Nie tak dobry, jak serial z 1988 roku z Gustawem Holoubkiem w roli głównej, czyli Władysława II Jagiełły - ale dla fanów serialu taka powieść powinna być niejako gratką. Bardzo mnie osobiście z wiekiem zaczęły fascynować lata i wieki, kiedy to w Polsce rządził zakon krzyżacki. Granice miast i wsi, a nawet i samych państw są co kilkadziesiąt lat przesuwane i tego w żaden sposób nie unikniemy, bo nic tak naprawdę nie jest stałe. Wszystko się zmienia o czym główny bohater wiedział. Tylko mnie wkurzał Sonka - ta wydra, która była żoną króla Władysława II, doradczynią dynastii Jagiellonów i jednocześnie niczego samodzielnie nie robiła. Ale sama rola odegrana została w serialu naprawdę rewelacyjnie i to było jedyne 5 minut Renaty Zarębskiej, bo wcześniej i później już w niczym wybitnym jej nie zobaczyliśmy tak naprawdę.

Nie tak dobry, jak serial z 1988 roku z Gustawem Holoubkiem w roli głównej, czyli Władysława II Jagiełły - ale dla fanów serialu taka powieść powinna być niejako gratką. Bardzo mnie osobiście z wiekiem zaczęły fascynować lata i wieki, kiedy to w Polsce rządził zakon krzyżacki. Granice miast i wsi, a nawet i samych państw są co kilkadziesiąt lat przesuwane i tego w żaden...

Powieść napisana zgrabnie i przystępnie, z wyraźnym znawstwem ówczesnej sytuacji politycznej. To książka o królu Władysławie Jagielle, z czasów starości, jego małżeństwa z ostatnia żoną, Sonką. Uwagę zwraca ciekawy zabieg narracyjny, gdyż akcję "oglądamy" przez osobę błazna. Błazna który jest ciągle przy królu, o którym też mówi "On jest mną, a ja jestem nim". W powieści zapoznajemy się głównie z polityką. Nie mamy bitew, kampanii wojennych, kultury materialnej. Po przeczytaniu można popatrzeć na tamten czas, niespokojny okres początku Jagiellonów, jak król, czyli niejako ponad czasem, obiektwynie, spokojnie. Dobra stąd lekcja dla nas. O tak! Popatrzeć na nasze czasy spokojnie. Oczami starego, mądrego króla...

Powieść napisana zgrabnie i przystępnie, z wyraźnym znawstwem ówczesnej sytuacji politycznej. To książka o królu Władysławie Jagielle, z czasów starości, jego małżeństwa z ostatnia żoną, Sonką. Uwagę zwraca ciekawy zabieg narracyjny, gdyż akcję "oglądamy" przez osobę błazna. Błazna który jest ciągle przy królu, o którym też mówi "On jest mną, a ja jestem nim". W powieści...

Powieść historyczna o ostatnich latach panowania Władysława Jagiełły i jego czwartym małżeństwie z gorącokrwistą Sonką. Prawdziwa gratka dla miłośników gatunku i frazy autora, której osobiście jestem wielkim fanem.

Powieść historyczna o ostatnich latach panowania Władysława Jagiełły i jego czwartym małżeństwie z gorącokrwistą Sonką. Prawdziwa gratka dla miłośników gatunku i frazy autora, której osobiście jestem wielkim fanem.

Oceniać mistrza Józefa Hena to niewątpliwy zaszczyt, bo to pisarstwo wybitne. Książkę przeczytałam po raz wtóry i to po wielu latach. Tym razem jednak nie tylko przeczytałam, ale i sprawdziłam rzetelność autora. Książka jest wybitna w każdym obszarze. Przede wszystkim historycznym. Józef Hen nie stworzył w tej powieści wizerunku idealnego władcy. On "odkurzył Jagiełłę" z wizerunku utrwalonego przez Długosza. Mistrzostwo literackie sprawia, że książkę czyta się z wielką przyjemnością. Tyle tam mądrości koniecznych do przemyślenia szczególnie przez zainteresowanych polityką i dyplomacją. No i miłość starego króla i młodziutkiej królowej Zofii. Oboje wiedzieli czego chcą. A chcieli syna, chcieli dynastii. Wszystkim, którzy lubią powieści historyczne polecam, bo Władysław Jagiełło wielkim królem był, a Józef Hen wielkim pisarzem jest.

Oceniać mistrza Józefa Hena to niewątpliwy zaszczyt, bo to pisarstwo wybitne. Książkę przeczytałam po raz wtóry i to po wielu latach. Tym razem jednak nie tylko przeczytałam, ale i sprawdziłam rzetelność autora. Książka jest wybitna w każdym obszarze. Przede wszystkim historycznym. Józef Hen nie stworzył w tej powieści wizerunku idealnego władcy. On "odkurzył...

Doskonała powieść historyczna, napisana lekkim piórem, przedstawia historię miłości króla Władysława Jagiełły i jego ostatniej żony Sonki.
Nadworne intrygi i realia epoki dopełniają całości opowieści. Fascynująca jest postać Oleska, nadwornego błazna, mądrzejszego od większości ludzi bywających na Władysławowym dworze.
Kolejna z powieści, do których lubię powracać. Jagiełło jest jedną z postaci historycznych, które ogromnie mnie fascynują. Wielki władca, godny stworzenia silnej dynastii, mądry i doświadczony.

Doskonała powieść historyczna, napisana lekkim piórem, przedstawia historię miłości króla Władysława Jagiełły i jego ostatniej żony Sonki.
Nadworne intrygi i realia epoki dopełniają całości opowieści. Fascynująca jest postać Oleska, nadwornego błazna, mądrzejszego od większości ludzi bywających na Władysławowym dworze.
Kolejna z powieści, do których lubię powracać....

Niezwykle cenię pisarstwo Józefa Hena. "Mój przyjaciel król" to książka fantastyczna. Niewiele jej ustępuje chociażby "Crimen".

Z "Królewskimi snami" jest jednak trochę inaczej. Tu najpierw powstał scenariusz filmowy, a dopiero potem książka. I widać to w sposobie prowadzenia narracji. Poszczególne sceny są przeniesione z ekranu do książki praktycznie 1:1. Nie ma tutaj mowy o jakichś dylematach moralnych, czy opisach. Tak, jak w filmie mamy kilka postaci i dialogi. Jedynym odstępstwem od serialu telewizyjnego jest narrator, którym w książce jest Olesko, błazen królewski.

Książka do przeczytania, ale raczej bez zachwytów. Rzadko to piszę, ale tutaj muszę: film był lepszy.

Niezwykle cenię pisarstwo Józefa Hena. "Mój przyjaciel król" to książka fantastyczna. Niewiele jej ustępuje chociażby "Crimen".

Z "Królewskimi snami" jest jednak trochę inaczej. Tu najpierw powstał scenariusz filmowy, a dopiero potem książka. I widać to w sposobie prowadzenia narracji. Poszczególne sceny są przeniesione z ekranu do książki praktycznie 1:1. Nie ma tutaj...

Bardzo dobra książka, napisana przez wspaniałego pisarza.
Jestem wdzięczny pisarzowi że mogłem pobyć z moim ulubionym królem Polski Władysławem II Jagiełło, poznać go i jego otoczenie, charakter władcy był niekonwencjonalny, potrafił patrzeć w przyszłość, był osobą wyrozumiałą, miał poczucie humoru, wspierał naukę i kulturę, był zręcznym politykiem potrafił przyznać się do błędu, autor musiał dużo czasu spędził studiując osobowość króla i czasy w których cała akcja się rozgrywała. Chciałbym więcej książek przeczytać na temat króla Władysława II Jagiełło ponieważ jest ich bardzo mało a przecież czasy w których żył są bardzo ciekawe.
"Oto synowie królewscy z Jagiełłowej krwi: Władysław i Kazimierz! To w nich żyje nadal zmarły król! Módlmy się za jego duszę i czcijmy jego pamięć, albowiem...- odczekał (biskup Zbigniew Oleśnicki) i stwierdził z mocą wyroczni: - Albowiem wielki to był król."

Bardzo dobra książka, napisana przez wspaniałego pisarza.
Jestem wdzięczny pisarzowi że mogłem pobyć z moim ulubionym królem Polski Władysławem II Jagiełło, poznać go i jego otoczenie, charakter władcy był niekonwencjonalny, potrafił patrzeć w przyszłość, był osobą wyrozumiałą, miał poczucie humoru, wspierał naukę i kulturę, był zręcznym politykiem potrafił przyznać się do...

Przyjemna lektura, aczkolwiek nie jest to poziom "Crimenu". Troszkę miejscami zbyt ckliwa i być może naiwna. Mimo tego zawiera parę interesujących spostrzeżeń na temat ludzkiej i królewskiej kondycji, a przede wszystkim umiejętności budowania relacji z innymi monarchami oraz współpracownikami i poddanymi. Odnoszę wrażenie, że portret Jagiełły jest nieco wyidealizowany, nawet jeśli wspomniane są w książce jego grzechy młodości.

Przyjemna lektura, aczkolwiek nie jest to poziom "Crimenu". Troszkę miejscami zbyt ckliwa i być może naiwna. Mimo tego zawiera parę interesujących spostrzeżeń na temat ludzkiej i królewskiej kondycji, a przede wszystkim umiejętności budowania relacji z innymi monarchami oraz współpracownikami i poddanymi. Odnoszę wrażenie, że portret Jagiełły jest nieco wyidealizowany,...

W bardzo ciekawy sposób ukazana historia ostatnich lat panowania króla Jagiełły.Warto przeczytać,nawet jeśli nie przepadacie za historią.

W bardzo ciekawy sposób ukazana historia ostatnich lat panowania króla Jagiełły.Warto przeczytać,nawet jeśli nie przepadacie za historią.

Ciekawa książka.
Bardzo dobrze napisana. Nie dłuży się, tylko zaciekawia

Ciekawa książka.
Bardzo dobrze napisana. Nie dłuży się, tylko zaciekawia