapuściński, Martin Buber, Henryk Józef Marian Elzenberg, Martin Heidegger i wielu innych.
